Tentare inventis potuisse infamibus urbem.
Parthenope Campana suo Circaea ferarum
Ingemuit spelaea sinu, spelaea Thieni
Observata uni: cuius mens candida tetro
Perculsa haereticae primum fuit ore cloacae:
Quo Latiae fidei praeclaro vindice, turpis
Castigata lues; pulsis praeconibus orci,
Expertem Stygii castam dedit esse veneni
Parthenopem, sibi flagitium nec tale timentem.
22 Effossis terrae, veluti cum martius ignis,
Visceribus, pyria latet occultatus arena,
Quo magis inclusam tellus tegit incuba flammam,
Sopitosque intus neget apparere furores;
Accensus pulvis maiori obstacula nisu
Circumiecta rotat: saxisque volantibus urbes
Exanimat, duroque procul replet aera nimbo.
Congrua conceptam sed ubi spiracula flammam
Excipiunt; certosque prius patefacta furores
Non cohibet tellus, nec clausum protegit ignem;
Fax inimica latens donata patentibus auris,
Grandia non nocuo solvit discrimina fumo.
Non aliter stygiae fraudes quibus omne sub umbris
Est robur; nec se patulo committere Coelo
Styx nisi lusa potest: quo se magis occulit, audet
Et magis, et caecis magis inclarescit in antris.
23 Non ego lustra Phrygum, nec Gnostica crimina, noctis
Praesidio promota loquor: quas turpis adibat,
Extorris Latiis factus Fraterculus aris,
Obscaenas taceo noctes; cum sole micantes,
Formidare Crucis, poterant sacra impia palmas:
Ante Crucem, aeternique iubar spectabile solis,

Vade retro

Vade porro