Quod quaesisti inventum est in 63 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

Abaddir edas. 112. IN CRESSAM
1.112.1  Lacte tuum nutris caprino, Cressa, puellum,
1.112.2  Numquid vis alium tollere, Cressa, Iovem? 113. DE URSO CINAEDO
1.113.1  Nemo est Etrusco iuvenum lascivior Urso,
1.113.2  Possedit mollem tanta libido virum.

Obtrectes, miniteris, insequaris,
1.158.8  Dum tantum mihi creditum refundas. 159. DE SACRILEGO
1.159.1  Terreus iste Iovem spectans, quasi talia fatur:
1.159.2  Terra, volo, mea sit, tu, pater, astra tene. 160. IN ADULTERUM
1.160.1  Dum quasses

1.321.21  Nec sane mea tam potens Thalia est,
1.321.22  Ut magnae Veneris levet catenas,
1.321.23  Quae Martis validos ligant lacertos,
1.321.24  Et telo spoliant Iovem trisulco.
1.321.25  Ipse, inquam, potius lyra sonanti
1.321.26  Blandas, eia iterum canat querelas,
1.321.27  Exoretque sibi suam puellam:

aerumna fatiget,
2.90.8  Nec tua perpetuo membra adamante rigent.
2.90.9  Trux quondam Alcides, vagus et requievit Ulixes,
2.90.10  Credimus et dominum saepe vacare Iovem.
2.90.11  Si sapis, ex aliqua, tuus esto, parte, nec unquam
2.90.12  Sic aliis vivas, ut tibimet pereas.

vel progenie totum quae temperat orbem,
3.7.64  Plura, vel officio promereare tuo?
3.7.65  Gentiles Divos mendax Rhea protulit, et quem
3.7.66  Utilius fuerat non peperisse, Iovem.
3.7.67  Editus, alma, tuo summus de ventre sacerdos,
3.7.68  Laudibus Oceanum tangit et astra suis.
3.7.69  Iura velint, et sancta fides, donabere templis,

te magni venerabor Numinis instar,
3.8.12  Virbius in lucem, quo revocante, redit.
3.8.13   Fulmina nec metuas; perhibent nam saepe Cyclopes,
3.8.14  Vindictae illius poenituisse Iovem.
3.8.15   Iussa viri properant; sed quo tamen omine, laeva
3.8.16  In terram e quercu, fusca volavit avis?
3.8.17   Nimirum vitam notat arbor opima Tonantis,

Phoebi Stella nitore micat.
4.3.13  Quantus conspicuo rutilans fulgore cometes,
4.3.14  Nuntiat horrenda, bella cruenta, iuba.
4.3.15  Sed tu, (sive Iovem mavis te forte vocari,
4.3.16  Grata est Idaliae, seu tua flamma, Deae,
4.3.17  Sive novum coelo modo te Deus addidit ignem,
4.3.18  Ac solis fessae, iussit

suprema alti convexa tegentes,
4.12.20  Aetheris, in terras praecipitantur aquae;
4.12.21  Ingeminant densi, valido sic turbine, nimbi,
4.12.22  Sic agit abruptum, machina laxa, Iovem.
4.12.23  Infelix deflet non unum rusticus annum;
4.12.24  Nam tritura simul cum satione perit.
4.12.25  Squalentes nuda marcent in vite racemi,

se putabant, si aliquos iure hospitalitatis sibi coniunxissent: tantaeque venerationis id nomen ipsis erat, ut nil foedius, nil turpius, nil denique taetrius admitti posse crederent, quam hospitem violare seu quavis affici molestia. Cuius rei et ipse Maro clarissimus omnium vates non ignarus ipsum Iovem summum deorum gentilium, etiam hospitio praefectum memorat. Inquit etenim: Iupiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur. Unde et sanctum et inviolatum maximeque religionis ac observantiae nomen hospitii apud illos habebatur. Tua vero benignitas nos non ut hospites, immo ut amicos et

