Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none (Omnes textus textus) Search criteria: aristotelis Quod quaesisti inventum est in 68 locis.
Loci 1-68:1. Nikola Modruski. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Qui potuit fingi acerbior persona uel doctius uel aptius, aut quibus
euidentioribus naturae signis summus exprimi luctus et intestini doloris rabies?
Dixi autem merito rabiem, quoniam testimonio Aristotelis multos in
insaniam uertit mentis angor. Vnde et Vergilius non inconcinne de
Amata Latini uxore fingit, cum impetrare nequiuit Lauiniam Turno in coniugium
dari:
2. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_3 | Paragraph | Section]
3. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_71 | Paragraph | SubSect | Section] ALEXANDRI APHRODISEI
4. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_131 | Paragraph | SubSect | Section] Vt equis in catricibus? pristini coloris pili nascantur, non ut fieri solet, albi 5 .
De eodem 10 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
5. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_207 | Paragraph | SubSect | Section] Cur aquę potores uisu sunt acutiores, uini contra 22 .
Panis et uinum robur ministrant 23 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
6. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_304 | Paragraph | SubSect | Section] Cum in digitorum unguibus passiones summum dolorem excitant 13 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
7. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_358 | Paragraph | SubSect | Section]
Cur tabe et scabie et lippitudine proxime ad eas accedentes capiuntur, ab intercute
autem et febri et apoplexia minime 21 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
8. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] erat seruus patris, tertio sui iuris erat
39 .
Metii Coriolani reuerentia erga matrem Vetruriam 209 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
9. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_19 | Paragraph | SubSect | Section] admodum uertiginosa uident. Cur grauidę circa secundum ac tertium mensem citissant, hoc est uehementi quodam comedendi aliquid aguntur desiderio 24. PROBLEMATA ARISTOTELIS Gula. Quare uinolenti frigent, cum uinum calidum sit. Vehementer ebrii languent, leuiter delirant. Ebriosorum semen genitale infoecundum. Cur ebriosi tremunt 31. Ebrii
10. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_90 | Paragraph | SubSect | Section] Ira. Cur ualde excandescentium ardent oculi 17. PROBLEMATA ARISTOTELIS Iudex. Quam ob causam reo dexter apud iudicem locus datur. Cur, si suffragia pari numero accusatori et reo fuerint, reum uincere sancitum est 66.
11. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_159 | Paragraph | SubSect | Section] Gaudium sapientis ex uirtutum conscientia. Gaudium opum, honorum etc. causę doloris sunt 21. Sapientis gaudium nulla causa rumpitur 27. Lectio. Philosophorum optimorum libri euoluendi: Zenonis, Pythagorę, Democriti, Aristotelis, Theophrasti 80. Hortatur ad legendum et scribendum 82. Lectio multiplicium uitanda 2. De modo legendi. Laudat libri sibi missi dulcedinem 15. Cripta Neapolitana obscura et tenebrosa 19.
12. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_163 | Paragraph | SubSect | Section] Lętitia. Cur subita et insigni lętitia pręuenti aliquando exanimantur 12. PROBLEMATA ARISTOTELIS Luxus. Cur aliqui ęgrotent, cum uitam luxuriosam uiuere assueti agere cessarunt 66. Dionysiaci technitę, id est artifices Bacchanales et histriones 69.
13. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_179 | Paragraph | SubSect | Section] seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore ardentem filium
14. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_257 | Paragraph | SubSect | Section] ex mente et necessitate [compositus] 256. Mundus infernus. Numero 256. Mundus creatus a Deo per Filium 329. Corpoream substantialemque cęli formam carere materia probat Auerois ex sententia Aristotelis 340. Zoroaster grammaticus: Mundus habet intellectuales rectores immobiles 341. Materia mundi. Mouendi cęli ratio. Cur in circulum sperę rotantur. Mundus immutabilis esse non potest 355. Inter mundum intelligibilem et
15. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_264 | Paragraph | SubSect | Section] et frigida 15. Magus. Cur aliqui fascinant et pręsertim pueros 21. PROBLEMATA ARISTOTELIS Mores. Cur efferis moribus et aspectu sunt, qui in nimio uel ęstu uel frigore degunt 48. Cur genus id hominum, quod Dionysiacos technitas uocant, id est artifices
16. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_328 | Paragraph | SubSect | Section] APHRODISEI Numerus. Octo, septem, decem 21. PROBLEMATA ARISTOTELIS Nauta. Cur interdum nauigia, dum cursum agunt in mari quieto, repente absorbentur totaque ita pereunt, ut ne naufragium quidem fluitans usquam
17. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_363 | Paragraph | SubSect | Section] Odores. Cur situm et foetorem olentes, cum uncti fuerint unguine odorifero, tetrum odorem spirant 7. PROBLEMATA ARISTOTELIS Oratio. Cur homines lingua hęsitantes loqui nequeant uoce submissa. Cur porrum prosit ad uocem sonoram 45. Cur
18. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_364 | Paragraph | SubSect | Section] ratio habita euphonię quam regulę grammatices 78. De ratione utendi uerbis pluribus idem significantibus 80. Verba communia: uereor, utor, hortor, consolor, ueritum, puditum, pigitum, dignor, ueneror confiteor, testor 91. Aristotelis deffinitio de silogismo 93. Lex apud dialecticos percontandi disserendique 94. De clandestinis litteris, ne ab aliis legi possint 102. Quin pro cur non, pro quod, pro ut non, pro ut,
19. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] axillis sudorem emittunt et uultu rubescunt 11 .
