Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none (Omnes textus textus) Search criteria: hieronymi Quod quaesisti inventum est in 125 locis.
1 2
Loci 1-100:1. Toma Arhidakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] antiqua menia ostenduntur, ibi fuisse Delmis ciuitas memoratur. Nunc uero Dalmatia est regio maritima, incipiens ab Epyro, ubi est Dirachium et protenditur usque ad sinum Quarnarium, in cuius interioribus est oppidum Stridonis, quod Dalmatie Pannonieque confinium fuit. Hec fuit patria tellus beati Hieronymi, egregii doctoris. Dicta est Dalmatia etiam alio nomine Liburnia a quodam genere nauis piratice, que in usu erat apud illos, unde Lucanus: Pugnacesque mari Graia cum classe Liburnos . Exercebant enim piraterium propter oportunitatem locorum, quia mare illud ob multitudinem insularum
2. Nikola Modruski. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] opus, quod de hac ipsa ratione conscripsit, forsan et nos et omnes alios hoc labore leuasset; exstant tamen plereque eius consolatoriae dignae epistulae, quales etiam sunt nonnullae Cypriani, Hieronymi, Basilii Magni aliorumque complurium doctissimorum uirorum tam Latinorum quam Graecorum. Scripserunt enim hac ipsa de re et Graecorum complures: Plato, Cleanthes, Crato, Diogenes, Epicurus, Dicaearchus, Posidonius, Carneades,
3. Nikola Modruski. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] est: "Morieris", sapientissime respondit: "Hac conditione intraui ut exirem." et alia similia, quae superius adduximus, ex conditione humana sumpta. Huc et illud spectat Hieronymi ad Heliodorum episcopum: Xerxes ille rex potentissimus qui subuertit montes, maria constrauit, cum de sublimi loco infinitam hominum multitudinem et innumerabilem uidisset exercitum flesse dicitur quod post centum annos nullus
4. Marulic, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
5. Marulic, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] genito dans ultima basia dixit:
6. Marulic, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
7. Sizgoric,... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
8. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_4 | Paragraph | Section]
9. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 299 .
Moniales ob auaritiam ruina oppressę monasterii 319 .
10. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_93 | Paragraph | SubSect | Section] Anima mundi 134 .
Herili animę tres 161 .
EX PRIMA PARTE COMMENTARIORVM BEATI HIERONYMI
11. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_143 | Paragraph | SubSect | Section]
12. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_227 | Paragraph | SubSect | Section] Pernicibus ignea plantis transit equum cursu frenisque aduersa prehensis congreditur
206 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
13. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_326 | Paragraph | SubSect | Section] Tumultuabitur puer contra senem et ignobilis contra nobilem 196 .
EX SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
14. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_365 | Paragraph | SubSect | Section] Puerum laudat 26 .
EX PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
15. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_29 | Paragraph | SubSect | Section] Conuiuium 154. Gratus. Et bene apud memores ueteris stat gratia facti 104. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Gloria. Titus Liuius de Catone, cuius glorię neque profuit quisquam laudando nec uituperando nocuit, cum utrumque summis pręditi fecerint ingeniis. Signat autem Ciceronem et Cęsarem, quorum alter laudes, alter
16. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_109 | Paragraph | SubSect | Section]
Inuidia. Tum Drances idem infensus, quem
17. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_182 | Paragraph | SubSect | Section] 90. Crater donatus Acestę 161. Dona Eneę ad Latinum 141. Latini ad Eneam 142. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Libertas. Liberata creatura a seruitute corruptionis in libertatem glorię filiorum Dei 15. Liberalitas. Munera uestra non suscipiam. Honora Deum de iustis tuis
18. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_209 | Paragraph | SubSect | Section] 149. Cum profectus fueris, ne redeas 151. Philosophiam meditationem esse mortis. In Adam morimur, in Christo uiuificamur 166. Magister corripiat peccantes 75. Pręceptores beati Hieronymi 109. Origenis uita 110. Fideliora sunt uulnera amici quam uoluntaria oscula inimici 236. Institutio uiri, uxoris, pueri, iuuenis et religiosi 21. Institutio filiorum, parentum salus 34.
19. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_211 | Paragraph | SubSect | Section] Nulli detrahas 168, 179. Idem 187, 215, 230. Contra detractores 191. Malorum solatium est bonos carpere 192. Contra calumniantes. Theatrum facti sumus mundo 273. Detractores beati Hieronymi grauia passi 320, 321. Mors. Estote parati. Dies uitę et seculi incertus 140. Vita breuis multos decipiens 181. Reuersa est terra in terram suam 194. Philosophia mortis
20. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_301 | Paragraph | SubSect | Section] Euriali audacia 167.
