Quod quaesisti inventum est in 309 locis.

Omnes locos inventos monstra

Preme hic ut KWIC videas

Loci 201-300:

Salomone: Prouerb. 4 Remoue a te os prauum, et detrahentium labia sint procul a te. de quibus Hieremias ait: Hier. IX Sagitta uulnerans lingua eorum. Vulnerant enim et illos qui libenter in alios dicta auscultant | et illos de quibus dicta sunt, si impatienter tulerint. Ipsi tamen qui detrahunt, multo magis sibi quam aliis nocent. domino

quidem nitum religionis, sed tamen deos patrios non deserebant. Nonnulli etiam, qui erant de Sepharuaim, filios suos igni comburebant diis Sepharuaim Adramelech et Anamelech simulque Deum Israhel colebant. Regnauit Osee annis IX. Nunc de regibus Iudę restat dicendum. REGES IVDA ABIA ABIA, filius Roboam, rex Iuda, patri

SEDECHIAS SEDECHIAS, qui ante Matthanias, patruus Ioachin, rex Iuda, in Deum impius, Hieremiam aduersa prophetantem contempsit, a rege Babylonis desciuit. Anno IX regni eius Nabuchodonosor rex obsedit Hierosolymam et ad XI Sedechię annum inualuit fames in ciuitate. Fugerunt ab ea propugnatores nocte, fugit et Sedechias. Sed Caldei compręhensum adducunt ad regem in Reblata. Rex

— captos abduxit, cum iam illum inuadens interemisset proiecissetque iisdem equis laniandum. Aequum est enim, ut, qui aliis mala iniuste inferunt, eadem et ipsi patiantur. Eos autem equos Euristeus, cum sibi pręsentati essent, Iunoni consecrauit. (Baltheus Hippolites IX) Post hęc iubente rege, ut baltheum, quo Hippolite, Amazonum regina, pręcingebatur, afferret, in Thraciam profectus petiit illum. Et cum negaretur, parua stipatorum manu comitatus ingentem Amazonum exercitum ad Thermodontem fudit plurimisque earum cęsis baltheo est potitus.

(Iustorum oratio.) ( Psal. IX.) (Antichristi interitus.) (XI.)

(Psalm. LIIII.) (Hier. XIX.) (Marc. IX.) (Poenę.) (XXXIX.)

II.) (Ezech. XVI, 27) (Hier. IX.) (Iudas.) (Beatorum gloria.)

(Ad Cor. p-a. XIII.) (pa. IX.) (2-a. III.) (

iactant. Sed ob hoc iustius ipsi Christi iudicio damnantur. Tunc autem et caput interempti sepelitur, quum error illorum finem accipit. Et id quidem in Hebron, ut ubi Deus uidetur, inde fugiat diabolus. 142v CIC Decr. Grat. IX, lib. 5, tit. 3, cap. 34 cf. Io 1,13 143r Ps 25(26),5

Dauid uenit in Hierusalem, expulit

stirpe ortos auctor est Cato. Sic et Tyrii pudicissimam Didonem Dido pudicissima. sequuti (ut idem Sabellicus inquit) Sabellicus Aeneadis prime libro IX. Carthaginenses Carthaginenses in posterum dicti sunt, multique alii, quorum memoriam consulto ommitto, uel ab hostibus oppressi uel suis hospitibus adiuncti uariata prisca nuncupatione

sermo conueniunt. Gethae etiam, qui (ut Isidorus et Ioannes Balbus et diuus Antoninus opinantur) Isidorus ethicorum libro IX (12) . catholi. in dictione Getha. Anto. II. par. cro. tit. XI. capi. VII. (13) postea Gotthi uocati sunt, Gethae postea dicti sunt Gotthi. simul cum Dacis

imperio fabricantes". Sed siue Cadmi, siue Polyphaemi filius fuerit Illyrius, manifeste liquet uniuersos Illyrios suae ab eo originis initia suscepisse. Quorum tam eminens pugnandi uirtus semper fuit, quod (Sabellico teste) Sab. Aene. VI. lib. IX. (38) Tyberius Caesar bellum Illyricum, quod grauissimum omnium externorum bellorum post Punica bella, Bellum Illyricum externorum bellorum post Punica bella grauissimum. ut Suetonius Tranquillus

ex Gethis uenerant, deriuato nomine (ut Ioannes Balbus dicit) Getulli cognominati sunt. Catholicon in dictione Getha. Quapropter (Isidoro teste) Isido. ethi. li. IX. cap. II. (41) opinio est apud Gotthos ab antiqua cognatione Mauros consanguinitate propinquos sibi uocare. Quodsi pro eo, quod Macedones Graecis, Histros autem Italis quidam authorum connumerari oportere autumant,

nequeo Blondi Foroliuiensis Blondus de Italia illustrata, in tractatu de Histria. (48) ac Philippi Bergomatis Supple. cro. lib. IX. (49) necnon et quorundam aliorum, ut peritissimum a nobis auferre suisque connumerare diuum possint Hieronymum, Histriam Italiae esse prouinciam astruentium erga nos aemulationem, cum situ ac moribus et sermone Histria ab Italis

procul a mari Balteo Graecorum ritu, quemadmodum et uniuersi Moscorum populi, iniciata; nullum fere praeter Slauorum idioma calentes. Pauci enim ex his oram, quae mare glaciale respicit, incolentes Vgnorum, qui (ut Isidorus dicit) Isido. ethy. li. IX. cap. II. (67) postea Hunni dicti sunt, Hunni in Scithia subduntur duci Moscorum. unde Vngari processerunt, tributa pellium syluestrium ab eis exigendo sermonem usurpant, in caeteris, et