Cur pudore suffusi oculos in terram demittunt 15 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
20. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_119 | Paragraph | SubSect | Section] describi uolens. Antilocho pro paucis uersibus pyleum impleuit argento. Antimachus et Niceratus certatim de illo carmina ediderunt, sed cum ille Nicerato coronam donasset, Antimachus suam poesim deleuit dolore percitus 119 . Aristotelis et Theophrasti opera 125 . Eumenes apud Alexandrum archigrammateus, id est scribarum princeps 139 . Homerus Chii natus, Smirnę defunctus 142 .
21. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quę ędiderat, combussit 135 .
Aristoteles octo 135 .
Plato Aristoteli pręlatus 137 .
De Theophrasto et Menedemo iudicium Aristotelis 139 .
22. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Aristarcus grammaticus analogię perpetuus assertor 327 . Pacuuius. Lucillius. Polybius 332 . Accius. Pacuuius 335 . Sylla Aristotelis et Theophrasti uolumina Romam deportauit 354 . Lucretius poeta per insanię interualla scripsit 355 . Pompeii studium in liberalium artium pręceptores
23. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_195 | Paragraph | SubSect | Section]
PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
24. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_257 | Paragraph | SubSect | Section] Cur nec plures nec pauciores 22 .
Spurcicies. Cur ex purulentis et tabidis multitudo erumpit pediculorum 20 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
25. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_307 | Paragraph | SubSect | Section]
Tempus. Cur autumnus inęqualis, eodem die et ęstum et algorem habens 25 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
26. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_341 | Paragraph | SubSect | Section] 14 .
Cur multi, cum longinqua et magna non uideant, proxima et exigua uident, alii e contra
15 .
PROBLEMATA ARISTOTELIS
27. Sizgoric, Juraj. Odae de apostolis, versio... [page 196 | Paragraph | Section] Siquidem, ut sol in radiis suis apparet et rosa in odoribus suis sentitur et ignis in scintillis suis aspicitur, sic in apostolorum virtutibus Christi patentia cognoscebatur. Antiqua enim vanitas miratur Platonis, Aristotelis et Carneadis doctrinam, sed quid excellentius apostolorum doctrina, quae ut sol lucebat et caelum humano generi reserabat? Commendat praeterea Demosthenis et Ciceronis facundiam, sed quid eorum facundia facundius, qui barbaros
28. Nimira Rabljanin,... . Epigramma ad lectorem Politicon... [Paragraph | Section] zaglavlje.
30. Nimira Rabljanin,... . Epistula Ludovico Valentiae... [Paragraph | Section]
continuo doctrina, qui imitarentur, moribus philosophari inciperent. Et quoniam ubique esse non poteras, excogitasti viam qua in hoc genere philosophiae industria tua foret etiam absentibus maximo
uti onus emendationis studio et doctrina tua dignissimum non reiiceres. Itaque annuisti discipulo probitatis et virtutum tuarum amantissimo, commutatisque paucis quibusdam verbis, quae propter novam Leonardi translationem necessarium erat, servato alioqui religiosissime sensu commentaria ipsa Aristotelis sermoni, vel ipsius Leonardi Aretini
praeteritum futuro copulat. Puncti etiam quod
habet terminare vel quod est indivisibile. Quare concedo,
quod haec diffinitio privativa est imperfecta. Qualis
imperfecta cognitio est in toto, 12. Metaphysicae in quo
agitur de Deo et aliis substantiis abstractis: ubi
cognoscemus et figuram syllogisticam
et diffinitionem ipsius in primo Posteriorum.
