Quod quaesisti inventum est in 79 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-79:

pulchre attigit: At bona pars hominum decepta cupidine falso "Nil satis est", inquit, "quia tanti quantum habeas sis." Quid facias illi? Iubeas miserum esse, libenter quatenus id facit, ut quidam memoratur Athenis sordidus ac diues populi contemnere uoces sic solitus: "Populus me sibilat, at mihi plaudo Ipse domi, simul hac nummos contemplor in arca." Tantalus a labris sitiens fugientia captat

pulchre attigit: At bona pars hominum decepta cupidine falso "Nil satis est", inquit, "quia tanti quantum habeas sis." Quid facias illi? Iubeas miserum esse, libenter quatenus id facit, ut quidam memoratur Athenis sordidus ac diues populi contemnere uoces sic solitus: "Populus me sibilat, at mihi plaudo Ipse domi, simul hac nummos contemplor in arca." Tantalus a labris sitiens fugientia captat

pulchre attigit: At bona pars hominum decepta cupidine falso "Nil satis est", inquit, "quia tanti quantum habeas sis." Quid facias illi? Iubeas miserum esse, libenter quatenus id facit, ut quidam memoratur Athenis sordidus ac diues populi contemnere uoces sic solitus: "Populus me sibilat, at mihi plaudo Ipse domi, simul hac nummos contemplor in arca." Tantalus a labris sitiens fugientia captat

pulchre attigit: At bona pars hominum decepta cupidine falso "Nil satis est", inquit, "quia tanti quantum habeas sis." Quid facias illi? Iubeas miserum esse, libenter quatenus id facit, ut quidam memoratur Athenis sordidus ac diues populi contemnere uoces sic solitus: "Populus me sibilat, at mihi plaudo Ipse domi, simul hac nummos contemplor in arca." Tantalus a labris sitiens fugientia captat

Pro amico nocente et innocente deprecari honestum uidetur 28 . Amicos para 41 . Syllę felicitas constat amicicia Metelli et Athenis non euersis 44 . Pro amicis animam ponere decet 47 . In amicos ne sis nimium iustus 55 . Amicicia recusanda, quę cum tuis non est

liberasset, purgaminum reliquias in eum proiecit XV .
Celeritas. Perseus, Pegasus IIII . Aquilo Orithiam ab Athenis in Traciam tulit. Filiis eorum Zetho et Calai alę increuerunt. Cerambus in Pelium et Othrin, montes Thesalię, delatus effugit Deucalionis imbres. Diana canem cursu inuictum donauit Procri, illa Cephalo VII .

Sęuitia Darii, Xerxis, Alexandri, Lysimachi, Syllę, Marii, Cęsaris 55 . Nedius Polio seruum, qui crystallinum fregerat, murenis proiici misit, sed Cęsar inhibuit 57 . Athenis sęuientes tyranni 73 . In Alexandrum, quod Calystenem occidit 107 . Crudelitas Caribdi et Oceano comparatur 114 . Quidam duos

potest 57 . Luxuriosum intuitus oleas in diuersorio edentem, "si sic prandisses", inquit, "non ita coenares" 58 . Cratero precante ad se illum proficisci, "at malo", inquit, "sal Athenis lingere quam apud te frui magnifice instructa mensa". Cum sibi probro daretur, quod in foro manducaret, "in foro enim", ait, "esurio". Item, quod in caupona biberet, "et in tonstrina", inquit, "tondeor" 59 . Non

lumine Medusam perimeret.1 Medusę crines, quod cum Neptunno in templo suo concubuerat, in serpentes conuertit IIII . Aragnen Lydiam, Idmonis filiam, quam lanificium docuerat, iam secum ausam certare, uictam mutauit in araneam. Athenis nomen imposuit cędente Neptuno. Oliuam inuenit. Tibias quoque inuenisse dicitur VI . Cum Iunone Iasonem iuuit ad uellus aureum asportandum. Perdicem a Dedalo e muro deturbatum in uolucrem sui nominis mutauit VIII .

52 . Iam tonsiles tapetes ebrii fuco, quos concha purpura imbuens uenenauit 120 .
Dolor. Polus histrio Athenis Helectram Sophoclis acturus fratris interitum complorantem, ut dolorem mulieris plenius exprimeret, tulit ossa filii recens mortui, et ea amplexus non simulatis, sed ueris doloribus lamentisque oppleuit omnia 49 . Dolor

duo principia posuit, Deum et materiam 142 . Prothagoras: An dii sint, statuere, inquit, nequeo 150 . Templum Iunonis deflagrauit 164 . Athenis omnes Mercurii una nocte truncati 168 . Deus incorporeus 233 . Serpens osculapius 245 . Virtuti et Honori ędes

Morbi faciunt, ut mors minus timeatur 60 . Exercitatio animi in republica, in priuata, in studiis 72 . Deesse non potest locus actioni honestę, ut Socrati Athenis, urbe a tyrannis occupata. Quę consideranda in suscipiendis negociis 73 .
Ętas. Omnibus potest contingere, ut bene uiuant, ut diu, nulli

243 . Infandus obsessorum cibus 260.280. 281 . Fames coegit imbellem multitudinem emittere hosti prędam, si uellet 337. 338 . Fames Athenis 352 . Obsessi deliberant humanis carnibus uescendum prius quam deditio fieret 376 . Fames

nomen 149. Polio perungi dignationis gratia glorięque auidos polium tractare 220. Lucius Accius poeta maxima forma statuam sibi posuit, cum breuis admodum fuisset 318. Nulli plures statuę dicatę quam Phalerio Demetrio Athenis: CCCLX 319. Caio Mario Cratidiano omnibus uicis statuas posuerunt easdemque subuerterunt Syllę introitu. Alieno plerique ingenio magis quam suo commendantur 320. Imaginum amore flagrarunt Romani 327.

insolentius 132. Glorię cupiditas, si non continuo rationem aduoces, hęret altius. Fama popularis non habenda inbonis 149. Cai Cęsaris laus 150. Sua quemque magis delectant 151. Democritus gloriatus se Athenis ignotum fuisse 157. Nec gloriam per se expetendam nec ignobilitatem extimescendam. Demosthenes mulierculę susurro delectatus. Gula. Repleti cibis nec mente recte uti possumus 156. Platonis

PLVTARCHI Iudex. Anacharsis, cum apud Gręcos contioni interesset, se mirari dixit, quod sapientes ibi causas dicerent, stulti uero iudicarent 20. Ariopagitarum consilium a Solone constitutum 22. Athenis primus Anitus iudicibus pecuniam dedisse dicitur, ut secundum se sententiam darent 37. Themistocles, cum prętor esset et Simonides quiddam ab eo pręter ęquum postulasset, "neque tu," inquit, "bonus poeta esses, si modos et numeros non seruares, neque ego bonus

III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII. Hippocrita. Qui alios heredes reliquerunt, alios se relicturos

alteram maxillam aperiunt 86. AVLVS GELIVS
Lis. Solonis lex Athenis: Qui dissidente ciuitate nulli parti accesserit, fortunis careto et exul esto 14 . Prothagoras sophista se docere dicebat, qua uerborum industria causa infirmior fortior fieret 33 .

multas res aggressio earumque omnium rerum actio 67 . Si per laborem honesti quippiam egeris, labor abit, honestum manet 94 . Lex Solonis Athenis in eum qui neuter esse uoluerit dissidente inter se ciuitate 14. Quid sit rogatio, quid lex, quid plebiscitum, quid priuilegium 60. Quando XII tabulę Romę conscriptę 106. Lex XII tabularum quid dure, quid iuste

nubunt, uiduę nubunt 82. In Thracia Arai littus dici coeptum, quod dracontis dicebatur, quia ibi Andrii imprecationibus se deuouerant, si aut ipsi Pariis uxorem dedissent aut ab illis accepissent 85. Maledictum. Laudata est Athenis sacerdos illa, quę populi iussu adduci non potuit, ut Alcybiadem execraretur. Dixit enim precandi se causa, non imprecandi sacerdotio pręditam fuisse 78. Elei equas finibus eductas iniri faciunt, uerentes Oenomai regis execrationem 86.

