Quod quaesisti inventum est in 263 locis.

Omnes locos inventos monstra

Preme hic ut KWIC videas

Loci 101-200:

veniam ad vos. pro, cumulatissimum fructum Evangelii, dante Deo, vobis praestabo: plurimum vobis mea praesentia, praedicatio ac colloquium ad veram pietatem proderit. Dextera Dei plena est iustitia. Psal. 48. id est, omnia agit iustissime, et ubique exercet iustitiam. Sic Cicero Caesaris dextram fide potentem dicit, in orat. pro Marcello. Plena est terra misericordia Domini, Psal. 33. pro, omnia testantur eius misericordiam, seu omnia sunt referta beneficiis Dei, quae eius misericordiam erga homines testatam

sic stabit: id est, statuetur. Quinto, Stare coram aliquo, est iudicari ab eo. Iosuae 20 saepe dicitur de illis qui fortuito hominem interfecerant, ut confugiant ad certas civitates, donec steterint: id est, iudicati fuerint coram coetu. Sic Paulus Actorum 25, provocans inquit: Ad tribunal Caesaris sto. id est, ibi cupio sisti, iudicandus ab eo. Aliquando iudicare declarat. Esdr. 10 Stent obsecro principes nostri in universo coetu. id est, cognoscant, iudicent de hoc negocio. Alii praesint, praeficiantur, etc. Sexto, Stare alicui a dextris, significat opportune ei

ἐμπροσθειν τῶν νόμων, ἀλλ' ὕστερος πολιτεύου. [?:--em ] Actor. 12. lsti omnes ἀπέναντι, coram: id est, contra decreta Caesaris agunt. Sic et Hebraeum Ante, significat fine. Monet Erasmus in Annotationibus, has duas voculas πρό ἰμοῦ, non extare in vetusta versione: ac sane [?:-um ] est, pleraque eius exemplaria non habere. Vidi [?:-en ] ego

1282. 20 etc. visitatio alia gratiae, alia irae 1196. 33 vitam Dei bifariam accipi 1290. 12. 13 vitae gradus in hoc mundo, tres ibidem 21 Vitellii Caesaris capti, et ad supplicium tracti historia 1239. 16. 17 etc. unctio quare spiritus S. dicatur 1294. 62. 63 unctione prophetarum, sacerdotum et regum in veteri Testamento quid praefiguratum 779. 17

eadem prima inter eas, quae Roma missae sunt. Non enim Romam advenerat, quo tempore hanc scripsit epistolam, id quod his verbis indicat: Desidero enim videre vos, ut aliquod vobis impartiar donum spirituale. Roma aut ad Philippenses scripsit, ideo ait: Salutant vos omnes sancti, maxime qui sunt ex Caesaris familia. Quo ex loco, et ad Hebr. quoque scripsit, ob quod ait, eos omnes salutari ab illis, qui in Italia essent. Iam ad Timoth. epistolam ex ipsa e vinculis scriptam Roma misit. Quae quidem, iudicio meo, epistolarum omnium est postrema, id quod eius finis arguit. Ego enim ait, iam

Sic Iohan. 6, Voluerunt eum excipere in navem, id est, cupide receperunt. Non probaverunt habere Deum in cognitione: id est ipso opere, non vere eum coluerunt. Proverb. 17, Qui exaltat ostium suum, quaerit ruinam: id est, occasionem proprii interitus operatur inscius. Tale est illud Iulii Caesaris modo indicatum. Sic voluerunt, id est, causam praebuerunt huic eventui. Porro haec sequentia licet opus aliquod proprie notent: tamen naturaliter simul voluntatem proprie includunt: et nihilominus ali quando solum eventum aut opus designant. Diabolus iubetur

scholasticae disputationes vel tractationes rerum. Historici quoque non admodum impediuntur, quin tolerabiliter hanc eandem nativam seriem rerum sensuumque legitime naturaliterve inter sese copulatorum consequantur, praesertim vero, ubi nudae narrationes rerum gestarum, ut fit in Commentariis Caesaris, recensentur. At in orationibus, concionibus et epistolis, crebro illis principalibus aut substantialibus sententiis aliae quasi accidentariae, ob varias causas, occasionesque, ut vel declarationis vel subiti alicuius motus aut affectus gratia, vel ornatus, vel amplificationum, vel denique

sed et supra ipsum viventem Deum. Quam Antichristianam Luciferi ambitionem et superioritatem, seductores ac Monachi Papae et Romanae synagogae et conciliabulo furenter vendicant. Olim regum praecones, et nunc Heroldus Caesareus affert alicui principi aut civitati Caesaris mandatum, et potest ac debet testari Caesarem hoc mandare, illud vetare. Postquam autem hoc fecit, si diceret, Ego tamen sum supra Caesaris edictum aut mandatum, ideo mandata Caesaris prohibeo, et vetita mando: hoc vero esset se supra Caes. Maiest. efferre, talisque praeco et Heroldus

synagogae et conciliabulo furenter vendicant. Olim regum praecones, et nunc Heroldus Caesareus affert alicui principi aut civitati Caesaris mandatum, et potest ac debet testari Caesarem hoc mandare, illud vetare. Postquam autem hoc fecit, si diceret, Ego tamen sum supra Caesaris edictum aut mandatum, ideo mandata Caesaris prohibeo, et vetita mando: hoc vero esset se supra Caes. Maiest. efferre, talisque praeco et Heroldus extremo acerbissimoque supplicio afficeretur. Talis prorsus honos et isti impiae synagogae conciliabuloque eiusque Antichristo continget. Testis

Olim regum praecones, et nunc Heroldus Caesareus affert alicui principi aut civitati Caesaris mandatum, et potest ac debet testari Caesarem hoc mandare, illud vetare. Postquam autem hoc fecit, si diceret, Ego tamen sum supra Caesaris edictum aut mandatum, ideo mandata Caesaris prohibeo, et vetita mando: hoc vero esset se supra Caes. Maiest. efferre, talisque praeco et Heroldus extremo acerbissimoque supplicio afficeretur. Talis prorsus honos et isti impiae synagogae conciliabuloque eiusque Antichristo continget. Testis non est Dominus rei testatae, sed minister:

sermo qualis 270 Buss Germanicum quid significet 305
C Cadmus literarum inventor 389 Caesaris exclamatio 190 calix salutis cur dicatur 196 calicis metaphora 335 Calix. papa quando claruerit 313. cur ter in anno ieiunandum statuerit. ibid. item quater. ibid.