Quam (pace hoc dixerim) certe non video, qui eam intellexit.
Quod bene intuentibus in ipsorum expositionibus
clare innotescere potest. Tertio, ex cognitione huius trianguli
omnibus innotescet totus processus Aristotelis et quo
medio usus est in fabricando instrumentum syllogisticum,
sine quo non continget quemquam cognoscere se aliquid
scire. Qua autem arte vel medio Aristoteles usus est? Dico,
quod medio et arte geometrica, quia syllogismus est figura,
quae figura trilatera. Figura autem et
defendebat. Philosophiae uero nihil conuenientius, nihil magis
necessarium maiores nostri existimauerunt: in qua re quamquam multorum testimonio
possumus uti: tamen abunde satis est duorum eminentissimorum Platonis Plato. et Aristotelis: Aristoteles. quorum alter uires et commoda
eloquentiae in duobus dialogis, qui Gorgias
Gorgias. et Phaedrus
caetera mundi regna ommitam) Diodoro Siculo teste
ex Stragera, obscuro (ut Guarinus inquit)
conuersis curis in gaudium ardentissime tum reditum expectamus, ut te victorem rebus pro patria bene gestis complectamur, tuo colloquio atque adeo conspectu aures atque oculos satiemus. De tritico causis abs te cognitis posthac ne verbum quidem faciam: ad pauca respicientes (ut verbis
iudicaui. Hic igitur magnanimus Comes quum partim iuridicundo, partim aliis publicis et priuatis amicorum negotiis plurimum occuparetur, atque hic omnia fere symposiis definirentur, nolui bonas horas, quae superabant male collocare. Itaque dederam primos dies continuos lectioni Platonis et Aristotelis, vt aliqua ex parte reuocarem in memoriam studia philosophiae longissimo tempore intermissa. Quo quidem opere districtum vir quidam eximius, et in literis non mediocriter versatus, quum saepe inuisens ex officio reperisset, tandem pro amicicia conatus est ab instituto abducere. Atque
noticiis, quas Deus vult vel maxime vivas, ardentes ac operosas esse: alio qui eas docere, illas speculativas noticias etiam tantum hypocrisin quandam et labialem cultum aut honorem. Ut vero declararetur haec summa coniunctio affectuum et practicarum noticiarum, adduci posset erudita disputatio Aristotelis Ethic. 6, quod speculativas quidem noticias, ut sunt Mathematicae, non corrumpant affectus aut habitus mali: at practicas, et prudentiam ipsam, totamque cognitionem gubernatricem et consultatricem vitae prorsus evertunt: ut si quis semet prorsus dedat pravis voluptatibus aut
trepidantis, manifestum est, fortitudinem quidem a fiducia, timiditatem vero a diffidentia proficisci: quare etiam fidem, cui Scriptura audaciam aut fortitudinem tribuit, necessario simul esse confidentiam aut fiduciam: incredulitatem vero, eius contrarium esse diffidentiam. Huc percommode quadrat Aristotelis dictum, qui affirmat, fiduciam et timiditatem esse contraria inter se. Ratiocinatio porro haec sic breviter colligi posset: Fortitudo est filia fiduciae, fortitudo est filia fidei, igitur fides est fiducia. Contra quoque timiditas aut trepidatio est filia diffidentiae, eadem quoque est
et perpetuam voluntatem unicuique suum reddentem. Hanc solent nominare Particularem iustitiam. Vulgo alioqui in omni vitae statu, obedientia inferioris erga sui superioris leges aut praecepta, ei iustitia quaedam est. Unde illud [?: n- ] tus Socratis, Platonis, Xenophontis et Aristotelis, [?: ]
e--- ] ipsum corpus, aut totum coetum) quam pauci aliqui valde excellentes donis, qui ut nobilissima membra sint, ita sunt minima corporis pars. Accipiatur ergo illud Multo magis,
quemadmodum in omni Ecclesia doceo: 1. Corinth. 4. id est, doctrinam meam. Act. 9: Si quos invenisset eius [?: ] viros, captivos adduceret. id est, eius doctrinae, [?: in-ituti ] . Sic et sophistae accepta phrasi ab Arabibus, dicunt viam Aristotelis, Thomae, Scoti, et aliorum: pro, sententia. Fuit magnus tumultus de via, Act. 19: id est, de Christiana doctrina, quam idololatrae atrociter persequebantur. Secundo, significat morem ac rationem [?:-i-di ] , et agendi. Isaiae 10: Et baculum suum levabit super te in via
62
aut novum Testamentum illustrarunt: vel phrases quoque Biblicas collegerunt, tractaruntque. At hic non perinde habui, quos vel ut duces sequerer, vel saltem ut adiutores consiliariosque consulerem, eorumque ope sublevarer.
Non dubito autem obiecturum mihi aliquem esse illud Aristotelis: Imperitos facile quidem, sed inepte sententias fabricare: eoque et me temere de tantis rebus audere; novas Regulas cudendo, pronunciare. Cui respondeo: Me haec studio publici boni, ac obedientiae Deo praestandae causa molitum esse, cum nemo eruditior id tentare vellet: licere vero per
erantque verba ista abscondita ab ipsis, nec cognoverunt quae dicebantur. Contra Luc. ultimo dicitur, quod illius praedictionis recordati sint, eamque intellexerint.
39 In hac vero collatione doctrinae Ethicae et Theologiae, prorsus memorabilis est sententia Aristotelis Ethicorum 6, quod corruptio morum tollat scientiam Ethicam, quia evertat causam finalem: nempe omnia esse virtutis ac honestatis gratia ferenda ac patienda. Centuplo enim id magis in Theologia accidit, ubi dans se voluptatibus, avaritiae ac sceleribus, non solum non putat amplius multa
casus sunt divitiae gentilium: id est, horum abiectio est reconciliatio Ethnicorum, id est, ditat ac reconciliat eos suo quodam modo, quin eis veluti locum in tabernaculo Domini cedit, ut in locum ipsorum succedere, et populus Dei fieri queant. Sic Dialectici resolvunt orationes aut verba Aristotelis, scribit, per, est scribens. In Metonymia dixi de hac phrasi, poni effectum pro causa: ut, Haec est gratia, id est, causa gratiae.
13 Catachresis aut abusus verborum multiplex est in hac lingua. Exod. 20, Populus vidit vocem Dei, pro. audivit.
contraria extrema proponere, et sibi invicem opponere, ut nos in respondendo adversariis ad quandam mediocritatem reducat. Haec loquendi ratio in adhortationibus ideo in usum venit, quod cum homines in contrarium nimis proni sint, eos in alterum contrarium veluti curvum lignum, iuxta praeceptum Aristotelis, inflectere monitores conati sunt, ut sic tandem res actionesve eorum ad quandam mediocritatem redirent.
Posses aliqua praecedentium exemplorum et hac sequenti Regula complecti, quod videlicet persaepe negativae orationes in speciem simpliciter aliquid
reperire, ubi alioqui sua natura non habent alioquam cohaerentiam. Sed de hac re agitur plenius in lapsu styli et oratione pendente.
Quia vero de sententia Aristotelis diximus, naturalem quendam, ordinem esse, ut mox post propositionem rationes aut probationes cum suis quasi pedisse quis sequantur: contra etiam diximus, vetus Testamentum minus sua probare quam novum: ideo operaeprecium fuerit mentionem facere illius vulgati dicti, quod aiunt,
sed ab aliquo Apostolorum discipulo conscriptam esse.
Restat tertium illud argumentum, sumptum a styli diversitate. Quod sane etiam non ita potens est, cum videamus saepe eiusdem authoris scripta plurimum inter sese differre, ut Ciceronis Philosophica ab Oratoriis, et Aristotelis Physica ab Ethicis, Politicis, et de animalibus. An non etiam inter Epistolas Pauli, quae extant, plurimum differunt sermone illae quae ad Corinthios sunt scriptae, ab ea quae est ad Ephesios? tametsi etiam inter alias sit non vulgare discrimen. Quare styli, si quae est, dissimilitudo
adeo etiam mechanicarum et rusticarum, prodest ad sacrarum Literarum cognitionem. Quin etiam communis sensus, quotidianaque experientia, tum malitiae, tum et virtutum recteque factorum, atque adeo quarumvis huius vitae actionum cognitio iuvare nos potest. Nam etiam hîc valet aliquo modo regula Aristotelis, quod si non doctrina ac professio ipsa Theologiae, at saltem sermo sacer est sumptus ex istis rebus, et saepe de illis agit: exemplis, quod dixi, illustrari potest.
Cognitio aut consideratio saltem caeli utilis est, ut motus solis ac lunae. Nam a sole sumuntur
mentio fit.
Debuissent forte etiam descriptiones integrae omnium animalium, herbarum, arborum, gemmarum, et similium rerum, quarum fit mentio in sacris Literis, nostro huic Operi inseri: sed excrevisset Opus in ingentem molem, et nota sunt loca authorum, ut Plinii, Aristotelis, Theophrasti, Dioscoridis, et aliorum, unde ista recte peti possunt. Indicant etiam tales descriptiones diligentiores interpretes. Naturae profecto peritissimi fuerunt Prophetae, et quando perdicis, lupi rapacis, ursi, leonis, aspidis, basilisci, draconis, pardali, monocerotis,
habere oculos non videntes, cor lapideum ac non intelligens: ideoque denuo generandum, creandum, condendum, etc. Hominem ex filio Dei factum, esse filium diaboli: et contra, nunc in renascentia ex filio diaboli regenerari in filium Dei.
Porro praedicta Aristotelis sententia, de interitu speciei, etiam communi sensui est nota, et in communi vita receptiss. Quamprimum enim olla non est idonea ad coquendum, non habetur a coquo pro olla, sed abiicit illam. Sic quamprimum oculus non videt, non habetur amplius pro oculo: quamprimum pes aut manus
pessime affliguntur. Abiectis ergo Bibliis, attendunt illi iis tantum, quae ex illo sacro scrinio profluunt, egeruntur ac descendunt.
31 Dilutio aut contaminatio Scripturae per Philosophiam horribiliter plurimumque fit in Papatu: ita ut Scriptura aut spiritus S. per os Aristotelis, vel potius ex corde animoque Aristotelis, non suo sono, mente ac sensu cogatur loqui. Quae pro phanatio Scripturae pernicio sissima plane est, et Scripturam funditus evertit.
32 Tam varii ordines sunt in Papatu, quibus propriae perfectionis, Religionis aut
attendunt illi iis tantum, quae ex illo sacro scrinio profluunt, egeruntur ac descendunt.
31 Dilutio aut contaminatio Scripturae per Philosophiam horribiliter plurimumque fit in Papatu: ita ut Scriptura aut spiritus S. per os Aristotelis, vel potius ex corde animoque Aristotelis, non suo sono, mente ac sensu cogatur loqui. Quae pro phanatio Scripturae pernicio sissima plane est, et Scripturam funditus evertit.
32 Tam varii ordines sunt in Papatu, quibus propriae perfectionis, Religionis aut religio sitatis ac spiritualitatis titulum
ea profecto carnali homini non sapit: et quo spiritu conscripta est, eodem vult legi.
48 Quot iam seculis iacent Theologicae lectiones in Cathedralibus templis et scholis Papistarum? In Italia clamosi et rixosi monachi, pro verbo Dei ac Paulinis epistolis, Metaphysica Aristotelis profitentur. Sic itur ad astra. Quorsum ergo sacrosancta Evangelia?
49 Dicunt Tridentini Patres in suo decreto de Communione sub utraque specie, licere eis mutare in Sacramentis, quae videantur pro ratione temporum, hominum, locorum, et aliarum
legem veterem 93. velamen 304. item detecta facies. ibid. quid 343. supra quorum corda adhuc sit. ibid. sacrificos centuplicasse 343. 344
ad Mosen et prophetas cur Christus omnes ableget 392
de Mose, Aristotelis dictum 36
in Moyse omnia sub figuris clausa 110
Mosaica lex Christi et evangelici status index 407
Mosaicum velamen a Christo et Apostolis detractum 346
mulier
Graeculorum iactantia 392. 393. mataeologia 10. 11
sophistica in literis S. cavenda 104
Sophoclem cur Aristoteles reprehendat 289
Sorbonistae 11
de Speciei interitu Aristotelis sententiam communi sensui esse notam 378. 379
specialiora saepe pro generalioribus poni 183. 184
Spermologia cur Paulo sit obiecta 291
spes et expectatio animi quomodo per externos gestus indicetur
quo vel malo fato, vel consilio pessimo, in gymnasiorum statutis statum est ut fere non nisi hi publice doceantur. Et impietas omnis iuvenum mentibus indatur, et inculcetur. Tu qui unus isti Romano Gymnasio praepositus es, in tuam sententiam collegas
filio eius Belo, genitus. Et Eusebius affirmat eum iisdem temporibus cum Semirami, et Abramo vixisse Semiramim vero, nemo ignorat Nini fuisse uxorem. Qui Ninam urbem condiderit anno a diluvio CCXCI. et sequenti CCXCII a Iosepho dicitur Abramus natus. Consonant itaque tempora. Ex quibus Eudoxi, et Aristotelis error proditur ingens. Quorum uterque, uti Plinius refert, scripsit, Zoroastren sex millibus annorum Platonis mortem
Symbulus, et Pallas quidam, qui Magorum res Graece conscripserunt. Chaldaeorum libri aliquod philosophici videntur in Arabicam quoque linguam fuisse versi. Scribit enim Avenrois quodam loco apud Chaldaeos philosophiam, ita perfectam quondam fuisse, sicuti fuit, ut ipse loquitur, tempore Aristotelis. Fuerint libri Zoroastri, postea quam a Iuliano, aut quovis alio, Graeci facti sunt, in tanta veneratione, ut Clemens scribat, eos Christianos, qui Prodici haeresin sequerentur, gloriari solitos, se eius arcanos libros possidere.
"Et Porphirius in Plotini vita
theologiam complectebatur. Utinam denique ipsius Pici commentaria in ea ipsa, et oracula, et libros. Quae Ficinus scribit in obitu eius inter scriptorum suorum reliquias, a se reperta esse: sed ita exarata, ut vix ab eo ipso legi possent Pico. Quae malum, pessum ierunt cum concordia, ab eo scripta Aristotelis cum Platone: Equidem maximam fecit haec Chaldaica Theologia, in iactura XL librorum Amelii. In quibus rationi valde consonum est, quo facilius Zostriam librum falsitatis coargueret, eum saepe vera Zoroastri dogmata, et oracula protulisse. Non minor forte iactura alia fuit, quatuor
ob id
reliquum illis erit? cum non modo in nulla
actionum imitatione versentur, sed ipsa etiam hujus imitationis quoquo modo
simulandae instrumenta fabulas illis auferamus. Tum A. me etiam, inquit,
vehementer moveret, ac frangeret Aristotelis auctoritas, quem poetices
conditorem jure nuncupas, et quem aeque aliarum complurium doctrinarum artificem
appellare possumus, cum tot disciplinas antea dispersas ac dissolutas summa
ingenii solertia primus constrinxerit, in
Ait enim Aristotelem in eo, quem de poetis
scripsit libro, luculenter fateri, optimis quibusque dicendi modis, ac poeticis
figuris Empedoclis versus esse egregie instructos, ut proinde Empedoclem
homericum omnino esse affirmet. Verum hanc Aristotelis in judicio de Empedocle
ferendo varietatem inde profectam esse existimo, quod in suis de poetis libris
universum de omnibus rebus dicendi poetarum artificium exquireret; in eo autem,
qui unus e multis reliquus est illius
de bove:
kttjjA^ei $e jj.akidra 7tevraerr\q
wv ' paulloque post subdit: xul rov
fioog evveooqoto ' SvvaSai ya% rccvrov • Quae Aristotelis
verba in lib. vl cap. xxl Hist. anim.
ex Hesiodi loco lucem accipiunt, voluitque philosophus, ut bene Clericus
explicat, indicare bubulam carnem optimam esse in quinto
carduum , Siculi K&ktov
• Scolymus Graeciae
notissimus, unde illud Hesiodi etc. et ex eo Aristotelis Stti
Gkoxujaw
• Hoc florente mulieres libidinis avidissimae. Scolymum
Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487]: Odae de apostolis, versio electronica, 526 versus, verborum 2640, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sisgor-g-odae.xml].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492]: Epigramma ad lectorem Politicon Aristotelis, versio electronica, 6 versus, verborum 69, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [nimira-m-epigr.xml].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492]: Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica, verborum 988, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [nimira-m-epist.xml].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507]: Speculum astronomicum, versio electronica, Versus 100, verborum 18852, ed. Mihaela Girardi-Karsulin Olga Peric Tomislav Cepulic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [grisogono-f-speculum.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].
Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532, Venecija; Bec; Bec; Bec; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir]: Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica, Verborum 5603 (pro tem), ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [andreis-f-epist-nadasd.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544]: Dialogus philosophandumne sit, versio electronica., Verborum 8149, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [andreis-f-philos.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].
Petric, Frane (1529-1597) [1591, Ferrara]: Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica, Verborum 7671, ed. Erna Banic-Pajnic [genus: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [petric-f-zoroaster.xml].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1755, Rim]: Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica, 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [stay-b-phil-rec.xml].
HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.