Quod quaesisti inventum est in 188 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-188:

in magna ueneratione habitus est a ciuibus suis. 5Temporibus domni Laurentii archiepiscopi quedam execrandi scismatis fuit suborta contentio in Dalmatie et Chroatie regno. 6Fuerat siquidem tempore domini Alexandri pape et Iohannis decessoris Laurentii supradicti a domino Maynardo quondam Pomposiano abbate, postea episcopo cardinali, quedam synodus omnium prelatorum Dalmatie et Chroatie multum solempniter celebrata, in qua multa fuerunt conscripta capitula. Inter que siquidem hoc firmatum est et

diligitis, gratias refero, electionem autem uestram in alium transferatis. Post hec cardinalis iste reuersus ad curiam transactis aliquot annorum curriculis summus pontifex est effectus nomenque fuit Gregorius octauus. 5Temporibus autem domini Alexandri pape tertii miserunt ad eum Spalatenses clerici humiliter postulantes, ut pastorem eis concedere dignaretur. Qui eorum petitioni benigne annuens direxit eis Girardum patria Veronensem et curie capellanum. Qui ab eodem summo pontifice consecratus ualde honeste decenterque accessit ad

tandem bone memorie Girardo archiepiscopo in hoc totius ecclesie Spalatine resedit consilium, ut neminem eligerent, sed a sede apostolica pastorem ydoneum postularent. Tunc miserunt legatos suos ad curiam, sacerdotem quendam Ionium sacristam et quendam alium. Qui accedentes ad pedes domini Alexandri pape petitionem Spalatensis ecclesie humiliter porexerunt. 2Erat autem tunc temporis magna controuersia inter clericos Callenses Tuscie ciuitatis ex una parte et Raynerium eorum episcopum ex parte altera super quibusdam iuribus ecclesie

et absorbere soliciti sunt. Quis ergo tanta esset fundatus audacia, quis tanto esset humano precinctus uigore, qui contemneret tam discriminosa indicia et in gestis antiquorum historiographorum minime reperibilia? Quod si prudentissimi Sansonis vteretur virtute et Alexandri sapientissimi experiretur industriam ac strenuissimi Hectoris polleret audacia, quis extasi et stupore mentis fertiliter non abundaret, immo potius relictis rebus humanis ad excelsa ethera non conuolaret? Quod si infortunium ipsos Iadertinos potentię hostium non obsistere

oppido erat, Caramano dedit, Hismaelem et comites ex pacto a nostris nauibus in Syriam deuehi iubet. Ipse deinde ad litora Seleuciae proxima se contulit. Seleucia urbs antiqua fuit, a Seleuco, uno ex successoribus Alexandri, aedificata, quinque milia passuum a mari recedens. Fuit autem ciuitas ampla, egregiis uicis ac aliis multis monumentis olim clara, quam praeterfluebat Calicadnus amnis, subiectos campos, qui lati sunt, irrigans. Extant adhuc multa uestigia aedificiorum, praecipue

conseruandamque classem propter duo flumina opportunam existimans, Scodram, caput atque arcem totius regionis, expugnare statuit; quam si cepisset, non dubitabat totam regionem in suam dicionem esse cessuram. Sperabat enim, redacta in potestate Albania, exemplo Alexandri et Pyrrhi, Epirotarum regum, cum classe Adriaticum sinum traicere, et, quod illi non potuerant propter exiguas uires, se ualidissimo apparatu ingentibusque copiis Italiam occupaturum.

Dionysius Alicarnaseus. Alexandri Aphrodisei problemata. Aristotelis problemata.

cum sole 187 . Timantis pictoris Cyclops in tabella 330 . Prothogenes Antigonum regem pinxit excogitata ratione uitia condendi 331 . Alexandri Magni edictum, quo uetuit se ab alio in gemma scalpi quam a Pyrgotelle 346 .
Auaricia eo processit, ut, quo homines scientię causa nauigabant, nunc causa nauigant lucri

auari nunquam deficit 86 . Auaritia quicquid omnibus abstulit, sibi ipsi negat 88 . Auaritia fodientium metalla 103 . Auaritia Xerxis, Alexandri, Crassi 104 . Quę causa hominem aduersus hominem impulit 124 . Quidam pueros expositos

Lucius Metellus pontifex ex ardente templo Vestę sacra eripuit in medios irrumpens ignes 50 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Anima. Quomodo anima adhęret corpori 23 . PROBLEMATA

Auaritia. Scytharum legati Alexandrum auaritię arguunt 42 . Insatiabilis auaritię est adhuc implere uelle, quod iam circumfluit 49 . Auaritia Alexandri aperuit Cyri sepulchrum 62 .
Aduersa. Darius seruorum suorum captiuus 27 .

Tyrannos non auri, sed amicorum inopia perire 201 . Alexander Ephestionem se alterum esse dixit 212 . Certamen inter milites ortum gestandi regis Alexandri 223 . Vera amicicia una in duobus corporibus anima 233 . Heraclienses Atticos ex hostibus sibi amicos efficiunt beneficio plusquam armis usi

Bruta. Qui color equorum sit, qui spadices uocantur; idem dicitur puniceus et pheniceus 24 . Bucephalas Alexandri emptus talentis XIII a nemine inscendi nisi a rege passus. Bello Indico cum regem de medio hostium extulisset, ipse saucius expirauit. Rex ibi oppidum condidit et Bucephalon appellauit 33 . Leo erga hominem gratus

ter in militiam profectus 136 .
Bruta. Vultur inter uolucres innocentissimus 6 . Bucephalus, equus Alexandri 41 .
Bonitas. Pedaretus non electus in numero trecentorum lętatus dicitu r, quod trecentos se

deducendo religionis ratio 2 . Loci angustias committendo pręlio elegit Alexander, ne a multitudine Darii circumiri posset 4 . Vbi partes labant, summa turbatur. Prima pugna Darii et Alexandri 5 . Prodigia futuri euentus pugnę 9 . Arma militum Darii 14 . Catenes sagittandi peritissimus

est, ueri uicem optinuit 49 . Quomodo Macedones lustrabant exercitum 66 .
Bruta. Bucephalas, Alexandri equus, non patiebatur alium dorso, regi autem etiam genua submittens 30 . Serpentes magnitudinis inusitatę

Crudelitatis diffinitio. Busiris, Proclus, pyratę, Phalaris 23 . Hannibal spectaculo sanguinis delectatus. Volesus CCC una die securi percussit 49 . Sęuitia Darii, Xerxis, Alexandri, Lysimachi, Syllę, Marii, Cęsaris 55 . Nedius Polio seruum, qui crystallinum fregerat, murenis proiici misit, sed Cęsar inhibuit 57 . Athenis sęuientes tyranni

Ęgerię consiliis usus 48 . Optime consulunt rebus futuris, qui a pręteritis exempla trahunt 272 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Cibus ac potus. Cur multi ieiunantes post assumptum cibum rigescunt 4 . A dipsade morsorum sitim sedat theriaca

Crudelitas. Post Hannibalis bellum Lucius Ostius fertur primus patrem occidisse 8, Qui seruum aliis seruis uerberibus necandum prębuit, et de ipso sumptum est supplicium 38 . Crudelitas Alexandri, Thessalię tyranni 63 . Viui defossi 64 . Hannibal uiuos matrem cum liberis combussit 79 . Lucius Flaminius in gratiam Puelli

omni pariete dixit esse fortiorem 54 . Contraria trifariam diuidit Plato: bona malis, mala malis, neutra malis 38 . Naturę contrarię in animalibus: Demophon, pręfectus mensis Alexandri, ad umbram calefiebat, sole rigebat. Andron per loca Lybię absque potu iter agebat 98 .
Contemplatio. Xenocrates sępe interdiu meditationi inseruiebat

Inter Tygrim et Euphratem regio tam uberi et pingui solo, ut a pastu repelli pecora dicantur, ne satietas perimat 20 .
Clementia Alexandri erga captiuas 6 . Alexander Darii uxorem mortuam fleuit 15 . Neptem Ochi reueritus captiuam dimisit liberam, et reddi suas opes et uirum requiri, ut reperto coniugem redderent

Ochi reueritus captiuam dimisit liberam, et reddi suas opes et uirum requiri, ut reperto coniugem redderent 28 . Regum ducumque clementia etc. 49 . Alexandri clementia in Forum regem captum 54 .
Crudelitas. Alexandri legati a Tyriis occisi. 9 . Ingenuus puer

clementia etc. 49 . Alexandri clementia in Forum regem captum 54 .
Crudelitas. Alexandri legati a Tyriis occisi. 9 . Ingenuus puer Saturno immolatur apud Tyrios 10 . Betim per talos traiectis loris currui alligatum circa urbem traxere equi

ab Hieronymo tyranno tortus socios coniurationis non prodidit 282 . Clementia Nini in Barzanem regem 4 . Iasonis in Pelię filias 30 . Alexandri in Thimocliam 210 . In captiuas 212 . In matrem Darii indulgentia 219 . Alexandri pietas in Darium mortuum

30 . Alexandri in Thimocliam 210 . In captiuas 212 . In matrem Darii indulgentia 219 . Alexandri pietas in Darium mortuum 221 . Demetrii in Ptolomeum 242 . Cesaris in Cnaeum Domitium 381 . Titus Domitianum fratrem sibi

Artaxerxes quinquaginta filios cum uxoribus et liberis interfici iussit, cum in ipsum coniurassent 211 . Tyri humana hostia Saturno immolant 214 . Crudelitas Alexandri. Iesus a fratre in templo interfectus 214 . Andromachus a Samaritis uiuus concrematus 217 . Gręci corporibus truncis ab hostibus dimissi

Beronice cum puero trucidata 258 . Spendii crudele exemplum 260 . Duo Gręci et duo Galli uiui defossi 261 . Leodamię, Alexandri ex Olympiade filię cędes 262 . Gallus et Gallina, Gręcus et Gręca uiui in foro boario defossi 274 . Frater Molonis uxorem et filios et se ipsum interfecit

humanas hostias immolabant 347 . Cymbricę mulieres ex desperatione in suos et se ipsas sęuientes. Aristobulus impius in fratrem 348 . Ptolemeus humana membra aheno iussit elixari. Alexandri sęuitia. Publius Malleolus matrem occidit, culeo insutus est 349 . Furius impietatis poenas dedit 349 . Lapidibus obruti 351 .

Maximinus ob sęuitiam dictus Cyclops, Busiris, Phalaris, Typhon 442 . Galeni sęuitia 446 .
Cibus, potus. Alexandri milites crudis carnibus uesci coacti lignorum inopia 4 . Publicus conuictus 62 . Medi ex malis contusis massam conficiunt, ex tostis amigdalis panem, ex herbarum radicibus

Euchida Plateensis uno die mille stadia emensus 133 . Locrensium uictorię nuncius, quo die in Italia pugnatum, Lacedemonem, Corinthum et Athenas peruenit 182 . Alexandri celeritas 220 . Mitridates equis per interualla dispositis mille uno die stadia confecit 364 . Cęsaris celeritas 368 .

Achan filium immolauit 83 . Aristobulus in matrem et fratres crudelis 118 . Ptolomeus in mulieres et infantes 119 . Alexandri sęuitia in conuiuio 119 . Herodis in filios 145 . Antipatri in fratres 147 . In patrem 149 .

Alchimas itidem percussit Assideos. Nicanor euocatum Iudam ad pacem ineundam inter se uoluit eum comprehendere 220 . Rex Ęgypti quasi amicus ingressus Syriam dolo eam occupauit, ciuitates Alexandri, generi sui. Ionathas dolis Triphonis circumuentus periit 222 . Idem Triphon Antiochum regem, dum simul pergerent, dolo interemit 223 . Menelaus sibi impetrauit sacerdotium,

non persoluentes morbis agitati sunt. Prolis etiam decimam soluere illis persuasum fuit. Discordia inter fratres Romulum et Remum 29 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Dolor. Cum in digitorum unguibus passiones summum dolorem excitant 13 .

Dolor Darii nunciato sibi uxoris obitu 15 . Nabarzanis fictę lachrymę 26 . Matris Darii luctus audita Alexandri morte, ita ut cibum nolens capere moreretur 64 .
Deus. Tyrii catena aurea uinxerunt Apollinis simulacrum, quasi hoc modo cohibituri, ne ad

Aurea trabs DCCL pondo 380 . Caligulę nummorum acerui 414 . Decebali inuentum in occultando thesauro 428 . Vniones Memię, Alexandri imperatoris uxori, donatę 441 . Dolor Herculis 28 . Hippoliti apud patrem accusati dolor 35 . Herculis dolor ex ueneno Nessi

et fratris necem 124 . Comploratio mulierum cum diceretur Darius periisse 212 . Dolor in morte amici 232 . Matris Darii in morte Alexandri 233 . Phila, Demetrii uxor, doloris impatiens ueneno sibi mortem consciuit 244 . Harsicoras audita filii morte sibi manum intulit 282 .

Impii homines plurimum uel ignauissimi sunt ut Epicurus uel flagitiosi ut Aristippus uel insani ut Lucretius 412 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Ęger. Cur qui sunt cęci, calui non euadunt 5 . Cur tabe et scabie et lippitudine proxime ad eas accedentes capiuntur, ab intercute

CVRTIVS
Ęger. Alexander fluuium ingressus horrore obriguit et pallore confectus languere coepit 3 . Pestilentia in exercitu Alexandri 61 . MARCVS ANTONIVS SABELLICVS
Ęger.

Felicitas. Homines, cum se permisere fortunę, etiam naturam dediscere 2 . Fragilitatis humanę nimia in prosperis rebus obliuio est 18 . Res secundę Alexandri naturam commutarunt. Raro quisquam erga bona sua satis cautus est 62 .
Fides. Scythę colendo fidem iurant

quinque regiorum cubitorum 128 . Xerxes pulcherrimus 129 . Cratis fluuius suis undis immersos candidos et flauos efficit 129 . Roxane, Alexandri uxor 222. 227 . Porus immani statura 229 . Campaspe, nobile Alexandri scortum 233 . Anthei sepulchrum

suis undis immersos candidos et flauos efficit 129 . Roxane, Alexandri uxor 222. 227 . Porus immani statura 229 . Campaspe, nobile Alexandri scortum 233 . Anthei sepulchrum 358 . Robore corporis et magnitudine pręstantissimus Surena 376 . Cleopatra

quibus ab aluo longius spacium. Idem minus solertes, quibus obesissimus uenter 125. Insatiabilia animalium, quibus a uentre protinus recto intestino transeunt cibi. De pipere, garyophilo et gingibere 130. Alexandri milites palmis uiridibus strangulati sunt in Gedrosis; id factum est pomi genere. Musteis finis mandendi non nisi periculo fit; tanta suauitas pomi est. Pyrrhi legatus austeritate uini offensus, marito matrem eius pendere in tam alta cruce dixit 142. Inerticula

Gula. Heus, etiam mensas consumpsimus, inquit Iulus 18. Sacrum laribus coenę appositę tenui tamen apparatu 37. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Gula. Cur singultiunt subuersi et immoderate repleti 7. Cur pingues sues et homines frigore plus obrigescunt 9. Cur temulenti multi

capaces facit. Alexander Iouis filium non solum appellari / passus, sed et iussit 13 . Nauigia, quę modum excedunt, regi nequeunt 15 . In uanitatem Alexandri, qua se Iouis filium dici uoluit 35 . Alexander, immodicus ęstimator sui, celebrare in conuiuio, quę gesserat, coepit, Clitum aliquanto glorię suę obterentem occidit 44 .

uirtutes suas uini cupiditate foedauit 24 . Cohortandus satrapes conuiuium parat Alexandro, in quo induxit XXX nobiles uirgines et Roxanen filiam 47 . Apparatus conuiuii Alexandri 59 . POLIBIVS Gloria. Sempronius glorię cupidus rem male gessit 53.

capti 346. In conspectu necessariorum Germani pugnare solebant, ut ipsi testes glorię essent aut honeste morientium aut fortiter uincentium 347. Nascentem laudem comitat fauor, contemptus senescentem 356. Gemitus Cęsaris ad Alexandri statuam 367. Nero deorum emulus 418. Gula. Noe ebrius 2. Troiani mensas comedunt 42. Arpię 42. Vinum foeminis interdictum 70.

temulentia foedare coepit 220. Bessus intempestiuis conuiuiis de bello consultans 222. Alexander ebrius Clytum occidit 226. Bacehatur uictor Alexandri exercitus 228. / Promachi bibacitas 232. Alexander diem nocti potando iungens in febrim incidit 232. Tibicines ebrii Romam deportantur 234. Demetrio obiecta ebrietas 243.

et Theopompus in proemiis historiarum alios scriptores carpere conati sunt 1. Contra inuidiam remedium, ut aliena quasi tua existimes 57. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Ira. Cur ualde excandescentium ardent oculi 17.

Insidię. Murices ferreos in terram defodisse Darium transfuga nunciauit 17 .
Ignis. Tyrii incendere machinas Alexandri, cum obsiderentur 9 . Regia Persarum incenditur 24 . POLIBIVS

Iudex. Fabius dictator primo formidolosus habitus, postea ex rerum euentu prudentissimus imperatorum iudicatus 56. Inuidia hospites citius quam ciues opprimit 10. Ira Alexandri 81. Inconstantia. Galli primo impetu acerrimi, postea labascunt 29. Inconstantia naturę in homine 64. Philippus ex pio in impium mutatus 77.

29. Cambysis ira in Damasis cadauer 98. Captus Mamercus pro se apud Timoleonem dicere exorsus, militesque illi obstreperent, dolore et ira percitus, abiecto palio caput in subselia impegit 202. Obsurduerunt aures Alexandri obstrepente ira, cum pro Clyto oraretur 227. Brennus sibi manum intulit prędolore cladis acceptę 248. Teuta regina irata Romanum legatum occidi fecit 261. Numida cum Romano den tibus pugnauit 274.

non in quem parum licet fortunę, sed in quem nihil 55. Liberalitas. Socrati cum multi multa offerrent, Eschines se ipsum obtulit 24. Munera non sine honore sunt, quę aut nemo illis alius dedit aut nos nulli alii. Exemplum Alexandri 25. Dabo egenti, sed ut ipse non egeam 26. Alexander urbem donatam recusanti, quod sibi non conueniret: Non quęro, inquit, quid te accipere deceat, sed quid me dare 27. Marcus Antonius apud Rabirium poetam: Hoc habeo,

cum liberaesset. Pater uero Verginius, quoniam filiam aliter a contumelia liberare non poterat, occidit 289. Legum latores Minos et Lycurgus 48. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Libido. Cur suibus in libidinem proruentibus siquis in pudenda acetum suffuderit, a coitu cessant 9. Cur

Liberalitas. Alexander matrem et uxorem et filias Darii captiuas gratis dimittere malebat quam XXX auri talenta pro eis accipere 16 . Alexandri liberalitas in Taxilem 52 . In Porum uictum atque captum 54 . Dona quę Orsines satrapes obtulit Alexandro et econtra Alexandri in cum ingratitudo 62 .

16 . Alexandri liberalitas in Taxilem 52 . In Porum uictum atque captum 54 . Dona quę Orsines satrapes obtulit Alexandro et econtra Alexandri in cum ingratitudo 62 .
Luxus Babyloniorum 21 . Indorum regum luxuria 50 .

189. Manlii Capitolini liberalitas calumnię causa in patres 190. Plato ingentem sibi oblatam a Dionysio pecuniam accipere noluit. Aristippus dixit illum tuto liberalem esse. Ei enim qui nihil accipit, multa tribuit 200. Alexandri liberalitas in milites 210. Alexandri munificentia 217,220, 227. Item in Taxilem regem 228. Munera Neapolitanorum. Hieronis munificentia in Romanos 273. Paula Busa Romanos frumento, ueste, uiatico

calumnię causa in patres 190. Plato ingentem sibi oblatam a Dionysio pecuniam accipere noluit. Aristippus dixit illum tuto liberalem esse. Ei enim qui nihil accipit, multa tribuit 200. Alexandri liberalitas in milites 210. Alexandri munificentia 217,220, 227. Item in Taxilem regem 228. Munera Neapolitanorum. Hieronis munificentia in Romanos 273. Paula Busa Romanos frumento, ueste, uiatico iuuit 274. Marcellus Bantium beneficio

insania quam uoluptate corripi 192. Agesilaus dicebat pulchrum eese hostium moenia expugnare, sed multo pulchrius foedas uoluptates cohercere 196. Exordia Atellanarum 198. Contemptorem deliciarum agere 213. Alexandri exercitus captus Persicis illecebris 219. Alexander deorum fastigium emulatus 222. Luxuria Alexandri per ignotas gentes ductantis 231. Calanus in luxum uitę 232. Demetrius 242.

cohercere 196. Exordia Atellanarum 198. Contemptorem deliciarum agere 213. Alexandri exercitus captus Persicis illecebris 219. Alexander deorum fastigium emulatus 222. Luxuria Alexandri per ignotas gentes ductantis 231. Calanus in luxum uitę 232. Demetrius 242. Demetrii cultus 244. Cynea uoluptatem suadente quid responderit Fabricius 247. Epicuri uoluptas

parat insidias, quod Astasiam, paternarum pellicum unam insigni forma ab eo non impetrasset 211. Alexander dicere solitus Persicas puellas dolores esse oculorum 215. Papyrii consulis libido in adolescentem 215. Thais adhibita Alexandri conuiuio; in eius gratiam Alexander Xerxis regiam concremauit 220. Bagoas spado, cuius consuetudine ob elegantem formam Darius tenebatur. Congressus Thalestris et Alexandri. Alexander pellicibus CCC et LX usus. Philotas scorti inditio proditus

Papyrii consulis libido in adolescentem 215. Thais adhibita Alexandri conuiuio; in eius gratiam Alexander Xerxis regiam concremauit 220. Bagoas spado, cuius consuetudine ob elegantem formam Darius tenebatur. Congressus Thalestris et Alexandri. Alexander pellicibus CCC et LX usus. Philotas scorti inditio proditus 222. Nurani cum matribus concumbunt 227. Bagoas 232. Matronę stupri damnatę 240.

capit 280. Nuptias celebrant. Assyrii nobiles puellas per preconem 1 desponsant 284. Persę una uxore contenti adulterum extraneum capite mulctant 297. Magnanimus Mandanes et munera et minas Alexandri despexit 274. Maledicus. Daphita poeta, quod reges uersibus incesserat, cruci affixus poenas dedit 249. Mendax punitur, uerax remuneratur 269.

Dentatus rebus fortiter gestis clarus 267. Magister. Virgines Vestales per annos XXX innuptę, decem annos sacra discebant, decem peragebant, decem docebant 50. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Mors sicca et frigida 15. Magus. Cur aliqui fascinant et pręsertim

rex, cum capillum pectit atque ornat, tunc responsa legationibus, tunc iura popularibus reddit 50 .
Militaris uirtus. Acies Alexandri. Alexander noluit, ut sui consuiebant, noctu inuadere Darium, sed die 17 . Agis uirtus: cum hasta per foemora confossus poplitibus se excepisset 28 . Satibarzanis

ualitudo est, expectatam mortem pro dedecore uitę habent etc. 50 . Sed unicum bonum diutumam uitam existimantes sępe acerba mors occupat 58 . Mors Alexandri et militum moeror 63 . Persarum mos in funere 64 . Vis ueneni ferrum quoque exurens. Vngula iumenti dumtaxat patiens omne constat. Sucistygem appellant fontem in Macedonia,

Titus Manlius dux strenuus 208. Alexander Achillis cytharam se malle uidere dixit quam Paridis 210. Codomanus, 1 qui et Darius rex. Virtus militum, non aurum aut multitudo pręstat uictoriam. Macedones, Alexandri exercitus 2. 11. Bachtrę bellicosissimi 214. Noluit noctu pugnare Alexander 218. Mardi, gens bellicosissima 220. Agidis regis uirtus 221. Satibarzanis et

447. Aureliani uirtus 447. Medicus. Medendi usus apud Assyrios 92. Critobolus extracta ex Philippi regis oculo sagitta citra oris deformitatem curauit luminis orbitatem 205. Philippus Alexandri medicus 211. Herasistratus medicus deprehendit ęgritudinis in Antiocho nouercę amorem esse causam 243. Pyrrhus medebatur splene laborantibus dextro pede contactis 246. Medicus Cnęo Domitio uenenum petenti poculum

Item passiones animi. Itemalethia ueritas. Pseudos mendacium. Prima nomina deos posuisse. Item de ratione litterarum 115. Idem homo fuisse putatur Mercurius Trismegistus et Moyses 435. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Numerus. Octo, septem, decem 21.

Agramme rex ultra Gangem potentissimus, cuius pater fuerat tonsor uix diurao quęstu propulsans famem 55 .
Nauta. Alexandri ad Oceanum nauigatio 60 .
Necessitas. Ignauiam quoque necessitas acuit 23 . Necessitas ante rationem est

patres patricii 33. Senatus officia et plebis 35. Dictator, magister equitum, census 132. Decemuiratus 274. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Oratio. Cur certantibus uox grauis, metuentibus acuta 6.

quod reges imperare scirent: Immo, inquit, quia ciues imperio obedirent 15. Non ob aliud ualidiorem phalangem censebat Agesilaus quam ut per obedientiam ordinem seruet 29. Odor suauis de corpore Alexandri exhalabat 41. Sophoclea ciuitas plena odoribus 105. Obstinatio. Seueritas Catonis 59. LACTANTIVS FIRMIANVS

EMILIVS PROBVS
Perfidia. Suorum dolo captus, non hostium 42 . Macedonum periurio decęptus. Qui Alexandri liberis se regnum seruare dicebant, regnum occupauere 43 .
Pietas. Hostem semiuiuum recreare uoluit et honorifice sepeliuit

Pudor. Qui nudabant corpora in ludis et quibus id pudori fuit 188 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Partus. Cur infantes editi quamprimum uagiunt 14 . Cur grauidę citissant 24 .

8 .
Perfidia. Proditor Damasci interficitur 7 . Arabs clypeo gladium tegens quasi transfuga genibus Alexandri aduoluitur, et assurgere iussus ceruicem appetiit regis 12 . Nabarzanis et Bessi consilium prodendi Darii Alexandro 25 . Coniuratio in Alexandrum

propinqui quoque cum ipsis necentur 35 . Sed nullis meritis mitigari perfidia potest. Bessus ab iis quos magis coluerat uinctus traditur Alexandro 39 . Memaceni L mililites Alexandri hospitio exceptos, cum epulis uinoque onerassent, interfecere 40 . Spitamenes ab uxore occiditur 46 . Coniurati in Alexandrum 48 .

Cymonis in patrem 136 . Alcybiadis in sacerdotes 176 . Artoxerxes Cyrum fratrem priuasset uita, nisi mater intercessisset 183 . Alexandri pietas in militem 227 . Perollę in patrem 279 . Cluuia captiuis Romanis furtim alimenta suggessit. Appia quotidie pro uictoria populi Romani sacrificauit

Poetam non uacare uitiis, sed carminibus oportet. Poeta quam utilis. Lex, nequis in alium scribat. Gręcia artes intulit Latio 23 . Tragicum spirat. Plautus 24 . Edictum Alexandri, nequis se pręter Apellen pingeret 25 . Vergilius. Varus. Fatetur se indignum, qui scribat de Cęsare 25 . Scripta inepta 26 .

Iis qui imperaturi sunt aliis, hęc duo adesse conuenit: in gerendo bello uires, in consulendo proudentiam 58 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Risus in liene 4 . PROBLEMATA ARISTOTELIS

Alexander, cum e uita decederet, quęrentibus, cui relinqueret regnum, respondit: Ei qui esset optimus 63 . Et insotiabile est regnum et a pluribus expetitur 66 . Alexandri laus 64 .
Ratio. Nihil potest esse diuturnum, cui non subest ratio 18 .

dicebat regis esse officium quam plurimos beneficio afficere 196 . Dionysius principatu eiectus aduersis iactatur. Regem beneuolentia, non armis munitum esse oportere 201 . Alexandri Magni indoles 209 . Darius a patre adhuc uiuo regio fastigio collocatus insidias patri instruit 211 . Qui regnum sibi oblatum pertinaciter recusarunt

Anaxarchus ius et fas inquit Ioui non assident, ut quicquid regibus facere libuerit, licere id et recte fieri intelligas 227 . Rex ex infimo 230 . Arideus, frater Alexandri, post eum rex declaratur 233 . Cędes regnandi causa 238 . Regis denominatio 242 . Anus quędam, ut se audiret, precata

Apud Ęgyptios pharaones, apud Romenos Cęsares et Augusti, apud Syros Antiochi, apud Persas Arsacidę, apud Philistiim Abimelech. Post Alexandrum in Ęgypto Ptolomei usqae ad Cleopatram 77 . Ęs regnum Alexandri atque Gręcorum 97 . Non miremini, si regna mutantur 124 . Leena regnum Babylonium 130 . Alexander

Leena regnum Babylonium 130 . Alexander 136 . Darius XIIII post Cyrum ab Alexandro superatus 136 . Alexandri regnum diuisum. Reges Ęgypti. Laodice regnandi cupiditate maritum ueneno sustulit 137 . Princeps impius. Rex iustus 282 . Regna terrę, cantate Deo

ancylliorum, quorum fabricator Mamurius 51 . Seruus. Liberum a seruo non natura, sed fortuna differre 88 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Sapiens. Cur breues corpore ut plurimum longis prudentiores sunt 12 . Superbus. In stabulis attondent equabus iubam. Alioquin ea uenustate elatę coitum

Cato in senatu pro Rhodiensibus. Rhodienses superbos esse aiunt, id obiectantes, quod mihi de liberis meis minime dici uelim. Sint sane superbi, quid id ad nos attinet? Id ne irascimini, siquis superbior quam nos? 45 . Alexandri superbiam se Iouis filium dicentis mater reprehendit 74 . Secretum senatus Papyrius puer matri urgenti non prodidit 10 . Quomodo fiet ut inuisibilis sis

Gordii uinculum inexplicabile 1 . Persę archana regum mira cęlant fide 12 .
Somnus. De militibus Alexandri ait: fatigatis humum cubile est 1 . Tempora somni arctiora quam noctis sunt. Somnia Darii 2 . Somnio cognitum Tyrum capiendam 10 .

Ager Campanus 12 . Tempus. Olympias spacium IIII annorum 24 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Timor. Cur timore pallescunt et tremunt 11 . Cur timore uel horrore capilli eriguntur 20 .

deinde uincunt 199 . Nocturnus terror Romę 216 . Pręnestinorum prętor sola uoce pene exanimatus 226 . Cassandri timor uisa imagine Alexandri 232 . Fabricium improuisa elephanti uox nihil terruit 247 . Gallorum ars in posthumio opprimendo 280 .

Virago. Coclia cum reliquis uirginibus obses Porsennę regis elusis custodibus et transnatato Tyberi fluuio ad suos rediit 117 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Visus. Cur nonnulli interdiu uident, noctu non uident 14 . Cur multi, cum longinqua et magna non uideant, proxima et exigua uident, alii e contra

dedit Alexandro gazę urbis potiundę 12 . Demophoon uates periculum imminere Alexandro prędixit 57 .
Victoria Alexandri contra Darium, cuius mater et uxor et filię captę 6 . Victorię augurium aquila uolitans supra regem 19 . Triumphus Alexandri ad imitationem Liberi patris

Victoria Alexandri contra Darium, cuius mater et uxor et filię captę 6 . Victorię augurium aquila uolitans supra regem 19 . Triumphus Alexandri ad imitationem Liberi patris 61 . Vrbem Beiram XXXVIII milia peditum tuebantur, non situ solum, sed etiam opere munitam 51 .

Veni, uidi, uici 387 . Cęsar quater triumphat 388 . Ęlius Verus triumphat, cum pugnam ne uidisset quidem 432 . Alexandri Cęsaris triumphus 440 . Aureliani triumpho cerui traxerunt currum 448 . Probi littere ad patres de uictoria in Germanos 450 .

Philippus episcopus. Leonidas. Alexandro: Martina uirgo. Plurimi. Iulita mater cum filio trimo. Calepodius presbiter. Palmatius. Simplicius. Felix. Blanda. Et alii. Item XLIIII martyres. Calistus papa. Priuatus miles. Asterius. Pontianus papa. Mammes, mater Alexandri. Decius: Saturninus episcopus. Agaton. Macharius Leoneius et Tyrsus et Calonicus. Apollonia. Polichronius episcopus. Nestor episcopus. Alexander episcopus. Olympias et Maximus. Parmenas. Elimas et Chrysotelus, presbiteri. Lucas et Mutius, diaconi.

conantur, consyderata gentium modernarum infoelicitate arbitrantes fortasse Dalmatiae spinam non potuisse huiusmodi produxisse rosam pulcherrimam. Pudet me et dictum Appiani Appianus referre, qui ait: Illyriorum natio ad Philippi et Alexandri usque tempora potens habita nunc adeo eviluit, ut nullo cognomine superesse iam videatur . C. VI. DE SITU DALMATIAE

martyrii coronam accepit, tanto maiori honore a Christo suo affecta, quanto pro eius nomine a tyranno crudelius interempta. Iulita cum paruulo filio Quirico apud Tharsum, Cilicię oppidum, passi sunt. Ipsa primum Alexandri imperatoris iussu dure flagellatur, Quiricus uero, adhuc trimus puer, spectante matre pręcipitio in terra elliditur. Rursum ipsa, cum in confessione Christi perseueraret, excoriatur, picis bullore

and it is clear that Brodarics knew him only slightly. However, we know about Cospi that he spent some time in Pozsony in 1515, where in the house of Girolamo Balbi he translated the Didorodus Codex (Libri duo, primus de Philippi Regis Macedoniae, aliorum re quorundam illustrium ducum, alter de Alexandri filii rebus gestis.) The translation was published after Cospi’s death, in 1516 in Vienna in the print-shop of Vietor. (Compare: Hermann Zsuzsa, Egy humanista karrierje (Balbi Jeromos), Az Egyetemi Könyvtár vkönyvei, Budapest, 1964, 233.) Since Balbi, just like Brodarics, belonged to

esset et infelicis ingenii tot laudes deterere, gloriam elevare: amplitudinem coarctare, fastigium detruncare, famam non extendere: proinde nequid tanti viri laudibus derogetur, multo majori temporis et ingenii copia; nec nisi Demosthenis aut Ciceronis opus esset eloquentia. Nam ut imaginem Alexandri magni nemini praeter Apellem et Lysippum licuit effingere; sic fortium virorum pacis et belli praeclara facinora, ne scribendo devenustentur multum diuque neque ab omnibus sudari oportet, quod utrumque cum mihi desideretur: videlicet idonea temporis et ingenii facultas:

Potus tyro Vir grauis Edito hoc opusculo, mi princeps, sepius conueni Egregium Virum, prudentia et omni probitate perspicuum Petrum Tyronum Calliensem patritium Rueriae Seretriaeque domus facile seruum cui olim ea tempestate qua Caesar Valentie Dux Alexandri Pon. Max. filius flagraret in auum tuum illustrissimum Guidobaldum, Vrbini ducem erat tutelle T. clarissimus pater, quo cum Gallias et Hispanias peragrauit ut eum saluum redderet, hocque domi et rure quo se aestiuo tempore conferebat Pianiuantagii semotum humanis curis, quod et etas iam

Carmina de memorabili cede scismaticorum Moscouiorum per serenissimum ac inuictissimum dominum Sigismundum, regem Polonie, magnum ducem Lituanie, Russie, Prussie Sarmatieque Europee dominum et heredem, apud aras Alexandri Magni peracta, s. l., s. a. [Romae, 1515] Ode F. Andronici in triumpho reuerendissimi atque amplissimi domini Ioannis de Lasko,

fibulam auream, quod insigne stirpis regię erat, dono misit ei. Acharon quoque cum eius agro in possessionem concessit. Per dies illos rex Aegypti Ptolomeus Philometor occupauerat oppida Syrię, quę erant ditionis generi sui Alexandri. Huc regem Ionathas adiens salutauit. Idem Ptolomeus filiam suam Alexandro ablatam tradidit Demetrio et ingressus Antiochiam geminum diadema sibi imposuit, Aegypti atque Asię. Alexander erat in Cilicia, metuens autem

A Demetrio desistere iussus illum cum muneribus Ptolomaide adiit. His acceptis Demetrius arcis recipiendę ipsi gratiam fecit. Ille arce recępta misit eidem auxiliariorum tria milia. Triphon quippe id agebat, ut Antiocho, Alexandri filio, paternum regnum restitueretur. Demetrius autem, cum Antiohię esset, plurimorum, qui in ipsum coniurauerant, insidias passus ad auxilium Iudeorum, quos Ionathas miserat, confugit. Hi repente arreptis armis pro

Amazones ab hercule profligatae. Hyppolitem reginam non abduxerit / atque Panthesilea demum bello troiano ab Achille non sit interfecta: Panthesilea ab Achille interfecta. tametsi comperio relatum in monumentis Amazonas vsque in tempora Alexandri Macedonis floruisse. Haud leuiores tumultus fere ab aedem septentrionis plaga ruentium instar turbinum Europam lacerauere: Inde Huni / Huni. Gotti / Gotti. Vandali / Vandali europam deuastantes. Ostrogoti

quo Patrae ab Aetolia dirimuntur. Quae quidem castella ubi in iustam erecta magnitudinem, tormentisque ac militibus instructa esse intellexit, a Scopis Philippopolim uersus (ea Thraciae urbs est Hadrianopoli proxima) mouit. Ibi quum aliquot substitisset dies, ex literis Alexandri Trapezuntii, quae in Veneto atque Carnico agro gesta erant cognoscit, propterea quod ubi primum ille prouinciae suae fines attigit, munera cum breuibus literis, ut Turcis mos est, in hanc ferme sententiam exaratis ad Bazethem misit:

cum patre in quodam Calabriae oppidulo eorum uictui a rege Ferdinando attributo degebat, accersunt, mox cum duabus triremibus Lyssum deuehunt, quem quidem populares magna exceptum laetitia sibi ducem constituunt. Hic est eius Alexandri ex filio nepos, quem Turcae patria uoce Schenderbegum uocarunt, quique ob insignem rei militaris peritiam ac animi magnitudinem Turcis ingenti extitit terrori. Nam patrum nostrorum aetate multa

rerum inopia deficerent, memor humanarum rerum uiatico iuuit. Galli, pace cum Hispanis confecta, in Venetos uindictam meditantur; hi apud imperatorem et alios principes quaerunt suppetias; Alexandri pontificis morte ditionem suam augent. Francorum regi clades suorum alia super aliam nuntiata iram in Venetos ob eorum infidam societatem adeo accendit, ut statim consilium coeperit de bello cum Hispano rege

consilium tandem destituit fortuna, tametsi satis laetis initiis coepta eorum uisa sit fouere. Fortunam autem uim quandam diuinae appellamus constitutionis, qua humana negocia agi censemus. Nam quum in idem tempus, quo Veneti huius modi consilia animo uoluebant, mors Alexandri Sexti, pontificis Romani, peropportune incidisset, multas Italiae urbes pontificis Romani uectigales partim a possessoribus pecunia emptas, partim uoluntaria deditione traditas in ditionem redegerunt. Quas sane urbes Caesar, Valentiniensium dux, homo omnibus

a possessoribus pecunia emptas, partim uoluntaria deditione traditas in ditionem redegerunt. Quas sane urbes Caesar, Valentiniensium dux, homo omnibus sceleribus coopertus, atque ad perturbandam Italiam natus, ipsius Alexandri pontificis filius ex adulterio susceptus, ui tenuerat pulsis inde iustis possessoribus, mortuo deinde pontifice amiserat. Neque enim licet per leges uectigalem agrum auferri ab eo, qui conduxit, aut eius successore, quandiu uectigal pendatur. Et quoniam nos huius uiri

ueste habituque uix a priuato discrepans, literarum, quibus Turcae utuntur, satis eruditus. Quum opus esset, uerba in concione facere non deerat ei dicendi facultas. Nihil libentius audiebat quam anagnostem gesta illustrium uirorum, praesertim Magni Alexandri legentem. Interdum uersus etiam sua lingua haud quidem amatorios componebat, sed quibus testaretur se cupidine gloriae uehementer flagrare. Fertur in libidinem masculorum paulo propensior fuisse. Alii nulla eum nisi ex permisso uoluptate usum affirmant: negabat enim

bello clarus, hunc nouerat Indus Arabsque omnibus amandus et uerendus princeps, ut cui Alexander facile et uirtute et armis posset cedere. Huic fuit pro clarissima coniuge Baptista Sfortia, Baptista Frederici clarissima consors. Alexandri Sfortie filia clarissimi bello et fortissimi animi ducis qui propter magnitudinem rerum gestarum omnibus Enotrie principibus notus fuit. Cui fuit germanus Constantius Sfortia, Constantius Sforcia. summe spei iuuenis, et

in uita a rebus minus quam bene gestis quod non humano ingenio, sed diuino tribuitur, oberraret. Tanta pacientia et animi temperantia fuit ut in rebus aduersis sese nunquam summiserit, neque in prosperis elatior quam opus est extiterit. Cesari namque Valentie duci Vafro, admodum rubor est dicere, Alexandri Romani pontificis filio, potentia patris freti, non ingenio aut uiribus suis eum e regno pellenti cedere sciuit, quo docuit quod et aduersa scire pati, et fortune cedere potius esse sapientis officium quam astutie. Ubi hoc eius Regni populi uidissent mortuo Cesare, adultero principe et

Quodsi pro eo, quod Macedones Graecis, Histros autem Italis quidam authorum connumerari oportere autumant, Thyrae eos posteritatem et proinde Slauos esse quis inficiatur, An Macedones et Hystri sint Slaui. ego, quantum ad Macedones attinet, sibi Q. Curtii de gestis Alexandri Magni sententiam obicio, Q. Cur. li. V. (42) qui luce clarius Macedonum linguam a Graecorum sermone distinguit, ita quod clare potest conspici Macedonum sermonem a toto

Alexandri Magni sententiam obicio, Q. Cur. li. V. (42) qui luce clarius Macedonum linguam a Graecorum sermone distinguit, ita quod clare potest conspici Macedonum sermonem a toto Alexandri Magni exercitu, cuius non contemnenda pars Graeci erant, minime intelligi potuisse. Patrius sermo Macedonum difert a Graecorum sermone. Nam quum Alexander Phylotae Macedoni, Parmenonis filio, causam suam coram multitudine acturo dixisset: Macedones,

gentium consensus tacitus primus omnium conspirauit, ut Ionum literis uterentur. Omnes gentes Graecorum use sunt literis. Patrius igitur Macedonum sermo a communi, quem Graecorum fuisse coniicimus, totius Alexandri Magni exercitus sermone discrepans, aperte indicat Macedones Graecis minime connumerari, quum ex antiqua sermonis unitate generis unitas abunde soleat demonstrari eosque eiusdem generis esse opinemur, quibus a teneris unguiculis simul cum materno ubere loquelle commertium concessum est.

Bisantium et Polam terras positas Thucidides appellat Macedoniam. Ac si aperte dicat. Thraciam Myssiamque ac Illyrium a Macedonibus minime parciendas fore existimo, quia Thraces Myssiosque ac Illyrios eodem generis uinculo Macedonibus colligari non ambigo. Astipulatur his Alexandri Magni Macedonis titulus, quo se regem Macedonum et Graecorum esse manifestat, necnon et genuina Macedonum et Graecorum in moribus et conuictu diuersitas, ut nequaquam apud uiros eiusdem generis tanta morum contrarietas facile mihi ualeat persuaderi. Unde

genuina Macedonum et Graecorum in moribus et conuictu diuersitas, ut nequaquam apud uiros eiusdem generis tanta morum contrarietas facile mihi ualeat persuaderi. Unde cum Dioxippus Atheniensis cum Horrata Macedone singulari esset pugnaturus certamine, inter milites Alexandri, quemadmodum Q. Curtius auctor est, Graeci erant, qui Dioxippo fauebant. Q. Curtio libro VIII. (47) Sed cur, quaeso, non sic Horrate

manifestum est, ut ipsum Martem fabulae apud eos natum esse confirment. Mars natus apud Slauos. Quid dicam de Macedonibus, inter quos oriundus fuit Philippus rex, Philippus Macedo Slauus fuit. Alexandri Magni pater, qui (ut Plutarcus Plutar. de Alexandro magno. (73) Iustinusque Iusti. li. VIII. (74)

Ille enim Dario, inclyto Persarum et Medorum rege, ter aperto Marte deuicto, occupata uniuersa Scythia, euersa Aegypto, edomitis barbaris Hyrcaniam incolentibus, superato Porro, strenuissimo Indorum rege, suoque imperio adiectis Indis Bactrianos et Sogdianos, Victoriae Alexandri Magni. inuictum (ut ita loquar) hominum genus, deuicit totamque Asiam et non spernendam Europae partem (quemadmodum Iustinus Iusti. lib. XII. (77)

Plutarcusque Plutar. de Alexan. (78) ac Q. Curtius Q. Cur. de gestis Alexandri. (79) et multi alii tradunt) Macedonicum iugum ferre coegit et (quemadmodum diuus refert Hieronymus) Hieronymus. (80)

Alexander, si caetera te monumenta Slauum esse tacerent, unicum hoc ampliandi nominis tui desiderium ardensque adipiscendae gloriae feruor abunde produnt ea te ex gente oriundum esse, quae rebus praeclare gestis nomen ex gloria deriuatum merito est adepta. Consulto praetereo magnam ex Macedonibus Alexandri Magni sociorum successorumque multitudinem bellorum gloria et patratorum a se operum (quemadmodum Plutarcus Plutar. in uitis diuersorum. (81) et plures alii meminerunt)

imprecatus semper eos bellicosos habitos fuisse dixerit. Nouerat enim Cicero Cice. ad Vatini. lib. V. Epistolarum. (149) ex ante actis per Illyrios, Alexandri Magni fortunarum in Asia (quemadmodum refert Quintus Curtius) Q. Curtius de gestis Alexan. (150) commillitones, et per Glautiam, regem Illyriorum, Pirhi, Epirotarum regis,

mixta profundo
15.517  Pectore dat, leuat inde humero graue pondus onusto.
15.518  Funestam interea uilla uenientis in urbem
15.519  Ferre crucem Domini sunt dorsa subacta Simonis,
15.520  Patris Alexandri et Ruffi. libicaeque Cyrenes,
15.521  Quem patria aetherias in luminis aedidit oras.
15.522  Iamque locum subiere iugi, quoi Golgotha nomen,
15.523  Qui damnatorum tabentia corpora pandit,

ex cuius industria uel gentes uel urbes uel nationes nullius iniuria iacturaque ingens emolumentum percęperunt. Caue, Caesar, imperitum uulgus imitatus temere credas quemquam istorum, siue Cyrum, seu qui in anxietatem Alexandri ac Democriti uanitatem diffunduntur, quasi beatos laudibus extolli debere: nisi uelimus insatiabiles et effrenatas cupiditates ac scelerata facta in rebus honestis connumerare. Quibus gentibus illę rapinę, non

uanitatem diffunduntur, quasi beatos laudibus extolli debere: nisi uelimus insatiabiles et effrenatas cupiditates ac scelerata facta in rebus honestis connumerare. Quibus gentibus illę rapinę, non uictorię, Macedonis Alexandri (nam hunc audio maxime rerum gestarum admiratione crebrari) latronis more in bona, uitam, libertatem miserorum hominum grassantis usui ac non potius calamitosae fuerint? Ipsi quoque Macedones postmodum sibi funestas

Omitto iamque neque cibus pro uoluptate, nec iter pro auctoritate, neque bella pro iudicio suscipiantur: quum te putas maxime uiuere, praeceps ad mortem concitatissime raptaris. Quid commemorem Alexandri Pheręi miseram erga suum corpus diligentiam? Quid infęlix et abominantum regis Massinissę custodia suae uitae commentum recenseam? quorsum attinet solitudines Mithridatis et anthidota referre partim a tua memoria

locorum ascribit. Sed fallitur; quia veterum est utrumque opus, obscurum tamen judicatu, Graecorum ne, an Thracum, an Macedonum, an Romanorum existat, quod argumentum nullum aderat, ex quo id perspici potuisset. Nisi si Philippo patri Alexandri Magni ascribatur, qui Philippos seu mavis, Philippopolim, aut Trimontium, trino enim nomine utitur, urbem proxime condidit, idque partim contra hostes, partim propter utilitatem vectigalium, quae a mercatoribus accipiebantur, qui

Philadelphus legis divinae translationem, eiusque interpretes remuneravit? Philippi liberalitati maxima cum laude datur, quod Aristotelem ingenti donatum pecunia, ad investigandas animalium naturas a se dimiserit. Ad comprobationem insignis liberalitatis filii eius Alexandri in doctos, vox allegatur eius, qui post mortem illius pauculo interiecto tempore, Archestrato nobili poetae inopia presso, dixisse fertur: Tu vero si Alexandri aetate fuisses, in praemium cuiuslibet carminis Cyprum aut Phoenicen habuisses. Porro

animalium naturas a se dimiserit. Ad comprobationem insignis liberalitatis filii eius Alexandri in doctos, vox allegatur eius, qui post mortem illius pauculo interiecto tempore, Archestrato nobili poetae inopia presso, dixisse fertur: Tu vero si Alexandri aetate fuisses, in praemium cuiuslibet carminis Cyprum aut Phoenicen habuisses. Porro ut memorabile relatum, Cherilum singulorum versuum singulos stateres aureos accepisse. Praedicatur Lysander, quod poetae Antilocho ob pauculos versus pileum argento

alia intensior et atrocior quam alia. Nam illa, cum Paulus dicit, si quis non amat Dominum IESUM, sit anathema maranatha: videtur prorsus extrema quaedam separatio ab Ecclesia et Christo esse, continens in se aeternam damnationem. Talis forte est et illa traditio satanae Hymenaei et Alexandri, 1. Timoth. 1. Secunda ac levior videtur esse illa 1. Corinth. 5, cum tradit Paulus incesti Satanae, ad excruciationem carnis, ut salvetur spiritus in extrema die. Adhuc vero levior est illa separatio et conversatione ac familiaritate inordinate ambulantium, de qua agit ac in nomine

INCURVARI alicui, significat aliquem adorare, vel potius tantum eo gestu honorare aliquem, quandoquidem hoc modo Hebraei aliique orientales reverentiam alteri exhibebant, sicut et adhuc faciunt Asiatici: Hinc illae adorationes Persicae, quas Graeci tantopere detestabantur, ut est in historia Alexandri et aliis. Genesis decimooctavo, et Exodi 18. Sic et Genesis 24, In curvavit se Abrabam, et adoravit Dominum. Sic et Christo omne genu incurvari dicitur: et Psalm. 68. Incuruentur illi omnes dii, verbum Hebraeum est שחח Schacha, quod ita

reperiebantur inexpugnabiles, ob altitudinem, soliditatem, praecipitia ac difficilem aditum: cuiusmodi etiam in Alpibus reperiuntur, qualis ea est quae est ultra Tridentum versus Basanum, quae angustias et claustra illorum montium servat et quae supra Veronam in Athesi videtur: quales plures etiam Alexandri Magni historia describit. Psal. 27 et 61, In petra exaltavit me Ierem. 48, Relinquite civitates, et [?: ] bitate in petra. id est, in loco munitissimo. Hierem. 52. Devolvam te de petris. id est, ex munitissimis locis. Psalm. 61, Ad petram, quae celsior

circumquaque cuspidibus, lanceis et falcibus omnia consauciabant et comminuebant, quibus per hostilem exercitum pervolabant. alii porro fuêre currus, quibus unus aut plures sessores vecti iaculis ex loco superiore ac tutiore depugnabant. Quorum fit crebro mentio in Homero, et historia Alexandri Magni. De talibus in Scriptura habetur Isaiae secundo: Impleta est terra eius auro et argento, nec est finis thesauris eius: sed et equis repleta est terra eius, et non est finis quadrigis eius. ubi Israelitas Deus accusat, quod se humanis praesidiis muniverint, et in iis confidant. Sic

humanaque opera erant in illis locis Orientalibus rupes natura munitissimae, in quas si quis confugiebat, non facile capi expugnarive poterat. Talis fuit rupes, in qua consederat Elias, et Samson. et alia, in quam confugerant reliquiae Beniamitarum: qualium rupium etiam in historia Alexandri Magni plures in India fuisse narrantur. Hac ratione saepissime Deus dicitur rupes sul populi, sicut et arx ac civitas munita, propterea quod cum illi ad Deum vera fiducia ac invocatione confugerunt, perinde tuti sunt, ac si quis in locum munitissimum confugisset. Psal.

circa montes aut in vallium lateribus: aliae etiam quasi solitariae, habentes in se amplas et profundas cavernas: aliae in altum ex terra prominentes, quae ob hanc formam metaphorice dentes vocatae sunt. Talium petrarum, et quidem superius latam superficiem habentium, fit mentio tum in historia Alexandri Magni, quas aegre expugnaverit, tum in Salustio. In tali petra urbs nobilis Arabiae sita est, quae ideo vocata est Petra. Cuius aliquam speciem exhibet in Thuringica valle Cala, a pulchritudine dicta, ad Salam in una continua petra, licet non admodum eminente, sita, a qua non procul Iena

veneratione, ut Clemens scribat, eos Christianos, qui Prodici haeresin sequerentur, gloriari solitos, se eius arcanos libros possidere. "Et Porphirius in Plotini vita narrat Christianos multos, ex antiqua philosophia profectos, Adelphii, et Acylini fuisse sectatores, eosque Alexandri Lybici, Philocomi, Demonstrati Lydi, plurimos libros circuntulisse, et revelationes quasdam Zoroastris, Zostriani, Nicothei, Allogenis, Mesi, aliorumque huiusmodi palam ostendentes, multos decipientes, et ipsi antea decepti. Qui assererent Platonem, intelligibilis essentiae

cedro carmina digna facis. Homerus. Ilias.
5.2.1  Hic tibi Maeonides iratum pandit Achillem.
5.2.2  Iactat Alexandri scrinia regis opus. Odissaea.
5.3.1  Alter habet pugnas, et tristia funera regum.
5.3.2  Hic canit errantem

10.14.4   Illa levem pharetram fregit, et illa facem.
10.14.5  Mater et ex illo (si credimus) ad vada nigri
10.14.6  Cocyti peperit flebile adulterium. Lege Alexandri Problema Lxxxvi. de amore ferino. Quae a teneris annis discenda.
10.15.1  Adfari blande, complecti comiter omnes,

2. Et nec illud quidem omittendum videtur, quo attentio Iudicum, in audiendis causis, mirifice exprimitur, ac potissimum in huiusmodi Appellationibus quae pro maturiori sui revisione transmitti solent. Philippus Pater Alexandri Magni, cum causam cuiusdam Machaetae cognoscens, dormitare videretur, nec satis animadvertere, quae ille pro suo Iure diceret, ad extremum Machaetam damnavit; quo vociferante, ac provocare se dictante,

et in multorum consistoriis pingebantur. Imovero exordiis et epilogis orationum, Causantibus uti, non permittebant, ne iis animi ipsorum in contrarium demulcerentur. Denique Philippus Macedonum Rex, Alexandri Magni Pater, semper querulanti unam aurem accommodabant, et alteram obstructam, alteri parti synceram servabat. Unde apud nos quoque iam dici solet; Audi Et Alteram Partem, etc. Tantum in illis naturalis

STEPHANI GRADII ORATIO De eligendo Summo Pont. Sede vacante, post obitum ALEXANDRI VII. AD EMINENTISS. S.R.E. CAR.DD. Habita Romae in Basilica Principis Apostolorum Die II. Junii M. DC. LXVII.

Die II. Junii M. DC. LXVII. PERFVNCTis Vobis, Patres Eminentissimi, moesto et lugubri, componendi Sanctissimi Pontificis Alexandri, et novissimis honoribus decorandi, munere; ab iisque omnibus rite expeditis, quae ad declarandum amissi optimi Parentis triste desiderium comparata sunt more institutoque majorum; superest necessaria de renuntiando successore deliberatio, quem potissimum reclinato huic tantisper humeris

30  Quo formae intereat fama decusque tuae.
31  Quoque tuis decedat honos altaribus, et te
32  Destituat Memphis, destituatque Paphos.
33  Quin et Alexandri jactat felicia summi,
34  Et furtis nimium tempora iniqua tuis.
35  Principe quo castis populis libet esse, pudetque
36  Dissimiles Domini moribus esse sui.

(a) (a) Laert. lib. 6. Cic. 5. Tusc.
1.615  Cui nudo atque inopi nou inuidiosa fuisse
1.616  Fertur Alexandri sors: qui captiuus ab ipsa,
1.617  Mancipium prostabat vbi venale, catastà
1.618  Emptorum turbae (quid in hunc, fortuna, valeres?)
1.619  Promisit dominum: vel tum nil cedere passus
1.620  Regnatori

Id verò multis, apertisque rationibus confici potest. Nam Inscitia, ceu nox, semper trepida: prospectisque multò leuius, quàm ignotis percellimur: eodem planè pacto, quo minùs in luce, quàm nocturnas per vmbras, trepidi sumus. Exemplo esse potest securus Alexandri Macedonis, sub ipsam horam ineundi cum Dario certaminis, somnus, quem vigil de futurâ pugnâ meditatio praecesserat. Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et

alpha docentum,
2  Sed male, nam dici non nisi beta potest. CIX. IN LISIMACHI ET ALEXANDRI CORNUTAS EFFIGIES IN NUMMIS EPIGRAMMA 62.
1  Praetulerant olim, nunc spernunt cornua reges,
2  Nam decus hoc hodie copia vile facit.

2.881  Tu Bane esto Peter Patriae, tu consule cunctis. 1694.
2.882   Sed turbata novo mox ingemuisse dolore
2.883  Debui Alexandri deplorans funera magni
2.884  Praesulis, Ecclesiam qui rexit Zagrabiensem
2.885  Insignis, prudens, felix Antistes, amansque
2.886  Ipse Pater Patriae, dignus quem purpura sacra

25 Tartari sic dicuntur a maximo suorum amnium Borystene, qui faucibus suis hinc Praecopitas Tartaros disterminat, illinc eos quos de Buziak, et de Ozakouo aiunt. 26 Nunc Cairo. 27 Nempe Alexandri Magni, cui Pella urbs Macedoniae Regia sedes fuerat, et Regni caput. 28 In Arctico polo hasce constellationes numerant Astronomi circa Currum septentrionalem: Arctophylax, et Helice, Vrsa minor, et maior

Primum autem in amicorum numero habuit Iulium Pomponium Laetum Salernitanum, quem etiam prae caeteris dilexit, suum olim in Quirinali academia socium, etsi aetate longe maiorem; Laetus enim sub Pio secundo et Paulo item secundo, Romanis pontificibus, Romae maxime floruit praeceptorque fuit Alexandri Farnesii, qui in pontificatu maximo Paulus tertius dictus est. Hunc nempe virum multis editis operibus celeberrimum in primis coluit Cervinus, ad quem ita in epistola:
Ergo quis in vitium tam longa

praetorianam regiam. Dominus Christophorus Sztolnekovich aliter Bornemisza. Dominus Adam Zdenchay. Dominus Petrus Ballog. Dominus Tobias Habianecz. Dominus Gabriel Jellachich filius Alexandri. Dominus Dismas Jellachich filius Josephi. Dominus Karaicza schismaticus, sed jam in turma professus romano catholicus et armales obtinens sub Karaczai. Armalibus de novo provisi. Dominua Lucas

et Biskupecz ad Varasdinum. Kulmer Josephus baro per uxorem Reginam Patachich possidet Orehoviczam, Lepavesz, Verbina in Berdovecz. Keglevich comites. Haec etiam familia duplex est: Hungarica et Croatica. Ex Croatica superest ramus Alexandri, cujus filius Julius possidet hodie Bessanecz, Krapinam, Svedrusje, quae sunt dominii olim Kostell; item Ternovecz, Szikad venditum domino Bedekovich. Josephus possidet Lobor, Veleskovecz, et ad hos pertinet Topolovecz seu Totussevina, quamvis pro interim possideatur ab haerula Josepha.

Sztanievecz juris Ratkajani, Novi dvori,Miczkovo, Harmicza seu Szenkovecz, Krapinae medietatem, Oroszlavje seu inferior Sztubicza, Andrassevecz, Item Praszinszkiana pro filio Petro ex Maximiliana nato: Bisztricza, Szutinszka et Poznanovecz. Samere novus per uxorem Joannam Keglevich filiam Alexandri, Kys Kemlek sive Reka. V. Voikffi Sigismundus comes. Possidet medietatem Zabok, aliam medietatem patruus Voikovich. Item bona Gregurovecz Zagoriae. Voikffi Christophorus comes. Possidet curiam Sztari Dvor et Oroszlavje cum

dominum Georgium Fekette ex consiliario cancellariae aulico Hungaricae Viennensis. Atque post octo huius declarationis dies ad cancellariam Hungaricam promoti | sunt dominus Antonius Somsich, comitatus Simeghiensis vicecomes, in locum comitis Alexandri Patachich 1747. die 6. Maii Viennae mortui, et dominus Franciscus Xaverius Koller, cancellariae eiusdem pro priori secretarius. (Constitutio plenipotentiariorum.) Cum autem

episcopi redditibus. 5. Quod antecessor episcopus non nisi 1500 florenos in anno 1727. Romae deposuisset. Idem agens, typis Romae data instantia et cardinalibus distributa, ad postremum effecit: ut sumptus universi, taxarum videlicet, expeditionis et cardinalis protectoris Germaniae, eminentissimi Alexandri Albani congrua, floreni Rheinenses 4137 fuerint persoluti, et Roma hac summa contentata. (Taxa cancellariae.) Sed cum taxarum mentionem fecerim, addere visum est et Hungarico

confusione, visitata est comitatus cassa. Notarii Krajachich crucifixus processus et allegata partium, quaedam accomodata, quaedam autem pro relatione ad Suam Majestatem reservata, ad decimas episcopo Zagrabiensi debitas et negatas ventum est. Comitatus ipse articulum occasione commissionis Alexandri Patachich, dum comitatum erigeret, de praestandis minoribus decimis conditum confessus est. Agnovitque decimas minores etiam deberi episcopo secundum diplomata et alia rescripta regia, desuperque articulum condidit cujus authenticam copiam ex actis congregationis accipiendam domino

occasione festorum nominis tam reginae quam et imperatoris. (Incommoda multa episcopi ob sylvas ad Verbovecz.) Sed et plura hoc anno incommoda fuere episcopo. Primum, cum vidua comitissa Alexandri olim Patachich ratione sylvae cujusdam Varasky lug ad Ivanichium pertinentis et jam a 500 et amplius annis, uti ex diversis pateret instrumentis, controversae ac ad Verbovecz praetensae. In hac, cum anno hoc glandes fuissent, scripsit comitissa episcopo, suos ut ab usu arceret homines,

processu ea revindicare voluit, sed ad annos aliquot per amicabilem contractum penes Nicolaum manserunt. Annus superior 1753. festo sancti Martini terminus reluendi pignoris fuit. Vidua Petri Keglevich, nata comitissa Anna Draskovich, haec reluere contendebat. Nicolaus autem Bedekovich cum vidua Alexandri Keglevich colludens, quod haec gauderet masculo, careret prior, certis pactis reluitionem bonorum Popovecz ab Alexandro-Keglevichiana voluit, quae et Bedekovichium inhibuerat authentice a levanda ab affine pecunia. Quare pridie festi sancti Martini provisor Loboriensis et

ad obtinendam hanc facultatem aut vero ad promotionem sui in ordine Romam cogitare coepit, et post plures solicitudinis annos 1754. obedientiales obtinuit litteras medio patris Jankovich, provinciae Bosnensis provincialis ac definitoris ordinis, Romamque eo anno profectus est, cardinalis Albani Alexandri qua Germaniae protectoris, semet patrocinio devovens volensque sui opera reginae commendari. Cum autem episcopatus nullus vacasset, cardinalis sese excusavit, patri nihilominus generali ordinis medio secretarii sui eundem commendavit. Apud quem effecit Jellachich, ut quidam Bosnensis

Ceciliae Skerlecz. Ego sub initium Martii profectus Budam, inde Colocsam pro processus mei revisione fueram, pureque terminum pro mense Augusto revisionis obtinui. Colocsae cum fuissem, interea Varasdini obiit comitissa Castelli, filia defuncti comitis Alexandri olim Patachich, in Remetinecz sepulta. Item obiit | uxor domini Antonii Bedekovich, assessoris tabulae judiciariae, una cum filia sua eodem die, nata alias Cecilia Skerlecz, annorum aetatis circa 21, formae praestantis, matrimonio infelix, nam a marito

Stephani Patachich. Baro Stephanus Patachich, cujus in superioribus frequens mentio Pol redka prekrižano ..... obiit. Vidua item Alexandri comitis aeque Patachich Varasdini decessit, legatis suis omnibus Ursulinarum Varasdinensi collegio factaque fundatione pro una virgine gratis suscipienda. Reges Hungariae titulus Apostolicus confirmatum

curante, ac post varia huc non pertinentia anno hoc coram bano contrahente; quo absoluto intra fratres et sororem contractu, praedicto comite Samere Varasdinum redeunte, regia Majestate admittente, prouti etiam domino comite bano, anno hoc Aprili mense idem comes cum Johanna Keglevich, filia Alexandri, conjunctus est, ac uxoreo jure in Croatia possessionatus atque bonorum Reka dominus est effectus. Felix ei fuit eremitica maschera, multosque haberet sequaces, si eadem salus foret se imitantibus. Interim si per futuros haeredes contingat in Croatia stabiliri familiam comitum horum,

Zagrabiensis; Adamum Danielem, qui 1714 factus fuit ex vicecomite regni vicebanus et supremus comes comitatuum Zagrabiensis et Crisiensis, meus 1715. ex baptismo patrinus; Adamus iste filium habuit Joannem Rauch, de quo satis supra et pag. 559., ex Joanne hoc procedit Paulus baro supra declaratus. Alexandri quoque Szechen vicenotarii comitatus Zagrabiensis armales litterae sunt publicatae. Decimo octavo. (Familia Illiassich se transfert in Carnioliam.) Sigismundus Illiassich

3.459  Peplo tecta caput candenti, murmure nullo
3.460  Inde abit; ac, ducente dea, gressum extulit: illam 460
3.461  Nec turri sensere egressam Troades alta.
3.462  Inde ubi Alexandri celsa intra limina ventum est;
3.463  Continuo famulae sua quaeque ad munia versae:
3.464  Illa domus altum scandit penetrale, nitenti
3.465  Intulit et sese thalamo. cui Cypris

insectetur? Agnosce verba tua et, si potes, inficiere justum esse meum populariumque meorum dolorem. Vix in destitutum omnibus solidae eruditionis subsidiis monachum qui, ut otium suum falleret, explosam dudum ab ipsis Patriae Historiae Alumnis de Diplomate Alexandri M. fabulam resuscitare adnisus fuerat, incidisti cum tu censoriam Libro 1-o pag. 187 adjicis notam: Quid nobis fieret? Si Croatae jus ab Alexandro ipsis datum, in effectum deducerent; nimirum essemus eorum subditi, et captivi, ita

Libro 1-mo Pag. 208 commemorata Chehi et Lechi Fabula ita concludis: non argumentis impugnanda, sed sibillis excipienda; Eam certe praeclari rerum Sclavonicarum commentatores jam profligarunt frementibus licet Croatis, qui pro veritate Diplomatis Alexandri M. tanquam pro aris et focis decertant. Explica intricatam hanc tuam sententiam; dicerene voluisti quod ex ipsis Croaticis commentatoribus qui melius scripsere Fabulam hanc jam profligarint, corpus tamen Nationis pro Diplomate illo adhuc tanquam pro

scriptorem, non dico frementem, sed vel murmurantem de hac fabula audivisti? Pergis Libro 2-do et pag. 119. ais: Contra tamen Sentiunt Croatae, majores suos ad Cimerias Tenebras damnari haud aequo animo ferentes. Quare ostentant Alexandri magni Diploma a Ratkajo relatum, quod in Tabulario Capituli Chasmensis originale asservari a non nullis Croatis audivi tum subnexa denuo Chehi fabula graviter, odiis alacer, concludis. Sed cum haec omnia Croatarum

Testimoniis uti non dubitaveris. Cum tamen Fabellis his Te occupare tantopere gestias, quid in re ipsa subfuerit? Cape: percrepuerant in illis prioris Saeculi Litterarum Tenebris nescio quo pacto rumor ille quod originale privilegii Alexandri M. in Cista privilegiorum Regni hujus asservetur. Ansam credendi non nullis in Historia Patria minus versatis dedit quod cista haec ad meum usque Protonotariatum Centum 30 annis nunquam fuerit reserata. Ego ipse, quamquam falsitas diplomatis mihi

est quod integram plane nihil ejusmodi promeritam Gentem insecter. Sustine me loquentem Vir Magnifice! Videbis me effecturum ut hoc a me crimen non accusatum, sed prorsus repulsum omnes intelligant. Binis occasionibus Croatas equidem tango, nempe cum Diploma Alexandri M. explodo, et cum Croatas non originarios Illyrici veteris populos, sed aliunde huc delatos affirmo; in his, ut animadverto, Tu mihi non refragaris; contendis attamen me contrariam Sententiam et traditas ab aliquibus fabulas universis Scriptoribus et toti Corpori Nationis Croaticae

gentem lacessere. Haec num ita se habeant, ipsa verba mea fidem faciant. Lib. 1. pag. 186. ita scripsi: maxime risu digna est non nullorum scriptorum Croaticorum persuasio, qui totum olim Illyricum Croatis plenum sibi imaginantur, fucum eis faciente conficto quodam Alexandri M. Diplomate. Libro II. pag. 179. haec verba mea leguntur: Nullo modo audiendi sunt Croatae, qui Diocletianum… D Hyeronimum… e Sclavonica gente prodivisse scribillant Pag. 180. Qui vulgaribus

Iam vero quid isthic Criminis, quid injuriae latet? Tute fateris Glavinichium, Orbinum, Ratkajum, Bedekovichium illarum Fabularum esse Patronos, his adjungendus fatente Kerchelichio notis prol. periodi 2. § 1. pag. 32. Ioannes Zakmardy Regni Proto-Notarius, qui Diploma Alexandri Macedonis agnoscit, non quidem (ut animadvertendum Kerchelichius putavit) ex officio fidei dignitatis suae, verum, ut homo privatus . Ipse Kerchelichius quid de sinceritate Diplomatis sentiat, non se clare aperit, sed ita scribit: de Alexandri Diplomate quivis quod lubet

Zakmardy Regni Proto-Notarius, qui Diploma Alexandri Macedonis agnoscit, non quidem (ut animadvertendum Kerchelichius putavit) ex officio fidei dignitatis suae, verum, ut homo privatus . Ipse Kerchelichius quid de sinceritate Diplomatis sentiat, non se clare aperit, sed ita scribit: de Alexandri Diplomate quivis quod lubet sentiat. Haec quoad Scriptores vestros; quod vulgus Croatarum attinet, Tute item, et Author Panegyris, in Academia Zagrabiensi in honorem Kerchelichii nuper pronunciatae Testes estis, fabularum hujusmodi fidem in Animis popularium vestrorum alte

sed quia Magnificentia Tua non generatim tantum, sed etiam indigitatis, imo recitatis verbis meis illatam a me Croatis injuriam probare nititur, singulis accusationis partibus singillatim respondeo. Libro I pag. 187. post recitatum a Ratkajo fictum Alexandri Diploma, hanc glossam habeo Quid nobis fieret, si Croatae ius ab Alexandro ipsis datum in effectum deducerent? Nimirum essemus eorum subditi, et captivi ita Alexandro M. decernente, hoc Dii omen avertant. Tu hanc Satyram vocas, dicisque hoc

in eo fundare. Ferit praeterea eos, qui dicunt Teste Kerchelichio, quod Diplomate illo Jus Regno competit, ad totum Septemtrionem, Meridionalesque Regiones, demtis Terris papalibus: qui non Sclavoniam, sed Slavoniam scribi debere contendunt; quia M. Alexandri datum genti Slavorum Diploma, natio haec Slavonica sibi applicare non poterit, haud sine totius Regni praejudicio. Ferit item illos, qui apud Kerchelichium pag. 50 dicunt: Alexandrum Diplomatis Copiam Chehum ad se se in Bohemia firmandum docendumque Ius

ut potius continuo excubet ne ab Hostibus Christiani nominis invasionem patiantur. Libro II. Pag. 208 scripsi Praefligatam esse a praeclaris rerum Sclavonicarum commentatoribus fabulam Chehi et Lehi, frementibus licet Croatis, qui pro Diplomate Alexandri M. tanquam pro aris et focis decertant . Tu haec verba mea intricato sane ac prolixe Dilemmate sollicitas quod in Suma nihil aliud continet quam me verbis illis palmarem injuriam intulisse aut genti ipsi aut gentilitiis Scriptoribus vestris, Lucio, Kerchelichio, Ladanio,

Corpus in uno Ratkajo et Bedekovichio concentrare. At quid aliud significant illa: frementibus Croatis? nunquid scripsi frementibus universis Croatis, aut universis Scriptoribus Croaticis, nunquid non ista illis continuo attexui: Qui pro veritate Diplomatis Alexandri tanquam pro aris, et focis decertant? Hos ergo, non vero omnes Croatas, non omnes Scriptores Croaticos fremere scripsi. Fremuit certe ac excanduit Bedekovichius; cujus fremitum ac excandescentiam Kerchelichius Vester refert et improbat; fremuere Monachi illi apud Kerchelichium, qui

totius Tabularii Vaticani labefactare?... an Te hoc dicentem sustinerent? Sed Tuis Te verbis arctius constringo: haec autem sunt Percrepuerat in illis prioris saeculi Litterarum Tenebris, nescio quo pacto rumor ille, quod originale privilegii Alexandri M. in Cista privilegiorum Regni hujus asservetur. Ansam credendi non nullis in Historia Patria minus versatis dedit quod cista haec ad meum usque protonotariatum centum 30 annis nunquam fuerit reserata; ego ipse, quamquam falsitas hujus Diplomatis mihi probe comperta foret,

Croatarum, non argumentis impugnanda, sed sibillis excipienda. Argutior adhuc est illa, quam leniendae sequenti sententiae affers, explicatio: Praeclari rerum Sclavonicarum scriptores (per quos exteros tantum Te intelligere declarasti) fabulam Diplomatis Alexandri M. jam profligarunt frementibus Croatis (vide, an non hic totum scriptorum Croaticorum Corpus contraponas, ut primum priorem propositionum tantum ad exteros restrinxisti) qui pro illa, tamquam pro aris, et focis decertant . Hic Tu particulam qui restrictivam esse statuis, et

Arbitri praestolabor. Tertiae Tuae propositioni sensum attribuisti mihi omnino prorsus inexpectatum, nimirum Tu excusationem hoc Loco ita Texis: ut inde non obscure conficiatur, quod Sententia haec Croatae majores suos ad Cimerias Tenebras aegro animo ferentes ostendant Alexandri M. Diploma hunc sensum facere deberet ineptos esse illos, qui Croatas ad Cimerias Tenebras damnari sibi imaginantur. Si gens illa ad Cimerium Bosphorum habitasse statuatur , ego malo iterum per Te a Defectu

capita chronologico ordine percurrerit, Epocham adventus Crobatarum e Porphyrogenito disserte explicuerit, adeoque per ipsam Systematis sui naturam fabulam hanc excluserit, quin ejus vel meminisset; Iure profecto censendum est eundem operae pretium non existimasse ut fabulae Diplomatis Alexandri M. tantillum seu Temporis, seu Chartae impendat. Praecipua Kerchelichii est Epiphonema, quo Satyram contra imbutos praeiudicatis opinionibus concives suos, quos ille cum persecutoribus suis perpetuo confundit, coronavit. Caeterum hic etiam rationem

est Epiphonema, quo Satyram contra imbutos praeiudicatis opinionibus concives suos, quos ille cum persecutoribus suis perpetuo confundit, coronavit. Caeterum hic etiam rationem temporum in opere suo ita subducit ut appareat, cum haud ignorasse, quanto recentius sit temporibus Alexandri M. Sclavorum nomen. Ne vero in Kerchelichii exemplo patrocinium quaeras, scito, hanc pluresque ejus Satyras a nobis minime probari, quamvis exulcerato iusto dolore animo ejus indoleamus. Ut concludam hoc argumentum, mihi aeque nullus Hungarorum Scriptorum in manus oculosve incurrit, qui

post non multum tempus accipies; e qua videbis non ita ignotas esse Croaticis seu Illyricas seu Croaticas antiquitates ut Tu hactenus fortasse existimabas. Iam ad retorsionem Tuam, qua Tu me penitus confecisse tibi blandiebaris, ego te monueram quod ignorantiam Croatarum illorum, qui Diploma Alexandri M. in archivo Capituli Chasmensis exstare Tibi referebant vel inde aestimare potuisses quod Capitulum illud sit Locus in Systemate Legum nostrarum credibilis. Tu, ut argumentum retorquere possis, et Tabularium Vaticanum et Cistam privilegiorum

de Crato dictus est, quia Crato est civitas Portugalliae, in qua ordinis Melitensis equites habuerunt magnum prioratum, qui iis temporibus erat Antonius Nothus. 9.1 3‑ius erat dux Parmensis, nempe Rainutius Parmese, qui erat filius Alexandri ducis Parmese et Mariae quae erat senior neptis Emanuelis M. 10.1 4‑to) successionem petiit stirps principum Bragantinorum qui per nexum sexus foeminei praetendebant; iunior enim neptis Emanuelis M. Catharina nupta fuit Iohanni

4.106.3  Sic quae clara micant media vel luce, coruscat
4.106.4  Fax tamen obscuris clarior in tenebris. 107. [105.] Inscribendum hortis Alexandri Cardinalis Albani.
4.107.1  Quales Luculli vidit, seu Coesaris hortos
4.107.2   Roma vetus, tales heic nova Roma videt.
4.107.3  Hospes, Alexandri mirare ingentia facta;

107. [105.] Inscribendum hortis Alexandri Cardinalis Albani.
4.107.1  Quales Luculli vidit, seu Coesaris hortos
4.107.2   Roma vetus, tales heic nova Roma videt.
4.107.3  Hospes, Alexandri mirare ingentia facta;
4.107.4   Antiquum patriae reddidit ille decus. 108. [106.] Ad Balthassarem Odescalchium, de carmine, quo hyemem

192. [190.] Vide aliud epigr. inter Encom. sub num.o 323. Radelja Ad Clementinum Vannettium, qui Alexandri Georgii vitam scripsit, typisque Senis edidit anno 1779.
4.192.1  Quod vitam eximii scripsti, Vannette, Georgi,
4.192.2  Ille tuo clarus vivet ab ingenio.
4.192.3  Vives

4.324.5  Falsaque perversis cum dixerit omnia verbis,
4.324.6   Hoc mage perversum dixerit ille nihil. 325. [323.] In laudem Alexandri Georgii. (vide inter Encom. epigr. sub n.o 190.) Radelja
4.325.1  Festina lente, doctrinae pulchra cupido

Aliud.
6.43.1  Me lapis hic (vixi mihi tantum commodus uni)
6.43.2   Contegit haud ullis humidus a lacrymis. 44. [42.] Cardinalis Alexandri Albani epitaphium.
6.44.1  Condit Alexandrum lapis hic, quem Roma senectae
6.44.2  Extremo raptum in limite moesta gemit,
6.44.3  Dignum omnes longe vitam producere in annos,

8.128.6   Doctrina haec omni, Postume, cassa manet. 129. Ad Lydam, de historia Credamne, heic agere poetam de opere equitis Alexandri Verri, quod inscribitur "Le Avventure di Saffo Poetessa di Mitilene"? Radelja Sapphonis.
8.129.1  Lesbidos historiam legi, mea Lyda, magistram

2.6.41  Mirabor coeptis componere bella per orbem,
2.6.42  O libertatis, Sarmatidum populo,
2.6.43  Justitiae et vindex! Te supra Caesaris astrum,
2.6.44  Supra et Alexandri et fulmina Scipiadum
2.6.45  Non hominum lacrymis, non ullo foeda cruore
2.6.46  Te propriis recipit Gloria sideribus.
2.6.47  Gallica quin etiam civilis Erinnyos

in ridiculum convertere triste theatrum?
I! Satyra! Hoc praesta lectoribus, adspice lucem;
Quae potes, emenda, quae non potes, argue, damna!

10  Notus Alexandri sonipes, celebratus equorum
Princeps, antiqua descendens arce Draconum,
Bucephalus, praeses Satyrorum est, duxque cohortis
Caudatae, in gentis funesta opprobria

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346]: Obsidio Iadrensis, versio electronica, Verborum 22573, ed. Veljko Gortan; Branimir Glavicic; Vladimir Vratovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [anonymus-obsidio-iadrensis.xml].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477]: Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica, Verborum 16317, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [cipiko-k-petri.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487, Sibenik]: De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica, Verborum 3721, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [numerus verborum] [sisgor-g-de-situ.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Brodaric, Stjepan (1490-1539) [1505]: Epistulae, versio electronica., Verborum 166, ed. Petrus Kasza [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [brodaric-s-epistulae.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1509]: In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica, Verborum 4212, versus 35, ed. Istvan Hegedus [genus: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [numerus verborum] [crijev-i-sorgo-1509.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509]: Solimaidos libri III, versio electronica, 1154 versus, verborum 9287, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [numerus verborum] [severitan-ip-solimaidos.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515]: Ode in triumpho reuerendissimi atque amplissimi domini Ioannis de Lasko, archiepiscopi Gneznensis, de uictoria inuictissimi Sigismundi, Polonie regis, contra Moscos habito, versio electronica, 60 versus, verborum 294, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - oda] [numerus verborum] [andreis-f-ode.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1517]: De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica, Verborum 29840, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - vita] [numerus verborum] [marul-mar-vir-ill.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Augsburg]: Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica, 35 versus, verborum 5015, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-thurc-germ.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522]: Feretreidos libri tres, versio electronica, 807 versus, verborum 8510, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [severitan-ip-feretr.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527]: Dialogus Sylla, versio electronica., Verborum 15372, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [andreis-f-sylla.xml].

Vrancic, Antun (1504-1573) [1553]: Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica, Verborum 10368, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [numerus verborum] [vrancic-a-iter.xml].

Grbic Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559]: Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica, Verborum 3353, ed. Nino Zubovic [genus: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [grbic-m-aristea.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Petric, Frane (1529-1597) [1591, Ferrara]: Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica, Verborum 7671, ed. Erna Banic-Pajnic [genus: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [petric-f-zoroaster.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Kitonic, Ivan (1561-1619) [1619]: Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica, 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [kiton-i-dir-meth.xml].

Gradic, Stjepan (1613. — 1683.) [1667]: Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica, 2879 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [gradic-s-oratio.xml].

Gradic, Stjepan (1613. — 1683.) [1672]: Ad Venerem Titiani artificio pictam, versio electronica, 530 verborum, versus 86, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [gradic-s-vener.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1703]: Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica, 2815 versus, verborum 19809 [genus: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-plorantis.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1717]: Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica, versus 984, verborum 8618, ed. Duro Korbler [genus: poesis - epica; paratextus prosaici] [numerus verborum] [djurdjev-i-epinicium.xml].

Crijevic, Serafin Marija (1686-1759) [1740, Dubrovnik]: Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica, Verborum 6633, ed. Stjepan Krasic [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [crijevic-s-biblioth.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Additamenta ad Annuas, versio electronica, Verborum 17030, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann-add.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

Skrlec Lomnicki, NikolaSzalagyi Istvan (1729-1799; 1739-1796) [1778, Zagreb; Pecuh]: Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi, Verborum 7797 [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [skerle-n-epist-salag.xml].

Baric, Adam Adalbert (1742-1813) [1792]: Statistica Europae, versio electronica, Verborum 91598, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [baric-a-stat.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

Milasinovic, Franjo (1808-1883) [1843, Zagreb]: Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica, 360 versus, verborum 2540, ed. Senia Belamaric [genus: poesis - satura] [numerus verborum] [milasin-f-met.xml].

Preme hic ut KWIC videas