Tu gelidum spernis fulgens, Auguste, Boeten
teque iuvat Libyes igneus ipse calor.
Mente refers Phebum, princeps, bello quoque Martem,
maiestate Iovem, Pallada consilio.
Ecce trahunt triplices felicis stamina Parce.
Aspice: nonne tuum nomen ad astra ferunt?
Te duce laurigeros capiet modo Roma triumphos,
Ister et

tuba, non litui, non illic tympana desunt,
1.9.26   Non Aegiptiacis sistra verenda Deis.
1.9.27  Haud secus Ideis resonabant aera sub antris,
1.9.28  Quae puerum morti surripuere Iovem.
1.9.29  Perque domos passim convivia laeta parantur,
1.9.30   Sternitur Attalicis mensa beata toris,
1.9.31  Libantur veteri carchesia fervida Baccho,

2.2.4   Quam modo Gnosiaco mittit ab orbe tibi.
2.2.5  Me tenent ignotis tellus Saturnia campis
2.2.6   Hic, ubi perpetuas sustinet Ida nives;
2.2.7  Ida, Iovem celsis quae iam servavit in antris,
2.2.8  Exitium nato patre parante suo;
2.2.9  Ubera cui mites admorunt blanda capellae,
2.2.10   Dulciaque Aereii munera mellis apes;

gentes, quae nomina quaerent,
3.1.30  Quos veteres ritus Craeta, habeat ve novos.
3.1.31  Si qua etiam priscae superant vestigia famae:
3.1.32   Quid modo quae magnum iam tulit Ida Iovem.
3.1.33  Quid centum vario celebratae carmine gentes,
3.1.34   Caecaque Dedaleo structa labore Domus:
3.1.35  Multa super Craeta querent, super aequore multa,

rota raptabit miseros Ixionis artus,
3.5.38   Nec toties Stygias urna resumet aquas:
3.5.39  Suavius haud summo (sit fas mihi dicere ) coelo
3.5.40   Delius immensum personat ante Iovem.
3.5.41  At tibi pro tali faciles sint munere Divi:
3.5.42   Audiat has placida Iupiter aure preces;
3.5.43  Ut quum Nestoreos foeliciter egeris annos,

syderibus captis per tecta Deorum
4.2.2.108  Infandas sparsisse faces, et victa timore
4.2.2.109  Numina sub variis se se occuluisse figuris,
4.2.2.110  Tum plenum terrore Iovem vix fulmina dextra
4.2.2.111  Tollere, vix tantam potuisse avertere cladem,
4.2.2.112  Et tandem summa coeli super arce fugatum
4.2.2.113  Nymborum fregisse fores,

esse, 1 Cor. 8 et 10. i. res per sese mortuas, inefficaces et adiaphoras. Sed quia sint directae ac ordinatae ad gloriam cacodaemonum, et contumeliam Dei, ideo fugiendas esse. Alii intelligunt per idolum ipsos Deos, quos gentiles sibi somniabant, quibusque statuas erigibant, nempe Saturnum, Iovem, Martem, Iunonem, etc. Eos ergo commenticios Deos aut somnia Ethnicorum dicit Paulus nihil esse, nec prodesse nec obesse posse: ideo mox veluti semet explicans, addit, nullum esse Deum praeter unum. Sit ergo haec secunda significatio Idoli, cum ponitur pro illis fabulosis

gloriose: ut Exodi 8. Ut scias quod ego Dominus in medio terrae. id est, potenter ac pro arbitrio meo in medio terrae regnem: vel certe, quod ego Dominus coram adsim, omnia videns et agens, et non absim alicubi procul, quasi negligens res humanas, ut plerique de me somniant, utque Homerus suum Iovem convivatum ad Aethiopas ablegat, quoties res humanae male habent. Sic de potenti et efficaci potentia accipe et illud Matth. 18: Ubicunque duo aut tres fuerint in nomine meo congregati, ibi ego sum in medio eorum. id est, ut Physici dicunt, praesenter ac potenter agens et regnans. Sic in

est ac si dicas, nihil est in rerum natura, sed est tantum stultum et impium somnium superstitiosorum hominum. Non vocat autem Apostolus proprie idolum ipsam imaginem, sed illum fictum deum Martem aut Iovem aut Venerem, cuius imago ostentabatur, et fabulosae historiae recensebantur, ut perillam et in illa ille somniatus deus coleretur. Ideo dicit, unum solum Deum esse. Adversus mundi rectores, Ephes. 6. diabolum sic vocat, qui impios potenter ac pro arbitrio regit, et alioqui in mundo, atque