alienum esset quod nasceretur. Dotes sustulit, pręter minimum / quid, ut coniunctionis causa amor esset, non cupiditas 22. In eos qui ipsi senes puellam ducunt 23. Alcibiades durus in uxorem, postea placidus 29. Magistratus Athenis, cuius officium erat uirum et uxorem inter se dissidentes reconciliare 29. Themistocles filiam despondens frugi ac modestum uirum pręposuit locupleti dicens se uirum magis quam pecunias quęrere 43. Camillus iussit, ne uitarentur uiduarum

qua, curatus est eius ędis operarius ex alto lapsus 52. Psylli serpentum morsibus medentes 70. Erasistratus in Antiocho morbi causam deprehendit- nimium erga nouercam amorem 100. / Musica. Athenis tibiis canere ab ingenuis desitum Alcibiade autore 28. Anthistenes , cum audisset Ismenium optimum esse tibicinem: At homo nequam est, inquit. Non enim, si probus foret, tibicen esset 50. Mors Romuli incerta, ne corpus quidem

posteriores ea se deposituros 38. Mutuum. Cato sine foenore indigentibus mutuabat 65. Atticus pecuniam sine foenore, sine ulla stipulatione credidit 131. Mensura. Modius, qui Athenis medimnus 131. Mulier. Cornelię, uxoris Metelli, filię Scipionis, laus 37. Matronas defunctas laudandi mos 51. Phocionis uxoris modestia laudatur 61.

diuersitas diuersarum bestiarum designatur nominibus 95. Ab Epimenide poeta Cretenses dicti semper mendaces, malę bestię, DALMATAE uentres pigri. Latinus historicus. Vanos Mauros, feroces Dalmatas uocat. Timidos Phryges omnes poetę lacerant. Athenis expeditiora nasci ingenia philosophi gloriantur. Gręcos leues. Israelitę graui corde et dura ceruice. Insensati Galatę 198. Diuersa scemata : sedemus, stamus, ambulamus, iacemus 396. Magnanimitas

genere atque nominibus familię Portię 78. VITĘ PLVTARCHI
Nobilis. Eupatridę Athenis dicti 3 . Themistocles Themistocles Seriphio cuidam dicenti eum non sua, sed patrię gloria splendorem assecutum - Vera, inquit, ais. At tamen neque ego, si Seriphius essem, ignobilis

37 . Quantum differt historia ab annalibus 37 . Soloecismus, imparilitas, stribiligo, soloecus idem est 38 . Pisistratus tyrannus primus Athenis libros publice legendos prębuit. Xerxes Athenis potitus omnem librorum copiam asportauit in Persas 42 . In malos philosophos, et quantum operę in philosophia conterendum sit, maxime in ea quę non pertinet ad ueritatem

Quantum differt historia ab annalibus 37 . Soloecismus, imparilitas, stribiligo, soloecus idem est 38 . Pisistratus tyrannus primus Athenis libros publice legendos prębuit. Xerxes Athenis potitus omnem librorum copiam asportauit in Persas 42 . In malos philosophos, et quantum operę in philosophia conterendum sit, maxime in ea quę non pertinet ad ueritatem 61 .

139 . Homerus Chii natus, Smirnę defunctus 142 . Quid seruandum in historia 1 . Vicit Sophocles poeta. Eschilus uictus relictis Athenis in Siciliam concessit 2 . Philosophi ob scientiam male accepti 18 . Alexander malle se disciplina

Suspicio. Dionysius cultros metuens tonsorie; Alexander Phereus uxorem 117 . Seruus. Serui omnes superbi 180 . Solitarius Thymon Athenis 23 . Senectus non grauis iis qui omnia bona a se ipsis petunt 29 . Quinti Maximi senis laus 31 . Plato. Socrates. Gorgias. Ennius

Visus. Gorgones uno oculo uicissim inter se usę IIII .
Venti. Aquilo rapuit Orithiam, quę illi ab Athenis in Thraciam delata Chalaim et Zethum genuit. Eorum humeris increueunt alę, ne dissimiles patri essent VI .

Hierosolimę conditio dubia 50 . Romę conditio 67 . Vnde nominata 69 . Munichia arx Athenis exitio 86 . Vrbis Romę ambitus 88 . Romę laus 188 . Demetrias in Thessalia, Chalcis in Euboea, Corinthus in Achaia compedes

