Quod quaesisti inventum est in 20 locis.

Preme hic ut KWIC videas

6.4.24   Quae potuit terris notior esse manus?
6.4.25  Nec reor immemorem nostri, mea Musa benigno
6.4.26   Hospitio cuius largiter usa fuit,
6.4.27  Quem consors studiis communibus allicit aetas
6.4.28   Et par ingenii iungit imago mei.
6.4.29  Ergo quid

uitam suam periclitari | quam castitatem pollui, cum ab illa irata tentati adulterii insimularetur. Magnam deinde fratrum in se iniuriam cum ulcisci posset, magnis rependit beneficiis: eos quippe a quibus in seruitutem uenundatus fuerat, in Aegyptum urgente fame profectos benigne suscepit largiter-que aluit. Erat enim secundus a rege, cuius uisa obscuritatibus inuoluta Spiritu Sancto reuelante plana fecerat. Moyses Exodi. 2 Gratus fuit Moyses.

anteire. Adeo enim Hungariam ędificiis exornauit, ut Alemaniam his rebus cultissimam hac tempestate pene adaequet. Tam uero hospitaliter ac benigne eos maxime, qui ad eum publico nomine accessissent, excipiebat, ut praeter elegantem lautitiam, quam largiter praebere solebat, neminem ab se unquam dimiserit, cui aut uestem pretiosam, aut equos phaleratos, aut coelatum argentum dono non dederit. Atque iccirco nemo ad eum tam inimico accessit animo, quin amicissimus abierit. Hoc insuper famae huius

curauit, dato negocio Ionae Dalmatae, qui eos nauibus imponeret. Et quia Ionae spem ostenderat Selynes Caërensis satrapeae, Caërenses, ipsos praesertim diuitiis claros, Ionas sibi conciliandos ducens, loco ditium tenuiores ciues ablegauit, retentis his domi, qui eum donis, ut fama est, largiter coluerant, simul quorum amicitiam aucupabatur, magis suis quam regiis rationibus inseruiens. Nempe si opulentioribus sociis praeesset, maius emolumentum sibi inde prouenturum sperabat. Quae res ubi indicio eorum, qui asportabantur, ad Selynem delata est, accitum in castra Ionam

non habeat, sed quo me clientelae eius insinuarem, quae felix ualeat, et cui me plurimum commendo. Ab Ismaele Sophaenorum principe nihil est, oratorem ad Turcam miserat, hic aliquantisper Constantinopolim moratus ab Solymano largiter donatus domum rediit, pacem iter eum et Solymanum Turcae sperant. iterum Illustrissima D. V. Valeat. Die

cura recessit?
Quis per vos linquor praeda cibusque feris?
Quae mea vel mi vos injuria fecit iniquos?
Cur tantis vestris distrahor aut odiis?
In quo me tandem sensistis dicite avaram?
Aut potius quid non largiter exhibui?
Non vobis auri, non vobis copia deerat
Argenti, pinguis fertilitasque soli.
Vos nec equos estis peregrinis ducere regnis
Assueti, aut validos vestra ad aratra boves,
Vos fontes gelidos

apud Graecos enarrarunt: apud Latinos aliquoties idem sacit Augustinus. Relinquitur ergo, in istiusmodi locis, ne veluti steriles sine fructu praetereantur, optimo iure allegoricas interpretationes concinnari: in caeteris vero locis nequaquam. Nam ubi perspicuae sunt historiae, quae perse satis largiter doctrinam salutarem suppeditant, (qualis in libris Iehosua, Iudicum, Samuelis, Regum plurimae) ubi item nuda continentur praecepta, mores informantia (uelut in libris didacticis, Proverbiis inquam, Ecclesiaste, Hiob, Psalmis) supervacaneum fuerit allegorias anxie interferere. Nam neque

alibi quod ad institutionem seu admonitionem, alibi quod ad correctionem conducit: denique qui passim etiam eruet consolationes, et haec omnia accommodata vel publice toti Ecclesiae, vel privatim suae conscientiae: is profecto intelliget, se fructum multo uberrimum reportare: quandoquidem largiter sibi paraverit, quo totus homo, tam internus quam externus, fide, charitate et sperite imbuatur. Nullus vero occurrit in libris Sacris locus tam salebrosus, infoecundus, aut sterilis, quin aliquae saltem fructus spiritualis partes, hoc est, aut doctrina, aut redargutiones, aut

deponere, et invenire atque eruere veritatem. Nam si ad divinae traditionis caput et originem revertamur, cessat error humanus: et sacramentorum caelestium ratione perspecta, quicquid sub caligine ac nube tenebrarum obscurum latebat, luce veritatis aperitur. Si canalis aquae, qui copiose prius et largiter profluebat, subito deficiat, non ad fontem pergitur, ut illic defectionis ratio noscatur, utrumne crescentibus venis in capite siccaverit: an vero integra inde et plena procurrens, in medio itinere destiterit? Quod et nunc facere oportet Dei sacerdotes, praecepta divina servantes, ut in

1.1446  Manibus ut solvat patrum pia justa suorum,
1.1447  Qua decet in campis atque hostia ab hoste petita.
1.1448  Illi praevalidam penetrant audacter in arcem
1.1449  Largiter effuso Turcorum sanguine in illa
1.1450  Moesta rigant juvenes genitorum busta piorum:
1.1451  Regalisque arcis claustrum pro Caesare servant.

et praeclarum ingenio minaretur, admirationi erat. Ad vigesimum fere aetatis annum Romae moratus est Cortesiorum hospes, uti ipse in epistola ad Paulum Cortesium testatur:
Nec reor immemorem, cuius mea Musa benigno
Hospitio toties largiter usa fuit. A Laurentio Alterio nobili item hospitio aliquando etiam aeger exceptus. V. Florebat per idem tempus Romae in Quirinali colle Academia, de qua

domi esset, triticique copia.
At haec diebus tristibus consumere
Quod jam statuerat, colligebat vilium
Per arva quidquid pullulabat graminum,
20  Talique ventrem largiter opplebat cibo.
Rerum sed esus jugis insalubrium
Sic sanitatis peturbavit ordinem,
Brevi ut perierit, intactusque haeredibus
Ingens acervus tritici remanserit.

289. [287.] Ad Phoebum, de ejus imagine a Meuccio picta.
4.289.1  Quod debet cantor tibi, Phoebe, Meuccius, omne
4.289.2   Id pictor solvit largiter ille tibi.
4.289.3  Tu liquidam iuveni vocem, numerosque dedisti,
4.289.4   Ille tibi hanc, qua nil pulchrius est, faciem,
4.289.5  Qua visa poterat percelli scilicet

quoque vix patior, talem quod, Marce, fovere
5.25.4   Pergis, quod praefers omnibus unum aliis.
5.25.5  Quam te dedecoras? Quam tu tibi detrahis ipse,
5.25.6   Illi quod tribuis largiter, omne decus! 26. De Aulo causidico et pictore.
5.26.1  Picturam et causas tractat simul Aulus, utroque
5.26.2   Et dici

habes melius, quod possis dicere, Quinte,
5.908.2   Dic; facili mutus, quod juvet, aure bibam.
5.908.3  Ista piget toties audire ac discere, multam
5.908.4   Pastus ubi expleris largiter ingluviem.
5.908.5  Parce, oro; fuit esca tuo quae grata palato,
5.908.6   Auri eadem toties ne sit amara meae.

22. Ad quemdam, laudantem suam ipsius imaginem vero absimilem.
7.22.1  Jure istam laudas, tibi quam natura negavit,
7.22.2   Formam quam pictor largiter adtribuit,
7.22.3  Et tibi, sulcabant quae frontem, demere rugas,
7.22.4   Et florem aetatis reddere qui potuit.
7.22.5  Magnum est artifici verum exaequare: quid arte

fecisse reor. Quod mittis carmen, amice,
7.57.4  Non carmen, nugas at video esse meras.
7.57.5  Quod potes ergo, velis modo si contendere curam,
7.57.6   Quoque vales, uti largiter ingenio,
7.57.7  Fac aliud mittas dignum te; ni facis, usque
7.57.8   Clamabo: Sanctam prodis, amice, fidem. 58.

Ad Antigenem in idem argumentum. Krša
7.183.1  Non veram, sed quam fingis tibi, suspicis Aeglen,
7.183.2   Cui quod abest pulchri, largiter, Antigene,
7.183.3  Adjicis et contra quod foedi est detrahis omne,
7.183.4   Laudis mire omnes expleat ut numeros.
7.183.5  Fallunt te ignavum tua somnia, stulte;

8.502.4   Doctrina, ingenio, moribus egregia.
8.502.5  Hoc tantum distat nos inter: quae tibi semper
8.502.6   Soli ego, saepe aliis atque aliis tribuit
8.502.7  Largiter ille; solet nullam et laudare puellam,
8.502.8   Quin dicat de te dicere quae solitus. 503. [502.] Ad Lydam. Hora nimis tarda in laetis, nimis festina

ima voluisti serpere terra,
2.8.22  Ignarumque tui numinis esse diu
2.8.23  Tu, quas temporibus per bruta animantia certis,
2.8.24  Materni illecebras largiter officii
2.8.25  Diffundis, tetro implicuisti errore, vagique
2.8.26  Finisti caeco munere concubitus:
2.8.27  Qualibus at nos e tenebris, quantisque periclis

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Bucinjelic, Miho (1479 - c. 1550) [1524, Dubrovnik]: Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica, Verborum 2445, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [bucinjelic-m-epist.xml].

Vrancic, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529]: Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica, 258 versus, ed. Zygmunt Celichowski [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia] [numerus verborum] [vrancic-m-tomiciana.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1703]: Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica, 2815 versus, verborum 19809 [genus: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-plorantis.xml].

Crijevic, Serafin Marija (1686-1759) [1740, Dubrovnik]: Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica, Verborum 6633, ed. Stjepan Krasic [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [crijevic-s-biblioth.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].