Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none (Omnes textus textus) Search criteria: andream Quod quaesisti inventum est in 81 locis.
Loci 1-81:1. Toma Arhidakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] cum aliis prelatis ecclesiarum regni Hungarie qui ad solempnitatem iocunditatis regie confluxerant, regis filium coronauit multisque a rege honoratus muneribus ad ecclesiam suam reuersus est.
2. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 22 | Paragraph | SubSect | Section]
3. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 34 | Paragraph | SubSect | Section] ex discretis nobilibus Iadrę ad presentiam ipsius Delphini debeant et velint transmittere sub fiducia, quomodo conferent et adinuicem proponent illa, ad que ciuitas libenti forte animo se adherebit. Cuius petitioni et voluntati ipsi Iadertini allacriter complacuerunt: duo legatos, Andream de Sloradis, Nicolaum Madii Galleli, quem in presenti graphia recolimus nominasse, destinauerunt. Et facta est tregua illo die, que vsque ad vesperarum cantum durauit. Et cum idem legati Iadrenses conspectui ipsius Delphini se manifestassent, honorem decentem
4. Pavlovic, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 18 | Paragraph | SubSect | Section] comite Carolo de Corbavia, pro eis et fratribus eorum, et iuravimus ibidem super reliquias perpetuam amicitiam et ligam contra aemulos domini nostri regis et nostros utriusque partis, inter praedictos dominum banum et comitem, nominibus quibus supra, et nos, scilicet dominos: Gregorium de Nassis, Andream de Grisogonis et Georgium de Rosa tunc rectores, cum sex nobilibus ad haec fienda deputatis. videlicet dominis Iacobo de Raduchis, Cressole de Nassis, Simeone de Cuzilla, Marino Ginano, Cosa de Begna et me Paulo de Paulo.
reverendi
patris domini Leonardi episcopi segniensis, pro hoc a domino nostro rege specialiter destinati, ut statim mitterent Tininium decem nobiles potiores ex se, et quod unus eorum essem ego Paulus, et insuper quod omnino mitterent eidem regi tres nobiles, scilicet ser Andream Nicolai, ser Maurum Petri et ser Doycum olim domini Ioannis, omnes de Grisogonis, qui inculpati veniebant de praedictis, pro adventu quorum praefixus fuit terminus usque ad secundam dominicam proxime venturam; et
exactores,
et totidem populares, commissarias et viduas pro libito voluntatis, ac etiam inter monasteria et ecclesias.
plures ex nostra disciplina viros illo execrando morbo esse consumptos, sed eos non nominas; qua ex re perlubens nomina eorum scire vellem. Reliquum est ut mihi significes quo in loco sit elloquentissimus M. Donato cęterique illi patritii viri. Clarissimum iuris consultum dominum Andream Ven
aperit, et ad occupandum regnum suadet: facile illos tyrannidem regni obtinere posse affirmat.
commentatus est.
Tunc homines perfidi, obliti iurisiurandi, quod sanctissimae seruandae fidei gratia reginae praestiterant, scelestum consilium archiepiscopi approbant,
coniurant. Sequenti itaque nocte, dato signo, omnes ad arma concurrunt. Primum reginae medicum cum quodam ciue,
tendunt. At ille, audita caede medici, ad arcem confugerat, ac a praefecto arcis exclusus inter duos muros arcis delituerat. Quem quidam
praetorem
Pasqualicus, ad quem coniurati conueniunt.
classis mittunt, ut atrocitatem caedis
Ad Andream Bandam Veronensem
sic
tu obsecro sponsam tuam deseris? Sic matrem miseram destituis fili? Quomodo factus
es mihi amaritudo et dolor? quid igitur faciam? quo iam amisso te reuertar? quo me
recipiam? domumne? at que ibi poterit esse uita nisi acerbissima? nisi dolori
perpetuo obnoxia? Anne igitur ad Petrum. Andream. Philippum. Jacobum: ceterosque
tuos discipulos: qui te derelicto aufugerunt omnes. At uero adest orbitatis solatium
Johannes: Miseram me: hunc ergo suscipiam: hunc pro te retinebo fili? hominem
restituit. Denique umbram illius contigisse ęgrotantibus saluti fuit.
Porro idem in carcere positus, catenis duabus uinctus, a militibus
custoditus, orante pro eo Ecclesia, ab angelo de cęlo misso liberatus est.
Andream, fratrem eius, ferunt cuidam, cui Nicolao nomen fuit, qui toto uitę
tempore libidinibus deditus ab his discedere, cum etiam uellet, non poterat,
deprecando continentiam a Domino impetrasse et illum, poenitentia ductum,
pane diuinitus
sibi allato nutritum accepimus, aliis uero diebus absque cibo ieiunum
permansisse.
Illos quatuor, quos Pafnutius abbas in remotissima Aegypti eremo commorantes
reperit: Ioannem, Andream, Thaddeum et Philippum, hebdomadarum continuata
ieiunia Dominicis diebus soluere solitos ferunt, angelo tunc iuxta eorum
numerum panes deferente. Et in aduentu Pafnutii quintum panem additum fuisse
dicunt. Nec sane
et mori paratus pro nomine Iesu comprehenditur, ligatur, flagellatur,
torquetur, in ore percutitur. Postremo Romę capite truncatur, tunc demum
cessans euangelizare Iesum, cum in corpore uiuere cessasset.
Andream deinde apostolum Patras a pernicie erroris uindicare conantem Egeas,
Achaię proconsul, comprehendi iussit et in facie cędi et in cruce suspendi.
At ille ne sic quidem inhiberi potuit, quin pendens quoque Christum plebi
25.
A 72v/4, ubi posteriq. eorum;
cf. CIL VI 18250
Ad S. Andream
T. FLAVIVS VITALIS FEC. SIBI
POSTERISQ. SVIS. LIB. LIBER-
TABVSQ. QVORVM NOMINA. H. S.
POSTERISQ. EORVM. MERCVRI-
eos etiam, quos Deo charissimos esse constat,
ut pro nobis deprecentur, obsecrare,
ut, quod ipsi non meremur,
illorum, qui digni sunt,
suffragiis obtineamus.
Ita fecisse gentiles quasdam in Euangelio Ioannis legimus.
Cupiditate enim affecti uidendi Iesum rogauerunt Philippum,
Philippus Andream,
ambo Dominum.
Quid secutum sit,
euangelista non explicat.
Non tamen dubito,
quin ipse Dominus per apostolos exoratus hoc concesserit,
quod fortasse iis tacentibus uel non concessisset
uel concedere distulisset.
reges et pręsides
tracti supplicio afficiuntur, pro illo morientes, qui pro omnibus motri
uoluit. Nero Cęsar Petrum crucifixit,
Apostoli
Paulum capite mulctauit; Andream Egeas, Achaię proconsul in crucem egit; Phillippum
Phrygię pręses lapidibus obrui iussit; Bartholomeum Armenię rex uiuum decoriauit; Iacobus
Maior Hierosolymis Herodis iussu capite truncatur, Minor de pinna deiicitur et fuste fullonis
fracto cerebro interimitur;
esset, nec parum insuper apud Italos
famosus propter coniurationem in Paulum Secundum, Romanum pontificem, initam.
Atque iccirco, cum supplicii metu Roma profugisset, ad Mehmetem primo Turcarum
regem sese contulit, a quo ubi causa exilii innotuit, breui pulsus in Poloniam ad Andream
Casimirum, illius gentis regem accessit, nulla magis alia re fretus quam si causa peregrinationis eius esset ignota Polonis. Vbi cum regi, qui quidem uir simplicis admodum
erat ingenii, sese eruditionis commendatione in familiarem insinuasset usum,
altitudinis interiecta. Qua orientem solem atque meridiem spectat, decliuitate montis, in quo urbs posita est, oppugnatu difficilis est, qua in
septentrionem uergit, quod praeterfluenti Danubio imminet, prorsus ab oppugnatione
tuta est. Igitur ubi aliquoties optimatibus renuntiatum est Andream Damphnium, arcis
praefectum, neque praemio allici posse, neque minis deterreri, quominus fidem regulo
praestet, statuunt, quae ad oppugnationem pertinebant, parare.
