Quod quaesisti inventum est in 74 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-74:

ventremne, tuum, vel mammas, dirigis ensem?
1.289.2  Haec te mamma aluit, venter at iste tulit. 290. DE ROMANORUM POTENTIA
1.290.1  Iulius aethereas divus cum scanderet arces,
1.290.2  Iuppiter ad Superos, talia dicta dedit:
1.290.3  Nec pontus, rerum dominos, nec terra, Quirites,
1.290.4  Iam capit, en etiam

late gramina, Maius ait.
3.13.9  Iunius insequitur: Cum me fervere videbit,
3.13.10  Maturas segetes rustica turba metet.
3.13.11  Quas tu succidis spicas, ego, Iulius inquit,
3.13.12  Contero et in cellas grana recondo cavas.
3.13.13  Subiicit Augustus: Praecingo vasa colurnis
3.13.14  Orbibus et patulos praeparo

Toracis tegmen Hiberi
Et Galli cristas pignus amoris habent. Cęsar:
5   Ast mecum est pręsul Tiberinę Iulius urbis. Autor:
Huic fidis, Venetis qui dedit ipse togam?

Ducere securas ad pascua lęta capellas
Pastoris cura est officiumque pii;
Desertoris opes pecudes et ouilia tota
Tradere raptori dilanianda lupo.
5  Tale nefas Latiis admisit Iulius oris
Dissidio perdens oppida, cęde ciues.
Successit Medicę Leo proles inclyta gentis
Dum petitur tantis apta medela malis.
Conueniunt placidi stirpis cum nomine mores

3.12.6.8   Clauiger et Paulus scerta sacrata ferent. Iulius
3.12.7.1   Iulius ardenti mundum cum sole uidebit,
3.12.7.2   Producit festas Iulius ipse dies.
3.12.7.3   Mensis in

Clauiger et Paulus scerta sacrata ferent. Iulius
3.12.7.1   Iulius ardenti mundum cum sole uidebit,
3.12.7.2   Producit festas Iulius ipse dies.
3.12.7.3   Mensis in istius preclara luce secunda

Iulius
3.12.7.1   Iulius ardenti mundum cum sole uidebit,
3.12.7.2   Producit festas Iulius ipse dies.
3.12.7.3   Mensis in istius preclara luce secunda
3.12.7.4   Agnigeri matrem uirgo uidere uenit.

accepti nunquam. Beneficium non solum dandum, sed nutriendum. Non omnia danda petenti 26 . Quomodo in accipiendis beneficiis nos gerere debeamus. Non ab omnibus accipiendum est. Non est beneficium, quod a nolente datur. Gręcinus Iulius pecuniam donatam ab improbis noluit accipere 27 . Dei beneficia homini collata 28 . Bis est gratum, quod opus est, si ultro offeras 85 .

Astomori sine ore, halitu tantum odoreque uiuentes 75 . Soritę nullum cibum nouere quam piscium 75 . Iulius uiator naturam fecit, ut potu careret 78 . Lupo mandenti, si respexerit, surrepit obliuio cibi 89 . Cameleon solus animalium nec cibo nec potu alitur, nec alio quam aeris alimento

oppidum Tygris alueo. Ibi mortalium soli aurum in odio contrahunt idque defodiunt, necui sit in usu 69. Interdixit castris suis Spartacus, nequis aurum haberet aut argentum 312. Antonius uilitatem auro fecit in contumeliam naturę. Scipio Africanus, Iulius Drusus, Catus Elius uasa argentea contempserunt 316. Legati Carthaginensium dixerunt Romanos benigne inter se uiuere. Eodem enim argento apud omnes coenitauisse se ipsos. Caius Octauius regem Anthiocum uirga circumscripsit et,

esse appetere mortem. Plato: Sapientis animum totum in morte prominere. Summum fini proximum 67. Cornelia in morte liberorum fortis. Item Rutilia 71. Mortis contemptor 74. Theodorus philosophus tyranni minas contempsit. Cannius Iulius duci iussus gratias egit 74. Fortis ad mortem 75. De breuitate uitę. Non accepimus breuem uitam, sed fecimus 78. Xerxis lachrymę, cum consyderasset tantam multitudinem breui morituram 80. Consolatur

Tyrsus et Felix. Herculanus. Antonino Pio: Ptolomeus et Lucius. Aureliano: Benignus presbiter. Venerandus. Antonino: Felicitas. Pagatus. Alcybiades. Commodus: Apollonius senator. Eleuterius papa. Victor papa. Iulius senator. Antonius. Eusebius. Vincentius. Peregrinus et Romanus. Seuero: Iginus papa. Anicetus papa. Sother papa. Antedolus subdiaconus. Hyreneus

