Quod quaesisti inventum est in 73 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-73:

inscriptionum meminit Suetonius Manicula alia manu in Vita Cęsaris. Cf. Suet. Caes. 80,3 5. A 85/1; cf. CIL VI 8* In

11. Cf. CIL VI 1033 Apud Capitolium
IMP. CAES. LVCIO SEPTIMIO. M.
FIL. SEVERO PIO PERTINACI. AVG.
P. P. PARTHICO ARABICO ET PAR-
THICO ADIABENICO. PONTIFICI
MAX. TRIB. POT. XI. IM. XI. COS.

FIL. SEVERO PIO PERTINACI. AVG.
P. P. PARTHICO ARABICO ET PAR-
THICO ADIABENICO. PONTIFICI
MAX. TRIB. POT. XI. IM. XI. COS.
III. PROCOS. ET IM. CAES. M. AV-
RELIO. L. FIL. ANTONINO AVG.
PIO. FELICI. TRIB. POT. VI. COS.
PROCOS. P. P. OPTIMIS FORTIS-
SIMISQVE PRINCIPIBVS OB
REM PVB.

16. A 85/2, ubi Romę; cf. CIL VI 1139 In quodam arcu IMP. CAES. FL. CONSTANTINO P. F. AVG. S. P. Q. R. QVOD INSTINCTV DIVINITATIS ET MENTIS MAGNITVDINE CVM EXERCITV SVO TAM DE TYRAN- NO QVAM DE OMNI EIVS FACTIO-

Post proximos delevi et "Etiam nunc", inquit, "regredi possumus. Quod si ponticulum transierimus, omnia armis agenda erunt." Suet. Caes. 31,2 Deinde ostento quodam confirmatus: "Iacta est alea", inquit traiectoque exercitu Picenum, Vmbriam, Hetruriam occupauit atque hinc secutum est ciuile bellum.

Deinde ostento quodam confirmatus: "Iacta est alea", inquit traiectoque exercitu Picenum, Vmbriam, Hetruriam occupauit atque hinc secutum est ciuile bellum. Cf. Suet. Caes. 32-34 Sanctio igitur ista plebisciti senatusque consulti fuit ut dux militum ibi successori suo cęderet exercitum nec ultra amnem traduceret. 75.2. IMP. MIL. TIRO. Imperator, miles, tiro. Imperator dicitur tam qui militum dux

Delmatis reliquisque barbaris Clissam a Cęsaris amicicia auertit, conuentumque Salonensem quum neque pollicitationibus neque denunciatione periculi permouere posset, oppugnare instituit. Cf. Caes. Bell. civ. 3,9,1-2 Est autem oppidum, inquit, et loci natura et colle munitum. Caes. Bell. civ. 3,9,2 Octauius quinis

Cf. Caes. Bell. civ. 3,9,1-2 Est autem oppidum, inquit, et loci natura et colle munitum. Caes. Bell. civ. 3,9,2 Octauius quinis castris oppidum pręmere coepit, illi se defendere. Tandem dispositis per muros pueris ac mulieribus portis egressi Octauii castra inuadunt expugnantque, deinde et reliqua, cędeque non parua facta eos qui

124. Cf. CIL III 1979; cf. A 78/2 Salonis IMP. CAES. MA. AVR. ANTONINO AVG. PONT. MAX. TRIB. POT. XX IIII. P. P. COH. I. CXƆ. DEL. SVB. CVR. GRANI FORTVNATI. TRIB. COH. EIVSD. MVRI. P. DCCC. IN HIS TVRR. VNA.

coniici potest urbem ipsam non ita amplam tunc fuisse quum a M. Octauio Pompeiano est oppugnata. Tunc enim et loci natura et colle munita dicitur quia latus montis occupabat, Cf. Caes. Bell. civ. 3,9,2; cf. In epigr. IV,2 postea uero cum muro hoc, de quo loquimur, in tantum fuit dilatata ut maior pars eius in planicie quam in cliuo sedisse appareat.

in malis plaerumque metu se cohibent a uindicta, mox tamen tanquam ex abdito prorumpunt ac in auctorem malorum repente grassantur. CAES. Deum immortalem, quid ego uideo, ingens profecto monstrum si uera uisio est: atque utinam somniarem et hoc spectaculum euanidum redderetur. Sed corneis nimirum, non eburneis oculis aspicio: quod me

