verso audientium studio rumor iste excipiebatur, aliis tam atrox facinus innocuis affingi asserentibus, aliis si non auctores tanti sceleris, saltem in latissimâ culpâ constitutos, cujus ipsi fortasse meliùs insimulari poterant, non absque mentis intus reclamantis formidine palàm affirmantibus, ut causam mali in alios rejicerent: cujus se reos tacitè agnoscebant; & cui sanæ mentis homini prudenter in mentem venire potuit, vel proceres Pontopolitanos, vel Acygnios aut tacitæ collusionis cùm hoste, aut voluntariæ deditionis in suspicionem vocare, quorum fidem & insignia Lotyri præstita servitia, ac in hac ipsa crysi testatam sollicitudinem, impensosque labores, nec non innatum Lotyrensibus odium versús Obios (prout communis esse solet vicinis coloniis invidia & æmulatio.)[ERROR: no reftable :]Tacit. Lib. 2. Histor. nemo erat, qui ignoraret, quique negare posset, semetipsum illo rerum articulo constitutum, necessitati pariter cessurum, & eadem consilia amplexurum fuisse.