Photinus episcopus. Blandina uirgo et duodequinquaginta uiri. Pius papa. Valerianus. Commodo imperante: Policarpus episcopus cum discipulis XII. Apollonius senator. Eleuterius papa. Victor papa. Iulius senator. Antonius. Eusebius. Vincentius. Peregrinus et Romanus. Cecilia uirgo sub Marco Aurelio et Commodo. Seuero. Iginus papa. Sother papa. Andeolus subdiaconus. Hyreneus episcopus. Philippus episcopus. Leonidas. Anicetus papa.

patris miseranda suasque
3.22.12   Natorumque uices flebilis ille dolet.
3.22.13  Hinc extare iubet populoque placere Quirini
3.22.14   Iulius, ingenii caelitis instar, opus. 23.
3.23.1  Serpentes geminos et Laochoonta cruentum,

24.
3.24.1  Laochoon extat prolesque gemella reuincti
3.24.2   Anguibus et rursus culmina summa tenent.
3.24.3  Et merito est tanto sub principe: Iulius orbis,
3.24.4   Hic labor artificum gloria summa nitet. 25.
3.25.1  Pignoris

nec me
7.26.74   Polluit illicito foeda cruore sitis!«
7.26.75  Haec ales, mox clara sonant oracula luci
7.26.76   Auguris: »Adsertor Iulius orbis erit!« 27.
7.27.1  Vt noua Romanae Cicero facundia linguae

7.32.12   Praeco alter Christi, Paulle, secunda tuba. 33. Epitaphium Iulii II. Pontificis
7.33.1  Iulius hic situs est, Galli Venetique fatentur
7.33.2   Quem uixisse deum, Turca perisse putat. 34. In

34. In eundem
7.34.1  Turca superfuerat uictis socialibus armis:
7.34.2   Iulius hinc tristis, publica spes, perii. 35. In eundem
7.35.1  Milite qui Gallo Venetos Gallumque

35. In eundem
7.35.1  Milite qui Gallo Venetos Gallumque fugaui
7.35.2   Militibus Venetis, Iulius hic iaceo. 36. In eundem
7.36.1  Iulius hic situs est, qui pontificalibus armis

fugaui
7.35.2   Militibus Venetis, Iulius hic iaceo. 36. In eundem
7.36.1  Iulius hic situs est, qui pontificalibus armis
7.36.2   Edocuit quantum culmina sancta tonent.
7.36.3  Quem nisi bella domi tenuissent horrida, nec tu,

bella
7.37.2   Scilicet in proprium fulmina bina caput,
7.37.3  Vt decet, inuitus, tristisque superstite Turca
7.37.4   Parque indignanti Iulius astra subit. 38. In eundem
7.38.1  Pontificum, Iuli, te nemo beatior esset,

ecclesia dei praeclarius et quid denique ipsorum agone fortius et constantius, qui viventes in carne plantaverunt eam sanguine suo? Quod in re militari salutis ratione nec Pyrrhus nec Hannibal nec Fabius Maximus nec M. Marcellus nec ipse Iulius Caesar nec Alexander Macedo apud historicos effecisse legitur. Optime itaque meriti de militanti ecclesia optimam in sacris merentur gloriam et praecipuam. Quo circa satis fui admiratus, quod huiusmodi athletae dei odas

45.26  Prouidus, constans, pius et seuerus;
45.27  Hercules, Ianus, Fabius, Camillus,
45.28  Iulius iste.
45.29  Fulget Illustri iubar ut refundens
45.30  Axe ridenti radios decorum;

RVBRIA. SP. FI. DONATA ET. C. IVL. CONIVGES DVLCISSIMI HIC SVNT. BENE VALEAS QVI LEGIS. 20.1. Integrum sic: Rubria, Spurii filia, Donata et Caius Iulius c. d. h. s. Bene ualeas qui legis. 20.2. Sed illum ego dixerim bene ualere qui talia legendo se etiam mortalem esse meminit et aduentantem uitę diem extremum paratus expectat.

omnium esto. 37.2. Kłis Sextilibus: die prima Augusti, qui et Sextilis dicitur. Consulibus: per consules tempora designabantur. Testament. iur. mili.: militibus liberam testamenti factionem primus quidem diuus Iulius Cęsar concessit, ut, quoquo modo testati fuissent, rata esset eorum uoluntas. Cf. Maph. Veg. 'Militibus liberam' ( cf. Dig. 29,1,1) Alioqui testamentum non iure