montibus Fesulanis fusus fuit, Stelicon Vandalus Radagasium regem Gothorum apud Fesulas fudit. ut de multis ac pene infinitis unum in medium adducam, uir strenuissimus bellorumque Sabellico teste Sab. Aenea. VII. lib. IX. (86) calentissimus, ad quem Claudiani poetae Claudia. poeta. (87) exstant lucubrationes, Honorii quarti Augusti

fuit. Efrenis tamen (ut Blondus praedicat), Blon. de prime. lib. II. (89) quam Philippus Bergomas Supple. cro. lib. IX. (90) ferocissimam fuisse scribit, Vandalorum natio, penetratis stricto mucrone atrocibus Germanorum prouinciis Gallias (quemadmodum Blondus Forliuiensis comprobat) Blon. dec.

in Hispanos transfretato (testibus Paulo Diacono Pau. Diaco. li. XV. ad Historiam Eutropii. (92) Sabellicoque Sab. aene. VII. li. IX. (93) ac Platina) Plat. de Sixto et Leo. pontificibus. (94) Gaditano aequore totam Africam caede, incendiis ac

tempestate paribus copiis ab eodem populo frequenter superatos fuisse fateri? Non enim casu aut ignauia, sed uirtute tot de ferocissimis hostibus uictoriae acquiruntur. Quapropter rectius naturam Vandalorum scrutatus Isidorus Isido. ethym. lib. IX. cap. II. (98) dicit eos ferocis esse animi, semper indomitos raptu uenatuque uiuentes. Christiana tamen pietas sic eos mites reddidit, ut nostris temporibus uix eis populus mansuetior inueniatur.

Slauorum generis penitus expers fuit, quoniam, quemadmodum Tribelius Polio Tribe. Po. de Clau. Augu. (111) ac Eutropius Eutro. lib. IX. cap. XIX. (112) et Platina referunt, Plati. de Eusebio papa. (113) compertum tibi fiet Constantium

ex Bohemia per Misnam ac Sueuiam et Burgundiam occeanum influentem degentes Sarmatae, quasi suapte armati uel semper arma tenentes, dicti perhibentur. Ob studium enim armorum, ut Isidorus dicit, Isido. ethym. lib. IX. (124) Sarmate nuncupati existimantur, quia animo omni tello praestantiore ab ipsa rerum magistra, natura armati uelut mortis contemptores manu et mente ad arma semper sunt parati. Hinc etiam esse puto, ut uix aliquando aut forsan

ostendimus, Romani imperii celsitudinem, Blondo Blondus dec. prime li. I. (126) Sabellicoque testibus, Sabel. aenea. VII. lib. IX. (127) inclinauerunt. Gothi Romanum imperium declinare compulerunt. Gothi enim ab antiquis eorum sedibus, ut Platina Plat. de Siriaco papa.

adiciunt. Iumentorum armenta copiosa habet, numerosa piscium non minus lacunarium et fluuiatilium quam maritimorum ubertate exuperat, conchiliorum diversitate fruens cochleas (quemadmodum Plinius meminit) Pli. lib. IX. capitu. LVI. (148) praecipua magnitudine gignit, auium uenationi et aucupio idonearum copia fecundatur. Multaque id genus, quae singula commemorare superuacaneum foret, producendo nullius fere rei, quae hominum uitae communiter

Blondusque Blon. deca. prime lib. primo. (157) ac Sabellicus dicunt, Sab. aenea. IX. lib. VII. (158) militum Dalmatiae insigni opera sub Claudio Augusto Dalmata trecenta trecenta uiginti milia Gothorum caesa ac duo milia naues eorum demersas cognouisset? Trecenta uiginti millia

trecenta uiginti milia Gothorum caesa ac duo milia naues eorum demersas cognouisset? Trecenta uiginti millia Gothorum cesa et duo milia eorum naues submerse. Quid quod (sicuti Eutropius refert) Eutro lib. IX. cap. III. (159) idem Claudius aduersus ducenta milia Alemanorum, haud procul a lacu Benacho dimicans, tantam multitudinem fudit, ut egre pars dimidia superfuerit? Centum

summis uiribus maximaque vigilantia (Appiano Alexandrino Appi. de bello Illyri. (162) Sabellicoque auctoribus) Sabel. aenea. VI. li. IX. (163) Octauius Caesar eas agressus, magno cum discrimine uitae suae crus lapide ictus, uix uoti compos effectus fuit. Octauius Caesar crus lapide ictus ab Illyriis. Quid quod (quemadmodum supra ex

Quid quod (quemadmodum supra ex Suetonio Tranquillo Sueto. de Tibe. Caesa. Au. (164) et Sabellico tetigimus) Sabel. aenea. VI. lib. IX. (165) Tyberius Caesar egre per integrum triennium, triginta secum legiones ducens, Illyrium, quod a Romanis defecerat, recuperauit? Sed nec Dalmatis, quamuis bellorum semper fuerint

totius orbis semper magistram, post tot eximios scriptores ab homine Dalmata discere non puduerit, unius Hieronymi ex omnibus auctoribus commentarios in suam linguam transferendo. Is enim, ut patrium idioma (Sabellico teste) Sab. aenea. VII. lib. IX. (167) illustraret, noua literarum elementa commentus est, quibus in sacris et prophanis rebus regionis accole nostra tempestate utuntur. Hieronymus Slauis elementa literarum tradidit. Sed et offitium

in id nouum idioma (ut Blondus Blon. de Ita. illu. in tractatu de Histria. (168) et Philippus Bergomas refferunt) Suppl. croni. lib. IX. (169) traduxit, quod Eugenius quartus Romanus Pontifex approbauit. Fulsit et aliud lumen nostra hac tempestate ex Dalmatia Marcus Marulus, qui plurima christianae pietatis uolumina compilauit, et Cypicus Coriolanus Tragurita, ad

lib. III. capi. XXI. (195) in littore Naronis amnis sita, Pharensibus olim aduersus Venetos confoederata, cum quibus (ut Sabellicus inquit) Sab. aenea. IX. li. II. (197) et de gestis Veli. IIII. (198) centum septuaginta annis de maris imperio decertauit. Iadera Iadera. quoque, rerum abundantia

marmore notum, nostra autem tempestate peritorum gloria uirorum clarum. Ragusium Ragusium etiam haud procul ab Epidauro, cuius Philippus Bergomas meminit, Suppl. cron. lib. III. et IX. (212) diuitiis ac nauibus et libertate, quam solerti studio et summa uigilantia Ragusini tuentur, Ragusini nulli parent. conspicuum, summam omnium negotiorum per senatum decernendo, nihil

quod sponte deposuerat, imperium (quemadmodum Sabellicus Sabel. aenea. VII. lib. VIII. (214) post Eutropium reffert) Eutro. lib. IX. cap. XIX. (215) non aliter quam tetram pestem auersatus Dioclitianus imperium uelut tetram pestem auersatus. rescripserit: Vellem Salonis uideretis olera nostris

et apud Polybium Poly. lib. II. (232) Sabellicumque Sab. aenea. VI. lib. IX. (233) ac Titum Liuium Titus Liuius dec. III. lib. II. (234) et huiusmodi auctores facile

uersus ex Graecia huius tractus in principio tribus clausus monticulis, medio caeteris eminentiore arcem inaccessibilem ualidissimo firmatam muro praeruptis Vrbs Pharum describitur. (ut Sabellicus inquit) Sab. aenea. IX. libro II. (248) et de gestis Vene. lib. IIII. (249) undique rupibus in uertice gestante, multarum capax nauium portus a dextris obiicitur, cliuo asperrimo et perangusto aditum ad

haud satis compertum habeo, nisi quod post longa certamina et sociale bellum, quod, quemadmodum iam praefati sumus, Pharenses cum Nerentanis gessere contra Venetos, tota fere Dalmatia Venetorum partes (sicut Sabellicus dicit) Sab. aenea. IX. libro II. et de gestis Vene. lib. IIII. (285) sponte secuta, Pharenses extrema quaeque, ne quid seruile eis accideret, experiri parati, anno domini nongentesimo octuagesimo septimo

Sanctitati Vestre devoti ac fideles fillii. Cui humilliter ac devotissime sese comendamus et offerimus nosque cetera nostraquę. Sanctitas Vestra feliciter ac diu valeat Nestoreosque annos vivat. Ex Buda, die IX. mensis Augusti anno Domini MDXXV. Eiusdem Sanctitati Vestre dedicatissimus servitor Chistophorus de Frangepanibus etc. comes manu propria

8.533  Sudaque post imbres oculorum templa serenat,
8.534  Atque salutari pacis munimine firmat. Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae tertiae Chorus .IX. / Angeli Deo Spiritui Sancto dedicatus, / qui Pastor inscribitur.
9.1  Christus ut inde uiam, et caeptas molitur habenas,
9.2  Bethaniam uenit, et munitam scandit in arcem
9.3  Palladii montis, nec inhospita lumina

diffundis. Cui Deus Optimus et Omnipotens omnia fausta, prospera atque felicia cum optata incolumitate concedat. Albae IX. kalendas Aprilis M. D. XL. Ad Melchiorem Astronomum. Summa laetitia annum hunc videbar mihi agere et incredibili desiderio ultimas, quas

nihil ad te de vitae ac status mei ratione vel semel nec scripserim nec nunciaverim, Magdalena, quemadmodum veteres auctores nostri, illique jucundissimi postulabant, causa est, quod iam quum propter annos, qui mihi in dies VIII. lustro ad IX. properant, tum propter tristissimas et graves difficultates, in quas horrendae et continuae Magni Turcae Zulimani victoriae nos abiecerunt, factus sim semisenex, et ferme totus barbarus, quod inter hanc pervicacem, sylvestrem et

civitatum nomenclatura Teutoburgium, Cornacum, Acumincum, Rittium et Taurunum. Et mox in superiori Mysia, quae nunc dupliciter appellatur Servia et Rascia, quum sit una atque eadem regio, tabulae Europeae IX. lib. III. cap. IX. Tricornium nomen similiter civitatis, et fluvius Moschius, et item Niis ac tandem Ulpianum civitates. Quae etsi saepenumero legerim alias, et mecum altius considerarim, consultisque etiam aliis