Mezentius funda strauit hostem 174.
Tarcon Venulum dextra arreptum ante se tulit captiuum 207.
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
Mundus. Niniue.
21. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_334 | Paragraph | SubSect | Section] Nauibus contendunt ad cursum 109. Neptunni comites. Nauigatio 121. Naues Eneę in Nereidas conuersę 166. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Nobilis 137. Amos pastor et propheta 76. Numerus VII 5. Ismahelis filii XII 6. VII anno
22. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_378 | Paragraph | SubSect | Section] erga maiores. Pręterea regem non sic Ęgyptus etc. 47. Oratio. Clamor Polyphemi Gygantis 93. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Oratio. Pericope, id est circumcisum. Iunctam et coherentem sibi pericopen diuidere nolui 42. Cantica impiorum 72. Cyprianus orator eloquentissimus. Inaniloquentię
23. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_379 | Paragraph | SubSect | Section] Peccatum Iudę indelebile scriptum stilo ferreo in ungue adamantino 355. Verterunt ad me terga et non facies 381. SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI Oratio. Verba pro rebus 40. In tapetibus sermonum pulchritudo monstratur 73. Verbum ociosum 155. Loquella manifestum facit 179.
24. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_16 | Paragraph | SubSect | Section] Quare interdum non statim Deus exaudit 227 . Oratio nocturna purior. Hilarion pluuiam impetrauit a Domino, cum triennio non pluisset ad Aphroditon 240 . Oratio ad Iesum beati Hieronymi e uita decedentis 307 . Quę dixit allata sibi eucharistia 308 . Pudor duplex, bonus et malus 186 . Prudentiam temperet
25. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_145 | Paragraph | SubSect | Section] Periculum.
Dextrum Sylla latus, leuum implacata Caribdis
obsidet 89 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
26. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_152 | Paragraph | SubSect | Section] Nihil esse quod fugiat prouidentiam et scientiam Dei 380 .
SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
27. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_205 | Paragraph | SubSect | Section] Cura tibi diuum effigies et templa tueri. Bella uiri pacemque gerant, quis bella gerenda
145 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
28. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui habitatis in puluere 250 .
Resurrectio 322, 332 .
SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
29. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_275 | Paragraph | SubSect | Section] 137 .
Superbia. Salmoneus Iouis tonitrua imitatus 137 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
30. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_279 | Paragraph | SubSect | Section] Ventus et et spiritus uno apud Hebreos appellantur nomine ruha 347 .
SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
31. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ver adeo frondi nemorum, uer utile siluis. Vere tument terrę etc.
30 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
32. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 267 .
Hebdomada. Ogdoada 270 .
SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
33. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cadunt Danai 75 .
Vaticinium. Heu uatum ignarę mentes 96 .
PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
34. Marulic, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Vidua LXX annorum ecclesiasticis sustentatur alimentis 196 .
SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
35. Sizgoric, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph | SubSect | Section] levita et in pontificalibus antistes, a patria appellavit Dalmaticam. Quid dicam de Hieronymo, Hieronymus qui omnes ecclesiae doctores praestitit elegantia Graecam callens literaturam et Hebraicam et omnium divinarum rerum tenens scientiam? laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae sanctimonia et divinis clarescens miraculis, de quo
36. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_338 | Paragraph | SubSect | Section] cupidinem in iis, qui sacris initiati sunt, si forte Gezi superius a nobis propositum exemplum non satis deterret tanquam uetustate iam obliteratum, audiant recentiora. Cyrillus, Hierosolymitanus episcopus, post diui Hieronymi in Domino dormitionem, ad Augustinum scribens tradit fuisse monasterium quoddam in Thebaidis partibus ducentarum fere foeminarum, sanctarum utique, si non auaritię foeditate sanctitatis decorem polluissent.
37. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_352 | Paragraph | SubSect | Section] deferendo fatigarentur, cum tridui iter ab eis distaret. Ibidem ultimum Deo spiritum reddidit, cum centum et quinque uixisset annos, miraculis ac uirtutibus clarus. Non alienum uidetur de hoc Antonii habitaculo uerba Hieronymi apponere in Hilarionis abbatis uita sic dicentis: Saxeus et sublimis mons per mille circiter passus ad radices suas aquas exprimit, quarum alias harenę ebibunt, alię ad inferiora delapsę paulatim riuum efficiunt,
38. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_438 | Paragraph | SubSect | Section] didicisset, usque adeo approbauit, ut et ipse correctus crederet et credere denuentem puniret. Magnum ea etiam res indubitatę fidei testimonium fuit, quam Cyrillus coram se Hierosolymis ita actam tradidit. Post diui Hieronymi obitum heresiarcha quidam Sabinianus opusculum execrandi dogmatis a se confectum, quo errori suo adscisceret autoritatem, a Hieronymo editum asseuerabat. Eum autem falsitatis palam arguens Syluanus, Nazarensis
39. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_458 | Paragraph | SubSect | Section] IX / DE OPERIBVS MANV EXERCENDIS Hactenus de uestitu cultuque corporis nostris. Nunc, ne idem corpus inertię se dedat ocioque corrumpatur, de exercitiis eius ac labore dicendum uidetur. Sequenda est quidem illa Hieronymi sententia maximeque obseruanda: Fac aliquid operis semper, ut te semper diabolus inueniat occupatum. Non fuit satis apostolis tantum spiritalia curare negocia: prędicare, orare, legere; siquid supererat temporis, manuum
40. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_468 | Paragraph | SubSect | Section] beatitatis quietem perueniri non potest, nisi per uitę pręsentis frequenter assiduosque labores. Ac ne plura huiuscemodi exempla enarrando modum excedat oratio, libet in fine capitis huius apponere uerba diui Hieronymi ad Demetriadem uirginem accurate admodum eleganterque scribentis: »Statue — inquit — quot horis sanctam Scripturam ediscere debeas, quanto tempore legere non ad laborem, sed ad delectationem et instructionem
41. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_471 | Paragraph | SubSect | Section] nova sibi iniungi opera ultro patrem rogaret. Haud irritus hic uidebitur labor, si consyderabimus, quanti fructus sit cum obedire patribus tum ociositatem fugere. Siquis autem ipsius Hieronymi in legendo scribendoque laborem consyderet, dicet: Quomodo sic occupato animo ulla turpis cogitatio potuit irrepere. Tum, si ad Eustochium uirginem scribenti ac confitenti crediderit (Memini me, inquit, clamantem diem
42. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_504 | Paragraph | SubSect | Section] Dum te sibi uilitate mortificas, facta es immortalis. Pro ordeaceo pane panem accepisti uitę, pro leguminibus huberrimum perennis lętitiae fructum. His iam dictis exemplis operęprecium est etiam paucas e multis diui Hieronymi sententiolas apponere, ut illa sequi uolentes, pręceptis quoque tanti uiri instructi cautius incedant. Ad Lętam de institutione filię scribens: Ante annos robustę ętatis — inquit —
43. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_381 | Paragraph | Section] expeti, furori cedere satius ducens, propere Bethlehem se contulit. Sed cum ibi quoque uitę suę insidiarentur, quidam ipsum ferire uolentes, uersis mucronibus ipsi sibi mortem consciuere. Post hęc cum ad tumulum diui Hieronymi mulier demoniaca curationis gratia adducta est plurimique eo simul confluxissent, apparuit Hieronymus et demoni, ut ab ea exiens, quibus pręstigiis Nazarethanos aduersus Syluanum ludificasset, palam faceret,
44. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] indigeat. Nequa igitur huiusce rei in cuiuspiam animo residere possit ambiguitas, ea nunc miracula in medium proferre operęprecium erit. In ea epistola, quam Cyrillus, Hierosolymitanus episcopus, de signis diui Hieronymi post obitum factis ad Augustinum scribit, legimus per id tempus heresim quandam insurrexisse, quę diceret defunctorum animas nec beatitudinem nec poenam sentire, donec communis resurrectionis die suis iungantur
45. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] et infernum malis. Quod si ita esset, profecto plus glorię cadauera sanctorum, nunc suaui odore fragrantia, nunc ingenti luce conspicua haberent quam ipsę animę nescio ubi neque quo ueterno consopitę. Diui quoque Hieronymi corpus, cum spiritum reddidisset, subita lux circumfulsit, uisi sunt angeli et Christi uox audita, quę illum ad possidendum cęleste regnum inuitaret. Lux cum spiritu abiit, odor suauissimus cum corpore remansit.
46. Marulic, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] tendere conspexit. Eodem die sancta hęc anima miro radians fulgore Augustino Hippone apparuit. Turoni etiam duo monachi lucentem globum aera transire et inde dulciter canentium choros audiri dum admirantur, intellexerunt Hieronymi presbyteri animam tunc apud Bethlehem defuncti ab angelis ad paradisi quietem ferri, et hoc quidem pro laboribus, quos ipse in uita exhausit, Dei laudibus et hominum utilitati semper intentus. Tot pręterea signa de
47. Bozicevic Natalis,... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
48. Bozicevic Natalis,... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 94v | Paragraph | SubSect | Section]
49. Martincic, Jerolim. Epitaphium Hieronymi Lucii, versio... [Paragraph | Section] Versionem XML
fecit.
, hydromantiam, pyromantiam, spatulam
et alias 32 partes in lege nostra modo prohibitas, quae
tamen omnes erant deductae ab ipsa astrorum cognitione.
Quas etiam omnes perscrutatus sum, ut bonorum malorum etiam cognitionem haberem, ut a malis cavere possim
et bona prosequar, divi Hieronymi sententiam insecutus.
Sed cum omnia ista viderim, simul et abstinui me, et manum
ultimam eis imposui.
Plusquam expositio. Quia totalis resolutio
in librum Elementorum
Jovanović
sequimur qui tua signa dabis.
Vita diui Hieronymi pręsbiteri a Marco Marulo ędita: adiectis miraculis quę
de illo Cyrillus Nazarethi episcopus commemorat in summamque redactis
breuiorem.
Legimus diui Hieronymi pręsbiteri uitam autore incerto. Quisquis tamen
ille fuit, primo non satis narrandi ordinem tenuisse mihi uidetur, cum
pleraque ante dicantur postea dicenda, ita ut confundat potius legentis
mentem quam
apparuisse, quidam uocem se
audisse inuitantis ac dicentis: Veni, mi dilecte, ut a me
mercedem capias, pro cuius amore tot labores tam libenti animo
sustinuisti! . Alij dicebant suis auribus ipsius Hieronymi
uerba se hausisse cum diceret: Ecce iam ad te uenio, pijssime
Domine Jesu, suscipe seruum quem sanguinis tui precio redemisti!
Lux abijt et ipse cum luce relicto corpore cęlum ascendit, ab eo
Ipsa transitus eius hora Cyrillus episcopus in spiritu raptus uidit
sanctam illam animam Christo et Angelis comitatam ferri ad cęlum, cumque
tacitus miraretur et stuperet quid hoc esset, audiuit animam esse
Hieronymi pręsbiteri modo uita defuncti; proinde ire Bethleem maturaret
et quę uiderat referendo discipulos eius consolaretur. Visio disparuit,
et episcopus ad se reuersus iussa nihil moratus peregit.
Eadem
ijsdem litteris illa ipsa hora Turone Sęuerum
Sulpicium cum duobus monachis audisse scribit canentium et
cytharizantium choros multa cum luce cęlum uersus euntium, uocemque inde
delapsam quę nunciaret, Hieronymi pręsbiteri animam ab angelis ad
beatitudinis loca tunc portari pro laboribus pręmia recepturam.
Subiungit etiam Augustinus quarta deinde nocte post primam uisionem sibi
dormienti magnum angelorum
honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram commendasset, in omnibus fere sibi similem fuisse dixit. Cyrillus
postea uisionem hanc, quę quanta essent Hieronymi merita testabatur,
publice populo enarrauit.
Sed redeat unde digressa est oratio. Sanctissimi uiri corpus elatum
condere uolentes, quanuis sepulchrum uacuum astaret, quod ipse uiuens in
uiderant in inferno.
Sabinianus heresiarcha duas in Christo uoluntates ita fuisse asserebat
ut pleraque perficere nequiuerit quę uoluerit. Idque persuadere alijs
uolens opusculum nomine Hieronymi confecerat, quo illum quoque ita
quondam sensisse probaret. Eam heretici fallaciam ęgre ferens Siluanus
Nazarethi episcopus, dum cum illo contenderet, paciscitur ut, si die
crastini Hieronymus libellum
recuperant, ad
uisendas Sancti reliquias ire maturant. Deinde ad optatum locum
peruenientes credunt, peccata confitentur, baptizantur. Erant numero
fere trecenti. Tot igitur saluati sunt, dum duorum salus Hieronymi ope
defenditur.
Duo iuuenes Romani ab urbe Syriam uersus reliquias huius Sancti uisendi
gratia tendunt. Iam Bizantium aduentantes ab apparitoribus capiuntur.
Coram
quęstus cupiditas. Quo tamen exitio per beatum Hieronymum fuissent
liberatę, si ei obtemperare uoluissent.
Hereticus quidam Hierosolymis publice disputans, cum sibi beati
Hieronymi sententia opponeretur, eum mentitum fuisse respondit, nec
ultra quicquam effari potuit, mutus illico et elinguis factus.
Alius Arrianę perfidię hereticus, in eandem incidens calumnię culpam,
sanctitate insignis, atque secundum Deum Deique Genitricem beato
Hieronymo imprimis deuota, cum a iuuene quodam uisa adamaretur, magi
incantationibus misso demone frustra tentatur: Demon quippe uiso ibi
beati Hieronymi simulachro territus fugit. Magum reuersus uerberat; re
autem cognita magus conuertitur. Iuuenis uero propositi sui desperans
laqueo sibi uitam eripit.
Ruffus Cyrilli nepos adolescens duo de uiginti
educauerat filium. Crudelis est pater qui delinquentes non castigat
liberos.
Hoc quod sequitur, Cyrillus Nicolao Cretense archiepiscopo referente,
qui ad uisendas beati Hieronymi reliquias Bethleem aduenerat, se
didicisse ait. Cum apud Candidam Cretę ciuitatem sacerdos quidam
perditissimis moribus famęque detestandę uita decedens in ecclesia
fuisset sepultus, magni atque
morbus cum fragore illo simul cessauit. Exinde apud Cretenses beatus
Hieronymus in magna ueneratione haberi coeptus.
Idem Nicolaus retulit in eadem ciuitate fuisse iuuenem quendam, Tito
nomen erat, beati Hieronymi deuotissimum castitatisque amatorem. Qui
cum ad uicesimum usque ętatis suę annum seruasset uirginitatem, puellam
tandem forma insignem deperire coepit duxitque uxorem. Omnem denique
quem in Deum
Post monita disparuit. Iuuenis autem cum socijs ad
penitentiam conuersi et beato Hieronymo se commendantes eremi loca
petiere, Deo deinceps seruiendo, cum ante seruissent diabolo. Vno
igitur per gratiam beati Hieronymi requisito multi a perditione liberati
salutem adepti sunt.
Monachus quidam iuuenis in superioribus ęgypti partibus manens patre
ęgrotante et filium suum uidere cupiente, perrexit astititque patri.
frustra tamen, cum rursum non repertis clauibus ad cęllam redire coactus
sit. Sic plures transeunt noctes, nec tamen ille miser a tam foedo
proposito conquiescit. Habebat autem secum in cęlla pictam beati
Hieronymi imaginem, quam semper adueniens genuflexus reuerenter
salutabat. Beatus ergo Hieronymus alteri monacho apparens iussit
fratrem moneret ut ab impura turpique cogitatione iam tandem desistere
uellet. Se
sibi Damasi Portuensis episcopi litteras redditas,
quibus hoc quoque scriptum legit, quod Romę cardinalis quidam nomine
Cęlestinus, dum ineffrenis linguę procacitate in coetu Cardinalium
publice famam beati Hieronymi laceraret, dolore uiscerum correptus
intestinis per inferiora egestis expirarit.
Andreas cardinalis dum sanus in conuentu multorum consisteret
fabulareturque, repente concidit exanimis. Postremo cum
tantum reuixit, sed etiam poenas euasit
ęternas: uitam enim correxit, ac bene deinde finiuit.
In superioribus ęgypti partibus Helię monacho in solitudine degenti ac
sanctitatis fama omnibus noto beatique Hieronymi quondam familiarissimo,
post orationem obdormienti uisum est uenisse se in regiam quandam
amplitudinis eximię ineffabilisque decoris, tribunal in medio positum et
coram iudice ibi sedente ac diuinę
desyderio et sancti precibus annuens prolis futurę gratiam fecit. Et
monachus Helias discusso sopore quę uiderat memoriter tenuit
fideliterque enarrauit. Denique nato filio Petrus gratias egit quod
beati Hieronymi meritis ipse diutinę sterilitatis ignominiam iam pater
factus deleuisset.
Sequitur illa Cyrilli uisio, qua Ioanni Baptistę Hieronymus noscitur
comparandus. Quam quoniam supra suo loco descripsimus,
superuacaneum foret. Reliqua ergo uideamus.
Peracto, inquit, mense post depositionem, postridie ab octaua
Pentecostes plurimis adunatis episcopis ingentique hominum coetu corpus
beati Hieronymi exhumatum, ut in sepulchro marmoreo quod parauerant
poneretur. Sed prius in altari collocatum, ut ab omnibus uideri posset,
et hęc interim miracula secuta: sexdecim cęci tactu eius uisum
recuperarunt;
extumulat.
Cumque illum in scrobe, de qua corpus Sancti leuatum fuerat,
deposuisset, mox uiuum recępit.
Porro soluta funeralis pompę celebritate, cum iam diei uesper esset,
beati Hieronymi corpus (ut ait) in illo marmoreo monumento condidere;
sed mane rursum in sua pristina fouea iacere inuentum. Nocte sequenti
ipsi Cyrillo in quiete Hieronymus apparens dixit, corpus suum humi, ubi
primum
non dubitet, et inueni, ubi Longobardorum regni principium ostendere nititur, Blondum quendam Forliuiensem in medium produxisse; qui, cum Italię regiones describeret, tertiam decimam dixit Istriam esse, in qua, inquit, Iustinopolis Ciuitas et Pola et Stridon oppidum, Sanctissimi Hieronymi patria, quod hodie Sdrigna appellatur.
Hęc Blondi uerba cum legissem, monachi Bergomensis pium simplicemque affectum mecum excusare coepi, et Discipuli , inquam, error magistri culpa est. Magister autem parum (ut mihi uidetur)
est et ego suus, qui Christi Domini mei est, et Dei mei, cui soli cum Patre et Spiritu Sancto laus et gloria in sempiternum Amen.
puto) fecissem, nisi me domesticę rei cura fratre absente
impedisset. Nunc in eius aduentu hac molestia liberatus operi absoluendo, quod
intermiseram, accingar, eoque libentius, quia ipse prouocas, qui me, cum nondum uideris,
amas.
Interim beati Hieronymi uitam his diebus a nobis ęditam Tibi mittam, cum primum ab
illis, quibus concessi transcribendam, habere potero. Plus aliquid in ea inuenies quam in
istis, quę cum ipsius operibus impręssę sunt. Ac ne nostra commendare uidear, non de
dicendi uenustate
Quod
autem in parabolis doctrinam suam eis insinuare debuerit, Euangelista ostendit dicens:
Sine parabolis non loquebatur eis, ut impleretur, quod dictum est per prophetam
dicentem: Aperiam in parabolis os meum, eructabo abscondita a constitutione mundi.
Hieronymi interpretatio habet: Loquar propositiones ab initio. Dictorum tamen
eadem est sententia.
Illud autem quęstionem** facit, pręsertim si iuxta Hebreos Esaię*** dictum attendimus. Ait
enim ad Esaiam Deus: Vade, et dices populo huic:
ut adimpleatur
Scriptura: qui manducat mecum panem, leuabit contra me calcaneum suum. Hoc psalmi
quadragesimi est, sed iuxta Septuaginta *corr. ex suscipit
i nterpretum ęditionem. Aliter enim in Hieronymi interpretatione legitur, et
tamen sub uerbis dissonis eadem continetur sententia. Non* aliud intelligitur, siue isto, siue
illo, quo superius diximus, modo proferas. Ait enim Iudam, qui secum manducabat, qui suus
discipulus erat, sibi fore aduersarium atque inimicum.
Israhel, ex parte, dicit, non ex toto; donec plenitudo
gentium intraret, et sic omnis Israhel saluus fieret, sicut scriptum est: Veniet ex Syon, qui
erripiat et auertat impietatem a Iacob. Hoc legitur in Esaia iuxta sensum, alio tamen
textu uerborum secundum Hieronymi translationem. Apostolus autem usus est Septuaginta
interpretum translatione de Hebreo idiomate in Gręcum. Quę quidem interpretatio in nonnullis
dissona, sed in plurimis uel uerba eadem sunt uel sub aliis eadem intelligentia.
Cęterum Petri Ioannisque
usque in finem non deserat, opto, et ęternę beatitudinis, quam uotis omnibus concupiscis, faciat
participem.
Erasmi Roterodami libellos, quos misisti, accepi, pietatis eruditionisque plenos nec eloquentię
minus. Magna me afficiunt uoluptate legentem. Etenim post diui Hieronymi tempora ad nostram
usque ętatem abfuit a theologis nostris excultę orationis lepos. Laudabamus multorum in
syllogismis enthimematisque argutias, quorum tamen scripta nemo lectione antiquiorum uel parum
delectatus absque tedio legere poterat. At nunc Erasmo autore ipsa ecclesię
De imitatione Christi, liber I
Questiones utriusque testamenti, liber I
Quinquaginta parabole, liber I
Vita diui Hieronymi, liber I
Comentaria in inscriptiones ueterum in marmore incisas, liber I
Dalmatiae regum, liber I
Psichiologia de ratione animae humanę, liber I
Dauidiados carmen, libri
sed celebrem magis superstes
caterua
perennem
4 S f. 108r =
Marković 1954, c. LXXXIII (p. 121); Trag. f. 52v; V f. 59r = Šrepel 1899,
p. 18; tit. Hieronymi Martiniaci fratris ipsius S = Marković
1954, V = Šrepel 1899: Hier-mi Martiniaci. Mar. Mar. ep.;
v. 1 securae: seuerae V = Šrepel 1899, secutae
Trag.;
oppidum Stridonis esse dicit? Quapropter esto (ut Strabo inquit)
(quemadmodum Erasmus Rotherodamus inquit)
via Gurdum 50) Vulgo "Gordichio."
quum dixissem, surrexit inquiens, bene collocauimus has horas pomeridianas: Sed multa orationis et animi contentione video te fatigatum: et aloqui valetudini consulas opportet: iam recaeptui canamus, quod restabat inquam ad explicandum, alio die prosequemur.
Mulla,
4 S f. 108r =
Marković 1954, c. LXXXIII (p. 121); Trag. f. 52v; V f. 59r = Šrepel 1899,
p. 18; tit. Hieronymi Martiniaci fratris ipsius S = Marković
1954, V = Šrepel 1899: Hier-mi Martiniaci. Mar. Mar. ep.;
v. 1 securae: seuerae V = Šrepel 1899, secutae
Trag.;
ejus servitutem commendet caesareae majestati, ut sua majestas sui memoriam habeat et servitiorum ejus. Quod plus est, neque scribere ad dominationem vestram reverendissimam per eorum nuncios audet, nam litterae aperiuntur ejus, et accepto succo ex illis pro suis mittunt. Sed ego commisi, ut medio Hieronymi Jacni deinceps mittat litteras suas. Quod attinet ad vestimenta parentis, libentissimo animo fidejussionem suscepit; accepimus autem panni optimi ulnas 38, akatii ulnas 16, damasci ulnas 12, veluri ulnas 4. Summa tota quam debemus facit ducatos currentes 114, n. 9. Opera Jovii quae reperi
putes tuae Mineruae
pene paris aetatis ad
Hieronime Z: paene eiusdem aetatis cum Hieronymo. D
. Nicolaus Vidosius
senior, qui licet aegrotaret, tamen ad pugnam exierat, Nicolaus Arnerius, Nicolaus
Gabrielius, Hieronymi filius, Franciscus Urbanus, Vincentius Roseneus, Lucas Baraneus,
Marcus Grusius, tunc Curiae minoris judex, Franciscus Sevileus, Michael Cetineus
Cosmae filius, Franciscus Prismius, Antonius Marineus, Joannes Scemanus, Joannes
Petrovius,
89, 106: in quibus locis aliquoties etiam duplicata ponitur. ¶ Quaestio autem est, quid tandem haec vocula in fine precationis significet. Septuaginta aliquoties verterunt per FIAT, quo plerique scriptores inclinant, quasi sit optantis aut imprecantis Adverbium. Mihi sane, salvo aliorum honore, Hieronymi sententia maxime probatur, cuius haec sunt verba super Matth. Amen signaculum est Orationis Dominicae, quod Aquila, interpretatur Fideliter: nos possumus dicere, Vere. Causa autem, cur hanc significationem maxime probem, est. Primum quia in eo sensu Christus hac vocula utitur, ut supra
de se scribunt. sed non possunt dare exempla similia de aliis potentibus in Sacris literis. Tum porro ista consonantia plurium Scripturae locorum in plurali numero positorum, propalam eos redarguit. Porro nomina Dei plura recensentur, in qua parte ne nimium a scopo nostro digrediamur, tantum Hieronymi sententiam adscribam. Hieronymus in quadam Epistola ad Marcellam, decem ait maxime esse illustria celebratissimaque Dei nomina. Primum est
quem venisse iam conster. Hactenus Hieronymus. Nec his dissimilia scripsit Augustinus. Illud admonendum erat, in Dominus noster venit, Venit esse praeteriti temporis. est enim
hic mihi monendus est Lector: haec verba quae modo retuli ex Hieronymo (Maranatha, magis Syrum est quam Hebraeum: tametsi ex confinio utrarumque linguarum aliquid et Hebraeum sonat, interpretatur, Dominus noster venit) haberi eadem in Commentariis Ambrosianis, et in his Scholiis quae feruntur Hieronymi titulo. Beza porro, in postremum Caput prioris ad Corinthios, sic annotat: Maran atha,
nasciturum sine semine virili. Et haec quidem expositio cum ex Grammatica contra Hebreos defendi non possit, eo quod he suprascripto holem non sit feminini generis, neque insigniat aut nobilitet Christum: illis relinquo, qui pie ea delectantur. Porro ego, si primam non amplecterer, mallem amplecti Hieronymi expositionem, atque dicere, tempestate ipsius scriptum fuisse
Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1477, Split]: Carmina Latina, versio electronica, 2206 versus, verborum 14802, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [numerus verborum] [marul-mar-carmina.xml].
Sizgoric, JurajMarulic, MarkoMihetic, AmbrozTideo AcciariniAndrea Banda di VeronaHilarion di VicenzaRaffaele ZovenzoniGiliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477]: Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica, 1585 versus, verborum 10077, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - carmen; poesis - elegia] [numerus verborum] [sisgor-g-eleg.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487, Sibenik]: De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica, Verborum 3721, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [numerus verborum] [sisgor-g-de-situ.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1497]: Francisci Natalis Carmina, versio electronica, 3135 versus, verborum 19055, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [natalis-f-carmina.xml].
Martincic, Jerolim (1476-78 - 1550) [1500]: Epitaphium Hieronymi Lucii, versio electronica, 2 versus, verborum 17, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [numerus verborum] [mart-hier-epitaph-luc.xml].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507]: Speculum astronomicum, versio electronica, Versus 100, verborum 18852, ed. Mihaela Girardi-Karsulin Olga Peric Tomislav Cepulic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [grisogono-f-speculum.xml].
Makarelic, Jerolim (floruit 1496) [1507]: Carmen Hieronymi Macarelli Archipresbyteri Traguriensis, versio electronica, 10 versus, verborum 68, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [makarelic-j-epigr.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1507]: Vita diui Hieronymi, versio electronica, Verborum 10681, ed. Darko Novakovic [genus: prosa oratio - vita] [numerus verborum] [marul-mar-vita.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1507, Split]: Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica, Verborum 328, ed. Branimir Glavicic Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [marul-mar-epist-1507-04-04.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1517]: De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica, Verborum 29840, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - vita] [numerus verborum] [marul-mar-vir-ill.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: De humilitate, versio electronica, Verborum 81625, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-humil.xml].
Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica, Verborum 8236, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [marul-mar-dial.xml].
Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1524]: Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica, Verborum 1777, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - vita] [numerus verborum] [natalis-f-vita-maruli.xml].
Bozicevic Natalis, FranoMartincic, FranjoMartincic, JerolimAlberti, NikolaAlberti, AntunPapalic, JerolimPaskvalic, Donat [1524]: Epitaphia Marci Maruli, versio electronica, 55 versus, verborum 383, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [numerus verborum] [aa-vv-epitaph-maruli.xml].
Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].
Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538]: Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica, 2842 verborum, 331 versus [genus: poesis - epica; poesis - descriptio] [numerus verborum] [bolica-i-desc.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544]: Dialogus philosophandumne sit, versio electronica., Verborum 8149, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [andreis-f-philos.xml].
Martincic, JerolimAlberti, NikolaPaskvalic, Donat [1549]: Ad clarissimum uirum dominum Benedictum de Mulla, praetorem praefectum Spalatensem dignissimum, epigrammata IV, versio electronica, 22 versus, verborum 180, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma; poesis - encomium] [numerus verborum] [aa-vv-epigr-mulla.xml].
Vrancic, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558, Venezia]: Antonio fratri epistula, versio electronica, verborum 699, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa - epistula] [numerus verborum] [vrancic-m-epist-1558-08-22.xml].
Grauisius, IacobusMladinic, SaboMazarelli, ValerioStatilic, MarinPridojevic, IvanVraniusGaudentiusMatthaeus Desseus RagusinusMichael Racetinus (1561/1563 - 1620-21; c. 1650; c. 1600) [1565]: Carmina occasionalia e codice Traguriensi Variorum Dalmaticorum, versio electronica, 175 versus, 1267 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia] [numerus verborum] [aa-vv-carm-occ-vd.xml].
Rozanovic, Antun (1524-1594?) [1571]: Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica, 15122 verborum, 255 versus, ed. Nives Pantar [genus: prosa oratio - historia; poesis - ode] [numerus verborum] [rozan-a-vauz.xml].
Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.