ELEGIA VII. EPITHALAMIUM COCHETTAE ET TAPHINI CATELLORUM SUAVISSIMORUM
Exspectatus adest primo jam vesper ab ortu:
Eja, agite, et lecti surgite jam juvenes.
Nec mora: tu quoque surge decens chorus innuptarum,
Et noctem accensis vincite luminibus,
Hymen adest, Hymenaeus: adest et pronuba Juno,
Vectaque Diva suis Cypria passeribus.
Nam mea cum laetis nubit Cochetta Taphino
Auspiciis, parvo parva catella cani.
Et jam virgineum lingens nova nupta cubile
Prodit materno flebilis e gremio.
Namque licet sponsum cupidis exquirat ocellis,
Non matris tamen est immemor ipsa suae.
Atque illam Charites, tenerorum atque ales amorum
Pone subit turba, et tela facesque quatit.
Subrigit intorta oh qualis se turbine cauda! ut
Constat honos longis pendulus auriculis!
Ut candore nives, ut vincunt lilia villi!
Mollitie ut quidquid mollius est, superant!
Vellera velleribus quid conferat aurea Colchis,

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---