Rittium et Taurunum. Et mox in superiori Mysia, quae nunc dupliciter appellatur Servia et Rascia, quum sit una atque eadem regio, tabulae Europeae IX. lib. III. cap. IX. Tricornium nomen similiter civitatis, et fluvius Moschius, et item Niis ac tandem Ulpianum civitates. Quae etsi saepenumero legerim alias, et mecum altius considerarim, consultisque etiam aliis authoribus et multis hominibus locorum

alio translata, vel terra obruta, diligentius illam deinceps observavi, et comperi rem ita esse. Porro eadem via constrata est lapide non quadrato, neque grandi, sed communi et mediocri, eoque qui ubique obvius fit. Ejus autem latitudo IX. est passuum soliti humani incessus, nec alibi uspiam partem vel frustum illius integrius et exactius vidimus, quam in exitu ab oppido Niis, quod erat longum passus circiter CXL. In locis aliis modo a

vix duobus milliaribus confectis, occurrit pons, tenui, ut tunc erat tempus caniculae, amni impositus, quo perspecto cura diligenti, dignum descriptione judicavi. Ex quadrato lapide constructus longue est CXVIII. passus, latus minus IX. Quinque habet fornices, medias III. magnas et altas, extremas utroque in cornu mediocres ac humiles, sed majorum duae collapsae, trabibus erant reparatae, et quacumque fuit integer, communi lapide stratus est,

supra infimam aeris regionem, quae veluti ferreum et clausum obduratumque quoddam fundum aut contignatio, non patitur eas ad nos defluere aut pluere, donec Dominus istam conclusionem clementer aperit. Sic enim ipsemet Spiritus sanctus istas res pingit Deut. 11. 1. Reg. 8, 2. Par. 6. 7, Luc. 4. IX. Quia non sine causa diligenter Moses dicit de separatione, et veluti subiecto fulcro aut firmamento aquarum quae sunt supra nos. Nam experientia diluvii, et etiam quotidiana, docet, nobis, totique terrae, et omnibus in ea existentibus, periculum esse ab aquis, quae in aëre miraculose suspensae

ergo est, in talibus locis fidem significare etiam fiduciam. Filialis enim fiducia accedit ad tantam maiestatem, non noticia sola ipsius. Porro haec ipsa fides, quae precando accedit ad Deum, ac cum eo agit, et non ulla alia, nobis iustitiam, vitam, et alia omnia bona (teste Scriptura) impetrat. IX. Christus servator, totaque Scriptura alias clamat, Credite, credite, et homines omnia bona fide adipisci: alias dicit, Venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis, Venite omnes sitientes ad aquas, venite bibite gratis. Toties etiam nostram fidem comparat accessui ad lautum convivium. Quae

nobis in CHRISTO IESU, ante secula. Hic Gratia cum bono proposito Dei coniungitur. et veluti explicans illud, dicitur esse causa nostrae vocationis: ac denique affirmatur, quod sit nobis data ante secula. Quae tria nullo modo renovationi, sed potius soli gratuito favori Dei erga nos conveniunt. IX. Hebraeor. quarto dicitur, Ut consequamur gratiam ad opportunum auxilium. Fit igitur Gratia causa auxilii opportuni: ubi nimirum etiam non renovationem, sed gratuitum Dei favorem, ex quo nobis opportunum auxilium profluit, indicat: ideo etiam ibidem vocat thronum gratiae. id est, favoris aut

sedulo conari obedire Deo. Haec peccata si admittantur a sanctis, ut a Davide adulterium et homicidium, excutiunt veram fidem, ac Spiritum sanctum, hominemque ex filio Dei filium gehennae et diaboli faciunt. Dicuntur autem contra conscientiam, quia conscientia reclamante et accusante patrantur. IX. Est peccatum Manens et Remissum. Peccatum manens vocat Christus Ioan. 9, omne peccatum non remissum: de quo etiam praecedenti capite inculcans repetit, In peccatis vestris moriemini. Ideo autem dicit, Peccatum vestrum manet: quia nec morbum agnoscere, nec medicum expetere volebant. non

agens in filiis contumacibus, Ephes. 2, Iuxta principem cui potestas est aeris, qui est spiritus nunc agens in filiis contumacibus. Spirituales astutiae: Eph. 6, Non est nobis lucta adversus carnem et sanguinem, sed adversus spirituales astutias in caelestibus. IX. Spiritus pro anima et vita hominis. Iud. 15, Quibus haustis refocillavit spiritum, et vires recepit. Psal. 31, In manus tuas commendo spiritum meum. Psal. 76, Qui aufert spiritum principibus. Eccles. 12, Spiritus autem revertatur ad Deum, qui dedit eum.

expectandae, ac infligendae. Hae sunt, iudicium sibi manducare et bibere, et quod multo peius erit talib. quam Sodomae et Gomorrae. VIII. Valet inter vivos: alterutra parte mortua, aut plane abolita, resolvitur. Hic neutra pars plane interit. IX. Icto pactoque semel recte foedere, non potest id altera pars, invita altera, irritum facere, aut quicquam in eo mutare. Si facit, suas poenas ferre cogitur. Hoc foedus immotum manet: ut maxime nos eum abnegemus, ipse semet abnegare non potest. X. Testes, et

is autem est, ex parte Dei qui dem promissio, ex nostra vero fides. VIII. Non habet externas aliquas caeremonias aut ritus illud confirmantes, praeter ipsum scriptum et testes: hoc habet, ut prius dictum est in decima proprietate foederis. IX. Mortuo testatore potest haeres vel accipere vel repudiare testamentum, pro suo arbitrio: et nos hoc repudiare possumus, sed nostro maximo malo, ut nempe non tantum careamus haereditariis bonis, sed etiam atrocius quam Sodoma et Gomorra puniamur. X. Testes sunt vel

Languor, vitiorum morbus. In Psal. Qui sanat omnes languores tuos. Lepra, peccatorum contaminatio. In Evangelio. Et confestim mundata est lepra eius. De Hierusalem, vel adversis eius. IX. Hierusalem, Ecclesia, vel anima. In Psal. Lauda Hierusalem. Et notandum, quod quaecunque in Ecclesia generaliter conveniunt, haec et ad animam referri possunt. Sion. idem quod supra, in Psal. Lauda Deum tuum Sion. Filii Sion, filii

omnib. Dominus requievit. In Gen. Et requievit Deus die septimo, ab omni opere quod patrarat. VIII. Ad diem Dominicum resurrectionis, id est, octavum. In titulo Psal. In finem pro octava. IX. Ad Sacramentum, quod hora nona Dominus spiritum emisit. In Evang. Et circa horam nonam clamavit IESUS voce magna. X. Ad Decalogum, id est, decem verba, quae in Tabulis duabus scripta sunt. In Psal. Decachordo psallam tibi. XI. Ad Apostolos. In Evang. Undecim autem Apoli abierunt in

quae in Sabbato sunt necessaria, praeparentur. Sabbatum, requies, Hebraeum est. Idcirco autem requies, quod in eadem die Dominus ab opere, perfectis omnibus, absolutisque, requieverit. De Idolis. IX. Idola, simulachra: Graecum est. Beelphegor, quod interpretatur simulachrum ignominiae: idolum est Moab. Hunc Latini Priapum appellant. Beel, quod interpretatur vetustas, idolum est Babylonium. Fuit vero hic idem Belus, pater Nini regis Assyriorum. Adramalech, idolum

Christi etiam silentio fit [?:-70 ] abnegatio quaedam realis 716. 17 [?:-bilia ] Deo quae sint 6. 28. [?:-9 ] per Abominationem desolationis, de qua praedicitur Daniel. IX, XI et XII, quod statura sit in loco sancto, quid sit intelligendum [?: ] , 15 etc. abominatio desolationis a Christo et Daniele praedicta, non est exercitus Romanus, sed Antichristus 666 etc.

respuere: si forte inveniremus quod aliter senserint quam veritas habet, divino adiutorio vel ab aliis intellecta, vel a nobis. Talis ego sum in scriptis aliorum, quales volo esse intellectores meorum. DECRETUM PONTIFICIUM DISTINCT. IX. CAN. UT VETERUM. Veterum librorum fides de Hebraeis voluminibus examinanda est, ita novorum veritas Graeci sermonis normam desiderat. August. ad Hieron. epist. 8. AUGUST. DE DOCTRINA CHRISTIANA LIBRO

Deum, ut cum dicitur: Apprehende arma et scutum. Omnia tamen haec praedictis quatuor speciebus operationis pro sententiarum qualitate iungenda sunt. Quibus modis ex collatione ad creaturas Deus significetur. Cap. IX. Duobus modis ex collatione ad creaturas Deus significatur: confessione et negatione. Confessione quidem, cum ea dicuntur de Deo, quae iuxta eundem modum nulli creaturae conveniunt: ut est simplex, et vetustus dierum, et ante omnia, et spiritus, id est

Per quot species divinitatis operatio designetur. Cap. VIII. ibid. Utrum haec in Deo sint essentia, an voluntate. ibid. Quibus modis ex collatione ad creaturas Deus significetur. Cap. IX. 125 Quid de praesenti seculo Scriptura significet. Cap. X. ibid. Quot modos et differentias in operatione creaturarum scriptura posuerit. Cap. XI. ibid. De his quae ad

15.8.45  Sperandum est Hiero. tu curas differ amaras
15.8.46  In crastinum, praedulce vivere in diem. ODE IX. AD MICHAELEM BONNUM. R. P. R. Rectorem.
15.9.1  Iam senis coniux Phrygii cubile
15.9.2  Aureum linquit, revehitque lucem.
15.9.3  Cynthius terris

Sic igitur in aqua ponderanda erunt solida corpora, quod animaduertisse fuit operae pretium. PROBLEMA II. PROPOS. IX. Propositis duobus corporibus magnitudine aequalibus, uno solido, altero liquido, data corporis liquidi grauitate, grauitatem solidi inuenire. SINT duo proposita

ne descendant; quare constat ipsa corpora A, B, aequalem in aqua grauitatem habere quod erat ostendendum. THEOREMA IX. PROPOS. XVII. Sphaerae eiusdem generis inter se sunt in grauitate, ut diametrorum cubi in magnitudine. SINT sphaerae eiusdem generis ABC, DEF, quarum diametri

expedite idem consequor, eamque geometrica ratione demonstro. Problema igitur ad hoc faciendum ita concipio et absoluo. PROBLEMA IX. PROPOS. XVIII. Portionem metalli, alteri metallo mistam, ponderis ratiocinatione discernere. QVONIAM de Hieronis corona facta est mentio, sit ea B, eiusque

dicitur Ius Canonicum, a Canone, hoc est, regula, quasi Regulativum, quod mores et vitam hominum, ad salutem animae regularet. Contineturque tribus proprie voluminibus: decretalium scilicet, Domini Gregorii Papae IX. Sexti, Domini Bonifacii Papae VIII. Et Clementinarum, Domini Clementis Papae V. Simulque extravagantium viginti, Domini Ioannis Papae XXII. ac communium. Quibus annumeratur etiam Decretum Gratiani, monachi cuiusdam, et non

solet, etiam non transmittuntur, quia supra illum non est alius superior Iudex in illis, cum sint propriae illius, ex Officio Palatinatus sibi incumbente. VIII. Causae liquidorum debitorum, passim. IX. Causae quoque Rusticorum iuxta modernorum usum, ex sedibus Comitatuum ulterius in Curiam Regiam, non transmittuntur. Ex eo fortassis, quod posterior Tripartito articulus 28. anni 1556. in migratione colonorum,

torvamque bovem praesentis agebat
Servitii pretiique fidem) pressitque modestum
Interdum pecus, oranti non dura marito. LIBER IX. IESSEIDOS 1.
Tertia Phoebeos ad frena redire iugales
Memnonius Ganges et Arabs aspexit Eous,
Iosippo propria postquam de sede profecto

sapis, o tales evolvere parce tabellas,
6  In non explicitis, Castrice, plura leges. IX. ATHIS, CRESI FILIUS MUTUS, UT PATREM A PERCUSSORE DEFENDAT, MUTUS LOQUELAM RECIPIT. EPIGRAMMA 3.
1  Proxima regali iugulo dum dextra minatur
2  Et riget extrema cuspide tacta

30  Inservitque tuis nam Phoebus uterque triumphis. CLIX. PARAPHRASIS EXTEMPORANEA IX. IN MARTIALIS »HANC TIBI SEQUANICAE ETC.«
1  Quae Graium titulos et Achaica nomina gestat
2  Endromis, indomito quam lavit Sequana fluctu,

Thomae dejectionem et excidium moliri. Boni omnes Archidiacono favebant et canonici pene omnes adhaerebant archiepiscopo, ita ut civitas factionibus esset repleta. Timens ergo Thomas ne discordia magis succresceret neve detrimenti aliquid ipse et cives caperent, Romam anno 1234. ad pedes Gregorii IX. se contulit, quem Guncellus timore perterritus secutus est. Gregorius, cognita rei serie, Thomam benignis verbis solavit et dire increpuit Guncellum tradiditque eos judicio Ottonis, cardinalis sancti Nicolai in carcere Tulliano, qui auditis eorum querelis primum pro merito laudans et alterum

attribuo. Hinc et gentilis viri et Iudaei, immo et christiani, sed depravatae religionis erroribus imbuti nomen inserui, quod si laudatoris tantum partes agerem, hos praeteriissem, ex quorum scriptis genti nostrae nihil profecto laudis accedere potest. IX. Iam vero nonnullorum vitia, quae virtutibus admixta habuerunt, detego; ita enim scriptorem maxime candidum decet. Hac porro ratione eorum nomina, qui fere sine vitio fuere, magis magisque prominebunt et longe illustriora videbuntur; ipsorum praeterea virtus et vitiorum tenebris

equis,
Hoc tibi sacramus fidi, rex magne, clientes,
Tam procul audita perfruiture lyra. IX. Ea honoris atque dignitatis nota auctus Ragusium reversus est Sixto IV, Romano pontifice, in vivis adhuc agente; constat enim ex nobilium albo eum XX annos natum Kalendis Decembris anni MCCCCLXXXIII primum in reipublicae comitia admissum. Uxorem deinde duxit Paulam nomine, sed cuius familiae,

episcoporum Zagrabiensium et series canonicorum ordine alphabetico; denique: Responsum Zrinianum ad scriptun Montecuculianum.... quarto. VIII. Anonymi. 23. Fragmentum circa rebellionem Sisciensem.... quarto. IX. Anonymi. 24. Notitiae circa archidiaconatum de Gruesche.... folio. X. Anonymi. 25. Compendium synodorum dioecesis Zagrabiensis sub Martino Borkovich et Alexandro Mikulich episcopis Zagrabiensibus

nonnisi per legem obligari possunt, et ideo Deputatio haec, elaborandum per Consilium Projectum, in Comitiis referendum esse existimavit. Articulus IX. De praecavendo lignorum defectu. § 28. In iis Regni partibus, quae defectu lignorum laborant, magistratus comitatuum

noctes versare diesque,
63  Fidentemque Deo plenumque ardore beato
64  Nec regni, nec opum, nec duci laudis amore. IX.
65  At Baldovinum flagrare cupidine dira, 65
66  Mirantem quae vana homines mirantur et optant;
67  Tancredum Idalio correptum pectus amore

Cantus et e curru Lunam deducere tentat;
Et faciat, si non aera repulsa sonent. Martialis, lib. IX, ep. 29:** corr. ex 22
Quae nunc Thessalico Lunam deducere rhombo,
Quae sciet?

2.9.99  Omnia jam sperem: nihil est potis illa negare,
2.9.100   Quae modo pro me gnatum obtulit ipsa suum. ELEGIA IX. Ad Virginem stantem juxta Jesu Crucem.
2.10.1  Si quid mi vere miserum contingere, si quid
2.10.2   Mi potuit, fixo vulnere quod penitus
2.10.3  Ipsam sedem animae laniret; contigit

V. Tydides Venerem, dehinc Martem vulnerat hasta.
VI. Urbem adit, Andromachen affatur Martius Hector.
VII. Stant acies: medii confligunt Hector, et Ajax.
VIII. Jupiter Argivos premit: Hector laude superbit.
IX. Peliden orant reges, nec flectere possunt.
X. Tydides socio Troas speculatur Ulysse.
XI. Pugna, ubi primores Danaum sunt vulnere laes i.
XII. Grajorum ad murum pugnant: intro irruit Hector.
XIII. Neptunus Danais

VIII.
Laeta dies agitur vario certamine, et heros
Invitus, valeat quid tamen ipse, docet. IX.
Lotophagos, Ciconasque referi, saevosque Cyclopas,
Inque cava caecum te, Polypheme, specu.

posteris venditarunt, tamen plus iusto phoenicissantes, si ita loqui fas est, graecos fuisse factos et a Bocharto et a Clerico suspicor. Ad rem redeamus. Permcssus ex Helicone ortus cum Olmio confluit in Copaidem lacum, uti docet Strabo lib. ix. Hippocrene autem graecis est equi fons, quem a Pegasi ungula excitatum ferunt Poetae; quamobrem non immerito fortasse addidi in versione illud Pegaseo. 9 noctis

insignia nempe poetarum et ipsam poeticam facultatem, quam qui profitebantur, laureum gestare in manibus rarmim consueverunt. Id vero Hesiodo maxime fuit peculiare, ut docet praeter alios Pausanias Boeotic. lib. ix, ubi loquitur de Hesiodi imagine male picta cum cithara, quae non erat proprium ipsius gestamen: Ma nifestum enim est, ait, etiam ex ipsis eius versibus, eum.ad lauri ra mum cecinisse.

165  165 Fortia queis centum surgebant brachia latis gnoscerent, neque hospitalitatem colerent. Ita enim, ut ego veni, ipse ait lib. ix: » proramque Cyclopum » Vertimus ad terras. haud est affabilis ulli » Effeia gens, fastuque tumens etc et post pauca »... nec frangit glebas neque conserit arva; » Non populi

esse conscriptum, nec in libros divisum, quemadmodum postea Virgilius aliique fecerunt didactici poetae. Sed ad Pleiadum ortum veniamus. Petavius Var. Dissert. lib. il cap. ix Pleiadum ortum heliacum, de quo tantum heic sermo, factum esse docet Hesiodi saeculo in i° gradu Tauri, et incidere circa 11 Maii diem, quod tempus solet esse circiter initium messis in Graecia. Hae vero septem Atlantis filiae idest

ubi vero rutilantia etc. Non est abs re, ea heic fu sius exscribere quae idem Dion. Petavius habet Disscrt. Var. lib. il cap. ix. Matutinum ortum <pcuvojJ.£Vov seu rjKiaKOv significari, ac ^Ctxiv iooxv seu occasum cosmicum ne pueri quidem nesciunt. Hesiodi saeculo ortus ille

nimirum 0-noXvTtovq , ut infra etiam <pe%eoi&oq, scilicet 0 y.o-)(Kia,q, et alia similiter. Plinius autem lib. ix cap. xix auctor est, polypo esse proprium, ut fame laborans sibi pedes arrodat: qua re maxima hyemis saevitia notatur. 662 Aethiopum supra etc. Bene Clericus

Temperatus quidem potus. Sed in Graecia potissimum finitimisque Thraciae regionibus vina sunt quamplurima, quae magnam aquae possunt vim ferre. Vide Homerum Odyss. lib. ix disserentem de illo vino, quod ab Ismaro tulerat secum Vlysses, quoque Polyphemum inebriavit. 741 Fulstrit ut primum etc Docet

etc. De occasu Pleiadum superius dictum est. De Hyadum vero occasu haec notat Clericus e Petavii doctrina. Palilium id est lucidissima hyadum in oculo Tauri posita mane occidit in gradu ix Scorpii Romae, id est Novembris il; quo die Columella Tauri caput occasum facere scribit. At in Aegypto matutinus occasus fiebat in gradu Scorpii xl, Novembris iv. Sed idem Columella Suculam mane occidere ait Novembris xxl,

septimus dies Apollini sacer. 954. namque aere pendens etc. Araneum in aere suspen sum nere fila r\u.a,Toq ix, 7rK£iov idest die pleno seu adulto, dicit poeta. Ego illud die adulto seu pleno omisi, quod satis intelligatur fieri in diebus aestivis, qui non dimidiati sed pleni dicebantur. Guieto est meridies quemadmodum et

В ima: Demonstra sciolis, quid queat Illyrus: | Nobis, Illyre, viuito. 2. A. R. P. Blasio Tadijanović, Ministro Provinciali, Onomasticon, IX Kal. Febr. 1
1.1.2.1  Ex quo Pannoniam barbarus inclutam 2
1.1.2.2  flammis tradiderat Turcus edacibus,
1.1.2.3  non

alterius ad duodecim milliaria in longitudine aestimatur. Paludes, quas prior efficit, usque Iaurinum, stagna, quae alter efformat, ad Fonyed, Magyaród et Hidvégh, cum aliis iterum stagnis, quae fluvius Szala efficit coniunguntur. § IX. Immensae paludes. Praeter has paludes Tibiscus influentesque in illum Samusius, Bodroghus, Hernadus, duo Crisii et Marusius in comitatibus Szathmariensi, Zabolcsensi, Borsodiensi, Cumania

Me.
Daphni boum custos, certa sis carmine mecum; Idyllium IX. Pastor quidam Daphnin et Menalcam hortatur ad cantum: qui duo bubulci postquam iussi cantum absolverunt, et ipse Pastor breviter canit.

Idyllium VIII. Epithalamium Achillis cum Deidamia.-202

Idyllium IX.-207

Svak –ciaſ hochie: Saman tvêſu Mukke, i trudi.“ IX. Illyr. Nemoghu biti i Vuzi sitti, i Koſlichi na broju. Nequeunt esse et lupi saturi, et haedi

25   Nequit potentum res pariter accrescere,
Et sua manere tenuioribus integra. Priciza IX. Pr. Nemogu bit i Vuzi siti, i koſlichi na broju. Kuna, i Koſle. Kuna, kû uſnositi gharm sasvim kriasce, Vuka besjediti ovako sliscjasce.