Domino moriuntur. Basilius ille Magnus, cum esset gentilis et bonarum artium apprime eruditus, inter conflictantes philosophorum sententias nihil certi asserentium nutabat, donec ab Athenis transiens in Aegyptum, explorato philosophię nostrę sensu, Christo credere coepit. Inde reuersus Eubulum * corr. ex Eubolum pręceptorem suum de ratione uerę sapientię disputando superauit

frequenti assiduaque suasione illum, cui seruiebat, credentem de idolorum seruitute in fidei Christi libertatem uendicasset, reddito ei precio ad alium transibat. Hoc gentiles erudiendi genere etiam Lacedęmone et Athenis usum dicunt. Itaque non recusauit uenalis mancipii uilitatem abbas, ut alios a pernicie liberaret erroris. Magna et Abraham eremitę in neptem charitas, quam secum in solitudine commorantem

uel argumentorum ui disputauit uel miraculorum operatione illa, quę dixerat, approbarit, Dionysius Areopagita indicio est factus Apostoli discipulus, qui magister fuerat philosophorum. Relictis Athenis uenit Corinthum et Aquilę Priscillęque hospitio usus artem scenofactoriam cum illis factitasse dicitur, sabbatis uero in synagoga disputationes exercuisse. Hinc ipsemet quidem ad Corinthios scribens: Laboramus,

quidem in synagoga disputare solitum, reliquis uero diebus artem scenofactoriam exercuisse. Et ipsemet in Epistola ad Corinthios ab Epheso scribens ait: Laboramus operantes manibus nostris . In Epistola quoque ab Athenis ad Thessalonicenses missa: Non inquieti — inquit — fuimus inter uos neque gratis panem manducauimus ab aliquo, sed in labore et fatigatione nocte et die operantes, ne quem uestrum grauaremus, non

sed a Deo quęrere, non statuis, non signis, non titulis delectari, quę fragilia quidem et caduca sunt, sed cęlestia tantum, quorum nullus finis est, concupiscere. (Demetrius) Trecentę et sexaginta statuę Demetrio Phalerio Athenis positę olim fuisse memorantur et ab iisdem qui illas posuerant non multo post fractę atque contritę. (Marius) Caio Mario Romę omnibus uicis idem honos habitus, deinde in introitu Syllę per ignominiam sublatus

ciuilitatem modestiamque: tantus profecto literis honor in hac ciuitate habetur, tanto studio bonae artes expetuntur, A studiis. ut hic esse honoratissimum omnium optimarum disciplinarum domicilium quale Athenis Athenae. fertur olim fuisse, Italiam, Italia. Gallias, Galliae. Hispanias, Hispaniae.

Alexander Pheraeus. Phalaris Agrigentinus, Phalaris Agrigentinus. Dionysius Siracusanus, Dionysius Siracusanus. ac triginta Tyranni Athenis, Triginta Tiranni. sic omnes demum, qui aut res publicas occupauerunt, aut ciuitates expugnauerunt. Dicet quispiam fortasse pulchrum est splendere in preciosis uestibus, et sumptuosa extruere palatia, quae

nunquid etiam simili de causa Tarquinius a nostris urbe non fuit exclusus? Caeterum inde facilius connicere licet quam friuolę sint opes tyrannorum, quippe triginta senissimi tyranni non potuerunt Athenis Thrasybulo, ciui exuli, resistere: ac (ut nostra rursus cum externis coniungamus) Romę decemuiris tyrannidem exercentibus haud cunctanter imperium abrogatum est. Quid quidem plęrumque non expectato uniuersorum

Nicolai Petrei oratio salutatoria Ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit. Isocrates ille, unus ex ea insigni Rhetorum decade, qui eius tempestate Athenis floruerunt, magnifici prestantesque domini, ad instituendos mores adolescentium per quos in praeclaros euadere uiros, ac bene beateque uiuere posset celeberrimus, in illa, quam ad Demonicum Hipponici filium hortatoriam orationem perscripsit, imprimis nobis curandum precaepit, ut omni

scriptum reliquit: cum eas orationes ita dicat adhibitas esse, ut non modo rebus ipsis sint impedimento, verum etiam auditoribus permolestae: idque sententiam Thucydidem, nullas in ultima historiae parte orationes adiunxisse, etsi multa in Ionia, multa Athenis evenissent, quae sermonum et orationum interventu transigerentur. Quod siquis primum cum octavo libro conferat, neque idem in illis institutum, neque eandem in explicando vim inesse iudicabit. alter enim, cum paucas admodum, nec magni momenti res

maxime aliena essent, in orationem induxerit. cuius generis illud in tertio libro, ubi de Mytilenensium civitate verba facit, videtur esse. Nam post urbem captam, ac post captivorum adventum, quos Paches dux miserat, cum bis conventus Athenis ageretur, orationes ab iis qui populi factionum principes erant, habitas, quasi minime necessarias, omisit: in quo quidem conventu populus decreverat, ut captivi, atque omnis Mytilenaeorum iuventus trucidaretur, ac mulieres cum pueris in

