72. Stephani an Abt Georg IV. Müller von Kaisheim [Stams], 10. Juli 1646 Stephani berichtet Abt Müller vom Wunsch des Paters Kaspar Dempf, nach dem Tod seines Kollegen, Pater Karl, in die Heimat zurückzukehren. Pater Kaspar fühlt sich unwohl in Tirol, das Essen will ihm nicht schmecken. Darum hat er Stephani gebeten, sich für ihn einzusetzen. Ad reverendissimum dominum abbatem Caesariensem, visitatorem nostrum, 10. Iulii 1646. Filialem salutem cum osculo dexterae Reverendissime in Christo pater, amplissime et observandissime domine praesul

(1) Desiderium reverendi patris Caspari Dempf,[ERROR: no reftable :] patris Dempf] Vgl. ep. 52,7; 58,6; 60,5; 66,1. quo gremium matris suae Caesaream revisere gestit, tantum indies incrementum sumit, ut nulla paene labatur hebdomas, si non dies, qua eiusmodi patriae desiderium repetitis suspiriis aut vocibus non eructet, saepius iam abbate nostro abitum infimis precibus extorquere nisus. (2) Veretur nimirum bonus pater atque

-- F31v --

animo opinionem hanc iam penitus imbibit, nisi ad domum professionis suae paucas infra septimanas revocetur, aliud non superfuturum, quam ut vestigia reverendi piae memoriae patris Caroli pone secutus morti spolium fiat et tumulum intra montes nostros nanciscatur. (3) Ingenerari vero hanc sibi formidinem ait duplici potissimum ex capite, tum scilicet, quod aerem Tyrolensem minus sibi congruere experiatur, tamquam nimis crudum ac spissum; tum deinde quod omnem fere cibi, praesertim carnis ac vini, nostratis appetentiam amiserit ac proinde vitam et sanitatem sibi apud nos longam polliceri neutiquam possit. (4) Quare cum reverendissimam pietatem vestram (a qua vitam sibi per revocationem prorogari posse indubitanter confidit et asserit), ut paucis suo nomine interpellarem, obnixius a me flagitarit; feci, quod caritas suadebat, et quia ipse hoc temporis scribere nihil poterat, utpote lecto affixus nec admodum bene dispositus, pauculis hisce reverendissimae pietati vestrae aegrotantis desiderium notificare volui nihil admodum dubitans fore, ut in proximo aliquid consolationis bono patri rescribatur. (5) Interea me totumque coetum fratrum Stambsensium reverendissimae pietati vestrae submisse ac filialiter commendans.