Quod quaesisti inventum est in 57 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-57:

Tu loqueris quicquid voles, nos omnia credemus. Vnum te rogamus, ut si quid nobis dignum usquam inveneris, praestes copiam. Interim et nos evademus ditiores, et poterimus aliquid tibi tribuere, fortassis non minus, quam isti tui Archiepiscopi et Comites, Quos colis et Musarum et Apollinis aede relicta. Quanto autem longius et diutius es affuturus, tanto magis cura, ut quamprimum habeamus ea, quae tibi commisimus, schedulas puta nostras et arma et praesertim commentarios in Homerum. Thoracem autem sericeum, et si quae imparata vel nondum missa relinques, doce, uti

philosophorum nisi boni esse nequit et praesertim sapientum, qui falli non consueuerunt. Videmus autem uiros et quidem sapientissimos sanctissimosque mortem optasse, ut hunc ipsum, cuius iam meminimus, Socratem, qui Apollinis iudicio sapiens est appellatus. Hanc Zeno libens amplexus est, hanc Theramenes in poculo a triginta Athenarum tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam

philosophorum nisi boni esse nequit et praesertim sapientum, qui falli non consueuerunt. Videmus autem uiros et quidem sapientissimos sanctissimosque mortem optasse, ut hunc ipsum, cuius iam meminimus, Socratem, qui Apollinis iudicio sapiens est appellatus. Hanc Zeno libens amplexus est, hanc Theramenes in poculo a triginta Athenarum tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam

philosophorum nisi boni esse nequit et praesertim sapientum, qui falli non consueuerunt. Videmus autem uiros et quidem sapientissimos sanctissimosque mortem optasse, ut hunc ipsum, cuius iam meminimus, Socratem, qui Apollinis iudicio sapiens est appellatus. Hanc Zeno libens amplexus est, hanc Theramenes in poculo a triginta Athenarum tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam

Quom praefectus triremis ad classem proficiscerer, quam felicissimus imperator Venetorum Petrus Mocenicus contra Othomanum, Turcorum principem, ducebat, uehementer rogasti me ut, quicquid in hac expeditione gestum esset, litteris mandarem, affirmans ea te Apollinis oraculo ueriora habiturum quae a me scripta forent. Igitur, ut tibi morem gererem, quae ab imperatore Mocenico per quadriennium gesta sunt annotaui: tanto enim tempore et ille imperium gessit et ego praefectura functus sum. Quapropter opusculum in quo haec scripta sunt

et centones, nihil. Ex centonibus enim illa gens et tabernacula portatu facilia- quoniam stationes pascendi pecoris gratia saepe mutant- et culcitras dormiendi causa faciunt. Imperator imposita in naues omni praeda ad Delon insulam uenit. Haec olim ob insigne Apollinis templum et sacrorum cerimonias conuentibus uniuersae Graeciae celebrata fuit, nunc deserta ac inhabitata est. Extant tamen templi et amphitheatri uestigia albi marmoris, columnarum quoque ac signorum maximus numerus, colossus

Nihil est tam angusti animi quam amare diuitias 87 . In auaritiam. Caius Portius. Lex de pecuniis repetundis 131 . Nullum uitium tetrius quam auaritia. Apollinis oraculum Spartam auaritia perituram 132 . Catonis sententia: Qui foeneratur, hominem occidit 135 . Hominis incommodo suum commodum augere 140, 141 .