Domitius et reliqui, quos in sublimi uides conspici, licet olim tibi ui coacti succubuerint, nunc tamen nequaquam loco decędent. CAES. Dum integrum est non obluctamini pertinaciter meis optatis, alioqui more meo ius uiribus quęram.

erecta sint, legibus, quae silebant, auctoritas data, postremo suo cuique dignitas et decor ciuitati redditus sit ac restitutus? CAES. Nimirum ut ingentes sub hoc prętextu parares diuitias et miseria multorum fieres magnus et formidabilis.

accoepi relictum ut uel ad tutelam amicorum satis fuerit: quapropter dixeris imprudenter me rebus nouis ob inopiam studuisse. CAES. Id refert perpendas non quantum tibi redierit ex s paternis, sed quam multa appetieris: quo pacto licet et Gargara conderentur in tuis horreis et fluenta Lydię possideres,

faces, sentinam flagitiorum perpetuo oderit: quos satius fuisset abolere de memoria hominum, nisi quum citantur, in dedecus uocarentur. CAES. Vidisses profecto senatorios magistratus non obnunciantibus tribunis plębis impunitate proposita furere in eos in quos libido suasisset.

facultas haerbis Aesculapii daretur, sola me plane commoda ciuitatis et ornamenta sibi uendicarent. CAES. Non aliter tu, Sylla, uerbis cupiditates tuas prętexis ac multi Gręcorum philosophi barba et baculo uelabant, nam quorsum candidatus ambiebas tribus, singulos prehensabas,

et in auctores beniuolentia ducitur: qui dumtaxat uictorias numerat, causas bellorum non ponderat. CAES. Haud contemnenda (ni fallor) documenta nostrae uirtutis in Gallia reliquimus: neque me poenituisset rerum a me gestarum etiam si nunquam Germanos et Britannos adiissem: unde tamen

contulissent in hominem abiectum: et qui nesciret se gerere principem ciuitatis, ex quo caeteris gentibus contemptui facile haberemur. CAES. Opinionem cupiditatis tuę tam diluisti: inuidię uero, glorię, atque ambitionis uehemens suspitio restat. Quippe si dulcedine laudis non titillabare, cur

apud populum uarie criminando (ut Syracusis Dionysius Daphneum et diuites accusans tyrannidem obtinuerat), minime uero suis meritis consulatum adeptus est. CAES. Sylla, plus nimio commoueris. SyL. Ne transuersum quidem unguem a

SyL. Ne transuersum quidem unguem a semita ueritatis discedo, puta dictum ex Tripode. CAES. Saltem astringas orationem qua poene obruor, neque poscit hoc tempus isto sermone teramus ocium.

Immo necesse est patienter audias: nam et nefarios animos aduersariorum et me culpe omnis expertum cognosces. CAES. Dum tamen orationi laciniosę modum adhibeas. Syl.

principatu uideatur, omnia sursum deorsum miscet in uitam et fortunas ciuium debacchatur: in summa timeri mauult quam amari. CAES. Nunquam talia mihi uenerant in mentem: nec possum adduci ut credam tantum facinus a Mario cogitatum fuisse.

ad dominationem semper erectum non perspexeris: nam ea, quae hactenus recensui, porro leuia dixeris prę iis quae referenda sunt. CAES. Illam iacturam ex disiectis monumentis maiorum et memoria generis oblitterata intolerabilem, nedum grauem accępissemus: praestaret meo iudicio uita carere quam per summam iniuriam in

oppido Rhegio, non tamen ultionis expertes, fuerunt expulsi: frustra creditur salus leuitati uulgi etiam in tranquillo, qui Euripo inconstantior est. CAES. Necdum excidit mihi suspitio te restitisse Marianis conatibus tua ipsius causa: haec opinio, nisi me ratione liberaueris, aetherna futura esse.

gloriarentur minores triumphorum titulis? his posteris ego praelucerem ornamentis qui lumini maiorum perpetuas tenebras offudissem? CAES. Iam non improbo quod famę detrimentum sis fortiter amolitus: quod hercle ipse quoque tunc faciendum putarem. uerum id absoluas quibus de causis bellum ciuile suscitaueris,

Ego uero tibi morem geram, efficiamque (ut spero) credas me culpae nullius affinem fuisse. CAES. Si minus absurda nec aliena fuerint a ratione: imprimis a te peto ne inuoluas me Dialecticorum ambagibus, neque per angulos Chrisippi decurras.

Mysorum postremus uel fullo uel sutor eripuisset. Quid? inuiderem C. Mario, quem nunquam mihi parem existimauerim? CAES. Multos gesserat continuos consulatus. SyLLA. Leuitas populi fuit qui sępe improbos suique

SyLLA. Leuitas populi fuit qui sępe improbos suique similimos beneficiis persequitur. CAES. De Iugurtha triumphauit. SyL. Quamquam illud bellum

confectum erat, tamen adhuc triumphus successori fortasse reseruatus fuisset, nisi egomet Iugurtham a Boccho rege impetrauissem. CAES. Cimbros Theutonesque cęcidit. SyL. Has etiam

fędum exemplum neque fuerunt nouis hominibus aditus aperiendi, ut sęse supra suam naturam attollerent quibus utilius est parere quam pręesse. CAES. Nescio medius fidius cur tantopere extollas nobilitatem, quum plęrique reperiantur quibus, si nomen hoc ademeris, indigni luce iudicabuntur.

Codrus interdum generet, Codrus a Thersite nunquam generetur: peruulgatum est mali corui malum ouum, et hiacinthum e squilla nequaquam prouenire. CAES. Ita est ut dicis, Sylla, agnoscimus aliquot uirtutis tuę rudimenta, nunc etiam aspicere Marii errorem incipio: cui non est amplius in animo patrocinari nec enim fas

SyL. Sero, Cęsar, incipis oculos aperire, et quasi de longissimo somno expergisci. CAES. At ego non intempestiuum puto, quoties emendare atque in melius uertere licet.

affuturum, cuius satelles fędere scelerum ac nefaria societate coniunctus fuisti? At ipse porro nequicquam suos errores deplorat. CAES. Nolim, Sylla, tibi persuadeas me ullius necessitudinis gratia secutum fuisse partes Marianas: uerum quod occupandus ea potissimum uia principatus uidebatur. Ad excitandum uero bellum

Tanti ne fuit istec dominatio, ut per uulnera reipublicę peteretur? CAES. Propter imperium nihil non fas esse, in cęteris uero rebus pietatem colendam arbitror. Quo magis te, Sylla, demiror, qui te ipsum abdicaris a pulcherrimo terrarum imperio

propagationem et decorem uniuersitatis demonstrant in supremis deorum sedibus nihil non agi summa cum sapientia atque uirtute. CAES. Sua cuique opinio blanditur quum ueritas in occulto est: Cęterum (ut de cęlo in terram oratio deuocetur) pręstantissimi habiti sunt omnes qui suas cogitationes altissimis in rebus defixas tenuere,

SyL. Quid si redeas uictor omnium opinione superata? CAES. Num ideo conquiescent odia malorum? aut inuidia, felicium rerum alumna, conticescet? Vtinam non irritarentur inuidorum animi aliena gloria, et in uirtutem pestiferos gladios non

nempe multi risum in conspectu Sardonium ridebunt: multi etiam clanculum subsannantes genuinum infigent. CAES. Quicuqid dixeris (qualecunque autem illud fuerit), subductis superciliis admirabundi laudabunt: passim praedicabere diuina loqui, tonare etiam et fulgurare: ac uice oraculi sermo tuus per

Nempe uel sola Catonis forma repręsentata, quo pacto manibus uestem atque recentia uulnera dilacerauerat, gemitus et lachrimas inspectantibus excussit. CAES. Nihil citius lachrima arescit, pręsertim uulgi qui miseratur aliena mala. Quamobrem facile uno epulo atque congiario rediimus in gratiam omnesque ueteres iniurias pręsentia commoda

populum sine rege non posse: excelsi nostris hominibus semper animi fuerunt et insueti iugum pati. Caeterum de his satis est, redi ad cardinem. CAES. Praeterea uis amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines adducentur: uescendum est, Sibariticis mensis accumbes. Quis prohibet aut Parthicis indulgere conuiuiis, aut,

animi iudicio fuisse, neque posthac futurum, qui uel opera mea uellicet, uel consiliis constantiam abroget ac maturitatem. CAES. Nimis de te magnifice, ne dicam arroganter praedicas. SyL. Ego

se furerent, quoad suis imperatorum uiribus conficerentur imperiumque totius orbis clarissimum omnibus ex paribus quassatum rueret ac penitus extingueretur. CAES. Ita ne rudes animi fuisse nostros maiores existimas ut aliquid in rebus humanis perpetuum apud se statuissent? ita imperitos antiquitatis ut non habuerint ante oculos quot amplissima regna

seruari, nunquam ad mortales peruenisse. Itaque ne uideamur in tenebris palpare, satius esse puto nos quęstionem hanc silentio praetermittere. CAES. Redeas igitur ad institutam disputationem. SyL. Non

non sumus ita leues ut speremus dominationem Romanam cunctis saeculis duraturam: caeterum foelicem optamus ac diuturnam. CAES. Atqui uereor ne multorum opinio sit eam nimis diu floruisse in magnis praesertim seditionibus et malis intestinis. Cogita quamdiu reges urbi praefuerint, quamdiu respublica per

Romano dominationem comparauisses eiusque fuisses honorem tutatus: non dolerent hodie tui ciues impunitas Crassiana clade legiones. CAES. nimirum iste dolor nunquam ad me peruenit. SyL. Ergo

dotibus muniuisse, tum ad summos honores indulgenter a fortuna prouectum, ut ex tua industria quam plurimi fructum decerperent? CAES. Decet mehercule suam quisque rem agat, suis commodis attentus sit: ex superfluis uero liberalitatem exerceat.

potentię non aequiparetur: quippe nec alio itinere Liber pater, Hercules, Ceres, Pallas et alii ad diuinitatem profecti sunt. CAES. Sylla, nimium obsoleta uetustate narras: qua si res ita se haberet uti ais, nihil istoc magis tuę sententię subscriberem: sed contrahe iam uela et cursum quo cęperas intende. Nequeo

singula denique grauissimo iudicio tanquam trutina ponderanda priusquam de uita cuiuspiam illustris uiri sententiam pronunties. CAES. Hactenus maledictis respondisti: nunc uero quemadmodum polliciberaris, compara principum arumnas una cum uoluptatibus.

hi, quum sint potentiores, multisque cognationibus et affinitatibus muniantur, mordebunt frenum, ut dicitur, ac periculum periculo propulsabunt. CAES. Hactenus existimaui multo maximas in quouis genere flagitiorum clementiae partes concedendas esse. Caeterum ubi nimia lenitate mei animi scelerum impunitas in meum caput recidit, opinor

indignatione, aut spe commodorum et honoris, aut desiderio uindicandę liberatis ex improuiso tyrannicidia conficiantur? CAES. Quandiu expetuntur aliena auxilia blandiendum censeo: qua re sublata, imperio pro libidine uti conuenit: nimirum a bellis abstinere, parta iam dominatione, ex usu esse affirmare non dubitarim: nam

recuperent. His atque aliis distringi malis necesse est, quae a neutro nostrum, dum exercitibus deuincti mortalitate pręessemus, abfuere. CAES. fateor esse labore ingentes perferendos et maxima pericula: quae tamen incredibilem gloriam pariunt: illa quidem choreas, conuiuia, somnum ueluti pestem abominata per

momento extinxit: nec tamen istius fęlicitatis tragicum finem inter mala referam, qui suauissimas uoluptates amarissimo felle condiit. CAES. In corpus omnibus casibus obnoxium, quod potuit, uis liuoris egit: cęterum illustris et peruagata fama nomenque Cęsaris per cunctas gentes, urbes, insulas, portus, ultra

hominibus pręstari potest quam ipsi habeant: quodsi possent immortalitatem in alios conferre, eam potius sibi quisque arriperet. CAES. Non sum adeo rationis expers, ut me deum esse credam: illa hominum opinio est.

saxum Sysiphi assidue reuoluendum delassat, uel hi Chymerę lacerandi alligantur, uel obiiciuntur Cerbero in frusta dilaniandi. CAES. Incassum terres hominem impauidum, qui ad nullos casus et minas fortunę consueuerit oculis conniuere.

illi formidinem incutere quem illico terrores inuasuri sunt. Sed nimirum, dum aliud ago, tua interpellatione huc sermo deflexit. CAES. Dum sinuosis Meandris acies instruis et moribus inferorum occuparis, longior quam decebat oratio fluxit: qua re factum est ut animum quoque ab instituta dissertatione diuerteris. Atqui

nouis gannearum condimentis fastidientem stomachum irritans: spumabunt Cecuba gemmeis identidem sitim ab ingressu prohibentia. CAES. Tot ac tanta commemorasti bona ut nesciam plane, an Iupiter quicquam amplius habeat.

SyL. Haec tibi puta contigisse. CAES. Si fortuna tuo dicto subscriberet, auderem fęlicitate cum unoquoque deorum certare.

quisque est non dicam tyrannorum, sed iustissimorum regum, qui curricula uitę leuiter emensus fato, non uiolenta morte perierit? CAES. Homerus tamen ait eos sub aureo Iouis clypeo consistere. SyL.

fortasse minus accepta est thuris et uerbenarum incensio lactisque sacrifici, quam Hecatonbe superbę litationis uana ostentatio. CAES. Verisimile est deos magis gaudere quum immolantur armenta tanquam opipare cęntauros.

scelera omnia grauissime uindicentur: nimirum cupidis Pluto non immerito succensus in auaritiam longe atrocius animaduertit. CAES. Quid nostra refert utra uita conducibilior sit, regia an priuata? tametsi mirum immo, dum illa me demulcet opinio uetus quae, licet falsa nonnullis insanientibus philosophis

Apage cum istac tua uecordia: hunc locum iudices mihi decreuerunt, deus auctor fuit, omnes ordines subscripserunt. CAES. Non ipse potius a temeritate desistes, qui te Caesari comparandum putas, quum in gremio scurrarum per dedecora nundinati pudoris adoleueris, et per quasque damnosas libidines magna

iudicio. Sed ecce Ascalaphum nomenclatorem ad nos uideo properare: audin quae mandata ferat? uterque iubemur ad Minoen. CAES. Non sum impedimento quin eamus, dum tamen morosis comperendinationibus nonnullis in annum protrahatur.

proposuerint litigatores, extemplo secundum eum a iudicibus, qui iustas fouere partes uisus fuerit, de lite pronunciatur. CAES. Id cuilibet optandum existimo ut repente uel uictus concidat, uel uictor exultet. MINOS.

uis? quorsum has turbas concitas, nouis litigiorum generibus nostra tribunalia distringens, quasi uero legitimis negotiis non obrueremur? CAES. Is ego sum Caesar (si quando, Minos, ad tuas aures fama ipsius peruenit) qui domi belloque clarus omnes (excepto rege Macedonum) externos et Romanos imperatores magnitudine rerum

ignominia affecturus adversarius, detegit faciem reo, eumque cogit spectare homines, et vultum eius omnibus patere. Huc pertinent publicae infamiae ac ignominiae, quae tanto sunt acerbiores et graviores, quanto magis rei propalam ab omnibus spectandi proponuntur. Huc pertinet historia Vitellii Caes. cui capto, et ad supplicium tracto, narrat Suetonius adversarios mento mucronem gladii subiecisse, ut cogeretur erecta facie homines spectare, et illis vicissim faciem visendam praebere. Accipio ergo tegmen oculorum metaphorice, pro defensione contra ignominiam. Sic etiam in sequenti capite,

Heroldus Caesareus affert alicui principi aut civitati Caesaris mandatum, et potest ac debet testari Caesarem hoc mandare, illud vetare. Postquam autem hoc fecit, si diceret, Ego tamen sum supra Caesaris edictum aut mandatum, ideo mandata Caesaris prohibeo, et vetita mando: hoc vero esset se supra Caes. Maiest. efferre, talisque praeco et Heroldus extremo acerbissimoque supplicio afficeretur. Talis prorsus honos et isti impiae synagogae conciliabuloque eiusque Antichristo continget. Testis non est Dominus rei testatae, sed minister: sic et Ecclesia Scripturae aut verbi Dei.

non illum una cum suis conciliabulis et nefariis conatibus defugis, execraris, detestaris et anathematizas. Quam multis modis concilium Tridentinum sit ab omni iure, pietate ac aequitate Ecclesiastici iudicii alienum: quam etiam non conveniat tot decretis ac promissis Caes. Maiest. et comitiorum totius Imperii: monstratum quidem hactenus a plurimis, et quidem etiam ab ipsis illustriss. Principibus ac statibus confessionis Augustanae, pluribus recusationibus ac protestationibus scriptis, oblatis, ac utraque lingua editis, quarum aliquot summaria argumenta etiam

Cum celent aliae sibris aeraria Petrae,
Tu solus plenô gurgite promis opes.
An non vivificam meritò te dixero Petram,
Vivere qui linguae dona sepulta facis? Ità accinuit Observantia et aeterna memoria ergò SEBASTIANUS GLAVINICH, Istrianus Petinensis, Sac. Caes. Regiaeque Cathol. Majestatis Sacellanus

exempla Vetustas?
6.721  En tibi, deliciae subiecti, Flauius, Orbis,
6.722  Viuere cui tantùm, humanâ de gente mereri, (a) (a) Suet. in uita Titi Caes. cap. 1. et 8.
6.723  Nec suus, aut aeui numerandus in ordine, si quis
6.724  Fortè dies proprij fluxisset muneris expers.
6.725  En, centum populis regnator maximus, at

Sereniss. Delphinum Ludovici XV. Christianiss. Regis filium: cujus acerbissimam toti Galiae mortem paullo post ejusdem conjugis amantissimae mors item acerbissima consequuta est. [m] Eodem fere tempor anno 1767. Imp. Caes. Aug. Josephi II. uxor augusta obiit Maria Josepha Bavarica, ac Maria item Jospeha Archid. Austriae Ferdinandi IV. utriusque Siciliae Regis futura conjux, nisi improvisa omnibus atque acerba, quum de ipsa jam italica profectione cogitabatur, tot populorum vota mors extemplo

HESIODI ASCRAEI OPERA
AD FERDINANDVM
AVSTRIACVM M. THER. Et FRANC. I
AVGG. FILIVM
IMP. CAES. IOSEPHI II
FRATREM
INSVBRIAE FELICITATIS AVSPICEM ATQVE ASSERTOREM
BERNARDVS ZAMAGNA.
Iam casus Ithaci varios, dum Victor ab urbe
Dardania patriae semper fugientis ad oras
Tenderet antiquumque patrem

apologia , ubi poetas antiquissimos memorat, Musaeus primum, tum Orpheus, tertius Hesiodus recensetur, deinde Homerus. Nec aliter et a Plinio factum est, et ab antiquo Pindari Scholiaste, et ab Heraclide Pontico, et a Cyrillo, et a Iulio Caes. Scaligero, et ab aliis multis, quos et Sextus Empiricus, et Tzetzes referunt, quibusque in primis L. Accius poeta est accensendus, et Ephorus Historicus, et M. Varro ab A. Gellio commemorati. Mitto iam ea, quae ipse Hesiodus de Arcturi apparitione

2.1  ParVa fero Magno, parVo TIBI qVaeqVe DeCenter
2.2   PeCtore saCrantVr Vota benIgne Pater! P. Otho Babulák II. HUM. Profess. ESZEKINI, TYPIS MARTINI ALOYSII DIVALD, CAES. REG. TYPOGRAPHI

PROSEUCTICON honoribus illustrissimi, ac magnifici domini Joannis Petri Caroli comitis a Sermage de Szomszéd-vár S. Caes. reg. et apost. majest. camerarii, ac consiliarii, excelsae tabulae banalis assessoris primarii, per districtum litterarium regnorum Croatiae, et Slavoniae, nec non litoralis Hungarici neo denominati, benignaque resolutione regia probati superioris studiorum ac scholarum directoris, occasione

Bibliographia locorum inventorum

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527]: Dialogus Sylla, versio electronica., Verborum 15372, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [andreis-f-sylla.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Belostenec, IvanGlavinic, SebastijanAnonymus (1593./1594. - 1675) [1675]: Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica, 3558 verborum, 12 versus, ed. Damir Boras [genus: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [numerus verborum] [belostenec-i-gazophylacium-ded.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Babulak, Oton (1808 - 1838) [1833, Osijek]: Elegos honoribus Iosephi Matzek, versio electronica, Verborum 721, ed. Nikola Matasovic [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [babulak-o-elegos-matzek.xml].

Babulak, Oton (1808 - 1838) [1834, Osijek]: Proseucticon honoribus Joannis Petri Caroli comitis a Sermage, versio electronica, Verborum 1128, ed. Nikola Matasovic [genus: poesis - elegia; poesis - ode; poesis - mixtum] [numerus verborum] [babulak-o-proseucticon.xml].

Preme hic ut KWIC videas