Quod quaesisti inventum est in 18 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Paeana innumeris deorum in aulis,
Thesauros inopum atque largientem
85 Turbae multifluae favente dextra
Et multos iuvenum ingeni Minerva,
Phoebeis habiles vel artibus mox
Tradentem Latiis deabus; hic fons
Et dulce auxilium meae Camoenae est,
90 Hic spes maxima luxque amoena vitae.
O felix iterum et magis beata es,
Quae felicibus emicas alumnis
Ac gentis variae quibus refulcis

4.1493  Bis raptâ venis Helene mihi pulchrior. Ipsa [a] Vide Ouid. in epist. Oenon. ad Paridem.
4.1494  Quin tibi si geminis ausit comitata Deabus
4.1495  Se formâ conferre Venus; me judice, palmam
4.1496  Continuò tibi cum Venus ipsa Deabus
4.1497  Cesserit. O adsis pulcherrima. Quas ego, tanti
4.1498  Muneris, extremique potens iam denique

Vide Ouid. in epist. Oenon. ad Paridem.
4.1494  Quin tibi si geminis ausit comitata Deabus
4.1495  Se formâ conferre Venus; me judice, palmam
4.1496  Continuò tibi cum Venus ipsa Deabus
4.1497  Cesserit. O adsis pulcherrima. Quas ego, tanti
4.1498  Muneris, extremique potens iam denique voti,
4.1499  Sic meritae grato persoluam carmine laudes?
4.1500  Sponte suâ numeri venient (dant

eatenus. Re hac indignati contra Saurer fuere Veneti, et domino Cornero, legato Viennae Veneto, summa fuit cura comitem Saurer denigrare, morositatis arguere tantorumque sumptuum reum facere, neque eo praeside rem unquam terminandam. Haec successere Cornero eo facilius, quod pro relegatis illis deabus et earum offensi fuissent patroni et ipsae injuriam sibi factam ejularent. Quare 1752. comes Corbinianus Saurer deponitur, et ei generalis Harsch substituitur. Qui, militari modo ab unis relationibus pendens, ad Venetorum vota non fuit difficilis, negotiaque absolvere festinabat et

animamque trahentem
1.715  Vix aegre tenuem. Sic fanti maxima Juno
1.716  Arrisitque, oblata manu nec pocula sprevit.
1.717  Tum dextra exorsus magno e cratere deabus,
1.718  Atque deis haustum miscebat nectar: at ingens
1.719  Continuo risus longi et sonuere cachinni,
1.720  Ut claudum videre deum fragrantia ferre

et meus in ventos ne sudor inanes
4.64  Cassus eat, neve orsa cadant abrupta, videndum est.
4.65  Ipsa etiam dea sum, quo tu de semine creta;
4.66  Me quoque Saturnus genuit, praestoque deabus
4.67  Longe aliis claroque ortu, claroque Hymenaeo.
4.68  Una vocor tua nam, divūm es qui maximus, uxor.
4.69  Verum haec nos inter cedemus mutua uterque,

dira movent. sedenim soror utere fratris
7.33  Consilio. satius pugnae jam ponere finem
7.34  Huic hodie. rursus pugnabunt dum cadat alta
7.35  Ilios: haec vobis quando stat regna deabus
7.36  Eruere, ac sacram fundo urbem vertere ab imo.
7.37  Haec Phoebus; contra respondit caesia Pallas.
7.38  Consilium laudo, arcitenens, nec mente relicto

in adversum: frustra; nam flexa, per auras
8.354  Dum volat, eximio trans altum Gorgythioni
8.355  Pectus iit, Priamo quem candida Castianira
8.356  Edidit, Aesyma Trojam deducta, deabus
8.357  Assimilis. flexa moriens caput acclinavit
8.358  Supra humerum cervice, gravi sub casside pulchrum
8.359  Quale solet, foetuque olim, vernoque gravatum

gravibus mentem anxia curis.
24.116  Verum ibo, quidquid, dicet parere parata.
24.117  Haec ait, atque caput nigranti obnubit amictu.
24.118  Sic iter ingreditur: praeit Iris: scissa deabus
24.119  Dat maris unda locum, dehinc scandunt litus et altas,
24.120  Caelestum ad sedes vastum per inane feruntur. 120
24.121  Quas simul ingressae, magnum invenere Tonantem

cupias invisere vultus,
226  Quae miserum cogit semper tabescere curis.
227  Nec vero faciemque minus formosa nec artus
228  Ingentes reor esse; nefas mortalia quando
229  Corpora cum magnis forma certare deabus.
230  Haec illa: at contra sic orsus reddit Ulysses. 230
231  Ne saevi, dea magna; meam tibi cedere et ipse
232  Penelopem fateor membrisque atque oris honore;
233  Quippe olli mortale genus, tua

servator et aequi.
15  Hujus adit claras virgo Tritonia sedes,
16  Moliturque duci reditum. jamque ardua scandit
17  Limina fulgentis thalami, quo nympha cubabat
18  Praestanti assimilis formaque habituque deabus
19  Nausicaë Alcinoi magni pulcherrima proles.
20  Hinc atque hinc geminae, Charites queis munera formae 20
21  Addiderant, famulae stabant clausasque tenebant
22  Nocte fores. sed diva, levis velut

et rore tepenti
50  Corpus et unguentis lustravimus. agmine denso 50
51  Maerentes circum Danai calida ora rigabant
52  Fletibus, et longos tondebant vertice crines.
53  Venit et aequoreis mater comitata deabus,
54  Ut vitreo sensit famam sub gurgite: pontus
55  Insonuit clamore alto, subitoque Pelasgi
56  Intremuere metu concussi. et jam cava gressu
57  Robora scandebant; longo quum doctus ab aevo

quod dicam, cur a Crio atque Eurybia nati dicantur Astraeus, Pallas atque Perses. Nam quod affert Iohan. Diaconus plane insulsum est atque ineptum. Nec multo melius vult Clericus id esse fictum a poeta, ne tribus notissimis deabus, uti mox videbimus, mariti deessent. An haec ad astronomiam referemus? Consule Dupuisii Commentarium. 424 Aligeros Aurora

1077 Quaeve, quibusve deae etc. Huc usque Hesiodus de iis loquutus est, qui ex diis et mulieribus nati dicebantur; nunc aliquot enumerat, qui ex deabus hominibusque procreati ferebantur. De quibus idem sentiendum, quod diximus de superioribus. 1079 Prima Ceres etc. Cum Iasio aut Iasione, ut eum

Hi versus suo de loco moti sunt, res enim et dicta est, et omnino aliena heic a poetae proposito. Chrysaor non mortalis vir est, sed immortali natura praeditus per Hesiodum, quare eius proles non est censenda in numero filiorum, qui ex deabus cum hominibus coniunctis oni sunt. 1097 Memnona Tithono genuit etc. Aurora e Tithono duos heic

seu Corcyrae imperabat, quum in eam insulam Vlysses naufragio compulsus appulit. 1137 Hanc sobolem divae etc. Hactenus generationem illorum, qui ex hominibus ac deabus nati putabantur, recensuit Hesiodus. Heic vero Theogoniae finem faciens videtur polliceri, se feminarum illustrium laudes celebraturum: cuius fortasse carminis ea nobis pars una superest, quae

mire pingeris ipsa manu.
4.413.3  Reddidit ars, quod tempus edax tibi dempserat: haec et
4.413.4   Constans una omni vindicat a senio.
4.413.5  Esse parem superis haec te facit una deabus
4.413.6   Nullo non unquam tempore floridulam. 414. [411.] In idem argumentum.
4.414.1  Totam heic se pinxit Lebrunia.

consortes thalami sua quaeque gubernant
182  Tecta domus. Harum, si te modo viderit, ulla
183  Haud spernet foribusque abiget, sed laeta volensque
184  Excipiet tecto; sacris namque ore deabus
185  Es similis. Quin hic potius tantisper eadem 185
186  Sede mane, patrias donec veniamus ad aedes;
187  Et sciat haec Metanira parens ex ordine cuncta;

Bibliographia locorum inventorum

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica, 567 versus, verborum 3992, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - hymnus; versio] [numerus verborum] [kunic-r-hymnus-cererem.xml].