Beneficium. Andromede, Perseus 2 . Orpheus 2 . Hercules ab Omphale donatus 2 . Sagitta Apollinis cum frugibus 3 . Delphin in cęlo 3 . Piscis notius 6 .

timens uersa est in uaccam V . Pygmeam conuertit in gruem, Antigonam in ciconiam, quod cum Ioue coisset. Cynarę et regis Assyriorum filias ob earum insolentiam in gradus templi sui lapideos mutauit. Latonam in partu Dianę et Apollinis grauiter laborare et per diuersas regiones errare fecit V . Iasonem iuuit cum Minerua in raptu pellis aureę VII . Alcumenam ob adulterium difficili partu damnauit

A Neptunno exoratus Paridis sagittam in Achillis talum direxit XII . Sybillę, Glauci filię, pro concubitu longeuitatem et uaticinium dedit XIIII . Esculapius, Apollinis et Coronidis filius, Hyppolitum defunctum herbis in lucem reduxit. A Ioue fulminatus ob ausum tanti facinoris poenas dedit. Romę pestilentia laboranti per legatos ab Epidauro in serpentis forma aduectus saluti fuit, si fabulis creditur XV .

Matris Darii luctus audita Alexandri morte, ita ut cibum nolens capere moreretur 64 .
Deus. Tyrii catena aurea uinxerunt Apollinis simulacrum, quasi hoc modo cohibituri, ne ad alios transmigret 10 . Hamonis effigies 13 . Dii ab hominibus facti 47 .

animaduersio in milites 434. Imprudens. Ęthiopes sacerdotem sanctissimum iudicant, quem phanatico cursu circumferri uiderint 11. Dauid stultitiam simulat 48. Calcedonis conditores cęci iudicati Apollinis oraculo 76. Solon insaniam simulat 85. Lydię quędam arbores, cuius fructus in ignem coniecti, ut uinum propius assidentes ebrios reddunt, quod amentię genus ad tripudium impellit ita affectos et ad intempestiuam cantilenam 93.

elisus moritur. Dites rapuit Proserpinam. Alpheus insecutus Arethusam per subterraneos meatus ab Elide usque in Orthigiam, Sicilię insulam V . Hemus et Rhodope pari amore flagrantes. Iouis, Apollinis, Bacchi, Saturai amores. Latona persecutionem Iunonis passa ob commissum cum Ioue adulterium. Thereus propter Philomenam stupratam sęua passus. Aquilo rapuit Orithiam VI . Medeę et Iasonis amor. Cygnus, Heries

alte humi defixit, ut radices fecerit et in arborem cornum diffusis patentibusque ramis excreuerit XV .
Medicus. Esculapius, Apollinis filius ex Coronide, a Chirone in Pelio medendi artem didicit II . Medea Esonem senem herbis iuuenescere fecit; similiter Liberi nutrices. Arietem conuertit in agnum VII .

Apollo tybiis Marsiam VI . Orpheus cithara et cantu reditum Euridices ab infernis impetrauerat; animalia, arbores, montes traxerat X . Palemon, Chiones et Apollinis filius, cytharę studiosissimus XI .
Mors. Antissa, Pharos, Phenissa Tyros nunc non sunt, olim insulę fuere

Narcisi amore frui non potuit et in saxum mutata est III . Lapis uocalis in turri Megarensi, super quem posita fuit cythara Apollinis VIII . Vlixes oratione uicit Aiacem in iudicio XIII .
Ornatus. Capilli Nisi purpurei et fatales. Corona

in antistites templi, et cum senuissent, in arbores. Oppidum uero eorum propter ciuium inhospitalitatem aquis pessundatum in stagnum redegerunt VIII . Ęneas in Delpho susceptus a Anio rege, Apollinis sacerdote XIII . SENECA
Oratio.

METHAMORPHOSES
Pudicicia. Daphne, Penei filia, nec prece nec precio corrupta. Vt uim Apollinis effugeret, in laurum est conuersa deorum auxilio; Syringa uirgo, ne a Pane uitiaretur, in arundinem I . Calisto Iouis precibus non cessit; ui et astu uicta est. Cornix, ne a Neptunno uitiaretur, in auem sui nominis

Votum Apollini a pyratis interceptum restituitur 184 . Albini pietas erga Vestales 186 . Cai Fabii religio 187 . In templum Apollinis confugientes Agesilaus uetuit offendere 193 . Alexander pontificem ueneratus 214 . Appii familię deletę ob religionem lęsam 234 .