Tjela udim da tvoga nebude sichjena. Navischja od svoga bj straha iſpugnena. Moguchju nemogu stokese uſmnaſcjati, 25 I zjele ubogu istodobno ostati. Pripov. IX. Nemoghu bitti i Vuzi sitti, i koslichi na broju. Kuna, i Koslich. Ù guſtomu buſu stala Kuna kada sakrivena, Vuka

I slatkom blagosti svegh budde sgîviti. IX. Illyr. Bogljeje dobar ghlas, neghli ſlatan pas. Bona existimatio zona aurea praestantior.

Qua silva densis horret arboribus vetus: Caeso heic latrones detrahunt zonam mali. 25 Virtute praestat, quam opibus inclarescere. Priciza IX. Pr. Bogljeje dobar ghlas, neghli ſlatan pâs. Merkurio, i dva brata. Merkuria ù stara Jove Bogh vremena Scglje k'

kao pjan, u gustu planinu 25 ſahodi puta van: Pâs – mu lupesc skinu, Pâs ſlatni parvo tù, smartmu dà ſatime. Bogljee sjat krepostiu, negh blagom tasctime. Pripov. IX. Boglieje dobbar glâſ, neghli slatan paâſ. Mercurio, i dva Bratta. Sapovjed kad imma Bogh s' Nebba krilatti Dolettjet

posle, cjaâſ i Bitchie Ludu kadgod, jednako slidîchje.“ 30 IX. Illyr. Kad ſovu Tovara na pir, illi trjebuje vodde, illi daerva.

Qua non solebat, colitur observantia,
Hic exigi operam sentiet ab illo suam. Priciza IX. Pr. Kad ſovu Tovara na pir, ili trebuje darvâ, ili vode. Tovar ſvan na pir.

piruje 25 Moſc slobodno ovo rit, kad ki mogûch sctuje Od vechje drugoga niſcega od sebe, Da on ima od nekoga sctogodi potrebe. Pripov. IX. Kad sovvu Tovarra na Pir, illi triebuje Vodde, illi Daervâ. Tovar svan na Pir.

perdiscere, ritus: 5 Inter alios ritus, qui peculiares huic regioni, nuptiarum caeremoniae potissimum habent locum. Has vide descriptas in Poemat. IX: Lib. I. Utrobique iidem pene ritus. Illos autem, quia simpliciores, ideoque plus vetustatis retinentes Canalitanis ritibus malui praeferre. 5
Sed quia

De Pagis vulgo dictis Superioribus, deinde de terris quae sub Slanensis comitatus nomine comprehenduntur. IX.
Asperiora situ describere carminis ordo
Me loca nunc, populosque jubet percurrere agrestes.
Longus ab Osonico Slanensia littora ad

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1517]: De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica, Verborum 29840, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - vita] [numerus verborum] [marul-mar-vir-ill.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica, Verborum 8236, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [marul-mar-dial.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1520]: De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica, Verborum 16879, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - sermo] [numerus verborum] [marul-mar-ult-iudic.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1522]: Tropologica Dauidiadis expositio, versio electronica, Verborum 5871, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - expositio] [numerus verborum] [marul-mar-trop.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Frankapan, Krsto (1482-1527) [1525, Budim]: Chistophorus de Frangepanibus comes Clementi papae VII, versio electronica, Verborum 284, ed. Bessenyei Jozsef [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [frankapan-krsto-epist-1525-08-09.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Vrancic, Antun (1504-1573) [1540]: Epistulae anni 1540, versio electronica, Verborum 996, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [vrancic-a-epist-1540.xml].

Vrancic, Antun (1504-1573) [1543, Alba Iulia]: Magdalenae Millaversiae, versio electronica, Verborum 523, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [vrancic-a-epist-1543-07-20.xml].

Vrancic, Antun (1504-1573) [1553]: Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica, Verborum 10368, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [numerus verborum] [vrancic-a-iter.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Getaldic, Marin (1566-1626) [1603]: Promotus Archimedes seu De variis corporum generibus gravitate et magnitudine comparatis, versio electronica, Verborum 19625, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus] [numerus verborum] [getaldi-m-promo.xml].

Kitonic, Ivan (1561-1619) [1619]: Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica, 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [kiton-i-dir-meth.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Dumanic, MarkoBernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701]: Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica, verborum 6745, versus 158, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [numerus verborum] [dumanic-m-synopsis.xml].

Crijevic, Serafin Marija (1686-1759) [1740, Dubrovnik]: Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica, Verborum 6633, ed. Stjepan Krasic [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [crijevic-s-biblioth.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Additamenta ad Annuas, versio electronica, Verborum 17030, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann-add.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1749]: Operum omnium tomus I, versio electronica, Verborum 68552, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [skrl-1.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1760]: Ex libro primo Italici poematis Torquati Tassi, versio electronica, 143 versus, verborum 995, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-tasso.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1761]: De solis ac lunae defectibus, versio electronica, 5828 versus, 91294 verborum, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [numerus verborum] [boskovic-r-dsld.xml].

Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Argumenta singulorum librorum Iliados singulis versibus comprehensa, versio electronica, 25 versus, verborum 183, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epigramma; paratextus] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-argum.xml].

HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Katancic, Matija Petar (1750-1825) [1791]: Fructus autumnales, versio electronica, 948 versus, verborum 7599, ed. Tomo Matic [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [numerus verborum] [katancic-mp-fructus.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1791]: Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica, Verborum 26295, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skerle-n-desc.xml].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792]: Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica, 476 versus, verborum 5000, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [numerus verborum] [zamagna-b-idyllia.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas