Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none (Omnes textus textus) Search criteria: er Quod quaesisti inventum est in 199 locis.
1 2
Loci 1-100:1. Anonymus. Epigramma Pauli archiepiscopi... [Paragraph | Section] MVNIAT
2. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_29 | Paragraph | SubSect | Section] Ozias, Amasię filius, rex Iudę agriculturę deditus 80 . Iob: Si aduersum me terra mea clamat etc. 106 . Non oderis laboriosa opera er rusticationem creatam a Domino 142 . Sationes uirides 149 . Hieremias uidit calathos ficubus plenos, alterum bonis, alterum malis 173 .
3. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_33 | Paragraph | SubSect | Section] Achan tulit de anathemate palium etc. Lapidatur, filii filięque et omnia sua igne comburuntur 31 . Viri Sochoth er Phanuel negauerunt panem Gedeoni; subuersi poenas dederunt 36 . Iudices, filii Samuel, peruerterunt iudicium corrupti muneribus 42 . Saul Agag regi capto pepercit et gregibus et uestibus
4. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] etc. dicentes, quando transibit messis, et uenundabimus merces etc. Sequitur poena. Auaritia omnium in capite omnium etc. 205 . Concupierunt agros et uiolenter tulerunt, er rapuerunt domos. Qui uiolenter tollitis pelles eorum desuper eis et carnem eorum desuper ossibus eorum etc. Principes eius in muneribus iudicabant, et sacerdotes eius in mercede
5. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_250 | Paragraph | SubSect | Section] Andronicus iurauit Onię sacerdoti nihil se ei nociturum, et euocatum de templo interemit
226 .
6. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_285 | Paragraph | SubSect | Section] Defensio.
In prima mea defensione nemo mihi affuit etc. Dominus autem mihi astitit et confortauit
me, ut per me prędicatio impleatur et audiant onmes gentes; et liberatus sum de ore leonis.
Liberauit me Dominus ab omni opere malo, er saluum faciet in regnum suum cęleste: cui gloria
in secula seculorum. Amen IIII.
7. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_323 | Paragraph | SubSect | Section] Zorobabel typus Saluatoris. Siquis sitit, ueniat ad me. Iesus, filius Iosedech. Iesus magnus sacerdos. 145 . Christus rex er sacerdos 147 . Zorobabel 150 . Post gloriam misit me ad gentes 155 . Christus Deus omnipotens Sabaoth. Sacerdos magnus
8. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_346 | Paragraph | SubSect | Section] Multam maliciam docuit ociositas 148. Circumędificauit aduersum me, ut non egrediar; aggrauauit compedem meum 182. Iniquitas Sodomę ocium et impietas 187. Honor. Sem er Iaphet operuerunt pudenda patris Noe, Cham irrisit. Hunc maledixit, illos benedixit 2. Fratres capitali odio exarserunt in Ioseph, quia se pręferendum eis somniasse dixerat 6. Parentes timete 17. Coram cano capite consurge 18.
9. Marulic, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] beneficiis acceptis gratias agens: Benedic , inquit, anima mea, Domino, qui coronat te in misericordia et miserationibus . Corona hęc fidelibus donatur, hoc est illis, qui, quod ore confitentur, corde credunt, et op[er]ibus comprobant. Esto, inquit, fidelis usque ad mortem, et dabo tibi coronam uitę. Corona ergo ista est ęternę uitę stabilis permansio et perpetua beatitudo gaudiumque in Domino perenne. Cuius tamen coronę alii plus, secundum
10. Durdevic, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] satis ampla, et sumptuosa, ipsorum lingua MESCHIT appellata, in quibus nullas prorsus imagines uidi, praeter haec uerba inscripta Arabica lingua uidelicet, LA ILLAH ILELLAH MEHEMMET IRESVL ALLAH TANRE BIR PEGAMBER HACH: id est, non est Deus nisi unus, Mehemmet autem propheta eius, Creator unus, er prophetae aequales. Vel haec, FILA GALIB ILELLAH, id est, non est fortis sicut Deus. Deinde conspicitur magna abundantia lampadum ardentium oleo, totum templum dealbatum, pauimentum storeis stratum, ac desuper tapetis ornatum. Circa templum turris mirae altitudinis, quam eorum sacerdos tempore
11. Durdevic, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] quasi omissum aliquid esset, quod ad praeparationem attinet, ex improuiso praepucium abscindit, uulneri parum salis, et mali cotonei apponens, iam uocabitur MVTSLVMAN, id est, circuncisus. Et die circuncisionis non induntur illis nomina, sed ipso die natali, quo in lucem eduntur, quae talia sunt, er primo Regum, ut TSVLEIMAN, Solomon interpretatus. TSVLTAN, TSCELIM, id est, princeps pacis. MVRATH BEGH, id est, desideratus dominator. MVTSTAFA et similia. Ducum, PIRIN, HAIRADVN, HADER, EBRAIM. Dominorum
12. Vrancic, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ad arcendos Dacos positum sit, nunc etiam apparet,
quum quicquid est planitiei, quae
13. Grbic Ilirik, Matija. Aristeae historia cum conversione... [page 98 | Paragraph | SubSect | Section] affectibus imperare, optimum imperium 68 altaris templi Hierosolymitani descriptio 29 Alexandria Aegypti urbs, deque eadem edictum 36 amicorum consensus quomodo et parandus, er retinendus 58 amicis gratificandum 70 Ananias 18 Andreas Ptolemaei regis procerum primas 5. ad Eleazarum legatus 16.17 animalia in lege prohibita cuiusmodi 50
14. Vlacic Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 20 | Paragraph | SubSect | Section] tam tristes poenas. De bona imputatione dicunt Germani ad aliquem boni viri degenerem filium, non pro merito castigatum,
ei salutes faciei meae. vel, O salus faciei meae, et Deus mi, qui liberando caves ne pudefiam, sed laetus et confidens adversarios exporrecta fronte intuear. Facies flammarum facies eorum, Isaiae 13. id est, ob pudorem flammeum colorem imitantur: sicut et vulgo describuntur erubescentes, Er war rot wie ein feuer. Sicut et albescere et pallescere faciem, pro pudefieri, Isa. 29. Facies redigi in nigredinem, est metu contabescere, Nahum 2. Sic Christus dicit, Pharisaeos obscurare facies suas, ut inde appareat, eos se tum ieiunio, tum etiam dolore de peccatis macerare. De qua
aut passiones significant. ut secundae Corint 5: Qui peccatum non novit. id est, non patravit. Sic et Psalmus de Christo dicit: Quae non noveram, interrogaverunt me. Sic Petrus dicit ad ancillam: Mulier, non novi quid dicas. id est, nihil istorum feci, aut admisi, quae obiicis. Sic Germanice, Er will nichts darvon wissen. id est, negat se obiecti facinoris reum esse, aut illud patrasse.
IGNOMINIA aliquando ipsam infamiam aut de honestationem significat. Aliquando etiam vera damna ac calamitates. Percurram autem varias eius phrases. Proverb. nono: Corripiens
securis invenerit proximum, et morietur: id est, laeserit, percusserit. Deuteron. 31, Inuenient te omnia haec mala: pro, affligent. Genes. 44. Ne videam afflictionem, quae inveniet patrem meum. Existere: ut Philip. 2, Figura repertus ut homo: id est, vere talis existens. Sic Germanice, Er findet sich ohne geld, oder ubel zu pass: pro, talis nunc existit. 1. Samuel. 13, Recensuit Saul populum, qui inventus est cum eo: id est, qui cum ipso erat. Dan. 11 Et convertet faciem suam ad fortalicia terrae suae, et praecipitatus cadet, et non invenietur. pro, non amplius existet, aut
indicat, illas fide, non bonis operibus venientem, ac diutius morantem sponsum, expectasse et excepisse. Nahum 2, comparantur facies pudefactorum, confusorum, aut pudore rubentium, cum in scelere idololatriae deprehenduntur, lampadi ardenti. Sic vulgo quoque Germani dicunt de erubescente, Er ward rot wie ein feuer.
LANAE similitudine declarantur aliqua in Sacris literis, ut Psal. 147, Qui dat nivem veluti lanam, et pruinam ut cinerem spargit. Genus enim nivis est, quod veluti flocci lanae in aere volitare ac decidere videtur Nam aliud est
oportere nos aqua vivente metaphorica, id est. Christi expiatione lavari ac mundari, ex qua [?: ] quis biberit, non sitiet, nec morietur unquam, etc. Quod posteri, accepta eorum locutione proprie, de aqua materiali intellexerunt. Hinc etiam adversariorum [?: er-r ] , aut furor potius, qui dicunt, Aqua benedicta deleat [?:-a ] delicta, sit tibi salus et vita, etc. Hac metaphora [?: to- ] Scriptura nos hortatur ad lotionem, ut Isaiae 1, [?: La-ini ] et mundi estote. Ubi observandum est, quod
vitam tuam, tibique peperci, [?: ] te interficere potuissem, et pro hostilitate nostra [?: ] debuissem: sic Deus vicissim me charum habebit conservet in periculis. Magnificare calcaneum: pro, [?: ] : ut bruta faciunt, calce petitura. Metaphora [?: er- ] [?: e- ] a brutis sumpta. Magnificari fortitudine est, valde [?: ] esse. Exodi 15. Dextera tua magnificata est in fortudine: pro, pollet fortitudine, valde fortis est, seu gloriosa est ob fortitudinem. Magnificare facere. pro, [?:-dia ] facere,
manu, aut infigere, pro promittere, et etiam spondere, valde crebro accipitur: ut Proverb. 6 17, et 22. quia promittentes solent id data dextra confirmare, et quidem aliquando etiam cum impetu quodam, illidendo suam manum in illius cui aliquid promittunt: sicuti et Germani dicunt, Er hat mirs in die hand geschlagen. Tales ergo manu percutientes aut spondentes vituperat Salomon, et a fideiussionibus aut sponsionibus pro aliis omnes dehortatur. Manus super caput, magnum dolorem significat: sicut supra de Thamar dixi. Ierem. 2. Etiam hinc egredieris, et manus tuae super
Aruit messis terrae: id est, tempus est iudicandi et puniendi mundum. Dies [?: ] pro tempore mediae aestatis. secundo Samuelis vigesimo primo: Aratorem attingit messor, et [?: vinde- ] [?: ] seminantem. Amos nono, et Levit. 26. id est, [?: Er- ] gens copia frumenti et vuarum, ita ut non possintture absolui, sed occupent suum tempus: et [?: ] lud quod debetur proscissioni agri, et tandem [?: ] Messem alicuius famelicus comedet: id est, miles aut [?: ] stis: idque admodum avide ac prorsus, ut
pro generaliori Male peribit, aut male habebit. Ne prohibueris â puero disciplinam: etiamsi percusseris eum virga, non morietur. id est, etiamsi eum bene flagellaveris, non tamen propterea vel crus vel manum ei franges, vel interficies eum. Sic vulgo Germanice: Steup ihn flucks, er wirdt drumb nicht sterben. id est, nihil magni mali ei inde accidet. Comedendo et bibendo, quia cras cras moriemur: dicunt in Isaia impii contemptores minarum Dei. Sic enim subsannabant illi Isaiae 22 prophetas, praedicentes illis imminens exitium: quod etiam Paulus repetit 1. Corint. 15.
octavo, Quare locutionem meam non cognoscitis? Hinc aliqui vocem Sigaon Psalmo septimo vertunt, Inficiatio aut negatio David: quia toto eo Psalmo negat David, se insidiari vitae aut regno Saulis. Sic et Germanice pro, nego me hoc crimen patrasse, dici solet, Ich weiss nicht darvon: Item, Er wil nichts darvon wissen.
NOVUS, habet etiam suos quosdam Hebraismes Latinis auribus minus notos. Valde crebro in Psalmis, Isaia, et aliis locis fit mentio Novi cantici, aut Psalmi. Non autem hic nova cantio celebratur, quia (iuxta proverbium) novitas grata est, aut
ac beneficentiae divinae omnia laeta esse, et veluti arridere nobis, ac nobiscum congaudere et exultare dicantur: de quo Hebraismo supra dixi. Ratio autem huius locutionis est, quia infelicibus omnia tristia apparent: contra laetis omnia speciosa, ac veluti applaudentia. Sicut et Germani dicunt, Er meinet das ihn dir ganze welt anlachet. Nebulae a turbinibus agitatae, 2. Petr. 2. vel potius nubes, ut sola Germanica habet: cum nebulae non perinde a ventis agitentur, et in Graeco sit
ut si quis haberet spinas aut aculeos in oculis. Sic futuras gentes Iudaeis, nisi prorsus exterminentur, minatur Deus. Acuere oculos contra aliquem, est, hostiliter eum intueri. Iob 16, Hostis meus acuit oculos suos contra me. Sic Germani dicunt, Einen scharf ansehen, etc. Er sahe mich an, gleich als wolt ehr mich durchsehen quasi vellet me penetrare oculis. Annuere oculis, significat fraudulentis et perniciosis machinamentis, considerationibus et insidiis aliis moliri exitium. Qui enim prava consilia voluunt, sive propter iniustitiam [?: ] tus, sive
locis ac regionibus plus utantur pane in victu, quam in Germania, ubi simul plura fercula apponi solent: cum alibi saepe tantum unicum ferculum, aut aliquid pauxillum obsonii pani adiiciatur. Simili tamen modo Germani hac voce utuntur, cum dicunt, Einem das brot fur dem maul weckschneiden: oder, Er kan sein brot wol erwerben: id est, necessaria vitae. Panis per metaphoram significat Christo, spirituale alimentum, Iohan. 6. id est, meritum ac passionem corporis sui, seu iustitiam, ab eo obediendo et patiendo praestitam, quibus perinde alitur anima nostra ac vivificatur, ut corpus pane.
partes habebat. Venire in parte haereditatis: Iosuae 13. id est, partem capere. Partes vulpium erunt. Psal. 63. id est, illis cedent in partem: pro, insepulti erunt, eoque a lupis et vulpibus denorabuntur. Sic ferme vulgari sermone, idque propemodum proverbialiter dicitur, Er wirdt dem hencker, oder den raben zu teil, Das verirrete schaff wird den wolfen zu teil. Partem sicuti partem comedent, Deut. 18. pro, legitimam partem, aut sicut caeteri quibus iusta pars debetur. Pars contingens, quadrans, conveniens aut debita alicui, seu rata portio eius,
alludit ad Thren. 3 caput, ubi propheta inquit: Abstersum et reiectamenta posuisti nos inter populos. Germani habent duas vicinas locutiones, et huic Paulinae non admodum absimiles: ut cum de aliquo contumeliis omnium exposito vilique homuncione dicunt, Iederman wischt die schuh an in, Er ist iedermans fusstuch, Quilibet in eum extergit calceos suos, veluti affricando eos ad ipsum, sicut ad lapidem aut lignum solemus lutulentum calceum pedi indutum affricare. Item, Ego cogor esse omnium pannus pedum: id est, quo omnes suos pedes calceosve extergunt. Sic etiam utuntur voce
atque proventum vineae. id est, ne forte ex unius prophanitate reliqua prophanentur. Plenitudo staturae. pro tota statura. 1. Sam. 28. Et cecidit plenitudine staturae suae. id est, tota statura sua. id est, concidit Saul prae terrore porrectus, quam longus fuit. Germanica locutio vicina est, Er fiel so lang er war. Plenitudinis lapides, Exodi 25. 28 et 35. id est, lapilli preciosi, qui auro aut argento includi solent, quia foramina aut loca pro illis vacua relicta replent vel explent, ut palae in annulis. Plenitudo gentium. id est, amplissima ac veluti plena gens, integraque
vineae. id est, ne forte ex unius prophanitate reliqua prophanentur. Plenitudo staturae. pro tota statura. 1. Sam. 28. Et cecidit plenitudine staturae suae. id est, tota statura sua. id est, concidit Saul prae terrore porrectus, quam longus fuit. Germanica locutio vicina est, Er fiel so lang er war. Plenitudinis lapides, Exodi 25. 28 et 35. id est, lapilli preciosi, qui auro aut argento includi solent, quia foramina aut loca pro illis vacua relicta replent vel explent, ut palae in annulis. Plenitudo gentium. id est, amplissima ac veluti plena gens, integraque natio. Gen. 48.
delectamurque eius aspectu, sicut et equi generosi. At Deus istas humanas vires non curat, nec eis victoriam largitur: sed pro suo arbitrio, timentibus ac invocantibus eum. Sic et in vulgaribus sanguis Germanica et Italica celebrantur tibiae pro toto labore hominis, Starcke unnd schwache bein, er stehet auff [?: sc--chen ] beinen: Es muessen starcke bein sein, die da sollen gute [?: ] bogen, etc. Tibia, per metaph. instrumentum musicum [?: ] significat interdum in Sacris laeticiam. Isa. 30, Laeticia [?: ] dis erit,
facere rectitudinem. Psal. 35, Surrexerunt contra me testes mendaces, quae non cognovi interrogaverunt me: id est, quae non perpetraram, de iis me accusabant et examinabant. Sic Psal. 7, Ignorantia, pro innocentia aut negatione ponitur. Sic Germani quoque dicunt, Er will nichts darvon wissen: i. fingit se esse innocentem. Tale est et illud Esa. 53, Noticia sui iustificabit multos, id est, noticia fidente, et simul suo merito. Ier. 2, Tenentes legem non noverunt me. Ioan. 16, Haec facient vobis, quia non noverunt patrem neque me: ubi non de noticia,
subornatam technam, ut et potiretur impurus incestator ac adultera suo impio desiderio, et rex ad vulgus excusari posset, quod invitus iuramento et tot procerum iudicio coactus sit, interficiendo Ioannem petitioni filiae satisfacere. Vide nostram glossam super Matth. 14. Sic Germani dicunt, Er tregt laidt und trauret / de alicuius morte. Quae voces cum sint proprie interni affectus aut dolores, externum tamen gestum ac speciem luctus eis denotant. Tale prorsus est illud Virgilianum Aeneid. 2, quod Calchas recusaverit indicare, quem numina poscant ad sacrificium, Vix tandem magnis
treibet und fordert der Geist wider das Fleisch / und wil seinen lust haben. Diser zank weret in uns / so lang wir leben / in einem mehr / im andern weniger / darnach der Geist oder Fleisch stercker wirt: und ist doch der ganze mensch beides Geist und Fleisch / der mit im selbst streitet / biss er ganz geistlich werde.
36. Vlacic Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1136 | Paragraph | SubSect | Section] / wider ihr fleisch mit grosser muehe und fahr streiten / und das fleisch mit ganzer natur wider die gnad fichtet. Ists dann nicht ein grosser blinder irrthum / dass man lehren thar / der natuerliche freie wille moege sich wenden zu dem geist ausser der gnaden / die gnad such en und begeren: so er fast flencht / ja wider sie wuetet / wann sie gegenwertig ist? Belche vernunft entsetzet sich nicht darfuer / dass fleisch und geist die groessesten zwei feind sind / und soll doch das fleisch seinen feind den geist begeren und suchen / so jederman in ihm selbs fuelet / wie alle kraft wider die
37. Vlacic Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1181 | Paragraph | SubSect | Section] et qualem Religionem orbi terrarum praeformaturus.
LATOMI.
die andern jetzige Papisten: nemlich / das er (da sie ihm und allen menschen geben ist / das sie als ein klares licht in disem jemerlichen finstern thal fuerleuchten / und er ir nachfolgen solte) fein meisterlich die ordnung gar umkehret / das sie ihme und seinen mit papisten nachfolgen solt / wo er sie nur hin bei der nasen oder bei den oren mit gewalt ziehet. Er tut aber solches durch ein Schwenkffeldische behendigkeit / nemlich das die Heilige Schrift nur ein stummer todter Buechstab seie. Sein aber und seiner mitpapisten verstandt / weisedheit und geist sen der rechte Geistliche
menschen geben ist / das sie als ein klares licht in disem jemerlichen finstern thal fuerleuchten / und er ir nachfolgen solte) fein meisterlich die ordnung gar umkehret / das sie ihme und seinen mit papisten nachfolgen solt / wo er sie nur hin bei der nasen oder bei den oren mit gewalt ziehet. Er tut aber solches durch ein Schwenkffeldische behendigkeit / nemlich das die Heilige Schrift nur ein stummer todter Buechstab seie. Sein aber und seiner mitpapisten verstandt / weisedheit und geist sen der rechte Geistliche verstandt der Schrift / dem man allein folgen sol und muess. Nun folget
herzens / da / wie sie fuergeben / alles rechtes begrieffen / verschlossen sind / in die Kirche und Religion Gottes aussspeiet) wie dan der herz in seinem abscheid selbst geredt und versprochen hatte.
multa habeo vobis dicere, sed cum venerit Spiritus paracletus, etc.
paracletus, etc.
fuer ein ketzer gehalten werden.
Wer ein jeder sei / will ich nicht urtheilen / damit ich selbst nicht geurteilet werde / (O du stummer hund / und blinder wechter oder leiter / wilt du nicht sehen den Beerwolff / oder Antichrist)? Ich wolt aber gern sehen / das allenthalben recht zugienge: und ein jeder sich hielt wie er es gegen Gott und der welt verantworten fundt. Das du aber meinst / den suendigen oder auch gottlosen (wir sagen / der verfue]rischen Prelaten) sampt andern rechtgeordneten diener der Kirchen / sei man nicht schuldig zuglauben / noch zugehorsamen / Findes tu viel einen andern bescheid bei dem
welt verantworten fundt. Das du aber meinst / den suendigen oder auch gottlosen (wir sagen / der verfue]rischen Prelaten) sampt andern rechtgeordneten diener der Kirchen / sei man nicht schuldig zuglauben / noch zugehorsamen / Findes tu viel einen andern bescheid bei dem herren im Evangelio / da er die seinen warnet / und ihnen befilt / das sie den Schriftgelehrten und Phariscern gehorsam sind / nicht in einem oder mehr stucken / sonder durchauss in allem was sie ihnen von Ampts wegen vorhielten und gebotten. Scribae et Pharisaei ( sagt er ) qui sederunt super cathedram Mosi, omnia quae
andern bescheid bei dem herren im Evangelio / da er die seinen warnet / und ihnen befilt / das sie den Schriftgelehrten und Phariscern gehorsam sind / nicht in einem oder mehr stucken / sonder durchauss in allem was sie ihnen von Ampts wegen vorhielten und gebotten. Scribae et Pharisaei ( sagt er ) qui sederunt super cathedram Mosi, omnia quae dicunt vobis, facite. etc. Omnia, sagt der herr / und nimpt nichts auss (Alles was sie auss Moses stuel oder lehr lereten / sonst sagt er / huetet euch fuer dem saurteig der Phariseer) Aber was sie tun / setz er darzu / das solt ihr
in allem was sie ihnen von Ampts wegen vorhielten und gebotten. Scribae et Pharisaei ( sagt er ) qui sederunt super cathedram Mosi, omnia quae dicunt vobis, facite. etc. Omnia, sagt der herr / und nimpt nichts auss (Alles was sie auss Moses stuel oder lehr lereten / sonst sagt er / huetet euch fuer dem saurteig der Phariseer) Aber was sie tun / setz er darzu / das solt ihr tun / dann sie sagen wol / tuns aber selbs nicht. Unnd diss solt du verstehn / was die Prelaten gebieten (Christlicher lehre und dem wort Gottes gemaess) nicht auss ihren eigen koepfen / sonder nach
et Pharisaei ( sagt er ) qui sederunt super cathedram Mosi, omnia quae dicunt vobis, facite. etc. Omnia, sagt der herr / und nimpt nichts auss (Alles was sie auss Moses stuel oder lehr lereten / sonst sagt er / huetet euch fuer dem saurteig der Phariseer) Aber was sie tun / setz er darzu / das solt ihr tun / dann sie sagen wol / tuns aber selbs nicht. Unnd diss solt du verstehn / was die Prelaten gebieten (Christlicher lehre und dem wort Gottes gemaess) nicht auss ihren eigen koepfen / sonder nach aussweisung und erklaerung der allgemeinen kirchen / (der Bapst und die
gebunden an euere dreifache kron / spitzhuete / Cardinalshuete / und Bischoffe auss Seidon) wie der heilig Cyprianus / und nach ihme der heilige und hochgelerte Augustinus / sampt der ganzen Catolischen Kirchen / vor tausend jaren und noch / gelert und geschrieben haben / sunst wueste keiner / ob er einig Sacrament der Kirchen je recht empfangen heit / oder empfangen wurde. Sonder Gott wirket eigener und Guettlicher kraft / durch den Diener / als durch ein Instrument seiner barmherzigkeit. Derhalben dann auch
dicere corrumpantur. Sed non persuadet: itaque nihil de
vocula sollicitor.
— medium re cautus
etc.
Quamquam jj.er^a (puXaa
asSou dictum putet Heinsius heic de
tempore tantum opportuno ad
adversus
regem Carolum; curia ergo ordinavit judices qui regis negotium inquirerent; denominati ergo
sunt 150 judices.
K' sebbi ljepe kogne uſeti 10
Nailjepscemu nemoch huda
Smaertno prjeti.
Onſe svak – cjaſ jadda, i tusgi
Ghdjno kogna ghinnut viddi,
Er ikakkav ljek neslusgi, 15
Placcat slîdi!
Kad Seglianin gnemmu obbechia
Kogna taj – cjaſ oſdravitti,
Komu od drusijeh kreppoſ vechia
Kognuh bitti: 20
Tescko i ſapjehani cim mnoghi chjute trud 5
Etose nakani tù doch neſnam od kud
Lovorko, koga san podugli usciko bj,
I on tù hrast jedan uſe sjechi sebi,
Naulasc i obra tega, er ſna s' mallo truda
Oborit dachjega. Kako ne? Od svuda 10
Kada dub biasce staros pridobila,
I hrekmu vech ſjasce, nego na dva dila.
Udren dub od gnega krechjese ù varhu
I hrekmu vech ſjasce, nego na dva dila.
Udren dub od gnega krechjese ù varhu
I dae udrit jacega, paobi na svarhu.
Tù cjudo al iſnenad bj veglje viditi, 15
Sjekirom er on kad jur posce mlatiti
U hrek unutrie, sctoch' vidjet? Smokrenu
Eto on iſvlacie, medom i sljepgljenu.
Medom, kê pomgniva tù pcela sakupi.
K' domuse uputiva pospjescno, i pokupi 20
Deva, i Kuna.
Kad Deve veliki staſ Kuna rasgleda
Cjuddise Priliki, zijech straha ter predda.
Er Tjelo kakvoje, varraſe da tako
Saerzechie bit svoje moghuchje jednako:
Prignutti koljennâ, nu docîm gleddaje 5
Gdje prima bremmenâ, slobbodno pitaje:
Tvê Plechi
I ki duh nauzim vrjednim goi gnima,
Zjegnasce, prema gnim blagodaran da ima
Odvisce zjegnen bit, dobra tâ kadaim 5
Uſbude ostavit, resise duscja s' kim
Ovi er jednoga bogatza vidjasce,
Ki dobra josc mnoga s' trudom nastojasce
S' trùdom karvavim stech, ſasctono tuſcjan ti,
(Gnemu ovako htje rech) tvoj duh pecjaliti? 10
Kom'
Uſbudesc s' teſima radgnami ostaviti.
Nu ako sarze gnim jurje iſopaceno,
Cinichjesc, gore s' tim daim bude isctechjeno.
Receno jes s' toga: ni dobru nemoj ti
(ſadovogli er malloga) bogastva kupiti, 20
Ni ſlu ostaviti nebud blaga dosti
Erchjega istrosciti svoje ù povoglnosti
Pripov. VIII.
kim ſcena svaka, kâ omiliti 5
Nastoi, urescena iscte sveghjer biti,
S' vrata odmechjesc tvoga sama, ers' ohola, ti?
(Gosp.) Ne zjeni da s' toga jate htjeh smetnuti
Nego er scto chjutim, ſlo davisc dame ti.
(Ogharg.) Trak popusti, i vech tim nebudse
strasciti 10
(Gosp)Alimi i tako ti vrat davisc.(Ogharg) Boglje tô
Htjejmi tomaciti.
ſdrav nemochjan.
Daje ſloces Scturiza ljekaru vegljasce,
ſasve pomast liza, sraznaga kaſasce.
Nemochi bigljega s' dvora er vidit nj,
Naravi on gnega plascive odvech mni
Jerga svjetovati uſe da ſlu voglju, 5
I brighe tjerati bude, kêga koglju.
Scturiza al er isto govorit sljedimu,
Nemochi bigljega s' dvora er vidit nj,
Naravi on gnega plascive odvech mni
Jerga svjetovati uſe da ſlu voglju, 5
I brighe tjerati bude, kêga koglju.
Scturiza al er isto govorit sljedimu,
Ljekar mnoghe uſ tô nemochi broimu,
Ke ù nami stati obicnesu ù potaj,
Damue obaſnati, kû ima cjovjek taj. 10
Niednom on od ti' gnemu er
al er isto govorit sljedimu,
Ljekar mnoghe uſ tô nemochi broimu,
Ke ù nami stati obicnesu ù potaj,
Damue obaſnati, kû ima cjovjek taj. 10
Niednom on od ti' gnemu er odgovara
Nemochj da pati, strah uſe ljekara
Zarna [...], raſbita, odviscju kû ù gnem mni,
Luda, al mahnita jurga ucinila nj.
Scturiza, komu sva van ſdravglja
uſe ljekara
Zarna [...], raſbita, odviscju kû ù gnem mni,
Luda, al mahnita jurga ucinila nj.
Scturiza, komu sva van ſdravglja nestasce, 15
ſa sebe sckarbgliva ljekara er vidjasce,
Raſdrjesci uſo ti s' tri rjeci ovako.
Naprjeda vechje ti nehodi nikako.
Ja ſdravglje doista da imam, budti ſnat,
Al golo erje tô, nemochi on jest brat.
Pr. Na bjedno scigljese svaka bjed dohodi.
Pastjer, i Jagniza.
Jur Ovza raghjasce, i kuje okotila
Jagniza er biasce mallo ſdrava tila,
Pastjerju oſdravit nastoi s' ljezima,
Neſnajuch, kâ mnosc prit k' gnoj novih ſalâ ima
Nemochi cim tila njesctose biasce 5
Jagnizi
Daseje videchi dracjajoj ſabila.
Kadjomje iſvuce van pastjer, i obloſci
Travom, kû iſtuce, boljojse odloſci,
I opet vodie jur ſdravu na pasce, 15
Ali ondje er ije plascno, i mal ſcgvatasce,
Takose raſceſce karvjoj, da ranize
Tjelo sve sastrjesce pune sukarvize.
Dase opoganile nebi drughe, sa svim
Gnu lûcj: oſdravile
Dase opoganile nebi drughe, sa svim
Gnu lûcj: oſdravile bjehuse rane cim 20
S' podobnim ljezima, k' staduje pristavi.
Dva cimse al roſima biu ovna na travi,
Jedan, er ljena bj ubjeghnut, s' cesti ſlom
Nemilojoj probi desno rebro s' rogom.
Nesrichja, jaoh! na tô Pastjer rece tada, 25
Tebe samu ſascto svaka svegh dopada?
Pod
Iſa vuka i Koſlichiſu siti.
Koſlichi pritusti.
Pretile ù grad Segljan vechje negh opchjasce,
Koſlichje er jedan dan doghna, scgnih ufasce.
Veglju dobit sebi. Kupovâc jur sila
Okolo gnega bj ù cjas- se okupila.
Ù scto oni svakoga od koſlich' pipaju, 5 Tuste i vide, od toga kie uſrok
zjenit, da ù svima
Kuscjosam dobre tê, ka srechje Koſlima.
Mnoghemi uhiti vuk silni iſ pasce:
Al kadse on nasiti, ki meni iſostasce, 10
S' maline gnihove trave er sve ljepsce
Griſkaju one i ove, mnogo opretigljesce.
S' veglje rjeke kad sit moguch- se napio,
S' tracka uboſim pit neſavid' nemio.
paka vadi, i batom mlati,
Ù sliku ter svaka ſcjughjenu obrati. 10
Pomgnivo ki svu tû segljanin ghledasce
Kovacja rabotu, lasnuje zjegnasce.
Damu dà jur pita orudja, er da obrati
Gvoſdje ù lemesc kriv tâ hochje, i jurga mlati
Ù Kovacja Rataj pritvoren iſnenad. 15
Nevjesta ali taj sa posao gnega kad
Momce od kovacnize ughleda,
on stavise, da domachja mûkom
Pohlepno gostise gnegova kucka tom,
Lupesctini on ù toj jednomje uhvati, 5
I dobro rebra gnoj sctapinom iſmlati.
Al niscta, svighjase er opet beſ svjeta
Na mûku vrachjase, bjenaje i opeta
Iſtjerana na dvor iſ kuchje cesto bj,
Al ſliza ki otvor ſa uljest nasclabi. 10
ſasve da i drugajoj jescjase
Vajmeh cjudda! 25
Osctre svudda
Obkrusgiuje taj- cjas dracce
Po Naredbi kraglia od Nebbi,
Smjenna sacce
Er oholloſ taku u sebbi: 30
Tom u sgoddi
Dracce ploddi
Ruſa oholla sred Livaddâ
Gnoij okollo nitje uressa
S' huda udessa 35
zjech, kê dava druſime,
Bj dato njekom stech slavno ù gradu ime.
Meu inim ù gnega Moguch ide njeki,
Prosit ki uſega, dabi i gnemu nauk ki
Slobodno iſreko. Najboglje er on mgnjasce 5 Prorecje da njeko gnemu
pristojasce,
Tko scto, rece, cini, sebi cini. Cjoek taj
Priprostu prem zini rjec ovu, i ù cjas saj
Svukud strah od marti pratie, i sveghse gnoj
Prid ocima varti Lav slizi ù nemiloj.
Na dubu sjedechi tad gnoj Vran ovako:
Ù strahu i smechi ti nebud nikako,
Er Deva njesi ti gharbava, nitje vrat 15
Put parsi skucenti, nit imasc ti harbat
Podoban ſa nosit bremena; ti od pseta
Vech splascena imasc bit, i gljudskih ſapletâ.
Oci
ſa nosit bremena; ti od pseta
Vech splascena imasc bit, i gljudskih ſapletâ.
Oci ona uſgori uſdiſcjuch, spardasti
Cjakagljaz, govori, naſbiglsi Vrane ti, 20
Poveglje er kragljâ ucit hoch mene, ka ù svisti
Nadhodim, mogu rit, tebe i ù godiscti.
Da Lav kragl stavi – ti samar, i svjedok pak,
I Sudaz on isti receti ù glas jak,
Tichjesc
brani gnem konop travu gristi,
I djeza nagn stjegnem mechjuse u nesvisti.
Bolechse ona gnim ſa ſla tâ recemu: 15
Neboghsi, kao vidim, sasma tjelu ù temu.
Ostavga (er tô mni da moſce) ter hiti
Drugogase, tuſcni da magn vik trajesc ti.
Rilo on placno ochjeri, pak rece, na cin tvoj
Ti mene ne mjeri, prjateglju draghi moj. 20
S' boglje
ti to ſlato predese, i da opet pak
Ljepirse pribili priporodisc na svit,
Da plod tvoj ti mili tac bude vjekovit.
A ja svegh u istoj koſci imam ſciviti, 25
Ù boglje er udes moj nedase obratiti
Tugami tolizim nesrechja njeke trê
Ufagne isto ù gnim od dobra da satre.
Pripov. XXVIII.
XXX.
Pr. Plata na vrata.
Cjovjek opak, i Plata ù Nemeſi promjegnena.
Beſ svjedoka er dilo ſô cjovjek zjegnasce
Da odvech nemilo tvorio biasce,
Smion doma poghje, vecera, i san udil
Tihimu pridoghje, nochi i dobar pospa dil.
Plata kae vidjela s' barda
Smion doma poghje, vecera, i san udil
Tihimu pridoghje, nochi i dobar pospa dil.
Plata kae vidjela s' barda visokoga 5 Prihuda tâ djela, ghnjevise rad
toga,
Dostojno i er spravglja uſdarje gnemu dat,
Na praghse postavlja kuchje ſa spravna stât
Mac- mu iſnenada ù parsi ſabiti,
Vrata otvori kada ſa na dver stupiti. 10
Dobro ide poso
Mnoſise rad tega ù Selu ijeghjahu,
Prikovnim i gnega rjecima pezahu,
Koi beſ trosciti pjeneſe ù dvoizu
Mogoje uciniti spornu vecerizu. 10
Dicno- spravni er da ti provodi (vegljahu)
ſetâse bogati' ne inih primahu.
Kad Mopso raſborit, i vjesct svjetu tako
Cju gnime rugh tvarit, receim ovako.
Sctono vi tlapite nik unaprjed
Ti ſcderzi da svisu ſaplatil, cju se vech.
Da i ja scto ovemu prilicne iſmislim,
Prisjesti po cemu tarbusim, ſlochje tim
Tabusim beſadna: al ne ù parvima
Smokvamî (er svak ſna, da loſa proch gnima 10
Iſnaghje tô prie) ſasjede postavi,
Ù onih, odznie kê rastû, var stavi.
Gnim slika istaje, i pomast, kô u parvih,
Al soka dostaje
Raklize, ſa kom da ghine ſna.
Od sve on raſbludnize cimse vrachja dozna,
Sasvim praſne sude naghje: tada ù svôm
Sarzu s' prave osude krivo da sebi istom,
Iſgubi er scgne dobit. I ſa sctete svoje 15
Dach' vechje on pomgniv bit staracjaz mnioje.
Al ſa gnom er ghine povolgno ſa stvari,
I posle svê ine mallo Medar mari.
Ki pomgnu
naghje: tada ù svôm
Sarzu s' prave osude krivo da sebi istom,
Iſgubi er scgne dobit. I ſa sctete svoje 15
Dach' vechje on pomgniv bit staracjaz mnioje.
Al ſa gnom er ghine povolgno ſa stvari,
I posle svê ine mallo Medar mari.
Ki pomgnu ù svoima stvarim nestavgljaju,
U gnih pak istima sctetu oni primaju.
Gliubovnik vaerhu svoijeh posallâ Nepomgnjiv.
Cîm Siglo Mljeka naghiosce
Psi, gnegga locat poghiosce
Beſ straha, sumgne, beſ smuchje,
Er pusto stasce van kuchie,
Kad tome Pastjer u sgoddi, 5
Star po tem putu prohoddi;
Slobbodno locat ugledda
Pse kada. saerdit od jeda,
Sasve
Kâtje saerze sanjela,
Sasvijem pammet i smela:
Isprasni jesu tvî trudi, 15
Goranko, Mahnit nebuddi
Star ovvo dobro govorri
Er posna Gliubav kâ morri
Goranku saerze cîm viddi,
Ghdje baerso hodit on slîdi 20
Put draghe, mille Pljevnize
Ghizdavva gdjeje Gliubizze;
Od
Ghizdavva gdjeje Gliubizze;
Od gne kad k' domu dohoddj,
Svê prasno siglo nahoddi,
Nicessa tada govorri, 25
Sam sebbe tescko prikorri,
Er usrok posna tad pravi
Kê sctette prima s' Gliubavi.
Uffa star Pastjer, i zjeni
Slu Narav jeda promjeni, 30
Kad sctettu posnat usbudde
Dvoiza s' cmulami.
Dvoiza s' svim cmulam na vodu gredechi
Stavisceih na kam, vidise uſ ki techi.
Al mnoſi er biahu druſi ſa pristupit
K' gnoj, oni cekahu, dokim red bude bit.
Tù jedan drugoga cmulu uſe ghledati, 5
Kada iſ meu toga stamuse snjevati,
Da ù gnoj jes njescto,
jes njescto, scto svoja neimasce,
Savidan i ſatô ovamu vegljasce
Tva cmula od moje jes boglja. Ovi gnem
Veglj, da su oboje iste istjahne ù svem, 10
Od ghnile tvorene er iste, i da ù gnima
Stvari neslicene na svê oko neima.
Drughi, tughje kêmu jes milo hlepiti,
Tê scjale, recemu, na stranu varſi ti.