In Cilicia riuus ex quo bibentium sensus subtiliores fiunt 296 . Melanuri in mare panem abiectum rapiunt; ad cibum in quo hamus sit non accedunt 303 . Pythagoras Apollinis iudicio sapientissimus 319 . Euphranoris Alexander Paris est; in quo omnia simul intelliguntur: iudex, amator, interfector 321 . Neocles pictor argumento declarauit quod arte

Tunc sane mentis oculus incipit cernere, cum primum corporis oculus deflorescit 157 . Qualis fuerit demon Socratis 167 . Socrates oraculo Apollinis sapientissimus iudicatus. Solus Deus sapiens 168 . Siquando optamus pure aliquid intelligere, recedere a corpore oportet atque ipso animo res ipsas considerare. Non alibi puram sapientiam posse assequi speremus quam in futura

Pruinę et niues 56 . AVGVSTINVS DE CIVITATE DEI
Vaticinium. oraculum Apollinis. Dico te Pyrrhum uincere posse Romanos 21 . Contra astrologos 32, 35 . Ioannes heremita prophetans 39 . Prophetia defecit

tuis intactos (modo animum ad hoc intenderis) reddere potest. Predicetur igitur terra Cretensis parvi Iovis illustrata cunabulis, qui terrigenas Gigantes virium inmanitate celos infestantes fulminavit, assurgat in fastus Apollinis numine reptata Delos, qui Phitona serpentem sagittis confecit, extollantur demum alumno Hercule nobiles Thebe, cuius inmenso robore Nemeus leo et Lernee hydre innumeri cecidere hyatus, dum sibi gaudet

clarus cui mira columnis
214  Finxit Apelleus Phidiacusque labor.
215  Hic Polycleteo spirantia pectora caelo,
216  Zeuxidis hic vivae Parrhasiaeque manus.
217  Haec mihi non tripode nec Apollinis umbra retexit,
218  Sed deus et genitus ingenitusque simul.
219  Ille pater rerum, totum qui condidit orbem,
220  Veridicum sine quo credimus esse nihil.
221  Plura quidem dixit, sed non

Trans Tyberim in ędibus cardinalis S. Marci IN LVDIO CYPHI PONTIFICVM VOTIS ANNVANT DII ROMANAE REI PVBLICAE ARCHANAQVE MORBIS PRAESIDIA APOLLINIS IVSSV. SVMA CVM VENERATI- ONE EX HOC PALLADIS CYPHO SACRAMENTA LIBARVNT. AN- NVANT QVORVM NVTV ROMA- NO IMPERIO REGNA CAESSERE.

(Sphinx) Sphingos genitiuus Gręcus. Sphinx monstrosum animal fuisse poetę fabulantur, faciem habens uirginis, pennas auis, pedes leonis. De hac Sphinge ita est traditum. Laius, Thebarum rex, Apollinis responsum accepit ab eo se periturum quo Iocasta uxor grauida erat. Id uitare uolens puerum natum tradit pastori in siluis necandum. Pastor per pedes in arbore suspensum dimittit. Inuentum puerum sibique allatum Polybius, Corinthiorum rex, pro suo

A 80v/3; cf. Plut. Aem. 16,9 In OLYMPO monte OLYMPI VERTEX EX QVA PARTE EST APOLLINIS PYTHII TEMPLVM ALTITVDINEM HABET AD SVB- IECTVM EXAMVSIM MENSVRA- TVM. X. INTEGRA STADIA ET VN- VM PLETHIO

^ Ragusa etymonjat a regendo keresni legalabb is ketes dolog. pernegaverim nostram Civitatem multis nationibus coaluisse Romanis Graecis Sclavis. Nam si nimis antiqua repeto in nostris majoribus referam Aesculapium Apollinis filium et Epidaurum et Achaiam quae post Ogygen habitata tantam famam in regendis civitatibus comparavit: ut S. P. Q. R. maximam legum et institutionum partem ab inde transtulerit Nostram vero Epidaurum non aliunde primitus fluxisse ipsum nomen testatur, cuius

seu Cycladas breues,
Ingens littoreis nec species locis
Nec planis procul est dulcis amoenitas.
30  Hic et Pieridum conspicies domos
Sedemque Oebalii Castoris inclytam
Atque vnde emicuit numen Apollinis.
Venatrix latices Cynthia quos solet
Arcu dum rigidas persequitur feras
35  Aestu et continuis victa laboribus
Crebro virginibus visere cum suis,
Albentes humeros fluctibus ingerens,

Cuius rei locupletissimum testimonium facit tum una oratio ab Isocrate Isocrates uiginti talentis uendita, tum etiam quod Gorgias Gorgias. orator primus auream statuam in templo Apollinis Delphici posuerit. Idcirco nobiles certatim tradebant suos liberos eloquentiae sacris iniciandos. Nec postea quidam ex Caesaribus Romanis erubuerunt in utraque lingua declamare, Quidam ex

Totus mundus letatur die natalico principis.
3.390  Carmine dulciloquo reges tollebat ad astra
3.391  Atque ducem clarum cecinit crinitus Apollo. Cantilena Apollinis in laudem ducis.
3.392  Mirra loquar, nec mirra canam, quia uera fatebor.
3.393  Alcides unum Lybicis prostrauit harenis
3.394  Te, leo, sed domitum, quamuis fortissimus esses.

5.323  Omnimodis ubi plena bonis patria omnibus una est,
5.324  Quos Deus electos ante omnia fata uocauit,
5.325  Aeternum genito peperitque in numine regnum.
5.326  Christe nouem Musis praeses, et Apollinis author ❦
5.327  Incipe, et haec tua dexter adi primordia, quos tu
5.328  Legeris? Expedias, primosque in regna uocaris,
5.329  Pulsus ubi patriis longe secesseris

8. Intelligimus autem hoc loco fatidicum, aut divinantem spiritum: quales erant, qui a veteribus consulti, responsis et oraculis hominibus imponebant, interim etiam vera canentes. Nomen autem sortitus est ab Apolline Pythio, quod in eius delubris frequentia proderentur oracula, adeo ut nunc Apollinis spiritus, aut per antonomasiam Pythius, sive Pythonicus spiritus ponatur, pro oraculo, aut spiritu divinante sive in templo aliquo, sive in singulis hominibus. Q QUADRAGENUS: 2. Corint. 11.

Sunt qui castra colunt, merces aliique fugaces
Per mare, per terram, maxima regna, petunt.
Ast hic Iura docens quid rectum aut utile pandit,
Hic amat arguti garrula verba fori,
Sic alius repetit pulchras et Apollinis artes,
Rerum naturas exprimit ille manu.
Rectius at multo sanctorum scripta Sophorum,
Quaeque Deus mandat, continet iste Liber.
Caetera cuncta ruunt, fallax mundusque peribit:
Sed

Blasius Rhacusanus Didaco Pyrrho Lusitano auctore
1  Te, Blasi venerande, canam tuaque inclyta facta
2  Exequar, illustres pugnas et nobile lethum.
3  Sed neque Pieridum saltus, neque Apollinis antra
4  Sollicitem: tu plectra, parens, tu suffice vocem.
5  Ipse tuas laudes perago: te nulla tyranni 5
6  Imperia, iniectae non te vicere catenae,

de Amore, seu Charitate, brevia, sed eximia habent dogmata. Quibus veluti gradibus, ad Deum reduces fieri possumus. Multa quoque de Magorum abstinentia, castitate, ac veluti poenitentia, referuntur, non absimilia ab iis, quae in heremis sancti patres christiani narrantur egisse. Ut non immerito Apollinis oraculum quamuis plerumque mendax, in hoc vere pronuntiasse videatur. Id quod Porphyrius, referente Eusebio, retulit Chaldaeis quae vera esse sapientiam, tantum Hebreisque ipsis concessum agnoscere pura, aeternum qui mente colunt Regemque Deumque .

Venerantur quoque fontanam Triadem, fidei, et veritatis, et amoris. Dicunt etiam Archicum solem, a solari fonte, et Archangelicum, et fontem sensus, et fontanum iudicium, et fulmineum fontem, et fontem dioptrarum et characterum fontem, insidentem ignotis synthemasi et fontanas summitates Apollinis, Osiridis, Mercurii. Materiales vero fontes dicunt, centrorum et elementorum et somnorum Zonam et fontanam Animam. Post autem fontes dicunt esse principia. Fontes enim principaliores sunt, principiis. Zoogonorum vero principiorum, summitas quidem Ecate vocatur. Medietas vero, Anima

Zoogonorum vero principiorum, summitas quidem Ecate vocatur. Medietas vero, Anima principalis. Terminatio vero virtus principalis. Sunt vero apud ipsos, etiam Azonae Ecatae, ut Triecdotis Chaldaica, et Comas, et Ecclystica. Azonici vero apud ipsos Dii, Serapis, et Dionysus, et Osiridis series, et Apollinis. Azoni vero vocantur, qui libere in libertate vivunt potestatem exercentes in Zonas, et supersedentes manifestis Diis. Zonaei vero, qui coelestes Zonas separatim et libere circumvolventes et ea quae hic sunt administrantes. Divinum nam genus apud ipsos est Zonaeum cui distributae sunt

sobolem; cursuque petita Procorum
4.495  495 Fallitur auratis iuuenis Schenaeia pomis.
4.496  Per te dulciloquos spirant mea carmina sensus,
4.497  Dum canimus Bacchi lusus, et Apollinis iras,
4.498  Suppliciumque Midae, mutatasque auribus aures
4.499  Humanas stolidis: at Rex stultissimus alta
4.500  500 Plectra rudi calamo non inferiora probaret?

ipsam
4.1376  Quae superest, simili mortem duxisse triumpho?
4.1377  At quibus inuisum, et nulli superabile monstrum
4.1378  Vincetur telis? Num, qui te, caerule Python,
4.1379  Explicuit, longè iaculantis Apollinis arcum;
4.1380  Anne colubriferae tepefactam caede Medusae,
4.1381  Horridior pestis, Cyllenida sentiet Harpen?
4.1382  Nil opus. Ex ipsis praesens medicina venenis
4.1383  Ad virus fatale fluit. Quos

pietas: tumido gravis est ea gloria Diti.
Ni forsan verum esse rear, vi Numinis actos
Daemonas ut pravam sibi qui fallacibus aris
Quaesivere fidem, vel religione monentis
Impulerint Phoebi, vel culta, ut Apollinis arbor,
Afflatusque Orci daret haec responsa Sacerdos:
Ignarusque olim pariturae templa puellae
Mandaret Stygius Tripodum pietate minister.
Qua ratione vafer Ditis sibi sacra satelles

pluribus in rebus versabamur, cum praeclara potissimum nos illius instituta ab erroris pravitate ad germanam, diuque intermissam veri quaerendi viam restitutos quasi in veritatis domicilium deduxerunt? Quare Ennianum illud Pythii Apollinis ipsi suo jure usurpandum opinor, ut sese eum esse profiteatur, unde qui naturae investigandae studio teneatur, consilium expetant,
Rerum incerti, quos ego ex
Incertis certos, compotesque consili

concredita chartis
6.87  Plus unum vidisse hominem, quam viderit omne
6.88  Naturam inquirens sapientum turba per aevum.
6.89  Ergo novum coelo delapsum ut numen ab alto
6.90  Te supplex unum veneratur Apollinis ara
6.91  Posthabita, tua scripta terit noctuque diuque
6.92  Evolvens, te in vota vocat, te oracula poscit,
6.93  Dona tibi, tibi thura parat studiosa juventus
6.94  Altaque marmoreis meditatur

