Ad Aluisium Cippicum, Tranquillus [ERROR: no reftable :]Da je pjesma nastala između 29. XI. 1569. i 1571, kada Trankvil umire, usp. Belamarić studije, str. 469)
Nobilis Aluisi, maiorum a stirpe uetusta,
Qui genus et proauos raris uirtutibus ornas,
Quid iuuat insano tantum indulgere dolori
Et lachrymis faedare genas et uellere crines,
Quod tibi natorum geminato funere acerba
Mors semel atque iterum luctus inuexit amaros?
Eximia, fateor, fuit indole notus uterque,
Magnas spes patriae, magna ornamenta dedissent,
Munere si diuum maturior afforet aetas.
Mortales omnes rapit insatiabilis Orcus,
Aequat cuncta sua nullo discrimine falce;
Quicquid mortale est, longa obliuione fatiscit.
Vna quidem pietas, caelestis origine uirtus,
Euolat e flammis et sese ad sydera tollit:
Huic tete ostentes, mortalia caetera spernas.