Your search found 80 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-80:

Denique, theatro quotquot huic assistitis,
Seu litteris, seu stirpe, seu virtutibus,
Sive omnibus clari et politi his dotibus!
Salvete cuncti, aures benignas et date!
Quod auspicatum esse omnibus Christus velit,
En, praeco ludi primus ad vos prodeo,
Ut cuius huc pedem tulistis gratia,
Telam ordiar. Novi semel spectaculi
Quam vultis ergo modo adfero tragoediam

Aga: Os impium! Blasphema tu libamina
Monstris deûm dicata dictitas „sacra“?
Veniet dies, quando orbis isthaec arbiter
Severus olim vindicabit acriter,
Sibique Christus debitum asseret decus.
Dar: Eheu, mali quantum haec trahent sacrificia
Ter execranda, Stygis et pianda sulphure!
Heu quam cruentam, ut vereor, haec stragem dabunt!
Pis: Pro, magne

vocabit! Quid, necem ergo si imperet,
Vocet ad scelus, mandet latrocinii nefas,
Patriamque uti prodas, parentes eneces,
Facias, potens sit quamlibet qui hoc imperat?
Vita, patre, patriane Christus carior?
Nut: Tu verba, quam sensi, secus, alumna, excipis,
Nam tale numquam Caesari obsequium probo.
Nec hanc ab ipso lacte perfidiam dedi,
Nec, si quid ille criminis fors

Quod quimus unum, rite fundamus preces!
Cat: Debile repressit foeminae aviditas genus,
Adserpsit in stirpem inde muliebrem lues.
Hinc nos inermes, debiles omnes sumus.
Sed Christus antidoto luem istam sustulit,
Et posse dedit ultra impiorum arma et minas.
Nut: Quid hisce verbis, virgo, praetendis geri?
Cat: Infanda Caesar sacra cum praesens geret,
Certum est

Et posse dedit ultra impiorum arma et minas.
Nut: Quid hisce verbis, virgo, praetendis geri?
Cat: Infanda Caesar sacra cum praesens geret,
Certum est parantem voce coram carpere.
Confido, Christus coepta curabit deus.
Nut: Facinus, puella, non puellae dictitas!
Animus tyranni virginis molli sono
Trux non movetur: pone spem vanam, precor!
Cat: Emensa nostris

Sed cum supremo spes mihi infixa est deo,
Sperare possum quidlibet tali auspice.
Nut: Tentare Christi numen audax non times?
Facinus inauditum tenera virgo paras?
Cat: Sic magna semper Christus ex vili gerit,
Demissa tollit, deprimit sublimia.
Holofernis alti sustulit Iudith caput,
Matrona vilis, magna sed soli deo.
At pectus expugnare, non arma expeto.

fiduciam,
Patriaeve vel opum, stirpis aut quod sit decus?
Cat: Non fecit istam stirps generis audaciam,
Nec opum superba fecit ambitio levem,
Sed Christus alti nobile genus aetheris
Illustre nobis contulit stirpis decus.
Nemo sub illo vilis aut ignobilis.
Sat mihi quod inde clara sit nativitas,
Quamquam nec huius vile sit genus

– furore differor – succendite!
Istuc iugatim tot magistros mittite,
Nec noster ullam ferre scit furor moram!
Trahite feroces! Ista sit vestra pietas!
Dae: Quid, virgo, nostri numne sit Christus memor?
Nam nulla nobis plura discendi mora est.
Cat: Fidenter istis corpus ignibus date,
Mortale flammis quicquid est dissolvite!
Mens astra Christo

istud en coronas praeparat.
Vos mox triumpho regna caeli maximo
Ibitis Osannah succinentibus choris.
Phi: Ne metue, virgo, mentis inconstantiam!
Firmabit idem, qui dedit, Christus fidem.
Nec sero quanquam deditos sibi deseret:
En nos moratur dexter assistens patri.
Vale, virgo, nostrae dux salutis omnium!
Nos ante Christum creditum praevisimus.