Nunc aliter jam
6.202  Res agitur. Procul a doctis commenta lyceis,
6.203  Ingeniosa licet, caecus procul exulat ardor
6.204  Naturam fingendi animo secretaque jura
6.205  Edendi tamquam ex tripode atque ab Apollinis ara.
6.206  Scrutamur naturam ipsam, quaeque objicit ultro
6.207  Illa suos peragens cursus noctuque diuque
6.208  Servamus vigiles aciesque intendimus ambas
6.209  Instantes operi et longas

limina ducet
182  Muneribus victam. nam talem e sanguine nostro
183  Non nympham, non ipse virum vidi: occupat ergo
184  Mirantem stupor, et raptis vix sensibus hisco:
185  Tale erat in Delo, quod vidi ad Apollinis aram
186  Formosum tenerae germen juvenescere palmae;
187  Namque illuc magna quondam comitante caterva
188  Accessi, peterem quum Dardana tecta, futura
189  Exitium mihi triste. utque illa in

quae dulcia proles
215  Evanthei generosa Maron longe Ismara propter
216  Templa colens arae custos Phoebique sacerdos.
217  Hunc etenim quondam veriti servavimus una
218  Conjuge cum cara gnatisque ad Apollinis aram
219  Inventum viridi in luco. servatus at ille
220  Septem caelati dedit auri ferre talenta, 210
221  Et solido argento totum cratera rigentem,
222  Implevitque cados bissenos flore Lyaei

rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens vellebat atrox, vulsaque carinam
597  Telemachumque inter fundebat ab aëre plumas.
598  Nec mora: secretum a sociis, dextraque prehensum
599  Subducit juvenem

repraesentantum multitudinis impetus cohibere et moderari possit, in tantam inciderunt anarchiam ut omnis personae et proprietatis civium securitas penitus eversa sit utve secuta inde in ipsam nationem damna vix saeculum sarcire possit, neque Apollinis tripode opus sit ad hoc ut tuto liceat ominari quod Galli constitutionem suam per intermedium aliquem inter principem et populum statum sponte adhuc sua temperabunt aut, si in praesenti gubernii forma praestiterint, continuis internis agitationibus adeo

Alcides ille superbi
Martigenae domitor Cycni quo tempore scutum
Fulmineum quassans Pagasaei ad Apollinis aram
Perculit, ac magna Delphos formidine solvit.
O vatem nimium felicem, edicere

septem, qui ad Alcmenam Iovisque et Amphitryonis cum eadem congressu pertinent, relinquendos duxi; multoque satius incipiendum esse arbitratus sum ab iis versibus, quibus narrat poeta Herculem, quum ab eodem Cycnus esset visus in luco Apollinis, sese ad pugnam parasse. Sic enim duo consequutus esse videor, ut relictis prioribus illis versibus et integrum legentibus appareret poema, et commodius haberet initium. Ego quidem iamdiu in ea sum opinione, eodem modo nimirum fuisse

13  Iamque omnis late lucus Pagasaeaque Phoebi Vers. 2 In nemore etc. Hoc Apollinis nemus erat in agro Pagasaeo ad septentrionem sinus Pelasgici. --- Cycnum etc. Heroem nempe ex muliere et deo Marte genitum, qui rapinis et caedibus in eos saeviebat,

Pannoniam Getes.
1.1.1.13  Pindo sacra Phalanx pulsa mucronibus
1.1.1.14  cessit barbaricis in iuga Acincia;
1.1.1.15  heic sedem medio Regia Apollinis
1.1.1.16  fixit Pannonio solo.
1.1.1.17  Torpentes animi (turbida tempora
1.1.1.18  fecerunt) validis fixa radicibus

Die inventionis Sanctissimae Crucis.
Cum dulci, rapuit quem Felsina nuper, amico, Cum Georgio Higgia utramque Apollinis artem callentissimo, et mihi necessitudine conjuncto.
Quemque redonabit medicae non artis inanem.
* Tunc ego, ab ingenio cum spes, et ab indole recta

caudas, quoties is cornua tollit,
Consiliique inopes violentum numen adorant.
35   Quis numeret cunctos? Hi authores dissidiorum
Prostibulum, fex, colluvies, oracula fundunt
In Tusculano mendacis Apollinis antro,
Qualia non daemon, non evomat integer orcus;
Hi patriae lessum Scythica modulantur avena,
40   Admordent, quidquid patrium est; aliena

Induam ego fidos, qui nostra negotia curent;
Tu vero coetus primarie furcifer! (istis
Corbovium alloquitur verbis). Tu protinus ibis
100   Ad Tusculanum mendacis Apollinis antrum,
Quaeve paro fabricae portabis munera nostrae.
Dum veneris, primo laetas aperito choreas,
Allice saltantes, saltantibus injice larvas,
Consilio stupidos, promissis ambitiosos,

Est arcana specus, sunt hic labyrinthea tecta,
Suspicione gravem locus iste exhalat odorem.
Cura dein fuerat, damnosa in vota benigno
Sacra parare Deo; quocirca victima furto
Adlata occiditur, sacramque ad Apollinis aram
Corbovius offertur, foetosaeque ilia porcae:
Et hinc Corbovius se nomine dixit Eliam.
Postquam ita muneribus devinxit numen amicum,

Mox autem larvas in eodem collo paratas
180   Imprimit, hospitibus simul haec oracula promit:
«Aut Damii regnum vestris augete triumphis,
«Aut nunquam scythii sub Apollinis antra venite,
«Foedere opus, junctis studiis vis infera cedit.»
Audivere Dei voces, claramque revexit
185   Plena dies lucem: quid fit? Sub tecta reditur
Propria – principio rumpuntur viscera

Bibliographia locorum inventorum

Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477]: Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica, Verborum 16317, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [cipiko-k-petri.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Gucetic, Ivan (1451-1502) [1493]: Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica, Verborum 743, ed. Fialova, Andela Hejnic, Josef [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [gotius-i-panegyris.xml].

Niger, Toma [1502]: Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica, 429 versus, verborum 2723, ed. Giuseppe Praga Neven Jovanovic [genus: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-divin.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1509]: In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica, Verborum 4212, versus 35, ed. Istvan Hegedus [genus: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [numerus verborum] [crijev-i-sorgo-1509.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515]: Quattuor epigrammata in libris, versio electronica, Verborum 600, 105 versus, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen] [numerus verborum] [andreis-f-epigr.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522]: Feretreidos libri tres, versio electronica, 807 versus, verborum 8510, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [severitan-ip-feretr.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583, Dubrovnik]: De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica, 326 versus, verborum 2571, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [numerus verborum] [didacus-p-blasio.xml].

Petric, Frane (1529-1597) [1591, Ferrara]: Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica, Verborum 7671, ed. Erna Banic-Pajnic [genus: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [numerus verborum] [petric-f-zoroaster.xml].

Palmotic, Junije (1607.-1657.) [1645]: Carmina Latina, versio electronica, 6731 verborum, versus 1094, ed. Milivoj Srepel [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [numerus verborum] [palmotic-j-carm.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755, Rim]: Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica, 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [stay-b-phil-rec.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1761]: De solis ac lunae defectibus, versio electronica, 5828 versus, 91294 verborum, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [numerus verborum] [boskovic-r-dsld.xml].

HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1782]: Operum omnium tomus II, versio electronica, Verborum 46753, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-2.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Katancic, Matija Petar (1750-1825) [1791]: Fructus autumnales, versio electronica, 948 versus, verborum 7599, ed. Tomo Matic [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [numerus verborum] [katancic-mp-fructus.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml].

Milasinovic, Franjo (1808-1883) [1843, Zagreb]: Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica, 360 versus, verborum 2540, ed. Senia Belamaric [genus: poesis - satura] [numerus verborum] [milasin-f-met.xml].

Preme hic ut KWIC videas