Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
29.
Interea Christus fati terrore subacta Surgit humo lethi intrepidus seseque per umbras Obvia quaerenti figit vestigia turbae. Inciderat saevos, horum sed amator in hostes, Barbaraque infandae iam proditionis adeptus Oscula iam Solymae, laqueis praetoria vinctus Calcabat, matre ignara. Cui nuntia postquam Fama tulit capti casus et vincula nati Verberaque sannasque coronatique dolores Verticis et quanto venalis proditor auro Innocuam invasit sobolem, ceu cuspide pectus Fixa, altum siluit pressoque obmutuit ore: Hunc contra nil visa loqui, quem pectore forti Sustinuit, materna scidit qui viscera mucro: Non aliter, grandem quam siqua sorte molarem Altior excipiat Ganges: iacet ille profundâ Mersus aquâ labensque super non fluctuat unda, Sed silet immissumque tegit sine murmure pondus. Exigui vero fluvium si gurgitis aequa Sors premat, in spumas totus se commovet amnis Et fluctus ciet et modicum se murmure prodit. Tranquillo semper labuntur regia cursu Flumina, quantumvis grave sit magnumque quod altas Incidit in lymphas: talis fuit ista parentis Virgineae virtus animique immota potestas. Subtracto aut veluti solari lumine Phoebe, Postquam interpositae nimio telluris opaco, Tot velata umbris maeret fraterna negari Ora sibi, pro more volat, tantumque nigrello Est dolor in vultu, sed qui praecesserat, idem Est vigor in motu: genetrix augusta gemebat Prole quidem capta, ast eadem permansit in illa Vis animi, semper iustis sua vota Tonantis Arbitriis librare tenax nutuque moveri. “Et quamvis sobolem” aiebat, “quae vincula stringunt Quaeque dolenda nimis popularibus imminet arbor Vocibus et matrem cruciet, nec funera prolis Laeta feram, tamen aequa tuum, supreme monarcha, Velle sequor placitique tui me legibus apto. Filius hic tuus est, plusquam meus, ille paterni Totus honor splendorque uteri. Si talibus illum Exerceri odiis tua fert patiturque voluntas Numquam errans, mihi nolle grave est, quae fata paterno Stant placito: o rectum, cui non haerere verendum est. Quin genitor si summe iubes me pectora nati Ense ferire mei, credentem imitabor Abramum In sua funesto tendentem viscera ferro.” Talibus internos animi componere fluctus Virgo quidem potuit, ne quas fatalis amaror Pectoris indignas divina Heroide voces Mitteret, aut moris laudata lege decori Solveret. At summos cordis lenire dolores Non potuit, nec posse Deus permisit, ut uni Martyris aureolae, quae solum deerat, acerbis Virginea aerumnis aptaret tempora zonae.
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.