Audimus odas et beatum canticum.
Mihi visa vultus sum videre caelicos.
Cat: Humana postquam plura non suffert caro
Et tota languet vis remissa corporis,
Tunc ille, cui me credidi, Christus deus,
Caelestis adhibet robur efficaciae,
Qua frigus, ignes, vulnera et sitim et famem,
Et quicquid immane, ferimus fortissime.
Hic noctis umbras lumine illustrat suo,

vide,
Formaeque quidnam splendor iste postulet!
Genus Lagidae stirpis extingui sines?
Nobile nec illud prole Caesarea decus
Tolles avitum, unica propago sanguinis!
Christus furorem istum misit in pectora
Magicis puellarem imbuens mentem artibus,
Cuius sequaces orbe diverso exulant,
Et ante nostros sanguinem effundunt deos,
Poenasque spreti numinis

Corrumpet animum Caesar aut per vim tuum.
Cat: Ut mota non est mens mihi per mollia,
Quum leno mentem versipellis allicis,
Sic nulla quamvis aspera illam moverint.
Utrinque Christus ille constantem tenet,
Neque sibi sponsam comprimi per vim sinet,
Suae ille sponsae sponsus est fidelior.
I, nec timere Caesaris vim me, refer!
Cha: At iste magno vaeniet rigor

Qui non lacertos dissolutos deserat,
Prius rogata millies mors quam occupet.
Cat: Effunde quicquid saevus exigit furor!
Maiore quanto me malo confeceris,
Maiore tanto Christus ornabit bono,
Mihi ille sponsus, qui solum et caelum regit. 1356] sordet A, H 1189. 1374] H 1207: languentem A. 1345] C 1671. 1346] B 1543; C 1673. 1357sq.] C 1684sq.

Quum pertinacem reddit ista lenitas,
Redeo ad feroces mortis infandae cruces.
Vel sape vel istud supplicii genus subi,
A quo nec ullus te excipiat hominum valor
Nec ille Christus turpiter fixus cruci:
Uti se nequivit, sic nec hîc te liberet.
Cat: O non ferendum dedecus linguae deo!
Haeccine rependis probra homo saluti tuae?
Non istud, oro, Christe, patris

Max: Meditatur artes, advocat magicae dolos:
Tollite, priusquam carminibus illuserit!
Cat: Non, Caesar, istud me manet mortis genus.
Frustra quid istuc te tuus furor trahit?
Meme ille Christus nobilis ligni valor,
Me liberabit Caesare invito et diis.
Aspice supernum caelitus Christi thronum:
Inde est potestas maior adversus rotas. –
Quid tu, cruente

Libycaeve tygris aut draconis induis,
Coniunx monere sic aberrantem potest.
In hanc tyrannus, dedecus sceptri, furis?
Non huic superna sidera astare aspicis?
Adversus artes Christus expugnat tuas.
Dapes negasti, Christus huic caelo dedit.
Verbere cruento utrumque tutudisti latus,
Ille medicatus fortius robur tulit.
Et iam rotatas fulmine ussit machinas.

Coniunx monere sic aberrantem potest.
In hanc tyrannus, dedecus sceptri, furis?
Non huic superna sidera astare aspicis?
Adversus artes Christus expugnat tuas.
Dapes negasti, Christus huic caelo dedit.
Verbere cruento utrumque tutudisti latus,
Ille medicatus fortius robur tulit.
Et iam rotatas fulmine ussit machinas.
Quid pergis ergo numen usque offendere?

Quid pergis ergo numen usque offendere?
Christum verere potius, et deum invoca!
Max: Misera, nefandae vocis ora comprime,
Patrona Christi ne necem inde sorbeas!
Liv: Christus patrona non eget tali deus,
Sed nec recuso, si necem intentes mihi.
Max: Sectaris ergo Christianorum scelus?
Liv: Sum Christiana magis, ut evitem scelus.
Max: Illam reducas intus

Nemo cadaver, praecipio, truncum levet:
Maneat petendum canibus et soli feris!
Liv: En, sum parata sub tyranno te mori.
Repudio foedus, sponsa quod nuper dedi.
Christus mihi vir est potens deus omnium. 1555sq.] B 1688sq.; C 1763. 1557–623] H 1396–421, 1425f., 1422–24, 1427–65. 1557–64] B 1673–79; C 1742sq. 1563] Cic. Sull. 88 ne qua generi ac nomini suo nota

Sic sic, agite, sic pergite socii mei!
Estote fortes, sitis imperterriti,
Nil vos minae, supplicia nulla terreant,
Christi a fide ne mors vel ipsa separet!
Agonotheta Christus ipse vos videt
Vobisque aderit in hoc pius certamine
Victoribus trophaea laeta praeparat.
Bru: Ne, quaeso, tantum, Porphiri dux inclyte,
Sis anxius fideique nostrae deroges!

Quibus deus caelique tota curia
Adstant, favent et gratulabundi statim
Sese exhibebunt obvios victoribus, 1693–95] B 1806sq. 1702 Estote fortes] B 1811; C 1890. 1705 Agonotheta Christus] E.g. Tert. mart. 5,3 Bonum agonem subituri estis in quo agonothetes deus vivus est. 1713–16] B 1808sq. 1720] H 1508; B 1810. 1722–24] H 1505–07; B 1828–30. 1727 athleta Christi] C 998; cf. e.g. Ambr.

Maiore quondam concremandi fulmine!
O ter beati, qui tibi occumbunt, deus,
Pro morte vitam sempiternam nam impetrant!
Petitur labore vique sic caeli thronus.
2: Quin Christus istud virginis corpus suae
Condi et tueri monte Sinai iubet,
Ne foeda purum corpus attrectet manus.
Tollamus illo martyris virgunculae
Artus pudicos, numinis Christi domum!

fuistis hos grata praesentia,
Studiaque nostra promovere satagitis.
Pro quo favore et ceteris beneficiis,
Quia non datur pares referre gratias,
Rependat auctor, fons et ipse omnis boni
Christus deus, per quem valete et plaudite! 1883 valete et plaudite] Ter. Eun. 1094; Haut. 1067; Phorm. 1055.

sy znemen zu sein weib.
Chatrina vermelt Seel und leib
Christo, veracht die gaben gross,
Bitt den frummen Macharius
Der tauffet sy dabey sthen
Christus Maria und Engel schon.
Maxenz darnach wirt empfangen,
Vom Bischoff Rhat entgegen gangen,
Bringen d Schlissel der grossen statt,
Welche Alexander gebawen hatt.

Drumb sy Maxenz mit feur verbrant,
Das doch Ir leiber gar nicht brent,
Sy that Macharius all begrabent.
In dem Kercher der Jungfrau
Erscheint Christus, d Engel, unser Frau,
Sterkhen sy die marter zleiden,
Sprechen, sy wenn Alzeit bey Ir bleiben,
Sy nit verlassen In der noth
Und helffen tragen den bittern todt.

Eubulus Philaletes Doctores Catharinae Christus B. Virgo Angeli

maris terraeque potentem. 358 vinclo... iugali] 382. Scena IIII. Angeli – Christus – B. Virgo – Catharina – Macharius
Cat: Aeterni o nati genitrix, domina aetheris alti,
Quae mortale genus caeli miseraris ab arce,
Gnatum ostende tuum, quem

piis inopes manibus qui velat amictu:
Illius omne teget crimen deus, Ille beatus
Vivet inextincta super aethera luce coruscans.
Eub: Hospes ut in tua divertat tecta hospita Christus
Hospitio miseris sint officiosa iuvandis:
Gloria tunc tua mansuris super aethera factis
Surget, et aeternis succedes sedibus hospes.
Cat: Iam sat multa mihi o Patres

secures
Temnis?
Cat: Temno equidem quicquid Christi adversatur honori.
Bia: Heu, heu, quam timeo, ne te fata impia tangant!
Cat: Fata nihil possunt: solus regit omnia Christus.
Amo: Ah fugias, Regina, precor, tam dira pericla!
Non temere decet iratum irritare Leonem.
Dira laboriferis circumvallata periclis
Coepta paras, quae ni fugis,

730–40.
IESUS, dominus dominantium, rex omnium
Regum, gubernans omnia et omnia dirigens
Summa potentia et insuperabili imperio.
Max: O virgo, Christus, quem deum esse praedicas,
Infestus hostis et inimicus est mihi.
Proinde, cum tuae eloquentiae satis
Nequeam facere aut responsa commoda reddere,

insigniit orbem.
Desinite ergo, viri, Christi indubitata negare
Numina et infandos divosque deasque tueri!
Max: Respondete viri, non respondetis, inepti?
Chorus: Improbas Christus temerariasque
Comprimit linguas cohibetque dentes
Impios, fraudem laqueosque solvit
Vindice dextra. 1217–22] BM 3,94–99 Magnus Aristoteles hominum

tyrannum,
Ite, domos caeli sacrosque intrate penates,
Ite, sequar! Nec vos sacri lavacri iactura
Terreat: abradet scelus omne salutifer ignis.
Iamque propinquabit Christus metamque tenentes
Numine propitio excipiet caeloque locabit.
Corpora tarda quidem tremulis incendia flammis
Urent, ast animas capient stellantia templa.

Doctor magne vale etc.
Rel.Phi: O pia virgo, vale, vale, o sanctissima virgo!
Doctor magne vale, vale, o inclyte et optime doctor!
Cat: Ite alacres, nam Christus erit laetissima vobis
Merces ac miseri praesens medicina doloris! Scena III.

sic velle necessum est.
Gaudia venturis dolor hic mihi proferet annis. Scena VI. Christus – B. Virgo – Angeli- Catharina
Salve, o sponsa, meis thalamis dignata beatis!
B.Vir: O felix animi, iam iam manus aethere ab alto
Auxilium feret et sponso

res moram non sustinet!
Max: Vos interea hanc in carcerem reducite! Scena III. Christus – B. Virgo – Catharina
Pax et amica salus tibi, ter charissima sponsa!
B.Vir: Parce metu Costis! Transit dolor atque malorum
Meta venit. Sperata dein te gaudia

Viden rotas, tormenta dentibus horrida
Saevissimis gladiisque micantia plurimis?
Quamvis amor flammans tui me conficit,
Tamen nefandas te pati cogam rotas.
Non ille Christus turpiter fixus cruci
Te liberabit, his quin iam pereas rotis,
O stulta, iners, insana, proterva bestia!
Cat: O genus insolitum poenae, o miserabile visu!

vocis ora comprime,
Patrona Christi, ne necem incurres malam!
Imp: Caesar, non manifesta vides miracula rerum?
Ah cessa irritare deum, tibi me quoque Christus
Abstulit, et vivo caput hoc in flumine lavi.
Puellae: Ah cessa irritare deum, tibi nos quoque Christus
Abstulit, et vivo capita haec in flumine lavit.

rerum?
Ah cessa irritare deum, tibi me quoque Christus
Abstulit, et vivo caput hoc in flumine lavi.
Puellae: Ah cessa irritare deum, tibi nos quoque Christus
Abstulit, et vivo capita haec in flumine lavit.
Imp: Non posthac tua sum, neque me reverentia Martis
Nec Iovis ulla tenet. Tua sint haec numina. Vincet

Abstulit, et vivo capita haec in flumine lavit.
Imp: Non posthac tua sum, neque me reverentia Martis
Nec Iovis ulla tenet. Tua sint haec numina. Vincet
Christus et occumbes cum relligione deorum.
Max: O furor, o rabies, quaenam haec fortuna malorum!
Pestis et ira deum Stygiis sese extulit undis.
Ah quo me vertam? Rumpuntur

1651sq.] Ov. met. 5,244sq.... inexorabile durus / exerces odium, nec iniqua finis in ira est. 1653sq.] A 1536sq. 1655–62] BM 3,490–95 Manifesta vides miracula, necdum / Irritare deum cessas. Tibi me quoque Christus / Abstulit, et vivo crines in flumine lavi. / Nec tua sum posthac nec me reverentia Martis / Nec Iovis ulla tenet …deorum. 1663 O furor, o rabies] BM 3,650. 1664] Verg. Aen. 3,215. 1665sq.] Verg. Aen.

parricidii, o latro!
Non Porphyrii pudet innocentem sanguinem
Fudisse? Scelus! Vah pudeat, quin et me necas?
Sum Christianus. En, caput quin amputas?
Christus deus est, sed dii tui sunt daemones,
Teterrimi, turpissimi, miserrimi.
Gal: Insanus homo est, o imperator, qui cupit
Martyr vocari. Fustibus tundi solet

Sibi vult? Venire numina quaedam conspicor.
Celerate, venite, viri! Fugite monstra horrida!
Ang.1: Inimica Christi turba, cito fugite hinc procul,
Nam Christus istud virginis corpus suae
Condi et sepeliri in monte Synai iubet,
Ne virginale corpus attrectet furor.
Ang.2: Tollamus igitur martyris virgunculae
Artus pudicos

Ang.2: Tollamus igitur martyris virgunculae
Artus pudicos numinis Christi domum!
Laudemus aeternum decus aeterni patris!
Ang.3: O ter beato sidere passi,
Quos Christus voluit suos!
O ter beato numine passi,
Quos legit sibi martyres,
Ut sub tyranno vindice palmam
De falsis referant diis, 1955–65] A

Tragoediae Eremita Prologus et epilogus Christus infans B. Virgo Catharina

nefando tota contactu horruit. / Actum est abunde. Actus I. Scena 2 Catharina – Angeli – B. Virgo – Christus infantulus – Famuli
Turba famularis, paululum hinc recedite
Domumque abite! Sola mecum seriam
Tractabo quaestionem. Ubi expedivero,
Vos more nostro de fidei

cum potente spes mea nitatur deo,
Sperare possum quidlibet tali auspice.
Nut: Tentare Christi numen audax non times?
Virgo tenella facinus insolitum apparas?
Cat: Per vilia Christus magna semper conficit,
Demissa tollit, deprimit sublimia.
Holofernis olim sustulit Iudith caput,
Matrona vilis, magna sed soli deo.
Cur

Gentisque cladem regiae non pensitas?
Ah parce, virgo, parce tibi et propagini,
Restitue quondam sobole lapsuram domum!
Cat: Stirps illius non interit, cui Christus est
Loco parentum, filiorum, affinium.
Quicunque gaudet Christiano sanguine,
Habet omnia. Vana cura stirpis exulet!
Nut: Ratione nil

Cohibe ad petita facile responsum mea!
Edic, quod istam dat genus fiduciam?
Cat: Non fecit istam stemma, rex, audaciam,
Nec opum superba fecit ambitio levem,
Sed Christus, alti nobile germen aetheris,
Illustre nobis contulit stirpis decus.
Nemo sub illo vilis aut ignobilis,
Sat mihi quod inde clara sit nativitas,

Cat: Solus deus.
Max: Quis iste deus, bona omnia qui complectitur?
Cat: Monarcha caeli, terrae et aequoreae plagae,
Christus, dominus dominantium, rex omnium
Regum, gubernans omnia, omnia dirigens
Summa potentia et imperio insuperabili.
Max: O virgo, Christus, quem deum esse somnias,

plagae,
Christus, dominus dominantium, rex omnium
Regum, gubernans omnia, omnia dirigens
Summa potentia et imperio insuperabili.
Max: O virgo, Christus, quem deum esse somnias,
Infestus hostis et inimicus est mihi.
Cat: Ideoque, Caesar, te miserum pronuntio,
Et a salutis ianua exclusissimum,

Quod ultro porrigunt ministri, dicite:
„Gramen damus Apidi.“ Quid ad rem tam levem
Humi tenetis fixa lumina? Quid magnum peto?
Omn: Solus deus Christus, reliqui sunt daemones.
Pha: Catharina capta spiritus vobis facit?
O spes inanis, deserite infaustum caput,
Servate vosmet ipsos! Nam brevi,

Quid, o puellae, brachiis circundare
Et ferre nodos eligitis ferri gravis?
Abicite gramen Apidi pauxillulum,
Per hos ministros mittite et salva omnia!
Omn: Solus deus Christus, reliqui sunt daemones.
Phar: Abolete dominam e corde, nec vos perdite
Cum perdita! Catharina caedi proxima est.
V.1: Prohibeat ille maximus

prosequi nostrum senium!
Vobis mihique gratulor, quod pro dei
Honore sordes experimur carceris,
Et experimur sponte nostra. Subrigat
Nos causa! Causa Christus est, cuius fidem
Mecum professi geritis isthaec vincula,
Vos nulla licet necessitas adegerit.
Ne moveat ergo molestia haec breviuscula,
Afflictioque qua videmur

Mortem minatur? Esto! Mortem corporis
Quis Christianus timeat? Illa ianua est
Vitae perennis et perennis gloriae,
Quam pollicetur fortiter pugnantibus
Athleta Christus, qui rependet praemia.
Subducite vos hinc paululum! Pellax venit
Fallaxque Mundi Gloria. Novi quid velit,
Verum simulabo et audiam. Omn: Fac quod lubet,

Glo: Quod obstruis aures carmini dulcissimo,
Altisque mersa cogitationibus
„Christum“ cies, „Christum“ sonas, „Christum“ intonas?
Christus furorem misit hunc in pectora,
Ut temet ipsam negligas tantae immemor
Felicitatis. Huc, o virgo regia,
Huc respice! Caesar nec rogatus nec tuis

Cup: Votum illa Christo virginitatis edidit,
Hinc aditus interclusus. Et enim nil mihi
Vel perparum iuris, ubi vota castitas.
Nimium hos tuetur Christus. Fur: Ite ad Tartara!
Ego solus hanc domabo hodie virgunculam,
Aut abdicabo me „Furoris“ nomine.
Ite, ite, fausta nuntiate Belzebub!

Tum facile statuis te trophaeum iudice:
Adsunt, procacem qui tibi vocem comprimant!
Cat: Christo auspice non detrecto pugnam. Sint licet
Proposta praemia philosophis, Christus tamen
Erit mihi merces copiosa, infantium
Qui pandit ora et in nihilum sapientiam
Sapientium redigit. Max: Mora ne sit longior
Et taedium

Paremque deliro seni culo assensum datis?
Phi.2: Si doctior omnibus nequit resistere
Verbo potenti, quis resistere audeat?
Omn: Christus deus solus, reliqui sunt daemones!
Max: Vah, capita morti obnoxia! Heus, satellites,
Omnes ad unum ducite in medium fori,
Ibique coram

date. / tacent et albus ora pallor inficit / mentesque perculsae stupent. 1340–44 Si … datis] A 968–72. 1351 cineres … dispergite] B 1283 (= BM 3,190).
Phi.1: Putasne, virgo, Christus est nostri memor?
En, nulla nobis plura discendi mora est.
Cat: O vos beatos, ignibus corpus date,
Mortale flammis quidquid est dissolvite!

Max: Heus, satellites,
Abripite, quos praestigiatrix detinet!
Phi.omn: Vale virgo, dux nostrae salutis omnium!
Cat: Valete, firmet, qui dedit, Christus fidem!
Fau: Magnanime Caesar, si licet, paula eloquar.
Max: Licet, mea coniunx, audio. Fau: Virgunculam
Fors

Salvete o fidei ter quater indices,
Salvete, oscula figite! Actus IV. Scena 4. B. Virgo – Christus infantulus – Catharina – Angeli
Catharina, salve, gaude, iterum sponsus tuus
Te visit. Ecce, quam corollam gemmeis
Interpolitam flammulis monstrat! Tua est.

Ag. 287. 1564–67] A 1153–56. 1570] A 1160sq. 1577–84] A 1173–82.
Nec ulla toto corpore apparet nota.
Cat: Cum tota languet vis remissa corporis,
Tunc ille, cui nos credimus, Christus deus,
Coelestis adhibet robur efficaciae.
Fau: O quam beatam me puto, quod te viderim!
Cat: O si videres, quod video, quantum tibi,

Fau: Sed timida sum, duramque mortem exhorreo,
Et maxime ferocientis Caesaris
Minas. Cat: Bono animo es, temperabit gaudiis
Supplicia Christus, vix ut ipsa sentias.
Fau: Quo sit colendus ille ritu nescio.
Cat: Docebo ritum: non cruentis bestiis,
Sed mente pura comprecandus est. Fau: Palam
Christus fateri non

Supplicia Christus, vix ut ipsa sentias.
Fau: Quo sit colendus ille ritu nescio.
Cat: Docebo ritum: non cruentis bestiis,
Sed mente pura comprecandus est. Fau: Palam
Christus fateri non pudebit, pectori
Repente virtus indita est, quae Caesaris
Contemno qualecunque tormentum apparet.
Proinde tibi nodosa solvam vincula.
Cat: O absit hac me

quies est perpetua et felicitas,
Per hasce tantum comparanda miserias.
Por: Si Christi et ego cum militibus mihi subditis
Fidem asseram, quid praemii Christus dabit?
Cat: Nunquamne scripta Christiadum tibi lecta sunt?
Por: Nunquam occupato Martiis laboribus.
Haec non vacavit legere. Quid Christus dabit?

Fidem asseram, quid praemii Christus dabit?
Cat: Nunquamne scripta Christiadum tibi lecta sunt?
Por: Nunquam occupato Martiis laboribus.
Haec non vacavit legere. Quid Christus dabit?
Cat: Coeleste gaudium, quod hominis mens nequit
Concipere nec lingua eloqui. Por: Ausim credere?
Cat: Promitto, spondeo, firmo.

Cat: Ne perde, Caesar, innocentes! Max: Sistite!
Tu fare, quis te paverit! Cat: Quis paverit?
Qui pascit omnes et dat escam animalculis,
Christus deus me recreavit ferculis,
Plagasque coelica medela sustulit.
Max: Magicas sed artes Christiani adsciscitis
Christumque fictis tollitis miraculis.

animam tormenta iam nunc extraham.
Cat: Quid corda eâdem, Caesar, oberras saepius?
Effunde, quidquid exigit insanus furor!
Maiore quanto me malo confeceris,
Maiore tanto Christus ornabit bono.
Mihi ille sponsus, qui solum et coelum regit.
Te sperno, qui vitulo et deûm tot statuis
Servile caput subdis. Mea haec sententia.
Max: O bestiam

B 1614.
Haec summa superis petitur abs te victima.
Max: Vel sape vel experire supplicii genus,
A quo nec ulla vis hominum te liberet
Nec ipse Christus turpiter affixus cruci!
Cat: O non ferendam numini blasphemiam!
O Christe, sponse, signa monstra coelitus,
Intende coelo praepotentem dexteram,

– Octavia – Melite – Drusilla
Mentem, imperator, mitiorem concipe!
Quousque bellum cum deo frustra geris?
Non huic superna sidera adstare aspicis?
Adversus artes Christus insurgit tuas.
Dapes negasti: Christus e coelo dedit.
Verbere cruento contudisti innoxiam:
Ille medicatus fortius robur dedit.
Et iam rotatas fulmine ussit

Mentem, imperator, mitiorem concipe!
Quousque bellum cum deo frustra geris?
Non huic superna sidera adstare aspicis?
Adversus artes Christus insurgit tuas.
Dapes negasti: Christus e coelo dedit.
Verbere cruento contudisti innoxiam:
Ille medicatus fortius robur dedit.
Et iam rotatas fulmine ussit machinas.
Quid pergis ergo numen usque

Extraque portas foedifragos cum duce
Foedifrago truncate! Omn: Num repellere
Vim vi iubes? Por: Non ensibus, at patientia
Pugnare Christus praecipit, arma ponite!
Omn: Habe tua arma, Caesar, en sequimur ducem!
Por: Estote fortes, o generosi milites,
Iam iam deus coelique tota curia

petitio.
Cat: Ecquandiu, Caesar, gravis nimium mihi
Instare pergis? Subsequar ad coeli domos,
Qui me praeiere. Rumpe fatorum moras!
Non nubo cuiquam, Christus est sponsus meus,
Ut annulus index, quem digitis gesto, aureus.
Max: Vah, pertinacem, duram, inexorabilem!
Str: En sanguine rorans Porphyrii caesi caput!

esset, a tabula manum refigeret atque a comparandis praedictis neotericis neotericis] Als „Neoteriker“ (von gr. neos – neu, Komparativ neoteros – neuer) bezeichnete sich im ersten Jahrhundert vor Christus in Rom eine Gruppe von Dichtern, als deren prominantestes Beispiel Catull gilt (wohl auch deshalb, weil seine Gedichte allein in ihrer Gesamtheit erhalten sind). Die Neoteriker brachen mit den Gewohnheiten

suppressionis utar litterasque illius de tali argumento loquentes ad tenebras amandabo. (6) Neque etiam intermittam eundem a pervicaci sua impressione validius dihortari. (7) Interea reverendissimae amplitudini vestrae a Phoenice reviviscente, qui Christus est, felicissimum pascha precor et pacem tum huius temporis, tum illam, quae exsuperat omnem sensum. 487. Stephani an Kooperator Fortunatus Clementi in Mais Stams, 22. Mai 1666

profani ignes, amica Coelo pluvia iam occupavit! Aurea redeunt saecula! Gemina corda, concordia pari liquescunt in unum! (Musica Instrumentalis) 10 Anima una] Vulg. act. 4,32. – 17 Christus Ecclesiam] Vulg. Eph. 5,29. – 25 Adhaerebit] Vulg. Eph. 5,31 (=gen. 2,24; Matth. 19,5; Marc. 10,8). Emblema octavum: Aquilini Pulli circa solem – N o n d e g e n e r e

et compendio dicere. Supra fores sacrae aediculae D. Felix Cantalitius ex pario marmore Neapolitani artificis opus, viri magnitudine spectabilis est. ad sinistram ante has fores Christus in sepulchro eadem magnitudine quiescit tam stupendo artificio, ut membra, musculi et nervi omnes omnibus statuis emendatiores sint. Temp- lum intrantibus arae occurrunt

qua- tuor, ex quibus tabulas tres Paulo Paganio Mediolanensi, quartam, quae Divam Annam refert, Cygnianio Bononiensi, summis PPrum nostrorum aetate artificibus debemus interius Christus e cruce depositus et divinae matri acclinis praestantem Josephi Riberae vulgo Espagnoleti manum commendat, parietes tabulae oc- to gesta taumaturgi Paduani lo- quentes Petri

progredimur, ubi mediam praegran- dis se tabula offert, quae plane divi- nos virginis S.L.C. vultus vultus a Jor- dano expressos commendat, ex utroque latere sancti tres leges, Christus in hor- to, idemque spinis coronatus, crucem ba- julans et a morte in gremio matris depositus admirabili iterum Jordani peni- cillo comparent. Et ne servator in tu- mulo

Omnis, et aeternâ furgat solidissima petrâ,
415  Vos mihi sinceros non torto tramite calles
(Si tamen id mereor) faciles monstrate, viamque
Pluribus haud tritam: Jam sacrosancta tenemus,
Vagit ubi Christus, Cunabula; dicere plausus
Quis queat, Aligerûm dulcis certamina cantûs, 395f. San. 2,296f. aegra cubantis / membra 399 San. 2,297 mox alligat ipsos 400 San. 2,300 palmarum vimine textum 401 San.

Results Bibliography

Sonhovius, Johannes; 1543-1580 (1543-1580) [1577], Catharinias, versio electronica (), 2073 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [sonhovius-j-catharinias].

Starck, Wolfgang; 1554/55–1605 (1554/55–1605) [1606], Catharina Tragoedia, versio electronica (), 1973 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [starck-w-catharina].

Stephani, Benedikt; 1613–1672 (1613–1672) [1640], Copiae Litterarum ad diversos ab anno Christi 1640, versio electronica (), 272 folia, Ed. Schaffenrath, Florian [word count] [stephani-b-copiae].

Anonymus [1646], Spes aurei saeculi/Tyrolis pacifica, versio electronica (), 25 folia, Ed. Tilg, Stefan [word count] [anonymus-spes].

Roschmann, Anton; 1694–1760 (1694–1760) [1743], Iter Bulsanense 1740 confectum, integre descriptum 1743, versio electronica (), 5 folia, Ed. Schaffenrath, Florian [word count] [roschmann-a-iter].

Pruner, Giuseppe; 1697-1774 (1697-1774) [1744], De partu virginis, versio electronica (), libri tres: 586 + 682 + 683 versus, Ed. Schaffenrath, Florian [word count] [pruner-g-partu].

Click here for a KWIC Report