NICOSTRATVS ET IVLIA NYMPHE PARENT. INFELICISS. V. F. 76.1. Hoc est: Caio Iulio Nicostrato, filio piissimo, annorum XVIII, mensium VIIII, dierum XII, Caius Iulius Nicostratus et Iulia Nymphe, parentes infelicissimi, uiui fecerunt. 77. A 77/8; cf. CIL V

CARISSIMO ET PIEN- TISSIMO DE SE BENE MERENTI. CVM QVO VIX. ANN. XV. MENS. VI. DVLCITER SINE QVERELA. 101.1. Nondum ergo decennis erat Iulius iste quum duxit uxorem. Sed qui congruum nuptiis tempus nosse cupiunt, audiant Platonem libro quarto De legibus dicentem: (Ętas nubilis) Vxorem quisquis a trigesimo anno usque ad

Christianos persecutus est, Ioannem apostolum in Pathmos ipse relegauit. Cf. Euseb. Chron., A. D. 97 [= 96] Sicut Quintilis mensis a Iulio Iulius et Sextilis ab Augusto Augustus dicti sunt, ita ille Septembrem Germanicum, Octobrem Domitianum nuncupari edixit; sed nomina ista cum ipso simul desuerunt. Cf. Euseb. Chron.,

uidimus. Nec sumptui enim nec labori parcis dum ueterum monumenta undequaque tibi comparas. Hęc igitur in fine opusculi descripta ita exponere libuit: 130.2. L. IVLIVS. C. F. TRO. CLEMENS NEGOTIATOR. T. F. IVSSIT SIBI, id est Lucius Iulius, Cai filius, Troezenus, cui Clementi agnomen fuit. Externus enim fuit, ex Troezene, Cf. Plin. Hist. nat. 4,18 Achaię

maximus natus esset, in patria eum genuerat, reliquos Salonis. De quibus dicitur: et Iulię, Lucii filię, Marulię filię, et Iulię, Lucii filię, Clementilla filia fecit. 130.3. Clementilla ergo, filia superstes, quod pater Lucius Iulius Clemens fieri iusserat, hoc faciundum curauit, ut ostenderet quantum uiuo obsequens fuerit genitori quę mortuo quoque obediuit. V. Peroratio

G. M. V. 7 LEG. X I. C. P. F. EI EX. LL S. .X. LVLIA. T. F. MAXIMA VXOR. ET M. IVL. MIL. DOCIMVS. H. F. C. 140.1. Sic legendum arbitror: Marcus Iulius, Marci filius, uoluntarius paternus, Aquis Sextiis miles legionis sextę uictricis, Ipse ex uicarius tribunus correxit centurio legionis octauę

primipilus fuit. Ei ex sestertiis decem Lulia, Titi filia maxima, Recte Maxima uxor et Marci Iulii miles Docimus hoc faciundum curauerunt. 140.2. Hic Marcus Iulius uidetur sub Augusto militasse. Quibus officiis tunc functus fuerit, describitur. Ideo infertur quod iure ac merito ei mortuo hoc (subintelligitur: sepulchrum) faciundum curauerunt ex decem sestertiis uxor ipsius Lulia et miles Docimus. Quod autem dicitur

militibus fuit, qui dicti sunt olim uolones, quod uolentes ac sponte se offerrent, cum non tenerentur. Cf. Mai. 'Volones' [1], [2]; cf. In epigr. 125,5 Hic igitur Iulius Aquis Sextiis primum iniit militare munus. Locus est in Gallia sic dictus, ubi Caius Marius consul Cymbros uicit. Deinde uicarius tribunus fuit, hoc est tribuni absentis uices gerens, dum esset centurio gregariorum militum ueteranorum.

3.235   Nam sibi florebat Romae viridissima quercus
3.236   Iulius in terris deus, et virtutis avitae
3.237   Insignis pastor seseque immiscuit armis

precor, succurre cadenti!«
»Corpus et umbra fui, sed tantum corporis umbram
Nunc me cernis«, ait. »Latia de gente parentes
Ambo fuere mihi. Quę moenia condidit Ocnus,
His natale solum. Rexit quum Iulius orbem,
D70  Natus ego. Vixi Romę quum sęcla redisse
Aurea Saturni plebis uox una patrumque
Augusto rectore fuit. Nec cesserat error
Gentis adhuc coluisse deos. Mihi serta ferebant
Laurea

M. Tullius. eloquentia et contra leges agrarias, quum eo dicente alimenta sua tribus abdicarent, popularis fuit? Et Catilinae Catilina. urbis incendium ruina se extincturum minitantis, fregit audaciam? Quid Iulius Caesar? Iulius Caesar. Nonne traiecto Rubicone fluuio, Rubicon fluuius. quum tot a se rebus egregie gestis, nulla suae uirtutis Romae consyderatio haberetur,

agrarias, quum eo dicente alimenta sua tribus abdicarent, popularis fuit? Et Catilinae Catilina. urbis incendium ruina se extincturum minitantis, fregit audaciam? Quid Iulius Caesar? Iulius Caesar. Nonne traiecto Rubicone fluuio, Rubicon fluuius. quum tot a se rebus egregie gestis, nulla suae uirtutis Romae consyderatio haberetur, confirmauit oratione dubios militum animos in perniciem

bellicosissimi Pori Regis, Porus Rex. littora Indici ac orientalis Oceani immortalitate suam uirtutem subsequente, uictor peragrauit. Non defuerant domi Iulio Caesari Iulius Caesar. summi honores et magistratus: at ipse quidem inuicto animo decennium in debellandis Galliis Galliae a Caesare domitae. consumpsit, ac tunc ignotam populo Romano Britanniam insulam

respicientes pulsis Caesarinis praesidiis principes suos reuocarunt, partim Venetis, ut dictum est, sese dediderunt. Pius III succedit et uigesimo die moritur; Iulius II eligitur; Caesaris Borgiae fata usque ad eius interitum enarrantur; Pontifex in Venetos Christianos principes concitat; Bentiuola pulso Bononia potitur; unde simultates inter Gallos et Venetos nascuntur. Caeterum ne mortuo

qua mercede, cum Iuliano Sauonense ciue, diui Petri ad uincula tunc cardinale, quem pontificem creatum Iulium Secundum appellarunt, ut sua opera cardinales Hispani in pontificiis comitiis suffragiis ineundis ipsi Iuliano adiumento forent. Caeterum quum Iulius pontificatum adeptus Genuensi religione fidem Caesari seruaret, nec modo promissa ei non praestaret, sed insuper malum minaretur, Neapolim se contulit. Ibi, quia Deus illum tam diu iniurias impune ferre noluit, fugiendo, ut saepe usu uenit, in periculum incidit, propterea quod a Consaluo

regione, quam nostra aetas Nauarriam nuncupat (inter Vascones et Cantabros sita est) bellum exortum esse, et inde illi uxor erat titulusque dignitatis, ocii impatiens eo confestim contendit, ibique a quodam Cantabro hoste dimicans interfectus est. Iulius Secundus, Romanus pontifex, aegre ferens Venetos eo audaciae progressos, ut ne a rebus ad Romanum quidem pontificem spectantibus rapaces continerent

ut fit, dissimilitudine populorum imperium auersantur, utilia simul et honesta suadebat. Itaque Francorum regem per se quoque in Venetos male animatum rogat, ut se octingentorum equitum auxilio ad Bononiensem expeditionem iuuaret. Decreuerat autem Iulius pontifex, quo Venetis aliena calamitate metum incuteret, ostenderetque se iam coepisse res ecclesiasticas repetere, capto aut pulso Ioanne Bentiuola importuni tyranni dominatu Bononiam liberare, atque iuri Romanae Ecclesiae urbem omnino restituere, magis irae suae in

suis liber nonus Auctore Iulio Secundo pontifice omnes fere Christiani principes contra Venetos foedus ineunt; pontifex ad Gallos legatum mittit. Iulius Secundus, Romanus pontifex, ubi Christianorum regum in Venetos odium noua insuper in Maximilianum Caesarem iniuria uehementer exasperatum esse accaepit, ratus reges ipsos seu positis purgatisue suspitionibus, aut dissimulatis simultatibus aduersus communem regum hostem facile

continere, tamen quum non liceat pace frui, nisi eam armis quaesieris, non solum bellum honestum est, sed etiam neccessarium, modo id ita geratur, ut omnibus testatum sit non alia causa susceptum esse, quam ut eo suum cuique restituatur. Iam quartus annus circumactus est, ex quo Iulius pontifex nunquam Venetos hortari destitit, ut tandem latrocinio suo finem imponerent, redderentque Romanae Ecclesiae saltem illas urbeis, quas recens in Flaminia occuparunt. Praeces adhibitae sunt, minae etiam adiunctae, nihil denique, quo illos ad saniora consilia reuocare posset,

quum Christianus sim, odio neminem habeo: ut rerum qualiscunque scriptor, quae in meam aetatem incidere narro, plaeraque, ne uerbis quidem immutatis, uti accepta sunt transcribens. Iulius pontifex Rauennam, Ceruiam, Fauentiam, Cesenam, Ariminium etc. in potestatem suam redigit; Ferrariae dux et Mantuae marchio sua recuperant; urbes Neapolitanae a Venetis ad Hispanos redeunt; Dalmatae defectionem minantur; Vladislaui regis ignauia; Veneti in Dalmatia

urbe frustra absumpsisset ― nihil enim dignum dictu egit ― dato documento nomen caesareum sine uiribus inane esse, a militibus inopia stipendii pene desertus in Alemaniam est reuersus. Iulius pontifex de Gallis Italia eliminandis uoluit consilia, cum Venetis reconciliatur, Ferrariae duci bellum indicit; irritum in Gallia celebratur concilium; pontifex a Mirandula repellitur, Hispanos rupto foedere in Gallos concitat.

pontifex de Gallis Italia eliminandis uoluit consilia, cum Venetis reconciliatur, Ferrariae duci bellum indicit; irritum in Gallia celebratur concilium; pontifex a Mirandula repellitur, Hispanos rupto foedere in Gallos concitat. Iulius Secundus, pontifex Romanus, uidens totam profligati Veneti gloriam penes Lodouicum Duodecimum, Francorum regem, haud immerito esse, simul Ligustico ingenio, unde originem ducebat, quietis impatiens, ad haec aegre ferens, sibique ac Ecclesiae Romanae metuens si externi et

ex pago in pulcherrimam Italiae ciuitatem gens Hestensis redegisset. Hac pontificis iniquitate motus Bernardinus, natione Hispanus, Sanctae Crucis cardinalis, uir et uitae integritate, et eruditione insignis, clam pontifice se Mediolanum contulit, atque ex tuto (erat enim Iulius pontifex non modo praecipitis irę, sed etiam exitialis) pontificem deterrere ab incoepto conatus est, literis ac nuntiis eum monens, ut Italiae rebus compositis hortaretur Christianos principes ad arma aduersus communem Christianorum hostem sumenda. Per solum autem

is pontificis insaniam fouebat. Itaque re alia alio, ut fit, trahente, animisque in diuersa studia uersis, nihil quod aut ad instaurandos sacerdotum mores, aut ad hostes Christiani nominis contundendos pertineret, agi tunc potuit. Deposito igitur censurae metu Iulius pontifex coacto exercitu per se in expeditionem profectus est. Atque dum Mirandulam oppugnat, quae tunc cum Ferrariensium duce erat societate iuncta, ratus ibi haud difficilem uictoriam fore, eo quod ciuitas minus firma esse uidebatur, a Gallis Iacobo Triuultio duce

frenatorum mille, peditum cum Hispana legione duodecim millia confecit atque magnis itineribus Bononiam contendit, quae paucis ante mensibus, pontifice, ut supra demonstrauimus, in fugam a Gallis coniecto, ab imperio ipsius pontificis defecerat, Bentiuolis in patriam restitutis. Porro Iulius pontifex, ut alio loco diximus, ueteribus inimicitiis incitatus, magno Bentiuolas odio prosequebatur, seu animi morbo indulgens nam ex hominibus, et his interdum minime studiosis, fiunt pontifices ― seu tyrannidi ipsius familiae infensus.

praelatum regem designarat. Cuius profecto interitu, ut saepe alias declaratum est, innocentiam laudari quidem, audaciam uero ac celeritatem rebus gerendis aptissimam esse. Iulius II pontifex moritur. Dum haec apud Turcas geruntur, anno humanae salutis quingentesimo decimo tertio supra millesimum Iulius Secundus, pontifex Romanus, moritur, quum decem annos in pontificatu uixisset. Qui ubi sensit se supremis

esse. Iulius II pontifex moritur. Dum haec apud Turcas geruntur, anno humanae salutis quingentesimo decimo tertio supra millesimum Iulius Secundus, pontifex Romanus, moritur, quum decem annos in pontificatu uixisset. Qui ubi sensit se supremis appropinquare, iamque mortalitatem expleturum, conuocatis cardinalibus, qui id temporis Romae aderant, hortatur eos, ut patrimonium ecclesiasticum curae habeant, de

quem possumus cum priscis illis Cesaribus magnitudine rerum gestarum in Italia comparare, Laudes et gesta Francisce Marie Vrbini ducis. hic adhuc prima lanugine tinctus adeo floruit consilio rerum gerendarum et belli apparatu ut Iulius pontifex maximus ausus fuerit eum ducem dare toti exercitui Romani Imperii pro expugnanda Bononia, ubi adeo se ingenue et strenue habuit ut quisque diceret eum non ab homine, sed a Marte genitum. Hoc cum adverteret Iulius patruus eius, aduersus Ferrariam parta ingenti hominum multitudine et

lanugine tinctus adeo floruit consilio rerum gerendarum et belli apparatu ut Iulius pontifex maximus ausus fuerit eum ducem dare toti exercitui Romani Imperii pro expugnanda Bononia, ubi adeo se ingenue et strenue habuit ut quisque diceret eum non ab homine, sed a Marte genitum. Hoc cum adverteret Iulius patruus eius, aduersus Ferrariam parta ingenti hominum multitudine et Hispanie rege huc se conferente ut sibi praesidium ferret, cesis fere omnibus Hispanis, acriter pugnans dux omnium, se suosque cum ingenti gloria seruat, ut nunciaretur Indis et Armenis huius ducis prudentia et fama,

1.158  Systus erat celebris, puraque in ueste sacerdos Systus pontifex.
1.159  Gloria pontificum, magne spes altera Rome
1.160  Iulius hunc sequitur terram, mare, sidera torquens Iulius pontifex maximus.
1.161  Sancta pudicitiae uirtus, specimenque bonorum
1.162  Extitit huic genetrix aqua dux inclytus exit

Systus pontifex.
1.159  Gloria pontificum, magne spes altera Rome
1.160  Iulius hunc sequitur terram, mare, sidera torquens Iulius pontifex maximus.
1.161  Sancta pudicitiae uirtus, specimenque bonorum
1.162  Extitit huic genetrix aqua dux inclytus exit
1.163  Sidereo splendens clypeo et caelestibus armis,

3.237  Vicit Erithreos ensis tuus, unde tryumphos
3.238  Irruit Hyrcano Hesperius cum gente feroci
3.239  Littus ad Italiae populorum strage superbus
3.240  Iulius Eridani ripas cum fulminat ipse
3.241  Ferrariam exoptans diris circundare flammis,
3.242  Dux belli fueras, bello clarissimus atque

3.290  Implet iussa dei, uarias it seruus ad urbes,
3.291  Vrbinum ueniant proceres et amicus ubique
3.292  Qui datur enotriae terris, princepsque comesque
3.293  Iulius ethereo descendens ad axe minister
3.294  Diuum, purpureo sequitur quem turba galero
3.295  Ornata, et terre rector mundique ruentis
3.296  Pro te lapsa fides natus de stemmate

Latinae linguae puritate, hoc est, circa 200 Domini annum, valde frequens coepit esse scriptoribus, etiam Ethnicis, verbum Mereri, in ea significatione, ut simpliciter consequi aliquid sive ex merito sive gratis declararet. Quod innumeris exemplis in scriptorib. vitarum Caesarum (ut est Iulius Capitolinus, Lampridius, Spartianus, et alii) probari posset. Hanc porro barbaram significationem huic verbo ac aetati inde opinor accidisse, quod cum maxima essent commercia hominum, non facile potuerunt alioqui reperire aliud vocabulum, quo Graecum

cum nomen principalis partis pro toto ponitur, ut supra de Sion ac Ierusalem et Iuda diximus: aliud cum principalis pars sola ius, dignitatem et praedicata totius sibi rapit, sicque se gerit, quasi ipsa sit totum, et aliae partes vel nihil sint, vel nulla earum cura aut ratio sit habenda: ut cum Iulius dicit, Ego sum Respublica, et aut cum Iulius et Caesar sunt consules obscurato Bibulo, ut est apud Suetonium. Vicinum huic est quod interdum omnis pro multis ponitur, ut in vocabulo Omnis, et signis, ac sententiis universalibus annotavi: sicut et contra multi pro

ut supra de Sion ac Ierusalem et Iuda diximus: aliud cum principalis pars sola ius, dignitatem et praedicata totius sibi rapit, sicque se gerit, quasi ipsa sit totum, et aliae partes vel nihil sint, vel nulla earum cura aut ratio sit habenda: ut cum Iulius dicit, Ego sum Respublica, et aut cum Iulius et Caesar sunt consules obscurato Bibulo, ut est apud Suetonium. Vicinum huic est quod interdum omnis pro multis ponitur, ut in vocabulo Omnis, et signis, ac sententiis universalibus annotavi: sicut et contra multi pro omnibus ponuntur, ut in voce Multi dixi. Sic

APPENDIX REPETITIONUM. Quando quidem multa hactenus de Repetitionibus dixi, et illae valde in sacris Literis usitatae sunt, ne quis ex inscitia propterea levius de eis sentiat: asscribam quaedam ex eruditorum scriptorum sententia de eis. Primum igitur Iulius Scaliger acutissimi iudicii scriptor dicit eas secundo ac etiam tertio fieri etiam ab optimis scriptoribus, idque vel iisdem, vel etiam diversis verbis. Atque hoc posterius genus tuetur contra Senecam nimis (ut ille inquit) irridentem eas. Dicit vero esse illarum maximam efficaciam, ita ut

raro gratuitam liberationem significare 323 in Iudicio Dei qua ratione consistere possimus 326 iudiciorum et mysteriorum Dei profunditas non perquirenda 102 Iudithae ieiunium 312 Iulius Scaliger acutissimi iudicii scriptor 261 ius Caesareum cur sententiatim et concisim in quibusdam partibus scriptum 3 ius Iudiciale ac politia quomodo in

longo sermone, Latini
5.24.2  Eloquii punctum Tullius omne tulit. Caesar.
5.25.1  Quae gerit arma ferox, eadem quoque Iulius arma
5.25.2  Explicat Ausonii fama secunda fori. Sallustius et Livius.
5.26.1  Ambiguum Crispus, Patavi an

Quo Patrum virtus vitio calcata prematur;
1.618  Ut libatam oculis tam pulchro in corpore labem,
1.619  Propitia exempli posset tentare medela.
1.620  Summus Apostolica Praesul tum Iulius alter
1.621  Eminuit specula, cui commendata Thienis
1.622  Admissa est Latiae virtus penetralibus aulae.
1.623  Iam Latius Praesul, iam Protonotarius ipse

terra novus in Coelum se provehit ignis?
5.712  An fortasse aliquis praestantior advolat heros,
5.713  Cui vita functo decernunt fata propinquam
5.714  Syderibus sedem; veluti cum Iulius olim
5.715  Crinita fuerat dictus splendescere flamma?
5.716  An fatuum fortasse aliquod perstringit ocellos
5.717  Lumen, et in media, tenui face splendicat aura?

Ex quibus duo in Lucium animadvertenda sunt. Primum; quod censum a navigantibus extortum dicat; quem tamen ipsi Veneti Scriptores tributum vocant; ut Sabelicus /Libro 2./, Petrus Iustinianus /Libro 1./, Iulius Faroldus /In Annalibus Venetiarum/ et coeteri. Secundum; quod Almisani loca Narentanorum tenuerunt, et Segniensium Croatorum, qui eius temporibus et. Primum Lectorum arbitrio pensandum remitto. ad Secundum; Eius temporibus

non certa fides, cognatus iniquae
60  Est hyemi, hanc Getico ducit ab usque polo.
61  Ianus tristis, iners Maius, sunt turbida nimbis
62  Februa, cum nato Iulius igne rubet,
63  Martius horrentes praefert vel nomine pugnas,
64  Pauper opum terrae Iunius esse solet,
65  Septimus octavo certat, qui fedior exstet,

dictam. 3 Hinc ingens odium enatum est inter Ludovicum 12 et Iulio Pontifice. 4 Cardinales male contenti erant cum Iulio, qui bellicosus homo parum curavit ecclesiam sed tantum politica Europae; hinc Pisae convenerunt patres cum cardinalibus; Iulius ergo cum sibi adhaerentibus patribus Romae convocavit concilium; Ludovicus ergo, ut affligat Iulium pontificem, defendit Concilium Pisanum; Ludovicoque minabatur excommunicationem, proscripsitque regem Navarrae, agnatum et foederatum Ludovici 12, Ioannem Alfredanum; Iulius ergo

Iulius ergo cum sibi adhaerentibus patribus Romae convocavit concilium; Ludovicus ergo, ut affligat Iulium pontificem, defendit Concilium Pisanum; Ludovicoque minabatur excommunicationem, proscripsitque regem Navarrae, agnatum et foederatum Ludovici 12, Ioannem Alfredanum; Iulius ergo pontifex denominavit sententiae suae executorem Pherdinandum ! Catolicum; verum fracti sunt Galli Conciliumque Pisanum translatum est Lugdunum; Ferdinandus ergo inducto in Navarreum regnum exercitu, ultra dimidium eius occupavit, et

sunt lites per pontifices ut hae duae aulae cum exclusione aliarum gentium dividant terras incognitas; nempe ab Asoriis et Capitis Viridis insulis ad 370 milliaria ad occidentem laterem incognitarum terrarum occupent Portugali, hinc vero ad orientem versus occupent Hispani; anno '506. Iulius 2. pontifex hunc Tortesilensem tractatum ratihabuit. 3 Anno '494. decessit Iohannes 2.; ei successit proximus agnatus, cum sine prolibus moreretur; Alfonsus enim eius filius, jam uxoratus, ex equo prolapsus, anno '91‑o mortuus est; duo erant principes, qui

hoc foederatum seu Respublica Hollandica est pars Belgii totius seu provinciarum inferiorum Germaniae Niederland; sitae sunt hae provinciae ad Rhenum. 2 Cis Rhenum ad Germaniam pertinent; trans Rhenum ad Gallias pertinebant jam antiquitus ante tempora Romanorum; Iulius Caesar terminato bello Helvetico in belli contentiones venit etiam cum Gallis (populo tunc temporis foederato contra Romanos); hinc per bellum decennale subjecit eos Julius Caesar, proin tunc totum Belgium subjectum est Romanis; nam tunc temporis etiam Batavia inito foedere cum

se conjunxerunt; non tamen vixerunt sub communi imperio hi populi, sed in diversas civitates divisi, quarum quaevis suum principem habuit; ipsa haec civitatum multitudo incremento eorum obfuit, bella continua inter se habuerunt seque attriverunt; in hoc statu vixerunt populi, cum Iulius Caesar populos Gallicos subegisset; subacta Gallia transcensoque freto binas expeditiones suscepit in Brittanniam 50 annis ante Christum natum, neutra tamen effectum habuit; recessit ergo Caesar, obsides tamen secum accepit, securitatis in Gallia vicina gratia; nempe Britae

natum anno 46. regnante Claudio imperatore, Paulus Plautius bellidux tertiam expeditionem suscepit profligatisque incolis subegit imperatori suo partem huius insulae; fixo semel pede in insula hac, sub diversis imperatoribus susceptae sunt expeditiones, sic 78. anno Vespasiano regnante Iulius Agricola dimidiam jam huius insulae partem, nempe totam Angliam hodiernam, subegit; hic Agricola primus detexit Albion perfectam insulam esse, quod ad ea tempora Romani ignorabant. Scotia ergo tamquam montosa, invia provincia immunis mansit eo

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1477, Split]: Carmina Latina, versio electronica, 2206 versus, verborum 14802, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [numerus verborum] [marul-mar-carmina.xml].

Sizgoric, JurajMarulic, MarkoMihetic, AmbrozTideo AcciariniAndrea Banda di VeronaHilarion di VicenzaRaffaele ZovenzoniGiliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477]: Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica, 1585 versus, verborum 10077, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - carmen; poesis - elegia] [numerus verborum] [sisgor-g-eleg.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1484, Dubrovnik]: Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica, 7675 versus, verborum 46525, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-carm-1678.xml].

Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487]: Odae de apostolis, versio electronica, 526 versus, verborum 2640, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sisgor-g-odae.xml].

Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1497]: Francisci Natalis Carmina, versio electronica, 3135 versus, verborum 19055, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [natalis-f-carmina.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509]: Solimaidos libri III, versio electronica, 1154 versus, verborum 9287, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [numerus verborum] [severitan-ip-solimaidos.xml].

Marulic, MarkoDante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510, Split]: Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica, 138 versus, verborum 974, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [numerus verborum] [marul-mar-dante.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522]: Feretreidos libri tres, versio electronica, 807 versus, verborum 8510, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [severitan-ip-feretr.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1686]: Thieneidos libri sex, versio electronica, 5415 versus, verborum 33672, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-thien.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1700, Zagreb]: Croatia rediviva, versio electronica, 68 versus, verborum 7054, ed. Zrinka Blazevic [genus: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-croatia.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Baric, Adam Adalbert (1742-1813) [1792]: Statistica Europae, versio electronica, Verborum 91598, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [baric-a-stat.xml].

Preme hic ut KWIC videas