vertit Vulgata versio Ecclesiast. 10. In Hebraeo est potius, Pecunia respondet omnia: id est, efficit. In hac enim vita ad omnia paranda pecunia utilis est: et ad omnia non tantum difficilia, sed etiam impia iniustaque perduci possunt homines magnitudine praemii. Sic clausum possidet arca Iovem, aut etiam Veiovem. Venti et mare obediunt Christo, dicunt mirabundi Apostoli Matth. 8, et Lucae 8. Est enim, divinae potentiae indicium, quod etiam bruta, atque adeo mortua elementa Christo imperanti obediunt. Obedire concupiscentiis, Roman. 6, id est, pravis affectibus et

Ecclesiae fuerunt. Interdum principe denotat. 1 Par. 2, Pater Gilead: pro, princeps eius regionis, vel etiam autor gentis. Sic pater Gibeon, 1. Paral. 8 accipitur, Sic in priore loco, Ipse fuit pater Zaph: Ios. 14. Capita patrum tribuum Israel: i. principes familiarum. Sic et Homerus vocat Iovem patrem hominum et deorum. i. principem, dum et gubernatorem. [?: Pa- ] aliquando in omnibus linguis denotat eum, qui [?: a-e ] et benevolentia, beneficiis et etiam authoritate [?: ] se patrem praestat. Sic Genes. 45 dicit Ioseph ad [?:-es ]

conservat: tamen aliquanto usitatius de filio incarnato accipitur, qui semetipsum pro Ecclesia, omnibusque peccatoribus dedit. Est autem adeo augustum hoc verbum σωζῶ, ut (teste Cicerone Verrina 4.) uno Latino vocabulo reddi nequeat. Sic soliti sunt Ethnici Iovem Servatorem dicere, et aliquos etiam praecipuos singulorum locorum tutelares deos: ut in veteribus Graecis [?:-amismatis ] est, Hercules Thasiorum servator. [?: ] Nunc locutiones aliquot verbi huius adiiciam. Psal. 80. Lucere

hodie in Sacris literis quid significet ib. 51 hoedus quid Christo significet 387. 29 holocaustum synecdochice poni pro quovis sacrificio ib. 40 etc. Homerus suum Iovem cur ad Aethiopas ableget 634. 8. 9 etc. homo non renatus cur dicatur corpus peccati 187. 26 etc. homo animalis 388. 65. 66 etc.

1.1.56  Proveniet largo foenore laeta seges,
1.1.57  Qui prior ingenuos effinxit carmine mores,
1.1.58  Et vitiis laxam noluit esse viam,
1.1.59  Quique Iovem iam tum iussit sperare parentem
1.1.60  Haerentem in biviis Amphitryoniaden.
1.1.61  Sive Cato, sive ille Sami Florentis alumnus,
1.1.62  Sive suo dignus nomine Palladius.

sales. Demosthenes.
5.9.1  Audiat orantis si quis Demosthenis ora,
5.9.2  Ipsum crediderit pene tonare Iovem. Herodotus.
5.10.1  Candidus, et Graiae mira dulcedine linguae
5.10.2  Historiae princeps creditur

13.65.6  Fabula, quid vero fabula? risus eris.
13.65.7  Non secus armatus videtur Fimbrius, aut qui
13.65.8  Cursitat in laxa pharmacopola toga.
13.65.9  Ecce Iovem lapidem iuras te vina daturum.
13.65.10  Credidero, fiam si prius ipse lapis. Ad Gallam.
13.66.1  Dives uti

Bibliographia locorum inventorum

Augustin Zagrepcanin, Juraj (fl. 1454) [1454]: Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica, Verborum 1885, ed. Ladislaus Juhasz [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [august-g-epist.xml].

Gucetic, Ivan (1451-1502) [1493]: Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica, Verborum 743, ed. Fialova, Andela Hejnic, Josef [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [gotius-i-panegyris.xml].

Paskalic, LudovikCamillo, GiulioMolza, Francesco MariaVolpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551]: Carmina, versio electronica, 2642 versus, verborum 17191, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [numerus verborum] [paskalic-l-c.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas