Qui vicus quondam Martis memoratur Athenis.
Nunc ea praeclaris Curia Parrhisiis.

Lais, ut in speculo rugas conspexit aniles,
Heu ubi nunc centum nox ait, empta minis?

Et domus, et coniux, et rus, et taurus arator.
Quattuor haec rarus dona colonus habet.

Quidquid opis, quaecunque accessit gloria nobis.
Munera ab aeterno numine lapsa puta.

Velle suum cuique est, vita tu caelibe gaudes.
At mihi turpe vagae vivere more ferae.

Candida Penelope gaudet contenta marito.
Praeterea nulli posse placere viro.

Si sapis, extremam ne crimina differ in horam.
Nam male qui vixit, peius obire solet.

Iudicis ut sumpsit personam, ponat amici,
Quisquis amat Romae vivere, Xistus ait.

Arma licet Reges defendant, arma feruntur
Saepe tamen sanis cedere consiliis.

Hospes vixi olim. nunc sum sine nomine pulvis.
Proinde vide, qui sis, quique futurus eris.

Naviget Aegeum mercator. nam mihi sordent
Quaesitae quovis aequore divitiae.

Bella tua, et paces, et res civiliter actas,
Gallus ut illustret scriptor, Hetrusce velis.

Conatur manibus, pedibus, noctesque diesque,
Extorquere seni lena pecuniolam.

Escam si capiat, qui te canis ante momordit.
Mordebunt omnes te Fabiane canes.

Est animus nobis perfectus, et integer idem.
Id vox Graeca recens entelechia docet.