Vigh s' dvora tû tvoju kolie
da ù tvôju boglhaje zklechja mâs:
Pak rukom i okom kuscjajuchju taj cjas,
Zarnila ù gnoj njescto kad ù dnu ughleda,
Kaſcimi sctoje to upitaga ureda. 20
Odadna er bj dil raſbjen, ſa vode da
Uſlusci, ja obljepil paklomsamje od svuda.
Kako hoch, al tvoja cmula i naziknuta
Daje boglja, mnim ja, negh moja zjela tâ.
Lakom ne toliko
Nemallo imajuchi vjescbatihse on stavi, 20
I iſ rana iſghledome na dobro nukati,
Sctoga ne jednome ljetina htje iſdati,
Istase nesrechja svarnu ù dobro gnim tâ,
Er ruka sctedechja jur na tô obiknuta
Oza cjuvat stoke; a druſi na obilne 25
Naucni obroke iſ mala i svilne
Nositi hagline, veglje ù mal godiscta
Svescto bj djedine
Pr. Da ne bj Orla, arghjavo-bismo proscli.
Pigljugh, i Vrabzi.
Pigljugh Vrabâz mnogo tjerajuch jednoga,
Ki utich nj mogo, er iſda kriloga,
ſa uhitit stasce, kad Oro, ki iſ viscega
Metnutse spravgljasce iſnenad na gnega,
S' naporom veglime sunuse i cim tuſci 5
Onse neprudnime krjesctom
Onse neprudnime krjesctom gnega udusci
Zrjeva i sta vaditi. Iſ poghibja po tom
Vrabzu bj iſiti, leti ſa druſcinom.
Ali oni sasvim tim joscter strascjahu,
Er leti da ſa gnim hud Pigljugh zjegnahu, 10
Svarnut i naſada oko nesmiahu.
Umorni nu kada jurve svi biahu
Cemprisa ù gustu kuchjuse sakrili,
Dolechje i on tù, pak
Svarnut i naſada oko nesmiahu.
Umorni nu kada jurve svi biahu
Cemprisa ù gustu kuchjuse sakrili,
Dolechje i on tù, pak velj, moi milli,
Strascitse vechje nj, er oro ki uhiti 15
Pigljuga ucini da nas on ne hiti.
Moguch slabijega kad stasce ſa satart,
Ù ruzi jacega cestokrat naghje smart.
Pripov.
svako gnegovo plakâgne dohodi.
Nj cjudo, nogam cim ceparglja, i prahjoj
Na perje pada, s' tim pragnemse diſce gnoj.
ſla ptizo, on tada ſaupi, ſloj ſceni
Ti slicisc, er kada ona glas poscteni 10
Ukaſat nastoi da ſgubgljen gnoj nie,
Tad ù gnoj scto stoi, najvechje odkrie.
Kada ſli stavese krivnosti da odmetnu,
Tadih vecma nase oni
Kadga cju iſkati (scto stasce ù gnemu tad
Datmu, al nedati) da hochje od gnega sad,
I ruga gnemuse, alga prid Kadiu
ſove ubogh, i tûse s' stran' govori obiu.
Ovi, er ſlo hochje cjovjeka od ſakona 25
Raſlika, i pun ſlochje dighnut pak sva ona
Pjeneſa ubogomu, ovako osudi:
Da Franceſ ovomu ſa sve scto inudi
Vremena boravi, na
ne ſla, kao druſiga
Zjene, negh kao ù kuchi spoſna on istiga,
Opora od vechje, i prem divje chjudi,
Ufa, da svjes stechje, ni tascto u tem sudi, 50
Likurga ſcivot er Alkandro, i kreposti
Svjetle imauch sveghjer prid ocim, to dosti
Bj, da od tvardovrata prikrotakse ucini
LIkurgu i ſvezata harnosga svâ cini.
jur sceghju biasce,
Vodam u zaklenim onse oghledivasce.
Rogâse visinom svoieh nasladi,
I gustom diglinom, kâ mu je ùbradi.
S' tega Ovzu, na isti kâ vir vodu pie, 5
Er neima ures ti, pun tlaci oholie.
ſadovoglna al svîme onaje dobrima,
Niti gnegovime ſavidi roſima,
Ki er ne u gustime spljechjuse busima,
ſadarſcjan po istime vechjekrat bit ima.10
kâ mu je ùbradi.
S' tega Ovzu, na isti kâ vir vodu pie, 5
Er neima ures ti, pun tlaci oholie.
ſadovoglna al svîme onaje dobrima,
Niti gnegovime ſavidi roſima,
Ki er ne u gustime spljechjuse busima,
ſadarſcjan po istime vechjekrat bit ima.10
Da brada pak gnemu ſaludgna biasce,
Nimu ona ù icemu da sluſci vegljasce,
Ù koj i slamize gladno s' svake
Velechi da od pjeneſ; kê ù gnem nahodi,
Jedva pol sada jes, i na sudga vodi.
S' svjedozim ſakletim skaſa ovi istinu,
I pusctan bj ſa tim; na prava al krivinu 20
Oni er stavi, iſgubhi na sudu ſlato tô
"Broj, receno tad bj, da i putem naghjesc scto.“
Pripov.
Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1520]: De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica, Verborum 16879, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - sermo] [numerus verborum] [marul-mar-ult-iudic.xml].
Durdevic, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545, Leuwen]: De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clare exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus, ed. Durdevic, Bartul [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [numerus verborum] [djurdjevic-b-afflictio.xml].
Vrancic, Antun (1504-1573) [1553]: Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica, Verborum 10368, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [numerus verborum] [vrancic-a-iter.xml].
Grbic Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559]: Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica, Verborum 3353, ed. Nino Zubovic [genus: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [grbic-m-aristea.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].
Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1790]: Operum omnium tomus III, versio electronica, Verborum 71764, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-3.xml].
Baric, Adam Adalbert (1742-1813) [1792]: Statistica Europae, versio electronica, Verborum 91598, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [baric-a-stat.xml].
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.