Itaque demolitis quarundam priuatarum aedium tectis, quae e regione arcis positae
usui oppugnantibus
loquantur ut isti,
geminos super aequora fratres,
iterum se sub sua templa recoepit.
reperit et combussit arce sola cum stabulo regio ac vivario ferarum servata. Inde dimissis in omnes Hungariae citerioris partes praedatoribus, quicquid inter Danubium et lacum Balatum iacet usque ad Iaurinum, omnia ferro et flamma vastavit. Strigonii tamen arx per eum, quem superius nominavimus, Andream Orbanasz deserta per hominem humillimae sortis, et qui paulo ante peditum illius capituli ductor fuerat, Mathaeum cognomento Nagh, qui illuc cum paucis confugerat, arx vero Wissegradi coronae regiae conservatorium per rusticos et monachos fuerunt servatae. Tantus terror invaserat animos
nostri. Nam, si tale
facinus prescivissem, non ausus fuissem adire neque videre Sanctitatem Vestram.
Et, cum sic tristis ac perturbatus Ancone demorarer nesciensque, quid faciam,
reperi ibidem notum satis mercatorem, nomine dominum Andream Bucuchlia ipsumque
in fratrem accepi et ad manus suas dedi, quicquid mihi dederat Sanctitas Vestra,
ac etiam totum id, quod domi mee de bonis meis uxorisque mee habebam. Insuper
eidem dedi pro signo anulum meum ac eundem misi
Vestra provideat et modum ponat,
dictum oppidum Turcharum ruinetur, priusquam exercitus Turcharum non reversurus,
Deus faciat redisset, et hac de causa mittimus ad Sanctitatem Vestram familiares
et amicos nostros, nobiles viros, dominum Andream dictum Bucichlia et dominum
Anthonium, exhibitores praesentium, et quicquid ex parte nostra Sanctitati
Vestre dixerunt, ipsis amplam fidem praebere dignetur, quia sunt verba nostra,
et similiter Sanctitati Vestre me commendo, que
Zuppario, Burgrabio, ac Magno Procuratori Cracouiensi et Osswecimensi, Rabstinensi, Ducatuum Capitaneo, Domino praestantissimo, Tranquillus Andronicus. Foelicitatem.
Proximis diebus, Illustris et Magnifice Domine, quum ex Italia venissem ad Illustrissimum et Magnificum Andream Comitem a Gorka Castellanum Posnaniensem, summumque maioris Poloniae Capitaneum: qui virtute, splendore, magnitudine animi, aliisque praeclaris dotibus nemini hac aetate clarissimorum hominum facile concesserit, iamque re perfecta, parantem isthuc proficisci, partim vt post ingentes erumnas
nostrae tuendae, familiae vestrae propria sit. Fuerunt eo tempore, quo
cum meis litterulis in tuum patrocinium recipias, etiam atque etiam rogo.
EPISTOLA TRANQUILLI ANDRONICI DALMATAE Ad Illustrissium et Magnificum Dominum Andream Comitem a Gorca, Castellanum Posnaniensem, ac summum Maioris Poloniae Capitaneum. etc.
Illustrissime et Magnifice Domine, mea quidem sententia semper fuit, eos compendiario itinere ad gloriam incedere; qui vel conscriptis fidelissimis
copiis adventare Varadinum versus, ut interim conquiesceret, et a suo
principe expectaret, quid facto vellet. Cavit tamen studio et conatu diligenti,
ne Stephanum Dobo novum vaivodam rex noster mitteret in Transsylvaniam cum
exercitu, sed Andream Bathoreum, qui jam annum vaivodam eo fungebatur, ibidem
confirmaret. A cogendo autem exercitu contra Petrovium et ejus conjuratos, quem
cogere magna fama ferebatur, desineret
omnino, quia si
quae paucissima erant, leges Iudaeorum ipsi nulla alia de causa, quam penuria
Interpretum, qui eas in linguam Graecam transferrent, deerant. Rex itaque, cui earum
desiderium singulare Demetrii oratione iniectum fuisset, ad Eleazarum pontificem
Iudaeorum, Andream praecipuum corporis sui satellitem, cum Aristea, libri huius autore,
cum amplissimis et elaboratissimis donis ablegat: petens, ut Interpretes Legi in linguam
Graecam transferendae idonei sibi mittantur. Utque id facilius impetret, Iudaeorum, qui
partim a
eius
alia ratio et forma. Rex his acceptis, dixit se scripturum ad summum Iudaeorum
sacerdotem, ut quae exposita essent, perficerentur.
Hic ego sum ratus adesse tempus agendi illa, de quibus saepe ante Sosibium Tarentinum
et Andream, primores regis custodes, allocutus fueram, ut liberarentur illi, qui a patre
regis traducti ex Iudęa fuerant. Nam ille adortus partes cavae Syriae et Phoeniciae, cum
et viribus pręstaret, et ubique fortunam haberet faventem, alios in colonias traducebat,
exercitati, et interpretandi facultate pollent, ut in studio et tractatione rei magnae
germana et consentiens eius veritas a pluribus eruta deprehendatur. Nam nos quidem ex
hoc negocio peracto, arbitramur nobis magnam accessuram gloriam. Ablegavimus autem ad te
Andream, praecipuum corporis nostri custodem, et Aristeam: viros apud nos magno in
honore constitutos, qui tecum hac de re agant, et afferant tibi secum et in templum
primitias nostrae dedicationis, et ad sacra aliosque usus pecuniae talenta centum. Si
autem et
virtute ipsius. Quam vero ipsum Eleazarum
amarent, hinc licebat cognoscere, quia inviti et aegre ab ipso discedebant. Ipse etiam
valde eos amabat, quod inde licebat colligere: quia praeterquam quod scripserat ad Regem
de ipsis restituendis, multum etiam rogabat Andream, ut id negocii promoveret, et in
aliis quibus possemus, ipsis gratificaremur. Cumque nos promisissemus nostram operam, et
dixissemus ipsum non debere de istis sollicitum esse: ipse respondebat, se etiam valde
angi animo ob istam rem. Compertum enim
a mille ictibus similium glandium et sagittarum. Duae tamen
sagittae sororem in brachio, et alteram
alteram Z: altera D
viduam inter comas leviter perstrinxerunt, et una
glandula Andream Uscocium in gutture excepta stravit. Ex Revelino quoque glandulis
archibusonum expositi hostes feriebantur. Sed
sed ipsi Z: sed, et ipsi D
ipsi in nostros ingentem
Z:
marium D
nisi forte quisque infans, ut erat Horatius, et Annibal
Vidalei in ea repertus est, quin et ex his senio confecti, et effatis viribus plerique
erant. Ex omnibus nostris duos tantum invenimus interemptos, Andream Uscocium ad
latus, Vincentii Rosenei, et Franciscum de Ostois obrutum ruinis maeniorum ex ictu
hostili collapsorum. Vulneratos, et quidem leviter sex, totidem quoque mulieres
saucias, adustos ex rapida festinatione a semetipsis quinque, quorum unus
initium faciam, gratias ago, etc. Cuiusmodi et illud initio Livianae historiae est, Iamprimum omnium satis constat. Sic Matth. 10: Primus Petrus, et Andreas eius frater. ubi non id agit, ut exponat quis sit primus, secundus, aut tertius. Theophylactus putat dici primum Petrum et Andream, quia primi sint vocati. Quod si quis in Roman. 1, omnino velit intelligere de ordine dicere posset, secundum esse quod sequitur, Revelatur ira Dei de caelo. quasi diceret, post gratiarum actionem, secundo loco volo vobis proponere summam doctrinae Christianae. Quod autem particula
expedirem, faciant. Esto ita fiat. Verumtamen prius mittant credentionales, item huius tantae legacionis fundamenta prospiciant, quibus prospectis lectisque litteris, quas cupio mihi mitti, condam serenissimi principis Caroli, aut Stiriacorum cum postremis Hallekari scriptis, quibus bombardarium Andream nobis gratiose aut eius stipendium concesserant, ita demum rem a fundamento profectam me inchoare necesse erit. Andream bombardarium sciant reverendae dominationes vestrae esse hominem versutissimum, conveniet dominos commissarios lachrimis et sua loquacitate et forsan,
prospectis lectisque litteris, quas cupio mihi mitti, condam serenissimi principis Caroli, aut Stiriacorum cum postremis Hallekari scriptis, quibus bombardarium Andream nobis gratiose aut eius stipendium concesserant, ita demum rem a fundamento profectam me inchoare necesse erit. Andream bombardarium sciant reverendae dominationes vestrae esse hominem versutissimum, conveniet dominos commissarios lachrimis et sua loquacitate et forsan, priusquam ego elinguis quoque obtinuero, ille loquax triumphabit.
Cum his reverendas dominationes vestras
Epigrammatum partim moralium et partim non moralium Libri
nobilibus viris aditus ad illud patet, obtinuit. Rem illi copiosam fuisse, pro certo habeo; nam plurimae in publicis tabulis
syngraphae descriptae sunt, quas ipse legi, pecuniae ab eo sive mutuo, sive in quaestum datae, quibus bene nummatus fuisse proditur. Podagra diu et saepe laboravit, ita ad Andream, nescio quem amicum suum:
et re oeconomica, totum se ad episcopalem normam composuit. Arcis capitaneum dominum Maretich, a quo parebant domestici in arce omnes, hoc mortuo dominum Balthasarem Magdalenich constituit; vicarium temporaneum simul et comitem curialem dominum Sigismundum Skerlecz, praefectum bonorum dominum Andream Gerlechich. Nobiles adolescentes quatuor servavit, qui et sui ephebi erant et secretarium juvare debebant, quin et juri dare operam, ut ex schola illa egregii plures prodierint et hodie in primis regni sint officiis. Confessarium ex clero semper habuit et plerumque illum, quem et
Viri dein hujus praesumptionibus offensus, Paulum Turkovich, qui domino Reess successerat, capellanum habuit et ad mortem servavit.
A latere canonicos habuit Georgium Marcellevich et dein Josephum Galliuff cognatum.
Praefectum bonorum Andream Gerlechich, ipso mortuo neminem.
Secretarios duos tenuit: in germanicis Augustum Fridericum Föllner; in aliis primo quendam Tomassich, quo mortuo successit Josephus Jagussich, post hunc dominus Fabriczi, dein Josephus Raffay, ac tandem Georgius Petkovich. Quibus
(Conferentiae.)
Vivente adhuc locumtenente banali Erdoedio, quamvis aegrotante Zagrabiae, sub ejus praesidio binae habitae sunt conferentiae. Prima die 3. Februarii propter nobilem Andream Boczak, in flagranti actus homicidii captum, judicatum et torturae adjudicatum a colonello Crisiensi, domino barone Ignatio Lalersperg. Ob quam circumstantiam postquam colonellus respondisset, ex loco patrati delicti jurisdictionem judicatumque sibi competere, Suae Majestati eatenus fuit
episcopi fiscalem. Episcopus in decreto, sive a Paxi sive a Malenich concepto, eum expressit fiscum dioecesanum, designatque pro praeside judicii Georgium Reess. Assessores ponit cathedralem Georgium Gaal, Kemlek Nicolaum Magdich, Varasdinensem Michaelem Szkerba, et canonicos Joannem Paxi, Andream Gradinszki, Antonium Popovich, item Jesuitam Antonium Werntle, et e Paulinis Gerardum Tomasich, e capitulo Chasmensi Georgium Jambrekovich; pro forma et mutos futuros postremos hos 4, priores vero totius factionis capita, exceptis Gaal et Szkerba. Atque ut legaliter procedant, inscribit.
[..... vitiorumque tantorum, ut fama erat
Toliko se samo moglo razabrati, jer je crnijom tintom prekrižano.
....... ], obiit. Episcopus ejus loco Andream Gradinszki archidiaconum dixit, canonicum autem Antonium Milos parochum Nedelicensem. Sed Gradinszki archidiaconatu potitus non est nec ad eundem installatus, erat enim in colligenda Siscii, cum resolveretur, decima, ubi febre correptus et Zagrabiam ductus die 22. Octobris inexspectata
mihi successerat, praetermissi canonici Adami Chegetek sororius, atque a pueris factiosus, pueros seminarii illius persequi incepit et adeo cruciare ac torquere, ut sibi contra me aliquid faterentur, quod eorum quidam plane e seminario profugissent, sint foris ad revisionem commorati; duos autem, Andream videlicet Jellachich et Emericum Radichevich postquam satis persecutus fuisset, tandem blanditiis eo pellexit, ut, postquam hi capitulo supplicassent pro sui dimissione, dicerent, non actualis sublectoris tyrannidem sed prioris, mei videlicet, seductionem causam eorum exitus esse, quod
qui negavit, suam illam esse recognitionem, quam insuper falsam et manus Delinichii et datum reddunt. Datata enim est anno 1749. die 14. Septembris, quo tempore Jellachich alumnus non fuerat. Praeterea produxi vicarii generalis et judicii hujus praesidis epistolam scriptam a Georgio Reess ad fatum Andream Jellachich, postquam iste coram eodem delegate judicio fuisset protestatus et Delinichii malitiam detexisset, quibus eum adhortatur, ut veritatem non dicat, immo scrupulum conscientiae sibi non faciat, si false fuerit testatus dixeritque, protestationem illam suum opus non esse et a me
sunt confessi; causam sui tum facti hanc narrantes, quod in confessionalibus, dum confiterentur, deponendi talismodi juramenti quibusdam pro peccatorum suorum poenitentia, quibusdam vero ad lucrandum in coelis meritum obligatio per confessarios Jesuitas Joannem Baptistam Ivich tum regentem, Andream Szallay
rectorem, Mathiam Kerznarich concionatorem aliosque patres imposita fuerit. Et cum ipsi dicerent, timere se perjurii peccatum, fuisse ipsis repositum, habere eos talia privilegia, quod, quisquis in favorem societatis ageret, nec crimen incurreret,
Antonelli da Sinigaglia, fr. Laurentium Ganganelli ordinis conventualium da Rimini, atque hos presbyteros cardinales; diaconos vero: Joannem Constantium Caracioli
Neapolitanum, Nicolaum Perelli Neapolitanum, Marcum Antonium Colonna Romanum, Andream Corsini Florentinum et aetatis suae annorum 24.
Comes Petrus Sermage vicecolonellus
aggregates in banalibus confiniis, nescio, quas cum generali Brentano habuit lites. Processum
lumen exigatur.
I non defecerunt,
familiae superfuerint, forte id ipsum regi huic ansam dedit ut has in praerogativis cum
reliquis nobilibus, ut infra dicemus, exaequaret.
"Henricus Salomonem in solium patris restituit, oblatisque omnibus, quae regi scrupulum
movere, vel regni statum labefactare poterant... remeavit."
§ 14 Ab hoc usque Andream II inter arbitrarium imperium et oligarchiam fluctuavit.
§ 14 Ab hoc usque Andream II inter arbitrarium imperium et oligarchiam fluctuavit.
Dein exacto a rege ejusque filiis de illa observanda
juramento (a).
et
quartam puellarum jam sub S. Stephano, S. Ladislao, et Colomanno in diaetis perlatae fuerint.
§ 20 Uti et sub Stephano V, Ladislao Chuno, et Andrea
Andrea I se evolvit.
frater.
fraternalem suffectum fuisse; ostendunt juniorem
licet fratrem Guitardum Belae
solet impedire veritatem... vicit filialis amor in Andrea, et rupto
foedere... filium suum Salomonem infantulum adhuc V annorum super totam Hungariam in regem
fecit inungi et coronari."
defectus: usus partiendi cum fratribus et primogenitis regum
regni.
docuimus.
Vestigium capitulationis hactenus primum de Andrea
III in infantia, et sub Stephano V, qui
Ladislao IV in pueritia relicto decesserunt.
existimabat, ipsum judicem coram rege convenire
debuerit (a).
quae ad eandem
(coronationem) et ejus efficacium concurrere debuerunt" Uladislaum illud, velut jam vidimus,
usu receptum nuncupasse non obscure apparet.
Primus, quoad hactenus constat, post Andream II formali capitulationi subscripsit.
Prima duo vitia impotenti potius ejus
animo quam labefactandae constitutionis studio adscribi debent.
legibus obtemperabatur.
Ad Decr. 1523. art. 8. Cum tu nomina ipsa missorum Norimbergam oratorum
detexeris, nota mea mutari debet. Posset fortasse ita mutari: Prajus
oratorem fuisse Andream Szekely nescio unde desumpsit. Plures fuisse ipse
hic articulus indicat. Nomina autem eorum exprimet data ipsis instructio
cuius sequens est initium etc. Exprime unde habeas hanc instructionem. Post
haec
9.1 Neapoli regnavit Carolus Antegavensis opera Pontificum; qui Carolus erat
frater regis Galliarum Ludovici Magni; prius domus Hohenstaufiana praefuit in Neapolitano regno,
sed per Urbanum exauctorata est domus et Gallis delata; ex hac stirpe erat Iohanna regina, quae
Andream regem enecuit
in Gallia Avignionae et Urbani in Italia.
di ornare il vostro spirito, non
mai abbattuto dall' urto delle moderne poetiche prevaricazioni. Siatemi propizj, come
solete; e mi vi raccomando.
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346]: Obsidio Iadrensis, versio electronica, Verborum 22573, ed. Veljko Gortan; Branimir Glavicic; Vladimir Vratovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [anonymus-obsidio-iadrensis.xml].
Pavlovic, Pavao (1347-1416) [1371]: Memoriale, versio electronica, Verborum 12550, ed. Ferdo Sisic [genus: prosa oratio - chronica] [numerus verborum] [paulo-p-memoriale.xml].
Sobota, Ivan (m. 1467) [1438, Trogir]: Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica., Verborum 255, ed. Darko Novakovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sobota-i-epist-1438-07-15.xml].
Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477]: Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica, Verborum 16317, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [cipiko-k-petri.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1477, Split]: Carmina Latina, versio electronica, 2206 versus, verborum 14802, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [numerus verborum] [marul-mar-carmina.xml].
Sizgoric, JurajMarulic, MarkoMihetic, AmbrozTideo AcciariniAndrea Banda di VeronaHilarion di VicenzaRaffaele ZovenzoniGiliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477]: Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica, 1585 versus, verborum 10077, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - carmen; poesis - elegia] [numerus verborum] [sisgor-g-eleg.xml].
Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487]: Odae de apostolis, versio electronica, 526 versus, verborum 2640, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sisgor-g-odae.xml].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494]: Sermo de passione Domini, versio electronica, Verborum 7331, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - sermo] [numerus verborum] [nimira-m-sermo.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: De humilitate, versio electronica, Verborum 81625, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-humil.xml].
Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].
Niger, Toma [1522, Krakow; Rim]: Carmina tria ad Andream Cricium, versio electronica, verborum 462, versus 64, ed. Jacek Wiesiolowski [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-epigrammata-cricium.xml].
Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].
Brodaric, Stjepan (1490-1539) [1527]: De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica., Verborum 959, ed. Arnold Ipolyi [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [numerus verborum] [brodaric-s-mohach.xml].
Kruzic, Petar (m. 1537) [1532, Klis]: Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica, Verborum 990, ed. Bessenyei Jozsef [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [kruzic-p-epist-1532-08-28.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544]: Dialogus philosophandumne sit, versio electronica., Verborum 8149, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [andreis-f-philos.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545, Cracovia; Polonia]: Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica, Verborum 8436, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [andreis-f-polonos.xml].
Vrancic, Antun (1504-1573) [1553]: Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica, Verborum 10368, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [numerus verborum] [vrancic-a-iter.xml].
Grbic Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559]: Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica, Verborum 3353, ed. Nino Zubovic [genus: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [grbic-m-aristea.xml].
Rozanovic, Antun (1524-1594?) [1571]: Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica, 15122 verborum, 255 versus, ed. Nives Pantar [genus: prosa oratio - historia; poesis - ode] [numerus verborum] [rozan-a-vauz.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].
Auctores varii (1590) [1590]: Epistolae Siscienses, versio electronica, Verborum 11.224 (pro tem), ed. Josip Kolanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sisak-epist.xml].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].
Crijevic, Serafin Marija (1686-1759) [1740, Dubrovnik]: Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica, Verborum 6633, ed. Stjepan Krasic [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [crijevic-s-biblioth.xml].
Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Additamenta ad Annuas, versio electronica, Verborum 17030, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann-add.xml].
Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].
Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1790]: Operum omnium tomus III, versio electronica, Verborum 71764, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-3.xml].
Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1791]: Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica, Verborum 12898, epistulae 15, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [skrl-epist-kov.xml].
Baric, Adam Adalbert (1742-1813) [1792]: Statistica Europae, versio electronica, Verborum 91598, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [baric-a-stat.xml].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795]: Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica, 1960 versus, verborum 13466, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-epist.xml].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.