Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none Searching Entire Database for christo Quod quaesisti inventum est in 1679 locis.
Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.
1. Adam Parizanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] accepit, et Pontificalis dignitatis coelestem stolam, et immarcescibilem coronam gloriosi martyrii. All. All. Ave Beate Domni unica spes gentis tuae. Ave Pontifex, et Apostole credulitatis nostrae. Ave speculum sanctitatis, et justitiae. Per te Christo credidimus. Per te in Christo salvemur. Ora pro populo, interveni pro Clero, ut nullus de tuis praeda fiat hostis. Allel. Posuisti Domine super caput ejus coronam de lapide pretioso. Alleluja.
2. Adam Parizanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] coelestem stolam, et immarcescibilem coronam gloriosi martyrii. All. All. Ave Beate Domni unica spes gentis tuae. Ave Pontifex, et Apostole credulitatis nostrae. Ave speculum sanctitatis, et justitiae. Per te Christo credidimus. Per te in Christo salvemur. Ora pro populo, interveni pro Clero, ut nullus de tuis praeda fiat hostis. Allel. Posuisti Domine super caput ejus coronam de lapide pretioso. Alleluja.
3. Anonymus. Laurentii archiepiscopi... [Paragraph | Section]
Quis sim, scire venis, qui mortis stringor habenis? Pastor eram turbis huius Laurentius urbis. Quam ego dum rexi, si quid minus utile gessi, Id prece, te flagito, tergas, ut opifice Christo Crimine te Sanctus Rex purget Vergine natus.
4. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum
est, quando consecravit eum monacum, coepit praedicare regi evangelium
Christi et fidem Sanctae Trinitatis, ad cuius praedicationem rex Sphetopelek
credidit Christo, et baptizatus est cum omni regno suo, et effectus est
orthodoxus, et verus Sanctae Trinitatis cultor. Aliquantis post haec diebus
immoratus cum rege vir beatissimus confirmavit eum in fide atque doctrina
Christi, et
que est metropolis totius prouincie Emilie, Marcum euangelistam Aquilegie, que preerat Venetie et Ystrie; Domnium uero in Salonam direxit, que caput erat Dalmatie et Croatie. In qua denique ciuitate diutius predicans, multosque per totam prouintiam a gentilitatis errore conuertens, non paruam Christo ecclesiam adunauit, ibique agonem sui martirii felici cruore peregit. Ab huius ergo preeminentia apostolice dignitatis omnes successores sui archiepiscopalia insignia per sedem apostolicam sortiuntur. Hic autem cum multis aliis passus est, qui eum uno mense ad martirii gloriam
ser Ballio filio Damiani
Tutnich et filio Lucae Leonis de Iadra eruerunt oculos.
pollicita nobis subsidia, e regione in insidias convolasse: quo pacto dum propriam domi negleximus, male militia armati fuimus aliena. Verum paulo ante multis evectis spoliis, multis illatis caedibus ac damnis irrogatis, poteramus illaesi fere hostium declinare congressum, sed puduit incepti, pro Christo propositi, quominus illud prosequeremur negocium, in quo et vinci et vincere aeque credidimus non inglorium. Itaque occupat mox opportunitatem pia temeritas, et ad subeunda pericula e vestigio proni exsurgimus. Fiunt utrinque congressus impares numero, sed fortes, pugnatur ad lucis vesperam
ANDREOLAE, MATRIS NICOLAI V. PONTIFICIS ROMANI
nomen Arsenius.
V.
Ioannes Varadinensis, et alter Ioannes Quinque-ecclesiensis, Episcopi, Gregorio Comiti de Blaga.
dedicavi, sed ne inter negotia Curiae, mea tenuitas R. P. V. animo excidat, refricandam vel literis memoriam putavi. Et quoniam semel R. P. V. mei et Ecclesiae meae patrocinium suscepit, supplico humiliter, quatenus et nunc in certis causis meis, quas istic R. in Christo P. D. Marcus Episcopus Tinniniensis, moturus est, velit esse promotrix; suae magis benignitate naturae, quam meritorum meorum contemplatione.
quatenus et me perpetuis servitoribus suis adnumerare dignetur. Vt autem quod verbis astruo, rebus indicem, quasdam in praesenciarum meae devotionis primicias, licet exiguas R. P. V. mitto. In quibus peto mittentis magis animum pensari quam munusculi vilitatem. Cetera dicet R. in Christo P. D. Marcus, Episcopus Tinniniensis; qui etiam apud SS. D. N. pro certis causis meis et meorum intercessurus est. Quarum una, quae ad quietiorem mei et Ecclesiae meae statum pertinet, satis quidem ardua est, plurium tamen judicio non inusitata, nec prorsus
proficere et oriri potuit, profecto in hac pacatissima re publica demonstratur. Et nisi timerem invidiam, dicerem profecto in eius praestantia etiam naturam fuisse superatam! Ni mirum nisi amore decipior: nulla unquam res publica fuit neque praestancior neque bonorum exemplorum copia exuberantior, Christo duce nata, educata et illico supra naturam eius munere exaltata, praecipua ac singulari dilectione ac studio pacis genus eius non mentita! Et sane sicuti prius fingebat antiquitas Justitiam terris desertis ad cellos commigrasse, ita nunc fama volat relictis aliis ad hanc urbem
pati prohibeat (ceterum potius illud postulandum quo in malis non corruat), sed uniuersa, quae mortalibus accidere possunt, magno constantique animo perferat. Siquidem tunc demum uir bonus, constans, sanctus, uerus amicus Dei poterit appellari, tunc illam dabitur sperare salutem ac gloriam quae et Christo nisi passo non est data. Oportuit enim Christum pati et ita intrare in gloriam suam; Π oportuit Chritum pati not. lector A2 in marg. quod Paulus declarans apertius ait: Stetit Iesus oboediens usque ad mortem; mortem autem crucis, propter quod et Deus
Cedar."
Quid putas hic cupiebat, qui longiorem querebatur uitam, aliud quam mortem?
Paulo quoque eadem mens fuit cum ait: "Cupio dissolui et esse cum
Christo."
Et ille gloriosissimus pontifex Martinus quid aliud optabat, cum
dicebat:
"Tolle, obsecro, Domine, iam me, uerumtamen si populo tuo sum
plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas
electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere uelimus,
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere uelimus,
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
Et hoc modo ostendendo contrarium illius quod dolemus malum esse
Cedar."
Quid putas hic cupiebat, qui longiorem querebatur uitam, aliud quam mortem?
Paulo quoque eadem mens fuit cum ait: "Cupio dissolui et esse cum
Christo."
Et ille gloriosissimus pontifex Martinus quid aliud optabat, cum
dicebat:
"Tolle, obsecro, Domine, iam me, uerumtamen si populo tuo sum
Cedar."
Quid putas hic cupiebat, qui longiorem querebatur uitam, aliud quam mortem?
Paulo quoque eadem mens fuit cum ait: "Cupio dissolui et esse cum
Christo."
Et ille gloriosissimus pontifex Martinus quid aliud optabat, cum
dicebat:
"Tolle, obsecro, Domine, iam me, uerumtamen si populo tuo sum
plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas
electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere uelimus,
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere uelimus,
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
hortatur exemplo: "Si hominibus", inquit, "placerem, Christi seruus non essem."
Vnde nulli dubium est eos Christo seruire non posse qui hominibus optant potius
quam Christo placere; contenti ergo interim simus hominibus displicere, tantum ut
Christo placeamus; nec eorum laudibus oblectemur qui non alios quam sibi similes
laudare consueuerunt.
Et hoc modo ostendendo contrarium illius quod dolemus malum esse
Anonymus (fl. 1099) [1099, Split]: Laurentii archiepiscopi epitaphium, versio electronica, 5 versus, verborum 38, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - epitaphium; poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [numerus verborum] [nn-laurentii.xml].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149]: Regnum Slavorum, versio electronica, Verborum 12004, ed. Vladmir Mosin [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [presb-docl-regnum-sl.xml].
Toma Arhidakon (1200-1268) [1268, Split]: Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica, Verborum 40426, ed. Olga Peric [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [thomas-hist-salon.xml].
Pavlovic, Pavao (1347-1416) [1371]: Memoriale, versio electronica, Verborum 12550, ed. Ferdo Sisic [genus: prosa oratio - chronica] [numerus verborum] [paulo-p-memoriale.xml].
Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445, Pesth]: Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica, Verborum 977, ed. Gyorgy Fejer [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [vitez-i-epist-1445.xml].
Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].
Bilicic, Stjepan (floruit 1450) [1450, Sibenik]: Scripta varia, versio electronica, Verborum 887, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - fabula; prosa oratio - chronica] [numerus verborum] [bilicic-s-cronica.xml].
Jan Panonije (1434-1472) [1456, Italia; Hungaria]: Epistulae, versio electronica, 1969 verborum, ed. Samuel Teleki [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [ian-pan-epist.xml].
Mihetic, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458]: Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica, Verborum 2289, ed. Antonija Vlahov [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [michet-a-oratio.xml].
Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1463]: Nauicula Petri, versio electronica, Verborum 6607, ed. Luka Spoljaric [genus: prosa - tractatus; prosa - epistula] [numerus verborum] [modr-n-navic.xml].
Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].
Omnes locos monstra (paululum expectandum est dum data mittantur)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.