summa, et sentire et dicere de sua patria apud alias civitates consueverunt, ea omnes communia arbitrantur esse eius civitatis quae eos legasset. Sed de dialogis quidem hactenus. Ex concionibus vero illam magnopere sum admiratus, in primo libro Athenis a Pericle habitam, in qua agitur ne Lacedaemoniis Athenienses cedant: cuius hoc est initium: τῆς μὲν γνώμης, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀεὶ τῆς

et figurarum non cohaerentium et coactarum mutationes spectat, minime auribus est molesta, omnesque illas virtutes quae concionibus usurpantur, adhibitas in ea videmus. Eodem modo suspicio illam Niciae ducis concionem Athenis habitam, qua de mittenda in Siciliam expeditione agit: et epistolam ab eodem ad Athenienses missam; in qua epistola, cum morbo laboraret, auxilium et successorem sibi dari postulat: item exhortationem illam qua ante postremum proelium navale usus

pauci, sine grammatica explicatione consequantur. Ad eos autem qui Thucydidis orationem ad veterem atque illis temporibus usitatam dicendi rationem referunt, neque obscuro neque prolixo mihi sermone opus erit. quibus illud dici potest; cum multi essent Athenis et oratores, et philosophi, quo tempore bellum inter Peloponnenses atque Athenienses gerebatur, neminem tamen repertum esse, qui hunc dicendi modum usurparit, neque Andocidem, neque Antiphontem, neque Lysiam, qui oratores erant; neque Critiam,

est Moysis dicentis, Ecce sanguis testamenti, quod mandavit Deus vobiscum. Vide autem praedictum libellum, ubi haeco omnia prolixius aguntur. ECCLESIA, vox Graeca est, et ab evocando venit. Fuit autem etiam apud Ethnicos Graecos celebre nomen. Habuerunt enim, praesertim Athenis, duplices conventus, Ecclesias et Agoras: ac plerunque nomen Ecclesiae significavit conventum totius populi ordinatum, ac per suos ordines evocatum: contra autem Agora, confusam promiscuamque congregationem. Sumpserunt ergo Apostoli illud melius nomen ad significandam Ecclesiam, ut

carneum: et spiritum meum ponam in medio vestri, etc. Matth. 5, Beati pauperes spiritu. Matth. 26, Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. Luc. 1, Exultavit spiritus meus in Deo salutari meo. Iohan. 3, Quod natum est ex spiritu, spiritus est. Act. 17, Cum Paulus Athenis esset, in candescebat spiritus eius in ipso. Actor. 19, Proposuit Paulus in spiritu. Act. 20. Ecce nunc ego alligatus spiritu proficiscor Hierosolymam. Rom. 1. Testis mihi est Deus, quem colo spiritu meo in Evangelio filii ipsius. Rom. 8, Si Christus in vobis est, corpus quidem

3.

EXPLICATIO. Cretenses semper mendaces, malas bestias, ventres pigros vere ab Epimenide poeta dictos, Apostolus conprobat. Vanos Mauros et feroces Dalmatas Latinus pulsat historicus. Timidos Phrygas omnes poetae lacerant. Athenis expeditiora nasci ingenia, philosophi gloriantur. Graecos leves apud C. Caesarem sugillat Tullius, dicens: Levium Graecorum aut immanium barbarorum. et pro Flacco: Ingenita, inquit, levitas et erudita vanitas. Ipsum Israel gravi corde et dura cervice, omnes Scripturae arguunt. In hunc modum

ut ultra mediam noctem quandoque sermonem extraxerit: ut cum Eutychus adolescens de fenestra cecidit in coenaculum somno victus, qui fieri poterat, ut per tantum spacium temporis retineret auditores, qui tam barbare vel inepte diceret, ut isti confingunt? Constat ex eodem capite, illum egisse Athenis cum Stoicis et Epicureis: eiusque concionem, quam illic habuisse describitur, nulli qui sani sint non mirantur. A Lycaoniis quoque pro Mercurio habitus est, ob dicendi facultatem. Quod si dixeris, Haec sane vera sunt, quoniam illi a Spiritu sancto dona huiusmodi erant: sit sane ut dicis,

curabis eadem
1.7.96.2  Reddere mensura, ni meliore queas.
1.7.97.1  Qui vicus quondam Martis memoratur Athenis.
1.7.97.2  Nunc ea praeclaris Curia Parrhisiis.
1.7.98.1  Lais, ut in speculo rugas conspexit aniles,

5.1.1  Hic tibi Musarum comites Vesalle poetas,
5.1.2  Praestat ut eximia quisquis ab arte, damus,
5.1.3  Huc venit e mediis orator missus Athenis.
5.1.4  Convenit ingenio munus utrumque tuo.
5.1.5  Nam seu bella canis, teneros seu fingis amores,
5.1.6  Sive datur trepidi caussa tuenda rei.

10.74.4  Da tumulum, et manes laedere parce meos. Legislatorem inculpatis moribus esse oportet.
10.75.1  Legislatorem, qualis Draco fertur Athenis,
10.75.2   Qualis et ille Solon, aut Numa Pompilius.
10.75.3  Esse probum par est. Nam quid sine moribus aequis
10.75.4  Incisae leges, scriptaque iura

hic inquit, surgit Aristoteles?
13.55.7  Unde novum nobis nemus? et nova prata Lycei?
13.55.8  Et schola Socraticis inclyta discipulis?
13.55.9  Vera mihi invitis si fas est dicere Athenis,
13.55.10  Floruit ille senex, hic sapit ante pilos. De Italia

14.11.7  Si qua opprobria coelitum ministris,
14.11.8  Pro scelus, vafer ingerit Lutherus.
14.11.9  Talis turba virum fuisse, talis
14.11.10  Fertur porticus Atticis Athenis.
14.11.11  Cum nondum populo furente sontem
14.11.12  Insons ebiberet reus cicutam.

15.8.25  Iustitiae fora clausa silent. timor undique mortis.
15.8.26  Atque ora pallor civium albus inficit.
15.8.27  Non aliter magnis olim memoratur Athenis
15.8.28  Sedisse civis in dolore publico.
15.8.29  Cum veheret plenis congesta cadavera plaustris
15.8.30  Auriga, funus prosequente nemine.

15.10.78  Quod Hybla florenti thymo
15.10.79  Expressit cella. stat circum lecta iuventus,
15.10.80  Nec ociosa praeterit
15.10.81  Aure senem. talis quondam memoratur Athenis
15.10.82  Ille, Divum oraculis
15.10.83  Creditus, et sapiens, et iuris amator, et unus
15.10.84  Vir omnium sanctissimus.

16.3.169  Lucharus hic sane est, Larissae pinguis alumnus, Luchari.
16.3.170  Lucharus invicto charus Agidario.
16.3.171  Pro patria Decius, pro charis Codrus Athenis,
16.3.172  Hostibus oppositum vovit uterque caput.
16.3.173  Salva sit, ut Laurentis, et arx pulcherrima Blasi,
16.3.174  Non neget a quovis Lucharus ense mori.

terrificum; quia Iustitia forma, filoque virginali, aspectu vehementi et formidabili, luminibus oculorum acribus, neque humilis, neque atrocis, sed reverendae cuiusdam tristiciae; dignitate pingi solet. Areopagitae autem Athenis, in Areopago vico existentes, noctu absque luce iudicabant, ut neque videre, neque attingere possent, indeque postea caeci et manci dicebantur; et in multorum consistoriis pingebantur. Imovero exordiis et epilogis

premit celebris vindemia Bacchum,
1.208  Laurigerum sortita sibi Vicentia nomen.
1.209  Hic genus Heroum, quorum famosa propago,
1.210  Ordine Cecropiis longo descendit Athenis:
1.211  Stemma Thieneum dico, quod stirpis avitae
1.212  Continuans titulos, florenti prole, vetusti
1.213  Nominis est decorumque tenax: horum aspicit Orbis

1.993  Tot populos, Marti quos prodidit, vtque perirent,
1.994  Praebuit infelix primas opulentia causas.
1.995  Quae nostris vtinam ne sors impendeat (omen
1.996  Ferte procul, Superi: timor est sed iustus) Athenis.
1.997  Scilicet ignotae proauorum moribus artes
1.998  Degeneri iampridem animos, et corpora luxu
1.999  Inficiunt, praedaque vocant spe diuitis Hostem.
1.1000  Campestres non vlla Scythas vis extera

iuvenis surrexerat annos,
100  Indulsit menti quicquid docuere per orbem
101  Chaonii monumenta senis, praecepta Minervae
102  Ebibit et gravibus cumulavit pectus Athenis.
103  Mox nova spectandi cupidus sua tecta reliquit
104  Et solvit celerem patrio de littore pinum.

404  Donec et e Veterum monumentis protulit oras
405  Hanc rursum in superas, caeli et rationibus artem
406   Aëre Sarmatico quanquam nutritus, et illa
407  Fruge Vir indigena, mediis tamen esset Athenis
408  Qui decori, circa immotum sex corpora magna
409  Convertens illo, quo diximus, ordine Solem.
410  At Cimber, tibi qui semotam condidit Urbem
411   Uranie a vulgo, non

sibi faciendum putarit attente inspiciamus. Sententiis iisdem, et earum formis tanquam figuris . In sententiis nihil arbitrio loci esse credidit. Jure id quidem. non enim aliae sententiae verae sunt apud Graecos, aliae apud Latinos; non aliae sententiarum formae, quibus Athenis, aliae quibus Romae, vel res demonstretur, vel animi hominum aut concitentur, aut leniantur; ut quae Atticus orator, exempli gratia, interrogando extulerit, ea Romanum oratorem efferre oporteat affirmando. nec vero, mutatis sententiis, illa jam conversa ex Aeschine, atque ex Demosthene, sed

locupletissimus. In iis dicitur Homerus vixisse ante illorum marmorum conscriptorem annis sexcentis quadraginta tribus. Archon enim Agathocles annis tribus et nonaginta ante ipsum consignatur. Meursius autem dicit, Pausaniam ostendere, Agathoclem Athenis imperasse anno quarto (1) Tom. III Fast. Attic. edit. Flor. pag. 158.

circiter a Petavio appositam, et ab eodem annum duodecimum imperii Megaclis assignari ad dccccvi annum ante Christum, quo tempore iuxta marmorum consignatorem Diognetus Athenis imperabat. Hinc Petavium inter et graecum Chronologum annorum decem et octo spatium discrepat: nam inter Diognetum et Creontem anni a Petavio ducenti quinque numerantur; contra a graeco Scriptore viginti duo et ducenti. Verum quum Petavius anno

primo. Iam vero in his ipsis Oxon. marmoribus Hesiodi etiam, cuius gratia haec omnis a nobis instituta ratio est, aetatem habemus. Ita enim illa adnotant: Ex Qvo TEMPORE HESIODVS POETA VIXIT, ANNI DLXX.... Athenis Imperante .... Reliqua invidit vetustas, quae notas abolevit. Sed quidquid desit, non pauciores esse possunt a marmorum conscriptore ad Hesiodum, quam anni saltem sexcenti et septuaginta. Hinc Hesiodus annis ante Homerum ad minimum viginti

et ortum lucidae gradus 40. Merito itaque diebus abscondi quadraginta Vergilias canit Hesiodus. Sol in Arietem vero motu subibat, Hesiodi tempore, Martii 31. Quippe anno periodi Iul. 3714 verus locus solis in Arietis iniuio fuit Athenis Martii 31 hora post mediam noctem 1, 24'. Itaque Taurum ingrediebatur Aprilis 30; Maii proinde 11 die lucida Pleiadum oriebatur; ultima vero Pleiadum ad orientem Maii 16 quo rempore messis incipiebat in Graecia. Occasus earumdem

pro aestate iam inclinata su mere, diebus aliquot a confecto Solstitio. In laterculo Petaviano lucida pedis Orionis heliacum ortum facit Carcinonis xvnl Iulii xil. Sed addit, Theophrasti aevo et Athenis maturius id factum esse. alia etiam si velis ex doctrina Petavii, ipsum adito. 742 perfiataque mollibus auris etc. Et Varro et Colu

Slavoniae urbe aestatem transigam. Aliqua linguarum recentiorum cognitio Gallica, Italica, Anglica etc. comparabit mihi forsit penes tuos victum. Nam ita Dii me amant, hic per totam aestatem sine stipendio vivere nequeo. Nihil enim repositorum habeo, neque in loculis, nec in arca. Tu vero fac ubi licuerit, scribe an hoc consilium meum calculo tuo adprobaveris, an non. Nam si iter hoc susciperem, nec postea haberem, unde viverem, conditio