Cat: Quas pernegavit Caesar humanas dapes,
Ad me beatas nuncius caelo tulit,
Et luce tetram reppulit caliginem.
Liv: Video, nec oris splendor hinc emarcuit,
Nec ulla toto corpore apparet nota,
Sublata vibex omnis acti mastigis.
Sed et misertae dum tibi solatium
Paramus isto proximae pro limine,
Audimus odas et beatum canticum.
Mihi visa vultus sum videre caelicos.
Cat: Humana postquam plura non suffert caro
Et tota languet vis remissa corporis,
Tunc ille, cui me credidi, Christus deus,
Caelestis adhibet robur efficaciae,
Qua frigus, ignes, vulnera et sitim et famem,
Et quicquid immane, ferimus fortissime.
Hic noctis umbras lumine illustrat suo,
Hic lacera nostrae membra carnis leniit.

Quos visa vultus es videre caelicos,
Huc fuit ab illo missus usque nuncius,
Paranymphus alti qui mihi sponsi foret,
Ut nupta Christo sic pudica conforem,
Uti post solutam corporis compaginem
(Quod Caesar, opto, conferat tuus brevi)
Subeam beatos sponsa tum Christi polos.
Liv: Non ille certe mortis inferet malum 1168–72] B 1494–97. 1173–82] C 1577–84. 1189–1191] C 1585–1587. 1195 lacera ... membra] Sen. Ag. 746.
Meus ille coniunx crudus, humani immemor:
Nodosa solvam vincla, libera ut exeas.
Cat: O absit hac me visites caussa, precor:
An ut paratas caelitus mihi nuptias
Et ut peracti serta iam certaminis
Ignava Christo deseram et fallam fidem?
Non fugio, proinde sed magis palmam moror,
Qua me supremus decoret in caelis deus.
Illic quies est grandis et felicitas,
Quae sit per istas comparanda angustias.

Namque ut patenti semen exceptum solo,
Ni putrefiat, non bonam frugem feret,
Mortale sic hoc debet immori prius
Quam tangat astra corpus istud terreum,
Ubi munus olim messis aeternae metat.
Por: Est vestra sane secta quam solam probem
Solidum requirens tramite adoperto bonum
Deumque verum tot reiectis asserens.
Liv: Eadem ego certe, Porphiri, tecum assero.
Cat: Isthaec beatos reddet agnitio dei,
Si, quem asseritis, una colatis cognitum.
Por: Quo sit colendus ille ritu, haud novimus.
Cat: Docebo ritum: non cruentis bestiis,
Sed mente pura comprecandus est modo.
Por: At initiandi nullus est ergo modus?
Cat: Est. Ficta si non lingua simulat hanc fidem,
Sacrabo mecum vestra Christo pectora.
Liv: Hoc usque votis, voce nec ficta obsecro!

Mel: Domina, recede, ne quis haec cernat loquax!
Huc fert ab aula nuncius celer gradum.
Fortassis istud, vis quod arcanum, efferet.
Liv: Non me fateri iam palam Christum pudet.
Alia subivit pectori vis roboris.
Nec metuo diras Caesaris nostri minas
Neque adeo tantum nuper horrendam necem.
Cat: Ista est lavacri vis sacro spiramine
Immissa menti, qua novus surgit vigor.
Vos ite, Christi spiritum sectamini!
Docebit ille, vincta quod minus queo.
Por: Heus tu, cave, praefecte, sedulo precor, 1205–13] B 1504sq.; C 1604–11. 1214sq.] Vulg. Ioh. 12,24sq. nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit ipsum solum manet, si autem mortuum fuerit multum fructum adfert. 1223] C 1622. 1225–27] C 1598–1600. 1235sq.] C 1600–02. 1239] Tert. adv.Marc 4,9,7 unius lavacri vis; Paul.Nol. carm. 22,39 formatumque hominem limo et spiramine sacro. 1241sq.] C 1623sq.
Nos hic fuisse ne cuiquam dixeris,
Neu quis tuorum haec verba aut facta eliminet
Trucisque ad aures deferat Maxentii!
Meam vicissim gratiam omni tempore
Vobis paratam sentietis, credite!
Col: Linguam mihi prius quis amputaverit,

Extorserit quam verbulum vel unicum!
Pol: Quin colla citius ense quis haec praesciderit,
Violare quam datam tibi cogat fidem!
Aga: Malimus omnes centies vel sanguinem
Quam te tyranno principem sic prodere!