Quod quaesisti inventum est in 39 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-39:

uirorum ultione gaudere, quippe qui iubentur diligere etiam inimicos et orare pro persecutoribus ac calumniatoribus suis. Cuius rei honestatem etiam falsae religionis cultores uiderunt atque comprobauerunt. Vnde cum Demosthenes saeuientem in Athenienses Alexandrum mitigare cuperet, non habuit maiorem laudem ad quam eum adhortaretur aut quod ei pro clementia ipsius dignum pretium polliceretur quam quod ait: "Nihil habet fortuna tua maius quam ut possis, nec

Vnde plerique tenerioris sensus et malorum impatientes mortem sibi ultro propriis arcesserunt manibus ac summa impietate dolorem depellere sunt conati; ut Cato Vticensis, Dido, Sardanapalus, Nero, Demosthenes, Hannibal , et alii complures. Quorum errorem probans Seneca in libris suis quos de consolatione conscripsit et nonnullis in epistulis, alias uir sapiens, hoc genus solacii

Religio humano generi propria. Contra Lucretium dicentem, quod religio non procedat a iudicio naturali 411 . Cleombroto usque adeo persuasum fuit immortalem esse animam, ut se hac uita alterius uitę amore priuauerit, et Demosthenes etc. Contra Lucretium asserentem, quod ueneratio diuinorum a consilio humano nescatur. Contra illos qui aiunt, quod homines ad religionem ferantur a syderibus 412 . Quęstiones quinque de anima. Vtrum sit

nomen Nolę de carmine suo derasit dicens: Et uicina Veseuo ora iugo, ubi erat: Nola iugo 49 . Laberii uersus sub persona auari sumptum filii in luxuriam effusi deplorantis 59 . Demosthenes ab aduersario pecunia corruptus tacuit, clienti synanchen se habere simulans 65 . Auaritia prętorum prouincialium 91 . Hęredis fletus sub persona risus est

Antigonus mendax ob auaritiam 50 . Qui timiditatem Herculi exprobrat, potest et Catoni turpitudinem quęstus 70 . Demosthenes habens argiranchen, non sinanchen 87 . Auaritia multa exigens 106 .

siquid causę obesset, dixisse negaret. Fabius Maximus ex suspecto fidelem, ex pigro promptum militem reddidit. Marcus Volusius sub habitu Isiaci latuit. Asinarii asinum pro se morti obtulit. Darius per hinnitum equi rex factus. Contraria petendo, quod uoluit, impetrauit. Demosthenes callide repulit actorem 68 . Inuisus populo capitis reus sic egit, ut eodem populo iudice absolueretur. Hannibal "conflixi", inquit, "et superatus sum. Quinti Fabii agrum reliquit intactum, ut suspectum Romanis

dolore superatus in funere filii 55 . Timoleon prę tristitia XX fere annis rempublicam non attigit 97 . Cato mortem fratris dolens 65 . Demosthenes VII die post interitum filię cum corona et ueste splendida processit nunciato Philippi interitu, bonum publicum pręponens rebus domesticis 86 .
Degener.

popularis non habenda inbonis 149. Cai Cęsaris laus 150. Sua quemque magis delectant 151. Democritus gloriatus se Athenis ignotum fuisse 157. Nec gloriam per se expetendam nec ignobilitatem extimescendam. Demosthenes mulierculę susurro delectatus. Gula. Repleti cibis nec mente recte uti possumus 156. Platonis epistola dicit sibi non placere bis in die saturum fieri. Epitaphium Sardanapali 157.

Gloria. Laudes de Agesilao 26. Agesilaus probari lętabatur ab his, qui et turpia improbare parati essent 30. Laudantibus Philippum Eschine et Philocrate, quod eloquens pulcherque esset et ad potum promptus, Demosthenes cauillatus ait has laudationes partim sophistę, partim mulieris, partim spongię esse nullamque in his commendationem inesse imperatoris 86. Methrodates, ut taceret, donatus, silere non potuit Cyrum a se uulneratum, ex quo Artoxerxis iussu

Quod foeda uoluptas sit, quę ex auditu, uisu odoratuque procedit, foedissima uero, quę ex gustu tactuque 112 .
Libido. Demosthenes ad Laydem: Ego penitere tanti non emo 4 . Filia hominis pauperis in peruigilio uitiata clam patre 18 . Pellex ędem Iunonis non tangito 28 .

Coruinus Gallum prouocatorem superat coruo adiuuante 53. Titus Manlius Torquatus- a torque, quam induit interempto Gallo prouocatore 53. Par uigor populi Romani et Poeni 63. Cum Philippus Athenienses pręlio superasset, Demosthenes effugit. Quod sibi obiectum sic diluit dicens: Vir fugiens et denuo pugnabit 106. Medicus. Anates Ponticas remedium esse contra uenenum. Mithridates ueneno necari non potuit 105. Errant medici qui uenas pro

cum iussę a magistratu Alcibiadem execrarentur, una ex iis ait supplicationum ad se, non execrationum officia pertinere 32. Crassus foenum in cornu gerere dictus. Sicinius omnes passim carpens 20. Dirę imprecationes 22. Demosthenes a populo iussus, ut quendam accusaret, recusando dixit: Vos me, uiri Athenienses, consultorem habetis etiam inuiti, calumniatorem uero ne si uelitis quidem 86. Aclides Iason contumeliosus in Artaxerxem 112. Mollis.

Scotinos, quia de natura nimis obscure memorauit 16. Dicendi exercitatio duplex 54. Disserendi ratio. Quibus constet ratio et oratio? Inueniendo et disserendo. Contra Zenonem nouorum uerborum inuentorem 64. Quo in loco ad strepitum fluctuum declamauit Demosthenes 66. Honos. Atomi inanes imagines quę idola nominant 4. Statua Crisippi in Ceramico 8. BEATVS

13. In Pericle orationis uehementia 13. Verbum non esse philosopho dignum, quod ante non fuisset mente agitatum. Item breuis oratio 59. Sermones cupresso similes- magni et sine fructu 62. Quanta opera usus Demosthenes, / ut uocem aptam ad pronunciandum compararet. In dicendo timidus fuit. Eius enthymemata lucernam olere dicta 85. Demosthenes hęsitantiam linguę coniectis in ore lapillis emendauit, uocem exercuit currendo scandendoque, gestum

Sermones cupresso similes- magni et sine fructu 62. Quanta opera usus Demosthenes, / ut uocem aptam ad pronunciandum compararet. In dicendo timidus fuit. Eius enthymemata lucernam olere dicta 85. Demosthenes hęsitantiam linguę coniectis in ore lapillis emendauit, uocem exercuit currendo scandendoque, gestum in speculo componebat 85. Quanto labore Tullius dicendi artem consecutus 88. Pro Quinto Ligario orante Cicerone Cesar

quędam de iustitia et pietate loquens ab instituto reuocauit etc. 18 . Xenophon Musa Attica dictus pro dulcedine eloquii et incredibili facilitate 21 . Demosthenes, cum p litteram pronunciare uix poset, dicitur iugi exercitatione emendasse 26 . Socrates per somnium uidit olorem, per quem signabatur Platonis eloquentia 30 .

scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu

De Plauti comediis cognoscendis. Plautus in pistrino, Neuius in carcere fabulas scriptitarunt 22 . Vtrum Hesiodus Homero antiquior. De patria Homeri 24 . Demosthenes Callistratum orantem cum audisset, Platonem reliquit 25 . Plato tris Philolai Pithagorici libros decem milibus denarium mercatus est. Aristoteles libros pauculos Speusippi philosophi post mortem eius emit talentis Atticis

Quibus temporibus fuerint Solon, Homerus, Hesiodus, Pythagoras, Archilochus, Aeshilus, Fabii, Empedocles, XII tabulę, Sophocles, Euripides, Hippocrates, Democritus, Socrates, a Gallis Roma capta, Eudoxus, Aristoteles, Philippus rex, Plato, Demosthenes, Epicurus, Zeno; item poetę Callimacus, Lucius Liuius, Quintus Ennius, Caius Neuius, Porcius Licinius, Marcus Cato, Plautus, Diogenes, Carneades, Critolaus, Cecilius, Terentius, Pacuuius, Accius, Lucillius 106 .

pręstans. Athenienses a re militari ad poetarum gymnasia studium transtulerunt 196 . Plato ingenti honore a Dionysio excipitur 199 . Clarissimi oratores: Demosthenes, Ęschines, Hyperides, Demades 202 . Alexander Homeri Iliadem rei militaris uiaticum uocabat 209 . Pindari poetę stirpem uetuit uiolari Alexander. Statua Orphei. Alexander ad

48 . Cato fratrem magnifice sepeliuit 65 . Solitudo. Scipio Africanus ueluti in portum se interdum in solitudinem recipiebat 79 . Demosthenes duos et interdum tres menses continuo domi manens abrasa capitis parte, ut sibi exeundi pręriperet facultatem 85 . Timon Athenieneis fugiens hominum congressus 110 .

quę sine populo teste fiunt. Multitudo ad uitia consentiens 116 . Vigilię. Themistocles somnum capere non poterat, quod identidem Milciadis tropheis se suscitari diceret 135 . Demosthenes dolebat, siquando opificum antelucana uictus esset industria. TVLLIVS DE FINIBVS
Vtilitas communis priuatę

mysteriorum libri, et secreta cęlestis arcani pandentur, ut, quod nunc fide tenent, tunc, sicuti est, uidendo intelligendoque agnoscant. Audient arcana illa uerba, quę non licet homini loqui. Denique, quod oratorum princeps Demosthenes aut par illi in dicendo Tullius nunquam eloqui potuissent, quod gentilis philosophię antistes Plato aut ipso argutior Aristoteles nunquam inuestigare ualuissent, hoc minimus inter cęlestis patrię ciues

Tunc etenim diuina te lectio docebit in aduersis patientiam, in prosperis modestiam, in Deum pietatem, in proximos charitatem | pręstabit-que in dubiis consilium, in periculis opem, in tentationum certamine uictoriam. Quis hoc tibi Tullius, quis Demosthenes, quis Socrates, quis Aristoteles, aut si ad poetas respicis, quis Homerus uel Vergilius conferre poterit? Quandoquidem nec sibi ipsis quicquam prodesse potuerunt, ueritatis nobis diuinitus reuelatę penitus ignari.

Pisistratus. Athenarum Principatum est assequutus, deferente populo, aduersus grauissimas Solonis Solon. conciones. Tu Demosthenem Demosthenes. humillimae sortis hominem ad tantos honores prouexisti, ut olim gubernandae Ciuitati praefuerit, atque coronam maximis uitibus Aeschine Aeschines. reclamante adeptus sit. Tu M. Catonem

ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν τροπαῖον ἔστησαν. Hoc est; Demosthenes autem, et Menander, et Euthydemus, qui duces in Atheniensium naves conscenderant, cum se loco movissent, sine mora ad portus fauces, captas iam et occupatas, adnavigarunt, ut per vim sibi exitum pararent. quibus Syracusani, eorumque socii,

quaedam figurae, quae vix in ipsa arte poetica ullum reperiant locum: ex quibus illa in oratione obscuritas exsistit, quae tum omnes venustates corrumpit, tum orationis virtutibus tenebras offundit. Ex oratoribus vero Demosthenes repertus est unus, qui ut alios quoque, qui magnum aliquid atque illustre in oratione habere viderentur, ita et Thucydidem in multis est rebus imitatus, ac civilibus orationibus eas ab illo sumptas virtutes adiunxit, quas neque Antipho

sive denique, quod sicut patresfam. soliti sunt olim singulis suum dimensum cibi ac potus distribuere, sic et Deus non tantum beneficia, sed et poenas dispertiatur pro merito, in genere humano. sicut et Demosthenes pro Corona percommode dicit, Omnes tunc gentes variis calamitatibus afflictas esse: sic et Athenienses coactos esse suum ἐπιβάλλον μέρος, suam portionem aut dimensum cladium accipere. Huius porro significationis sunt innumera exempla.

ἀνελεῖν. Idem: Πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν παρέξομαι μαρτυρας, ὡς οὐχ ὑμῖν ἐγκαλῶν ἀλλὰ Δεινίᾳ πολεμῶν ταύτας τὰς διαθήκας διέθετο. Demosthenes in secundo κατὰ Ἀφόβου: ἀλλὰ ἔχρουν, ἐπειδὴ τάχιστα ἐτελεύτησεν ὁ πατὴρ εἰσκαλέσαντα μαῤτυρας πολλοὺς, παρασημείνασθαι κελέυσαι τὰς

pars calicis impiorum: id est hisce praemiis Deus eos ornat et honorat. Sic Deus Hieremiae 13 dicit ad Iudaeos: Haec sors tua, et pars mensurae tuae est a me, dicit Dominus. Isaiae 17. Haec est pars praedantium nos, et sors diripientium nos. id est, sic illi castigabuntur a Deo. Sic et Demosthenes dicit, in communibus omnium gentium calamitatibus, etiam Atheniensibus suum ἐπιβάλλον μέρος, id est ratam, aut convenientem illis portionem contigisse. utiturque eodem vocabulo, quo perditus filius, suam portionem haereditatis

et tibi? vade ad prophetas patris tui. Sic 2 Paralipom. vigesimo quinto: Quid mihi et tibi rex Iuda? Sic denique Iohannis secundo Christus ad matrem inquit: Quid mihi et tibi mulier? id est, nihil, non teneor tibi obedire in istis meae functionis negociis, hic sum plane a tuo iure liber. Sic et Demosthenes pro Corona loquitur. Iosuae vigesimosecundo: Quid vobis et Iehovae Deo Israel? Sequitur mox veluti expositio huius dicti: Non est vobis portio in Iehova. Numeri vigesimotertio: Quid maledicam,

ultima primis respondent, eave quasi respiciunt, quas nunc Periodos nominant. Hermogenes etiam scribit de circulari forma sermonis, ubi eadem vox est initio et in fine, ut sic cauda videtur reflecti ad suum caput, dum primum vocabulum repetit. Hoc genus orationis etiam Demosthenes in exordio suae ipsius celeberrimae orationis pro corona exprimit: ut sicut a voto aut precatione Dei incipit, petens ut illi sibi tantam suorum civium benevolentiam concilient, quanta ipso erga eos praeditus est; ita etiam in eandem precationem sub finem exordii desinit.

sacrarum Literarum aliquid addatur. Quae tractatio ut longe difficillima est, utpote parum hactenus a scriptoribus tractata: ita suam quoque non vulgarem utilitatem habebit. Quia non solum vindicabit sacram Scripturam a contemptu istorum eruditulorum, aut potius Epicureorum, qui solos Cicerones, Demosthenes, Homeros ac Marones mirantur, putantque Scripturam ruditer ac inepte conscriptam esse: sed etiam hoc modo accuratius examinata, multo Lectori fiet magis perspicua. nempe enim tum demum cernet, quo consilio unumquodque positum sit, et quam vim habeat. Haec etiam consideratio et

de Ieiunio ostendam: eoque etiam paucioribus verbis indigent, quia intelligenti, iuxta proverbium, pauca sufficiunt. Sit nobis exemplo huius rei, qua de agimus, quod sicut Graeci multo fuerunt studiosiores brevitatis quam Latini: sic porro etiam magis Hebraei quam Graeci. Quanto est succinctior Demosthenes quam Cicero: cuius redundantem copiam aut Asianismum stylum nequaquam Athenienses, multo minus Lacones tulissent. Sed apta forte fuit eius copia rudiori ac crassiori Romanorum Martiae plebi, quae ingenti vi ac copia sermonis veluti ingenti quadam mole aut etiam diluvio fuit proturbanda.

explicationibus aliquando minus periculose adhibetur. 33 Verborum ornatus et figurarum splendor, et totius styli polities ac fulgor, ipsa denique pronunciatio ac gestus, qua nihil est inanius ac levius, adeo multum in hac corrupta natura possunt, ut soli pronunciatione Demosthenes summus Oratorum non inmmerito primas, secundas ac tertias partes tribuerit. Hisce armis, sicut et aliis naturae et ingenii dotibus, plerunque sunt instructiores seductores, quam synceri doctores. Sicut et Paulus facundia adversariorum gravatus, diserte fatetur, se imperitum sermonis

demensum et pensum voces latinae unde 337 demittere caput aut faciem 330 demonstrationes Scripturae S. 39 demonstrativum pronomen Hoc, crebro iterari in Iohanne 302. 303 Demosthenes, quo orationis genere in exordio pro corona utatur 247 Demosthenis locus 249 densitas sermonis quomodo fiat 280 descendere quando Deus dicatur 199. item ascendere. ibid.

Pronominis demonstrativi in sacris usus 157 pronomina affixa interdum accidenti addi 188 Pronunciatorum in Scriptura varietas unde oriatur 392 pronunciationi quantum Demosthenes tribuerit 413 Propheta in Scripturis sacris quid 114 prophetae animum nec semper, nec eodem modo tangerae prophetiae spiritum 116. 117 Prophetae cum Israelitis de quibus rebus potissimum litigarint

5.8.1  Soccus Aristophanis nulli concedit, in illo
5.8.2  Attica lingua mera est. dein ioca, deinde sales. Demosthenes.
5.9.1  Audiat orantis si quis Demosthenis ora,
5.9.2  Ipsum crediderit pene tonare Iovem.

nihil haberent insolens, et odiosum, sed essent haec Romanorum, aeque ac illa erant Atticorum auribus accommodata. In quibus non verbum pro verbo necesse habui reddere . Imo vero id nequaquam facere necesse habuisti, siquidem insolentiam orationis, quam ambo illi oratores, sed Demosthenes praesertim, omni opere vitabant, effugere volebas, eaque afferre, quae tuorum civium consuetudo minime repudiaret. Vidit hoc sane vir prudentissimus, atque omnis ad orationem pertinentis artificii scientissimus. Quid ergo fecit? singula verba servare non potuit: Sed

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].

Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica, 218 versus, verborum 7485, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-operis.xml].

Preme hic ut KWIC videas