XXIX. Obsidio Sisciensis Domini Micatii Anno Domini 1592. Aprilis decima secunda Haszanpassa Bosnensis, ut in Slavonia limites Caesaris Turcarum, occupata tota fere Croatia, dilataret, fixis contra Castellum Brezt prope Sisciam Urbem quondam fortissimam, castris, puta ad ostium rivi Petrinae sinuose in Kolapim labentis, Castrum ex roboribus quercinis amplum et quadrangulare, quinque turribus, ac duabus portis ornatum, loco

algoris et aestus;
1.4.81.2  Quique famen norit vincere, quique sitim.
1.4.82.1  Invitus feci, quia Caesaris ira coegit,
1.4.82.2  Pone metum, vis est, et valet illa nihil.
1.4.83.1  Fit levis interdum nobis provecta senectus,

acris hyems postulet, ore trahunt.
1.8.115.1  Dux, et miles adest, instructaque classis, et aurum,
1.8.115.2   Et fortuna premit Caesaris. hostis abi.
1.8.116.1  Nec tu laudaris venalem in Rhetore linguam.
1.8.116.2   Nec mihi formosa est, corpore si qua

et ridiculum, quod Timon alter haberis.
1.11.62  Verius id, quod te Naevole nullus amat.
1.11.63  Virtus, et fortuna aeque celebrantur, et ista
1.11.64  Pellaei iuvenis, Caesaris illa comes.
1.11.65  Ulcera si pateris, passus quae rector Achillis,
1.11.66  Cur medicas nobis vis adhibere manus?
1.11.67  Cum sedet et mulier suspenso cogitat ore,

surdastrum vocat,
3.223.2  Audit Camillus, audit inquam, sed male. Balbus.
3.224.1  Balbe loquax quare, qui nuper Caesaris hospes
3.224.2  Hirus erat nobis, Hillus in ore tuo est? Claudus.
3.225.1  Claudus es, et totam perreptas

paucis explicare. Gusmana ex Alphonso Henricum Regem fratricidam parit, huic Ioannes filius in regnum succedit, Ioannem Henricus valetudinarius excipit, hic ex Caterina Lancastria Ioannem suscipit. Huius Isabella filia Ioannam insanam Caroli Caesaris matrem edidit, a Carolo Philippus, qui hodie in Hispania rerum potitur, procreatur. Mittit dono flabellum mense Februario.
12.16.1  Stat concretus

quis honos) titulos, ossaque nuda vides. Euisdem Epicedion
16.2.3.1  Faelices cineres, et magni Caesaris ossa
16.2.3.2  Si quis forte paras includere Mausolaeo,
16.2.3.3  Et titulos praeferre libet, quibus inclytus Heros
16.2.3.4  Augusti magni, magnis par extitit

16.2.6.4  Non fuit invicto degener ille patri. Aliud in eundem.
16.2.7.1  Invicta proles Caesaris Caloiannes
16.2.7.2  Post tot triumphos, et solo, et salo partos
16.2.7.3  Superna visit regna, Coelitum sedes.
16.2.7.4  Mosella corpus abluit.

Caroli Aureliae Ducis Epitaphium bibit Aconitum Bruxellis, an Lutetiae incertum.
16.2.64.1  Delicium patriae, et patris spes altera regis,
16.2.64.2  Creditus et magni Caesaris esse gener.
16.2.64.3  Carolus hic iaceo, culpatas horreo coenas
16.2.64.4  Dicere, frater enim, vel socer ille fuit.

Palmotae.
16.3.198  Cum lachrymis solvit funeris exsequias.
16.3.199  Inter mille togas, et laetae munera pacis,
16.3.200  Arma quatit Ianus, Caesaris alter eques.
16.3.201  Pompeii Magni sanguis, cum Sextus in undas Zamagni.
16.3.202  Adriacas profugo milite vela daret:

erat. Inhumana praeterea in omnes et maxime in Christiana mancipia crudelitas, perfidia plusquam Turcica, nihil ueri, nihil sancti, nullius dei metus, nullum ius iurandum, nulla pietas, nulla religio. Cum hac uiciorum indole in caesaris Turcarum gynaeceo teneris ab annis enutritus, in militiae palaestra eruditus, belli artibus instructus, Persicis tandem armis exercitus, prouinciam hanc est sortitus. Caeterum ex quo sub fines nostros fulmen illud attigit, nihil prolatandum ratus, ne se cunctantem aliquis casus opprimeret,

dicebatur; Dormiant hodie leges: eo quod prosequendis bellis potius, quam tractandis legibus, ductu illius Romani incumbebant. Sic et Iuvenalis, circa annum Domini 98. post mortem Iulii Caesaris, Anno 141. exclamat in Legem Iuliam, per quam Adulteria puniri debebant: Ubi nunc Lex Iulia, dormis? Postea Aetate, et Serie. Aetate quidem: quod omnes Causae, ex vi publicarum

suffraganeo desiderare. Faciat Deus quod bonum est in oculis eius: ego aeque Dominationis Uestrae Reueredissimae ultimatam causam agam et Bullas ad Dominum Castellum dirigam, siue pro me, siue pro aliquo alio ex nominatis resolutio habeatur. Mea sententia esset, quemadmodum etiam hac ipsa posta ad Caesaris Confessarium per amicum quemdam rationes mitto, ne pro praesenti ullus Ualachis Episcopus daretur. Sed ut Suffraganeus tantummodo Dominationis Uestrae Reuerendissimae a Sede Apostolica cito expeditus mitteretur, qui suffraganeatus munere fungens Catholicisque Pontificalia exercens,

qui nostri sunt Idiomatis. Quare sciat me non mutasse sententiam, sed in proposito firmissime manere: det solummodo Deus gratiam et uota secundet, sine quo possumus nihil. Quae ad me scribit de tribus Consiliariorum opinionibus, ea sibi persuadeat, ex mea potissimum ad Caesaris Confessarium missa instructione emanasse, in qua illud conatus sum persuadere politicis rationibus (quum hae potentiores sut modo), quatenus Ualachis nullus daretur Episcopus, ast spe duntaxat fouerentur, cum aliis de quibus etiam ad Dominationem Uestram Reuerendissimam scripsi in iis,

discrimine aperitur tibi, humanissime Lector, GAZOPHYLACIUM, seu AERARIUM meum, tamdiu Croatiae, praesertim et Sclavoniae interclusum et obseratum. In cujus defatigationis mercedem, non Domitiani Caesaris centena HS. seu duo millia, et quingentos Philippeos, quos teste Svetonio tàm Graeco, quàm Latino Rhetori in annuum salarium destinaverat, nec Socratis mille drachmarum Minerval; sed hoc unicum peto, et obsecro, ut si quid

24   Ite truces animae, quarum scelus intumet ipsos
25  In Superos, tandem tantâ didicisse ruinâ
26  Fas datur et Divos in bella ruisse lacertis
27  Vindicibus, numeroque suo supplesse cohortes
28  CAESARIS, ac esset meruisse stipendia votum.
29  Hoc actum prius ergo fuit, Phlegraea corusco
30  Cum rabies compressa Polo, post fulmina tantum
31  Iuris ut omne nefas, referensque gigantas in ausis
32  Agmen

82  Forte rotis, cum Thessalico violata veneno
83  Sentit abesse Jubar, cumque auxiliaria vellet
84  Aera serenatos sibi nisa tumescere vultus.
85   Nec trepidis datur ulla quies, nam vindicis Alae
86  CAESARIS arma rotant, lateque cruenta vagantem
87  Exagitant per pila metum, cursusque timoris
88  Ense secant, tandem numerosa ad moenia BVDAE
89  Composuere fugam, pectusque latrare frequenti
90  Cessavit

Quod fuit in votis tempus, quo barbara Lunae
4.641  Cornua confringi, et Christo calcata valeret
4.642  Terra peti, nunc est: facilemque fidelibus armis
4.643  Ostendunt nunc astra viam: iam Caesaris Ales
4.644  Pannonicos populatur agros, urbesque reverti
4.645  Ad sua sceptra videt; nostrosque resistere Marti
4.646  Indocilem, virtus fundit Germanica Thracem.

4.646  Indocilem, virtus fundit Germanica Thracem.
4.647  Fata canunt et Buda ruet, stratumque legetur
4.648  Pannoniae robur: Leopoldo Martia cedent
4.649  Moenia: calcatis ibi Caesaris edita Lunis
4.650  Stabit Avis, repetetque suas Crux Romula turres.
4.651  Quae bello nunquam cecidit, tibi maxime Caesar,
4.652  Buda cadet: Mahometanae solvetur acerba

non visa prius fastigia, lauros.
5.476  Laeta triumphantem sed quo splendore Monarcham
5.477  Excepit Syren, partas quo pectore palmas
5.478  Amplexa est; non multa loquar: cum Caesaris audax
5.479  Certavit virtute labor: famamque Gradivi
5.480  Caesarei, pronum si non nimis extulit urbis
5.481  Obsequium laetae; saltem popularis ovantem

aciem evectus Caesar; quas gloria laudes,
5.486  Quos habuit titulos honor; omnibus una beavit
5.487  Victorem Syren: ornato urbs tota theatro
5.488  Non impar, adventantis quae Caesaris arma,
5.489  Invictas animi vires, roburque sonabat.
5.490  Quid dicam Italiae primos venisse Dynastas,
5.491  Quid transalpinos proceres, crebrosque volantum

dicam Italiae primos venisse Dynastas,
5.491  Quid transalpinos proceres, crebrosque volantum
5.492  Quid memorem affluxus populorum, immania pompae
5.493  Visuros decora, et victoris Caesaris ora?
5.494   16 Hoc modo devoto vobis concedite vati
5.495  Pierides; figunt ubi se mea lumina primum,
5.496  Maioremque cient animi spectata

6.596  Praecones, et vera fides Romana triumphet.
6.597  Haeresis ardentes ad seditiosa Bohemos
6.598  Consilia incendit, decrectatoque benigni
6.599  Caesaris imperio, quod supposuere coronae
6.600  Regali caput, Arctoae quam postea sensit
6.601  Ter duplici lustro tellus Alemana, procellae
6.602  Causa fuit, longum sectis pascentibus

prope viribus, Orbis;
3.330  Exutus tumidam rapto diademate frontem,
3.331  Victus, inops, sceptro, libertatique superstes
3.332  (At tu iustitiam coleres, inuictaque magni
3.333  Foedere ne rupto tentasses Caesaris arma,
3.334  Perfide regnorum latro) feruilia mordet,
3.335  Pars populi, iam fraena: angusto et carcere clausus,
3.336  Carnificis dextram, laqueique ignobile fatum
3.337  (En regni pretium) iugulo

ruinas,
5.522  Et miseros toto propagans aethere luctus.
21  21. Heu quàti Rome, (Quìd Romae diximus?) Orbi
5.524  Heu quanti stetit insani ambitiosa cupido
5.525  Caesaris? Inde citos per Thessala rura, per vrbes
5.526  Hesperias, Nilique domos, Libyaeque calentis
5.527  Aequora praecipitans currus, auidumque cruoris
5.528  Circumquaque rotans ensem feralis Enyo

certaminis et summa difficultas, et nulli sperabilis victoria. Querela de Ambitione, deque publicis, et funestissimis cladibus, ab eâ Orbi terrarum per summum toties nefas illatis. Quorum luculentum specimen ex ciuili bello, à Iulij Caesaris Ambitione excitato, desumitur. Omissis postremò intestinis alijs animi morbis, Euthymiaeque hostibus, habendi nimirum cupiditate, tristitiâque, et inconsulto timore, quorum vim iam antea in superioribus libris retudimus; grauissimi cruciatus, terroresque

à criminum pariter stimulis quietem conscientiae praestabit, nullumque adeo intestinum hostem, à quo tranquillus animi status euertatur, relinquet. Huius porrò interioris belli, palmarumque, quas in eo colligit virtus, exemplum proponuntur recentes, inuictissimi Caesaris LEOPOLDI Othomano de hoste victoriae. LIBRI VI. De interioribus, ac solidis Bonis, quae animi Tranquillitatem absoluunt.

Occiso regina fuit. Regalis ab undis
Sic etiam petitur murex: Solymaeus eosdem
Fons generat, Tyrio repunt qui litore vermes.
Nec stabili tellure magis solet aequa favere,
Quam liquidis fortuna vadis: sic Caesaris ibat
Undisono sors laeta freto, sic fonte natantem
Regia formosam excepit fortuna maritam.
Bethsabeae fors ista fuit, cui regius undae
Aestivae accessit titulus, nisi dicere malim,

funere solem,
Ut Carmeleus decor ubertasque Saronis
Et Libani in Latios transiret gloria colles.
Grande decus defuncta tuis Iudaea paratur
Exequiis; dignam tantus cinis occupat urnam:
Caesaris Assyrio raperis tumulata triumpho.
Funeris hanc pompam regum stipante senatu,
Clauderis Ausonio, mater Synagoga, sepulchro:
Cui Pacis templo illatae, quod fama ferebat
Aeternum, bene lege novâ Romana

Indicio, sua iam praenoscere fata puellam.
Non aliter matura viri quam regia virgo
Caesareo iungenda thoro, cum publica tanti
Necdum fama volat thalami, sed pectore clausus
Stat sponsi securis amor, cum Caesaris audit
Forte Palatinas sociali murmure nymphas
Divinare faces, quamvis prudentius illa
Subticeat sponsi nomen, tamen illius ignes
Non nescire, silens oculos demissa fatetur.
Ergo

perflante secabat
Laeta, triumphanti similis iucunda redibat
Candida securis extollens vela carinis.
Illa omnes Marte expulso dare iubila gentes
Imperat et pacis parto gaudere sereno,
Caesaris auspiciis maiestatisque Latinae.
Nec Romae lux parva fuit, quod Crassus inultâ
Non ultra erraret Parthis victoribus umbrâ
Ventidio cecidit Pacorus, qua clade priorem
Assyrio Crassi maculam delevit

Par esset servare fidem. Belli ultima laurus,
Nullas passa faces, Latiis statura trophaeis,
Bellorum Augusti tetigit stans Lancia metam.
Hinc armis secura quies quaesitaque simplex
Composuit totum maiestas Caesaris orbem. 26.
Hinc fuit ut Latium toto quos axe remotos
Non vidit ferrum, caperet reverentia molis
Romanae, cui sponte datam, nec iure

A matre acceptae. Quantum concessit egestas,
Nixa Deo quantum fuerat spes ausa, reservant. 33.
Iosippus vero, implendo postquam aera tulisset
Caesaris edicto, templo Panchaea daturus
Thura petit Solymam, quem sexta petebat ibidem
Esse, quaterdenûm numerum impletura dierum
Hebdomas, ut sobolem nuptae pro more iugales
Expertae thalamos Virgo lustranda

14  Paret, Amice, vides, obsequiosa fides.
15  Scilicet in Coelis cum regnet Jupiter almus:
16  In terris Caesar iura suprema tenet.
17  Tanta pii tamen est clementia Caesaris, hosti
18  Ut victo vitam victor opesque sinat.
19  Hinc noscat, si qua, Thrax, relligione tenetur,
20  Quicquid habet, debet Caesari id omne meo.

ibi durature per annos: 5
Nestoris hic vitam ducere dignus eras. Athanasius Georgiceus Spalatensis, alumnus Graecii in Collegio Ferdinandeo, sua virtute Ferdinandi Caesaris, ejus nomini secundi, animum occupavit, a quo in multis legationibus adhibitus fuit, praesertim ad regem Poloniae et ad magnum Moscoviae ducem; quas quidem ille diligenter fideliterque obeundo meruit ut ab eodem Ferdinando multis officiis beneficiisque ornaretur. Zagrabiae diem supremum

composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687. Vincentius de

trahit secum Turcae modò millia gentis
1.1209  Izaçichi primùm capit arcem: dinde Bihachum
1.1210  Belae Regis opus, castrum simul atque recinctum:
1.1211  Hoc malè defendit Lambergus, Caesaris illic
1.1212  Praesidii rector, quem nulla coëgit egestas,
1.1213  Nullaque vis, tutus et Cive et moenibus urbem
1.1214  Dedidit antediem Hassani sed

2.1010  Sperabam finem sortiri posse malorum,
2.1011  Et rebus fortasse frui cum pace secundis:
2.1012  Quo magis afflictus damnato Marte, quietem
2.1013  Caesaris augusta Turcus poscebat ab Aula,
2.1014  Et demum obtinuit: praefixa Karlovic' arce
2.1015  Sirmiaci ruris, qua sit congressus utrinque
2.1016  Ut conscribantur pacis nova jura.

14   Paret, Amice vides, obsequiosa fides.
15  Scilicet in Coelis cùm regnet Jupiter altus:
16   In terris Caesar jura suprema tenet.
17  Tanta pii tamen est clementia Caesaris; hosti
18   Ut victo vitam victor opesque sinat.
19  Hinc noscat, si qua, Thrax, relligione tenetur,
20   Quicquid habet, debet Caesari id omne meo.

Asserturus eam Domino pugnando priori.
Huic tantum virtutis inest; vis tanta decentis
Corporis, ac animi, tantumque vigoris in armis,
Consiliumque sagax, et tanta peritia belli,
Vt spem frustrari non possit Caesaris umquam,
Non equitis, peditisque sui, non publica nota.
Odrysius perhibetur adhuc voluisse tyrannus
Effectum turbare rei, quater illicò missis
Suppetias decies millenis fortibus urbi

Turcaico, quem subdere cogitat, Orbi
41   Binis, quae domuit, Carolum 1 proludere regnis.
42   Dacia succubuit, dein Moesia: Caesaris armis
43   Taurunum ualidas, et Themesuarion arces
44  

190. Emonij, stellatâq. — 202. incunde A. — VV. 207,—235. in manuscripto A additi sunt in fine posterioris fasciculi una cum annotatione XXXVIII. — 211. Francere A.
220  220 „Roma time Superos, et magni Caesaris iram".
221   Huic prope uexillum nutans ludentibus auris
222   Sanguine ab asperso, gemmâque ornante superbit:

susciperet. Itemque Boleslaum Bohemiae Regem, qui S. Venceslaum fratrem impie necarat, subiugauit, Romana Religione per totam Bohemiam inducta, ac diuulgatâ. 36 Formosus Papa a contraria factione e fastigio deiectus, Caesaris Arnulphi opem implorauit. Qui Roma captâ, ac seditiosis ultimo supplicio affectis, reddit Vrbem Pontifici. 37 Gregorium VII. Pontificem contra hostes acerrime iuuit, tum armis, tum opibus, Comitissa Etruriae Matildis, uirilium animorum femina,

43 C. Marius in Narbonensi Galliâ olim maximum numerum Cimbrorum, ac Teutonum profligarat. 44 Saxoniae fluuius. Nunc Lab. 45 Drusum Octauiani Augusti priuignum, et Germanici Caesaris patrem a ripâ Albis fluuij quidam, ut aiunt, panicus terror auertit in fugam. 46 Arminius Germanorum Dux, occiso Quintilio Varo Octauiani Praetore, deletisque per Germaniam Romanis, diu contra Romam certauit. 47

1.114   Infestas regum consociare manus.
1.115  Has certe gentes, hos, te non aptior alter, 115
1.116   Aeterna quisquam iungere pace duces.
1.117  Haud ignota tibi Germania. Caesaris arma
1.118   Gessisti castris parvulus in patriis.
1.119  Cum te, sulphurei dum bellica pulveris imples
1.120   Tormenta, et flammas evomuisse iubes, 120

ducatus Parmae, Placentiae est imperatoris uti et Mediolanum cum ducatu Hetruriae post mortem principis ejusdem. Hyspano cessit Sicilia et Neapolis, Gallo universa Lotharingia, Stanislao corona et sceptrum Poloniae, Sabaudo autem sufficit gratia caesaris. Haec quidem ita hic impraessa sunt, sed credo melius nota sunt domino fratri. et praeter haec nihil est, quod significare possem tibi, amantissime frater. Tempus habemus optimum, annumque speramus fertilissimum. Reverendissimus dominus rector hodie pro descensu supplicat. Rogo te cum

astu conjicientes
1355  Evenisse ferunt, millesima non sit eorum
1356  Pars, quae mentito referebant ore futura.

1357   Caesaris hi genero quondam et cum Caesare Crasso,
1358  Scilicet ut fama est, morituros denique longum
1359  Post senium fessos fama partisque triumphis
1360  Urbis in amplexu spondebant; nec minus omnes

1504  Nulla dies memori benefacta e pectore demet:
1505  Absentem atque tibi me ignotum caetera ad Urbem,
1506  Qua nihil in terris majus meliusque, vocâsti;
1507  Nam tu agis hac magni Legatum Caesaris Aula
1508  Curans res Patriae (Te vere in publica natum
1509  Munera res magnas belli pacisque secantem
1510  Gallia consilio Juvenem mirata sagaci est
1511  Jamdudum; tibi

talia detegant, ne lamentari postea valeant. (Conscriptoribus observanda.) 1. Ut sine respectu agant ubique, neque se partiales exhibeant, sed fideles, memores illius: reddite quae sunt caesaris caesari, et quod Deo daturi sint rationem, si cui eorum facto vel ex respectu fuerit injuria. 2. Ex bonis suis exesse debeant, prouti et ex bonis principalium suorum, si forent plenipotentiarii officiales, item sangvine juncti, affines aut quoquo modo interessati. 3.

Neuperghii aucuparetur gratias, cepit eidem et caesari ac reginae ipsi defectus generalatus Carolostadiensis proponere, et, quae corrigenda essent, scripto exhibuit, Petazzium excusando, quod exiguo hoc, quo in generalatu esset, tempore neque his mederi valuerit, sed neque potis esset ob mandatum caesaris, ut antecessoris sui generalis Scherzzer inhaereat vestigiis, ab illo instituta servet, neque vel in minimo immutare audeat. Hinc quia Petazzius ob respectum mandati talismodi in generalatu illo corrigenda nec proponere auderet, se ob principis servitium et publici boni rationem

Se in summo periculo sub anni hujus principium stitisse generalatus hujus tumultum, nec novo opus esse. Confestim curat conscribi totius generalatus viros, prodivitque, in toto generalatu Carolostadiensi ad centum milia virorum esse. Dein Scherzzerium exsecutorem fuisse fidelem caesaris mandatorum. Hinc si status praesens generalatus Carolostadiensis damnari debet, dicasteria ipsosque a Kleffeldio Augustos artificiose accusari. Kleffeldius ista sibi non ominatus, in Petazzium directe surgit, eumque falsitatis arguit. Petazzius rem eandem Kleffeldio adscribit.

in Asiam aut Africam per mare Adriaticum liberam habiturae sint sub imperatoris insigniis navigationem portubusque gavisurae. Qua de re et cum Algerinis plane fuit transactum, liberaque futura navigatio sub imperatoris insignibus et cum illis stabilitum, terve, ut fide digne intelleximus, navis caesaris Fluminensis in Aethiopiam plane his annis profecta est. Et non solum libera futura quod sit per Adriaticum navium caesaris exmissio, sed et illarum, quae canas pro saccharo, terram item carbonariam aliaque fabricis Fluminensibus necessaria conducerent. De Aquileja quoque et illis

Qua de re et cum Algerinis plane fuit transactum, liberaque futura navigatio sub imperatoris insignibus et cum illis stabilitum, terve, ut fide digne intelleximus, navis caesaris Fluminensis in Aethiopiam plane his annis profecta est. Et non solum libera futura quod sit per Adriaticum navium caesaris exmissio, sed et illarum, quae canas pro saccharo, terram item carbonariam aliaque fabricis Fluminensibus necessaria conducerent. De Aquileja quoque et illis Lombardiae partibus, quae antea ab Aquilejensi patriarcha dependebant, cum magna fuisset quaestio, Venetis nulla ratione admittere

cum Franciscano, hac ut ratione cogeretur nubere, jamque tenente illam monacho, ad carnalem actum se praeparabat secretarius, cum ob adventum praedicti Rueff ipsa salvata est. Haec per vicecolonellum Ivanicensem, sibi a Rueff relata, aulae detecta sunt, per commissariatum advenienteque mandato caesaris, erga praevias fati vicecolonelli dispositiones per Rueffium, dum dimitteretur ex aresto Theresia, ad currum ibi paratum factamque Varasdinum usque ad speciem cum auriga conventionem conscendit; ductaque sine vestitu ac indusiis aliis, ac quibus operiebatur, per devia Varasdinum est, ubi

defectus erupissent officialium, Carolus VI. coepit cogitare de provisione illi generalatui, et paulo post principem Saxoniae Hildburghausen gubernatorem dixit, qui adveniens amovit Strasoldium pluresque alios, ac reformando generalatui dedit operam, eundemque reformavit. Theresia sub tutella caesaris in claustro degens, cum peteret ab eodem veniam monialem profitendi, caesar eam jussit foris apud praeclaras manere foeminas; sed cum ob visas visitatasque moniales ultro peteret veniam a caesare, jussit eam reverti in patriam, et si evoluto biennio perseveraverit animus, ut tum petat

in claustro degens, cum peteret ab eodem veniam monialem profitendi, caesar eam jussit foris apud praeclaras manere foeminas; sed cum ob visas visitatasque moniales ultro peteret veniam a caesare, jussit eam reverti in patriam, et si evoluto biennio perseveraverit animus, ut tum petat resolutionem caesaris, dixit. Rediit ergo educata bene, ac ultra visos veteres foeminarum croaticarum mores sapiens, sed intra annum vicecomiti Benger conjungitur, quocum biennio fuit, deinde Naisichii opera defuncto praesidi copulata. Foeminae huie ad summas laudes in omnibus, moderatione videlicet, rerum cura

(Novus episcopus Segniensis.) Pro eadem coronatione in Romanorum regem archiducis Austriae Josephi praeparabantur Viennae omnia, praeivitque denuo celsissimus princeps a Liechtenstein ad imperium extraordinarium, agens principis atque caesaris oratorem, pompa et apparatibus debitis; ac ad preces fati principis Liechtenstein regina die 12. Martii motu proprio in episcopum Segniensem resolvit patrem Pium Manzzador instituti Barnabitarum Romae, ut vocant, ministrum generalem, sed olim Viennae ad s. Michaëlem apud

isto inclaruit aere
231  Templum, et, Roma, tuum, qua scilicet admirande
232  Termarum visuntur adhuc vestigia, tanti
233  Parvula pars operis, quod nomen praetulit olim
234   Caesaris augustum: hic defessus pondere rerum
235  Herbis imperii mutavit frena colendis,
236  Dalmaticoque libens sudare est visus in horto.
237  Post et magnificis saepe haec adjuncta potentum

a medio, ut ibidem videre est. 33 Visuntur adhuc Arimini plura veterum Romanorum monumenta, inter quae arcus insignis et pons. Rubiconem fuisse Arimino proximum constat ex ipso Caesaris adventu Ariminum paullo postea quam trajecerat Rubiconem ipsum, terminum Romanis imperatoribus constitutum a rep(ublica), quem praetergredi sine auctoritate senatus nefas esset, ubi is quidem et illud celeberrimum pronunciavit jacta est alea, ad quod hic alluditur et quod civilis belli

5.11   Monstrabat pater, et gressum accelerare jubebat.
5.12   [Mel.] Urge, o Thyrsi, gradus, brevis en via restat ad urbem.
5.13   Interea tu si quid habes, seu Caesaris arma,
5.14   Seu conjuratos metuenda in foedera Reges
5.15   Quod referat, modulare; agiles in frondibus aurae,
5.16   Et circum argutae responsant undique silvae.

captent nudos per littora pisces,
Raraque per longos penderent retia remos? Mopsus
O Celadon! Nescis, nostris adlabitur oris
Daphnis? Daphnis amor pastorum e Caesaris aula,
10  Quem populi laetaeque suis cum moenibus urbes
Accipiunt. Celadon
Daphnis Princeps et gloria

nobilitatis flore regno penitus eiceret. 7 Quid faciat regno per nefas pulsus infelix princeps? 8 Postquam omnium Christianorum regum nequiquam implorasset auxilia, praemissa Clementi pontifici excusatione Solimanni Turcarum caesaris opem efflagitavit, nec incassum: quippe imperator ipse cum valido in Ungariam traiecit exercitu et totum peregrini magis quam hostis instar brevi peragrans regnum ad ipsa Viennae moenia victor exercitum admovit. 9 Perfidiam quidem istam atque infidelitatem

evocasset. 7 Verum secuti meliora consilia Transylvani in Apafium communi voto consensere significavereque Leopoldo nihil amplius sibi caesareo milite opus esse futurosque in armis contra omnes qui eos turbare non dubitarent. 8 Turca quoque offensus hoc caesaris prioribus adeo adverso foederibus facto bellum coepit meditari. 9 Caesar consultaturus de eius gerendi ratione comitia indixit ac, quoniam ad opprimendam, ut meditabatur, Ungariam multum interfuit extraneo Ungariam milite compleri, specioso auxilii praetextu

e quibus haud pauci iugo non asueti omnino restitere; quod ulteriorem rebellionis praetextum Austriacis postea subministravit. 10 Veselenius e horum numero palatini illius filius Tököliusque fuere; qui tamen omnes in mentem caesaris vi adacti sunt. 11 Multi ex his in Transylvaniam in suprema necessitate se recepere; e quibus Tökölius, civilis, quod postea secutum est, belli author, mortuo sub obsidione patre fuit.

extra Ungariam celebratum iudicium, nec mirum quod viso eo exemplo nemo amplius aulae fidere ausus sit Ungarorum. 3 Si vero regni totius eam fuisse rebellionem dicunt, primum dici peto quo fundamento id asserere possunt; nam quod secreta illa rempublicam post mortem caesaris constituendi consilia attinet, id primum rebellio dici non potest quod de tempore, quo nullum amplius sive caesari, sive domui eius ius in Ungariam fuisset, tractabatur; deinde in id pauci tantum e praecipuis proceribus consenserunt. 4 Quod autem sive

consilia attinet, id primum rebellio dici non potest quod de tempore, quo nullum amplius sive caesari, sive domui eius ius in Ungariam fuisset, tractabatur; deinde in id pauci tantum e praecipuis proceribus consenserunt. 4 Quod autem sive priorem illam, qua in caesaris victualia pro externo milite exposcentis opinionem itum non est, sive posteriorem creando palatino per ipsos Ungaros indictam diaetam 15,4 diaetam] in margine addidit auctor | concessum] ex

expers condemnabatur, familiares eius Viennam ad petendam vitae gratiam relegabantur; interea vel antequam gratia advenisset, vel ea etiam obtenta et ostensa, reus nihilominus caedebatur. 15 Nempe ostendit postea supremus eius lanienae minister Caraffa mandatum caesaris quo iubebatur, quamcunque quis 18,15 post quis del. auctor vitae gratiam afferat, latam tamen sententiam exsecutioni mancipare. 16 His artibus, ea

etiam sine infidelitatis nota ei resistendi Ungaris potestas, excepit. 24 Nimirum relicta questus libertate obediendi necessitatem Regno imposuit et, cum omnia large aula promitteret, cuncta violandi sibi reservavit facultatem. 25 Non poterat tam delicato caesaris petito quiquam Ungarorum sine discrimine fortunarum 18,26 fortunarum] scr. auctor pro vitae capitisque reluctari. 26 Itaque comitia quidem in id consensere,

20,3 eos cohortatur] corr. auctor ex est cohortatus 4 Minister eius consilii et instrumentum Kolonicsius primas sive promissis, sive religionis praetextu captus fuit qui primo statim concessu caesaris mentem adhortabundus exposuit. 5 Paternam (inquiebat ille) caesaris in Ungaros clementiam vel inde potissimum elucere quod pro amore, quo in Ungariam fertur, istud quoque regnum eodem quo Austriam aliasque hereditarias provincias regimine vellet gubernare.

4 Minister eius consilii et instrumentum Kolonicsius primas sive promissis, sive religionis praetextu captus fuit qui primo statim concessu caesaris mentem adhortabundus exposuit. 5 Paternam (inquiebat ille) caesaris in Ungaros clementiam vel inde potissimum elucere quod pro amore, quo in Ungariam fertur, istud quoque regnum eodem quo Austriam aliasque hereditarias provincias regimine vellet gubernare. 6 Moribus itaque et institutis Austriacis nos nos ultro conformare

dum rediisset, cardinali. 5 Tentata deinde periculis peregrinationis eius vita; e qua cum incolumis rediisset, destinabatur iam ab aula impar eius dignitati coniux cum ille specie visendi exercitus in imperium profectus landgraviam Hassiae uxorem duxit ingenti caesaris invidia, qui, quod sub sua tutela constitutus sine eius consensu ducere non potuisset praetendens, vix reducem domestico carcere affecit. 6 Sed ille impetratam a caesare veniam aetatis ostendens facile eam umbram delicti dissipavit.

26 § 26] § sine paragraphi numero Longevalius centurio prope principis bona in hibernis constitutus morum elegantia litterarumque cultura fato an caesaris arte in magnam principis familiaritatem irrepsit. 2 Is, dum accepta venia in Galliam ad suos remearet penates, Linzii repente captivus detinetur; fit rumor factiosas apud eum a Rakoczio ad Galliae regem scriptas repertas esse litteras.

iudicium cognoscendae eius causae iudicium cumque nemo esset qui vel verbum pro eo effaretur, tamen tanquam rite convictus perduellionis, horrendi criminis, reus pronuntiatur. 3 Nimirum vixisset ille tam securus medius inter caesaris praesidia aut ad primam datae a sorore capti Longevalii famam, si quid in re ipsa fuisset, quod illi factu facillimum erat, fugam non occupasset. 4 Aut, si reum sincera fide orbi ostendere voluit Austria Rakoczium, cur, quas apud Longevalium repertas

at mox a quodam ministro proditus, 29,2 in principio postea additum | post proditus del. auctor ni Ungarica fortitudine satellites evasisset dabatur iam caesaris legato in poenam, cum ille insigni virtute, caeso uno, satellites evasit in monasteriumque se tacitus recepit. 3 Rakoczius postquam Varsoviam appulisset, ignotis illi, ut in peregrina urbe, omnibus rebus Gallum se professus de sacerdote eius linguae ilico

ex confoederation vana illa pacis imagine qua per archiepiscopum, qua per Angliae Hollandorumque legatos semper sub ambiguo tentatae ludificare ultro quoque perrexit. 2 Itaque conventum de solenni Schemniczii congressu, quo cum caesaris Rakoczii potentiarumque mediatricum commisarii convenissent, caesariani minutiis ambiguisque responsis datum eum in finem indutiarum tempus protrahendo, quibus tamen egregie interea abutebatur Heisterius, occupata per eam occasionem ingenti terrarum plaga, rumpere

Omnigenae, oceani trans vasti litora ad usque
70  Terrarum extremos parte ab utraque polos.
71  Caesaris huic magni certabo adiungere nomen,
72   Cuius facta olim ferre per ora virum,
73  Seu pacem, seu bella gerat, fama ipsa negabit
74   Lassato alarum posse ministerio;

mittuntque Vindobonam seu procuratorem suarum rerum seu patronum rati id quod accidit, multum nempe apud caesarem Franciscum valituram tanti viri celebritatem. Nec sua ipsos fefellit spes. In caussa difficili atque impedita multorum studiis ita versatus est, ut et caesaris voluntatem delinierit, et totius augustae gentis benevolentiam mirifice sibi conciliarit; Lucensium vero commodis tantum inservierit, quantum ab illa republica et honores decreti de ipso nobilitate donando, et effusae largitiones, et singulares gratiarum

maxime exercuit. 12 In hac enim nil nisi convivia, choreae, ludi, concentus musici adeo continui videbantur audiebanturque ut perpetua illic Bachanalia celebrari existimares. 13 Et hoc erat quod Herbersteinio, Caesaris ad aulam Uladislai legato ansam dedit ut, postquam Bachationes has graphice descripsit, fatale illud pro Hungaria vaticinium pronunciaverit: "Nunquam vidi gentem cum majori tripudio ad interitum suum properantem." 14 Iam vero neminem latet quod is sit

Mathiae jurate promiserat) abstrahet, et ad Uladislaum, cujus nuptias ambiebat, traducat. 21 Quo factum est ut repentinas ejus opes mirati, eventus autem ejus ignari regnicolae hunc regiam expilasse gazam passim fuerint suspicati (a); Bakácsium cancellarium auro Caesaris corruptum probrosas 101.21 probrosas: probosas B illas 1491. conditiones subivisse communis sui temporis fama ferebat.

1.2.2.11  At, seu Mavortis veniat seu stirpe Minervae,
1.2.2.12  heroi dicas os humerosque parem.
1.2.2.13  Et nisi, quae a puero novi, me signa refellant,
1.2.2.14  Caesaris effigiem scilicet esse reor.
1.2.2.15  15 Ipse est, non alius. 3 — Vestros curate, ministri,
1.2.2.16  ergo choros: adsint barbita, plectra, lyrae.

quam Polonicae. Ibi per triennium educationi nobilis cujusdam iuvenis praefui. Interea fama de me refertur Vindobonam et Birkenstokius, vir promovendis litteris natus, credidit provinciam scholasticam mihi fore demandandam. Hinc accepi Caesaris iussum ante menses octo, quo mihi iniungebatur, Silesiam relinquere, atque huc migrare, ubi Slavos rursus invenio. Nunc vero, cum eas dialectus, quas Slavica lingua septentrionem versus habet, omnes calleam, nihil antiquius duxi,

s. p. d. Salutem plurimam dicit.

usque Camoenas,
4.5.6   Atque puer scribit digna placere viris. 6. De coma Rogerii Boscovichii a se Latinis versibus expressa ex Italicis Julii Caesaris Cordarae.
4.6.1  Ne coma Rotgeri, Tusco quam carmine laudat
4.6.2  Julius, in sola clareat Ausonia,
4.6.3  Sed, linguae quacumque patent regna ampla Latinae,

Italosque, memor tam suaviter actae
13.28  Delicias inter varias, et commoda, vitae?
13.29  Quid tibi visa Istri sata culta, et moenia celsae
13.30  Vindobonae? Dives magni quid Caesaris aula,
13.31  Atriaque, et veterum monumenta tot aurea regum,
13.32  Templa, theatra, viae, pontes, et bibliothecae
13.33  Ingeniis patefactae almas ad Palladis artes?

leve sic pretium: quae matrem adjungere natis
15.119  Invidia impediat? Vulgares inter honore
15.120  Fulgeat eximio, solidoque perennior aere
15.121  Lingua stet, Augusti sonuit quae in Caesaris aula.
15.122  Quid terrere juvat? Non hunc ediscere tantus
15.123  Sermonem labor est, ut credas profore multum,
15.124  Si intermittatur; quasi nobis tota trahenda

Joniae nostras facilè deduxit ad oras,
Conceptumque Hyllum congressu ex Herculis; ast haec
Ut nimis antiqua, et caeca caligine mersa
Mitto ego; et ut referar multò ad vicinus aevum,
Augusti regno quod Caesaris insula florens
Haec armis, opibusque fuit, sat constat, et arcto 1 Vide Appianum in Bel. Illyr. Et alios. 1

Infestum incipiunt, atque exercere rapinas,
Bosphorici jussu me 10 10 Basilii videlicet dicti Macedonis. Caesaris inde retraxi.
Exin Bodinus me rex furialibus armis, 1 1 Ante finem XI. saeculi Bodinus obsidione Rhacusium cinxit. Postea pacem

Atque jugi impatiens imperat Oceano,
Prima dedit primum specimen magnumque timenti
Exemplum populo: calcar at insolitum
Addidit, et vanos prorsus de mente timores
Depulit invicti Caesaris ingenium,
Plurima ut in propriis tentare pericula gnatis,
Per totum voluit didere et Imperium,
Felices ausus fortunatumque repertum;
Grataque munificus commoda pauperibus

Consilio atque animo tristia legitimis
2.6.41  Mirabor coeptis componere bella per orbem,
2.6.42  O libertatis, Sarmatidum populo,
2.6.43  Justitiae et vindex! Te supra Caesaris astrum,
2.6.44  Supra et Alexandri et fulmina Scipiadum
2.6.45  Non hominum lacrymis, non ullo foeda cruore
2.6.46  Te propriis recipit Gloria sideribus.

Bibliographia locorum inventorum

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Mikac, Nikola (floruit 1573-1604) [1592]: Obsidio Sisciensis domini Micatii Anno Domini 1592, versio electronica, Verborum 948, ed. Martin Juraj Kovacic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [mikac-obsidio.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Stepanic Selnicki, NikolaStjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596]: Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica, Verborum 3031, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [step-n-obsid.xml].

Kitonic, Ivan (1561-1619) [1619]: Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica, 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [kiton-i-dir-meth.xml].

Levakovic, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639]: Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica, Verborum 6550, ed. Sime Demo [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [levakov-r-epist.xml].

Belostenec, IvanGlavinic, SebastijanAnonymus (1593./1594. - 1675) [1675]: Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica, 3558 verborum, 12 versus, ed. Damir Boras [genus: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [numerus verborum] [belostenec-i-gazophylacium-ded.xml].

Matijasevic Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686]: In Budae a Turcarum tyrannide libertatem, versio electronica, 234 versus, verborum 1555, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [numerus verborum] [matiasev-caraman-in-budae.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1686]: Thieneidos libri sex, versio electronica, 5415 versus, verborum 33672, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-thien.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1700]: Ad comitem Marsilium, caesareum legatum, versio electronica, 60 versus, verborum 392, ed. Vjekoslav Klaic [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-epist-marsil.xml].

Dumanic, MarkoBernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701]: Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica, verborum 6745, versus 158, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [numerus verborum] [dumanic-m-synopsis.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1703]: Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica, 2815 versus, verborum 19809 [genus: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-plorantis.xml].

Matijasevic Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716]: Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica, 262 versus, verborum 1629, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - carmen; poesis - epica] [numerus verborum] [matiasev-caraman-ferocia.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1717]: Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica, versus 984, verborum 8618, ed. Duro Korbler [genus: poesis - epica; paratextus prosaici] [numerus verborum] [djurdjev-i-epinicium.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1734]: Elegiae II et carmen, versio electronica, 456 versus, verborum 3103, ed. Tomislav Duric [genus: poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [boskovic-r-el-2-carm.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1735, San Vitale apud Bononiam; Bononia]: Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica, Verborum 3852, ed. Teodora Shek [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [krcelic-b-epist-1735.xml].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747]: Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica, 11229 versus, verborum 82047, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - didactica] [numerus verborum] [stay-b-philos.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755, Rim]: Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica, 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [stay-b-phil-rec.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1761]: De solis ac lunae defectibus, versio electronica, 5828 versus, 91294 verborum, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [numerus verborum] [boskovic-r-dsld.xml].

Boskovic, Baro (1699-1770) [1770, Italija]: Eclogae V, versio electronica, 415 versus, verborum 2891, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - ecloga] [numerus verborum] [boskovic-b-ecl.xml].

Baricevic, Adam Alojzije (1756-1806) [1780]: Eclogae, versio electronica, Verborum 2018, ed. Olga Peric [genus: poesis - ecloga] [numerus verborum] [baricev-aa-eclog.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1782]: Operum omnium tomus II, versio electronica, Verborum 46753, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-2.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787]: Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica, Verborum 4192, ed. Irena Braticevic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [zamagna-b-boscovich-oratio.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1790]: Operum omnium tomus III, versio electronica, Verborum 71764, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-3.xml].

Katancic, Matija Petar (1750-1825) [1791]: Fructus autumnales, versio electronica, 948 versus, verborum 7599, ed. Tomo Matic [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [numerus verborum] [katancic-mp-fructus.xml].

Baricevic, Adam Alojzije (1756-1806) [1793]: Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica, Verborum 7902, ed. Luka Vukusic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [baricev-aa-epist-penzel.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795]: Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica, 1960 versus, verborum 13466, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-epist.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml].

Stulli, Luko (1772-1828) [1804]: Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica, 254 versus, verborum 1548, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [stulli-l-vaccin.xml].

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas