Quum me servitio paupertas damnat iniquo; 205
Vir quoniam at talis comi id sermone reposcit,
Inque meos oculos iurat, mandata facessam,
Dira meae gentis metuam nec fata referre.
Lazarus optabat Princeps, cui Mysia paret,
Connubio stabili geminas coniungere natas. 210
Vukosavam habuit Milos Kobilius acer,
Formosam Maram Lupus, at cognomine Branco.
Hoc genitore satus Princeps Gèorgius ille,
Mysos qui rexit soceri post fata superstes,
Altera Mara fuit cui filia, et uxor Irene. 245
Illam deperiit Caesar, nupsitque venustam
Byzantum abducens, quo posthac fraude malignâ
Illius accivit fratres: magis ipse potiri
Arvis at cupidus, genitor quae lata tenebat,
Occupat haec armis: Princeps fugit impete primo, 220
Vix sese eripiens hosti sibi dira minanti.
Hungariam tendit, patriis sed finibus acta,
Quaerens sponsa virum, Budae et nanciscitur illum.
Quem sic affatur: miser o longaeve, seniles
Scinde comas, lacrymans casu perculsus acerbo. 225
Abstulit imperium tua perdidit agmina Caesar,
Capti tabescunt Stephanus, Gregorius unâ,
Quos sobolis quaestus mihi nuncius attulit, audi.
Infelix genitrix! rumpentur pectore corda,
Natus uterque iacet caecus, vinclisque revinctus,
Quoquo oculos flectas divo tu lumine gaudes,
Nos atra obnubit caligo in flore iuventae,
Spes inerat gemini nosmet fore fulcra parentis,
At modo uterque senex nos caecos ducat, oportet.
Horrendum facinus iacturae nectitur isti.
Nam libertatem, atque oculos amisimus unâ.

Vade retro

Vade porro