Quod quaesisti inventum est in 51 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Loci 1-51:

Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit. Quod litteris tuis, quas Tauri fines Apolline lustrante recepi, uicem non reddiderim, causam praebuit diuinis naturalibusque artibus uir celeberrimus artis generalis acutissimus perspicacissimusque magister Alfonsus, ab extremo Galliciae occidentali, qui numerosis orationibus suis aures mentemque meam,

1.265.2  Cuspide Pygmaeus, grus inimica, viris. 266. DE PHRYNE, A QUA THEBAE RESTITUTAE FUERUNT
1.266.1  Quas ut Agenorides fundarat Apolline Cadmus.
1.266.2  Amphion dulci carmine munierat;
1.266.3  Restituit stratas, Phryne meretricula, Thebas,
1.266.4  Dum peritur multis, candida forma, procis,

licet inualido pectus mihi robore fultum,
fama refert Imeti quale fuisse rei,
fracta cadet tantae sapientia mole ruinae;
plus ualet humanis uiribus ira dei.
Ille senex dictus sapiens ab Apolline nullum
scribere in hoc casu sustinuisset opus. Atque ita et ratione et experimento seu testimonio

Aracne contendit cum Minerua, cessit in araneam VI . Rodope et Hemus Iunonis et Iouis sibi nomina uindicantes uertuntur in montes. Nyobe filiorum foetu elata sacra Latonę contempsit. Marsyas tybiis cum Apolline contendit VI . Iacinthus puer disci lusum cum Apolline ausus exercere, eo elisus est. Adon a Venere monitus, ut a feris caueret, aprum aggressus periit X .

Rodope et Hemus Iunonis et Iouis sibi nomina uindicantes uertuntur in montes. Nyobe filiorum foetu elata sacra Latonę contempsit. Marsyas tybiis cum Apolline contendit VI . Iacinthus puer disci lusum cum Apolline ausus exercere, eo elisus est. Adon a Venere monitus, ut a feris caueret, aprum aggressus periit X .
Anima. Pythagoras deffinit nefas esse

Auctonoe sorores sua interemerunt manu III . Ino et Athamas furendo filios occiderunt IIII . Niobes filii et filię ab Apolline et Diana sagittis confecti. Rustici, quod Latonam sitientem a lacu, in quo iuncos uluamque legebant, repulerunt, in ranas uersi sunt. Tantalus Pelopem filium diis apposuit commedendum, damnatus ad inferos inter aquas et poma siti fameque perpetuo torquetur. Tereus

uulnerati suum ibi cruorem abluerunt. Hyppanis, Sicilię fluuius, ab initio dulcissimus, deinde marini liquoris XV .
Diabolus. Phiton serpens ab Apolline interemptus I , a Cadmo draco III , a Iasone draco VII .

cuius aliquando concubitu usus fuerat, cum uendita seruiret, in pis/catorem senem conuertens seruitute liberauit VIII . Laomedonti in construenda Ilio cum Apolline operam locauit, sed mercedem negante agros eius undis oppleuit et Hesionen filiam belluę marinę prostituit. Peleo a Thetide sępe eluso per Proteum consuluit, ut in meridiano calore quiescenti uincula iniiceret. Sic ipse illa potitus Achillem genuit

Cum Proserpina erat ad Pegusam lacum Ęthnę, cum rapta est a Dite. Affuit Aretusę Alpheum fugienti et sub terra raptam in insulam Sicilię Ortygiam misit. Bello Gygantum Typhonem timens uersa est in felem V . Cum fratre Apolline sagittis occidit filios Nyobes, Latonę contemptricis VI . Aprum misit, qui Calidonię agros uastaret, quia Ceneus in sacrificio colligendorum fructuum eam pręterierat VIII .

DEVS unus an multi 3.4.5.6. 7 . Contra eos qui plures putauerunt 8 . De Hercule 9 . De Esculapio, Apolline, Neptunno, Marte, Castore, Polluce, Mercurio, Ioue 10 . Iupiter, Neptunus, Pluto 12 . Iupiter, Saturnus 13 . Vesta, Vulcanus,

et Athamas in furorem uersi filios necauerunt III .
Ętas. Sybilla, Glauci filia, pro concubitu ab Apolline accepit, ut tot annos uitam propagaret, quot arenę corpuscula pugno comprehendere posset XIIII . Fenis auis unica, quinque sęcula implet uiuendo XV .

METHAMORPHOSES
Formosus. Gygantes terrigenę. Daphne omnium in Thesalia speciosissima ab Apolline adamata, Io a Ioue, Syringa a Pane I . Calisto a Ioue, Herse, Cecropis filia, a Mercurio, Europa a Ioue II . Diana nuda se lauans in ualle Gargaphię. Narcisus

Iacinthum Apollo, sygnum eburneum Pygmaliom, quod in uirginem animatum genuit ei Paphum. Adonem dilexit Venus. Athalantes petita capitis periculo X . Chione, Dedalionis filia, amata a Mercurio et Apolline, Dianę se pręferens ab eadem sagitta confixa interiit XI . Polixena, id est multum admiranda. Galathea, Nerei et Doridis filia, mutuo amore iuncta Athi, Fauni filio XIII .

qua Iphis contemptus defecit XIIII . Capilli aurei coloris Cratim flumen bibentium XV .
Fur. Apolline pecus Admeti pascente Mercurius boues aberrantes auertit et in silua occuluit II . Liber pater in nemore Ideo iuuencum in ceruum mutatum subtraxit VII . Scylla Niso

de contentione Iouis et Iunonis pro Ioue tulit sententiam. A Iunone luminibus orbatur, a Ioue diuinandi munus accipit III . Mydę asininę aures addite, quia Thmolo pro Apolline contra Pana iudicante ipsi displicuit XI .
Inuidia et odium sęculo ferreo I . Aglaura inuidię

Meneten . Ceneis a Neptunno oppressa impetrauit, ut in uirum mutata nullo telo interfici posset; in nuptiis Perithoi et Hyppodamię a Centauris truncis arborum obruta interiit. Paris Achillem sagitta in talo fixa interemit, eo ictum dirigente Apolline, in qua parte sola mortalis erat XII . Herculis sagittę fatales, sine quibus Troia capi non potuit. Achilles occidit Memnonen XIII . Cyclops scopulum auulsum proiecit et

Xenophantes modulator, ad cuius numeros remorum impulsum nautę moderabant 245. Vetus Archadum mos usque ad XXX uite annum in musicę studiis exerceri 275. Celenis Marsias cum Apolline certauit 316. Nero musicę studiosissimus 417. Mors. Essedones humanum caput inaurant, quo annuos defunctis libant honores 3. Cum rege defuncto apud Sarmatas pellicum charissima, minister,

Bellorophon Chimeram uicit 3 . Leo Herculis 4 .
Mora. Coruus ab Apolline missus 6 .
Mors. Chiron Herculis sagitas inspiciens, una de manibus lapsa pedem sauciat et perit 6 .

ipsa Sola refecit
6.1.18   Quae deprauarat singula tempus edax,
6.1.19  Nec minus et dextro suppleuit Apolline uersus,
6.1.20   Quos neque, Lucreti, difiteare tuos:
6.1.21  Nam ueluti Pelopem latus integrauit eburnum,
6.1.22   Sic tua

origine mundi,
3.85  Inclyta ne sine laude foret praesentia regis
3.86  Aetherii, diuos summo formauit Olympo.
3.87  Nondum Luna nothos agitabat candida currus
3.88  Nec stellis fulsere poli nec Apolline pulchro:
3.89  Puniceo ille Satan surgebat Lucifer ortu.
3.90  In quo ceu speculo sol aureus aut orichalco
3.91  Aut uitreis quum fulget aquis splendebat imago
3.92  Et summi mens alta dei,

Vlixem
3.320  Traxissetque altis proceras montibus ornos,
3.321  Auritas faceret cautes, tenuisset et amnes,
3.322  Cumque truci molles misceret tygride damas
3.323  Ipseque cum docto certaret Apolline tutus.
3.324  Hinc illum uectans argenteus aequore delphin
3.325  Innabat summo proscindens caerula dorso.
3.326  Parte alia ueniens Ephyreas laetus ad arces
3.327  Mira Corinthiaco narrabat

uiridi nec in arbore desunt
6  Grata rosis croceus ceruleusque color.
7  Caesar fronde tua uictoribus atque poetis
8  Et solet hac sacras cingere fronde comas.
9  Grata uiris, dilecta deis uel Apolline teste,
10  Gratior at Venetis qui tua serta gerunt.
11  Tantum annosa cadis, tamen haec numerosa Quiritum
12  Lauretana cohors mox pia damna leuat.
13  Mox etenim totidem fecunda

instituit, ne suę prouincię homines ocio torperent, sed potius in uirtutis certamine uarie exercerentur. Vtque ubique inuictus esset, a diis dona fertur accepisse: a Pallade peplum, (Arma) a Vulcano clauam et thoracem, a Neptuno equos, a Mercurio ensem, ab Apolline sagitas atque arcum. (Gygantes) His armis munitus cum Gygantibus, uasta atque ardua proceritate uiris ad Palenen certauit, cum illi aduersus Iouem pręliarentur. (Prometheus) Prometheum in Caucaso ferreis nexibus uinctum

4  Aut formidati tonitrus, aut fulminis iras.
5  Stat quia luce Dei, coeli quia mole tenetur,
6  Aeternaeque uirent aeterno in uertice laurus.
7  Non hic arma uirum miramur Apolline ficto,
8  Infandique graues iras agitamus Achillis,
9  Aut per inane uagum uento iactamus Vlissem,
10  Non falso quae multa mouent Helicone poetae,

suscitatum iri quam plurimos atque palam, qui caenosa gentilium poetarum rudimenta cum materno lacte imbibere soliti, et per abrupta uitiorum exinde collabentes quottidieque nudari, non tantum pelle nudari ab Apolline ueluti Marsias tibia inflatus, sed a Cacodemonibus in horrida fuerant detrudendi tartara. Transeo quod tu non ut illi musarum caetui, uerum nouem Angelorum choris interfuisse, et nedum Aristeam, Socratemue agas, sed Mosen atque in

14.622  Ah quid ago? huc atque huc iactor, capite auferor illuc?
14.623  Hei mihi dirreptum quo prosequar ordine Iesum?
14.624  Quis deus ablato spiret modo numine carmen?
14.625  Adsis castalio pro fonte et Apolline, nostris
14.626  Funde fluenta genis uberrima passio Christi,
14.627  Tu mea musa, tuos heu nunc mihi pande labores.
14.628  Corripuere lupi rabidis ut faucibus agnum, ❦

linquere merendo
4.2.2.174  Clara suorum operum totum monumenta per orbem,
4.2.2.175  Atque his, qui numeris vincto pede, quique soluto
4.2.2.176  Plurima Mercurio vel Apolline digna locuti,
4.2.2.177  Dum laudant alios, alienaque clara recensent
4.2.2.178  Facta, sibi aeternam pariunt per saecula laudem;
4.2.2.179  Quo iam transactae

hic spiritus in Scripturis sanctis, Levit. 20: Deuteron. 15: 1. Regum [8,] et Isaiae 8. Intelligimus autem hoc loco fatidicum, aut divinantem spiritum: quales erant, qui a veteribus consulti, responsis et oraculis hominibus imponebant, interim etiam vera canentes. Nomen autem sortitus est ab Apolline Pythio, quod in eius delubris frequentia proderentur oracula, adeo ut nunc Apollinis spiritus, aut per antonomasiam Pythius, sive Pythonicus spiritus ponatur, pro oraculo, aut spiritu divinante sive in templo aliquo, sive in singulis hominibus.

Doricam vero ad lyrae magnificentiam natas iudicauit; quodque hoc tempore usuvenit propter diuinam Petrarchae eloquentiam, ut posthabitis sua quaeque Italiae ciuitas dicendi formis, et ad viliora quaeque tractanda relegatis, quoties cum Musis, et Apolline res est, non alia quam Hetrusca lingua loquantur. Inter haec maxime studia, curasque, et occupationes vitam Iunius Palmotta ad quinquagesimum annum perduxit, qui fuit humanae salutis M.DC.LVII. prospero, nec vllis aduersis casibus interpellato

stamina Clothûs
187  Per fulvam, sit certa fides, modò visa furenti
188  Dependere colum, patitur siluisse voluptas,
189  Et simul hoc ipsum moto deus ursit in oestro.
190  Et quis ab eventu, nullo nisi Apolline fretus,
191  Non fureret VENETIS bona per praesagia carmen
192  Classibus, et multae non spargeret agmina lauri
193  Augurio? quam crista DVCIS, quam militis hasta,
194  Et simul HADRIACAE gestent in

manus certaminis haesit,
227  Sed tumidis per agros oculis ad praelia saevos
228  Terrigenas quaerebat atrox, et damna novabat.
229  Iam mea fila tuâ melius virtute sonarent,
230  Non solito de more quidem, nec Apolline solo,
231  Sed simul ingenti cupidae conamine Musae,
232  Ast fessus tandem nostro sub corde rebellat
233  Commoto jam jamque deus moriturus in oestro.

quis rectâ instituat ratione) voluptas.
2.46  Ni, tibi concessam, Fortunae, prodigus, vltrò
2.47  Vendideris; stabili propriam sub lege tenebis.
2.48  2. Quod quia Socratico meditatus Apolline, letos
2.49  Irrita quàm veniant aeui felicis ad vsus
2.50  Omnia propitiae, docui iam, munera sortis;
2.51  Nunc quàm vana cadant minitantis fulmina, quoque
2.52  Illius infestam Sapiens vim robore

cura leuamen:
2.1166  Quin noua fortuito adijciet momenta dolori,
2.1167  Aeternisque pauentem animum cruciatibus vret.
2.1168  Quam nos propterea (Superi conata secundent)
2.1169  Hellebori Aonij succis, et Apolline toto
2.1170  Funditus aggressi importunam excindere pestem.
2.1171  At si, terrificos longo procul ordine casus,
2.1172  Incertique vices vbi mens prospexerit aeui;
2.1173  Fortibus extemplo monitis ad

6.576  Ingenuas: dubij seu te penetralia Veri,
6.577  Obstrusosque iuuat naturae attingere fontes;
6.578  Seu magis, vmbriferi lustrantem culmina Pindi,
6.579  Musarum celebrare choros, et Apolline dextro
6.580  Condere perpetuos victurum carmen in annos.
6.581  Latus vbique operum campus. Sint publica curae
6.582  Munia, sint leges: neutri non aequa Mineruae
6.583  Seu calamum, seu belligeram

Ionio pesque solumque mari?
55  Vidimus et toties Dauni calcavimus ossa,
56  Vidimus, et puduit, nostra Rhacusa, tui.
57  Nunc age, Vincenti, tua somnia Apolline dextro
58  Sint rata; complectar teque meosque, precor.
59  Sunt rata, io: tonuit Latia Pater almus ab arce.
60  Audio, nam Latia rursus ab arce tonat!

2.100   Plurima pendebit docta caterva tuo. 100
2.101  Namque mihi haud desunt seu qui vaga sidera norint,
2.102   Seu rerum causas, seu bene posse loqui.
2.103  Adsunt, qui Musis et Apolline dicta favente
2.104   Verba ligent Latiis Illyricisque modis.
2.105  Ingeniis ego terra ferax, hic te quoque

pluribus auctam
Illecebris aliam Charites excellere passae;
Et gens Ma quidem Musisque et Apolline clara est.
Ipsa suis curam genitrix ubi sedula natis
Impendit, magnum et matris

generationes explicat. Iovem statuit fato subiectum hominum deorumque regem Iunonemque reginam, omnium principes; Neptunum mari imperantem, inferisque Plutonem; Martem bellorum praesidem, sapientiaeque Palladem; itemque Latonam cum duobus filiis Apolline ac Diana, quibus postea Sol atque Luna, in quae astra post mortem fortasse ascendisse credebantur, tamquam sedes propria attributa est; Bacchumque et Mercurium, hunc vini laetitiaeque datorem, illum mercaturae lucrique dispensatorem; ceterosque

390  390 Evenum, Ardescumque, et sacro fonte Scamandrum.
391  Praeterea et natas peperit, quae per sola terrae
392  Educunt homines cum rege et Apolline et almis Aegyptum, qui ab Homero Aegyptus dictus est, Alphaeus ad Peloponnesum, quem curn Arethusa Siciliae fonte immisceri vates prodiderunt, Strymon Orphei

1017   Carmina, iucundaeque placent convivia mensae.
1018  Praeterea ipsius quondam dignata cubili
1019  Latona optato se vidit Apolline laetam,
1020  1020 Dyctinnaque arcu, et levibus gaudente sagittis,
1021  Prole bona superos inter felicior una.
1022  Postremam vero

qui omnibus fortasse invisus erat, sed Ceycis optimi, regis, ac propterea dilecti superis. 427 Sed molem illius etc. Anaurus Thessaliae fluvius ita volente Apolline, ne crudelissimi iniquissimique praedonis honor aut memoria exstaret, tumulum Cycni evertit. Ceterum credit Clericus, ut initio multa desunt, ita nec finem poematis heic fuisse, quod verisimile est.

notam
25  (Animo removeant hunc errorem Gratiae)
Ut virga eandem inureres censoria.
Nam quas Aesopus fabulas reperit prior,
Polivit ille versibus senariis.
Culpes FAERNUM, dextero qui Apolline
30  Phoedri lepores aemulatus proprio
Perennitatem comparavit nomini;
FONTANIUMque transferentem Aesopiis
Plerasque e libris in opus fabellas suum,
In queis lepori sic

5.1141.1  Hoc habet eximium cunctis in vatibus Aulus,
5.1141.2   Eximium quod se credit habere nihil,
5.1141.3  Non, ut vulgo omnes, Musis et Apolline fervet,
5.1141.4   Semper vesanus nec furit, at loquitur. 1142. [1136.] (ponendum inter Epigr. ad domum

1.74  Et tentare volo, sua per vestigia gressus
1.75  Figere si valeo, monstrato et currere calle.
1.76  Est quodam prodire tenus; lex insuper extat
1.77  In Pindo nulla a Musis et Apolline lata,
1.78  Quae vetat ingenuos, cum facta domestica scribunt,
1.79  Et ludunt dulces fidentius inter amicos,
1.80  Non alio vates habitu, formaque jocari,

3.13  Turba poetarum, fallor ni luscus, anhelat.
3.14  Verum haec tu melius quae sit, nunc accipe, causa
3.15  Interpellandi. Romae suffectus amici
3.16  Cunichii in sedem, non natus Apolline laevo,
3.17  Sed cultus, doctusque satis Petruccius huc mi
3.18  Carmina Callimachi, quae non sine transtulit arte
3.19  In Latium sermonem, ut ego legeremque et amicis

par Helenae matri est; quam, cur mea quod sit
6.69  Ipsa soror; dubitem foecundo dicere partu
6.70  Mnemosynen, quando una novem laetissima natas
6.71  Edidit et numero Musarum et Apolline dignas?
6.72  Et nunc illa quidem sese miratur in ore
6.73  Natarum generis florens, et prole nepotum
6.74  Multiplici et crescenti ad avitum gentis honorem.

nativi oblitum sermonis. In ima
11.52  Numquam etenim ingressus linguae penetralia, tantum,
11.53  Edidici a nutrice olim quae paucula, servo;
11.54  Nec dictum lepide quod sit, quod Apolline dignum,
11.55  A vulgi ignarus coeno secernere novi.
11.56  Usque adeo (quod turpe reor mihi) daedala fallit
11.57  Et junctura rudem verborum, et splendida virtus,

essent tot fercula luces,
137  Haec strabastarent, licet e più longhibus illud
138  Carnovale foret. Sed malunt lautius unam
139  Imbandire aliis Caenam, quàm scilicet ipsi
140  Se saturare illis in Apolline saepius escis.
141  Nonnulli (Muscis sed res haec rarior albis)
142  Festinum in multam gaudent producere noctem.
143  Tum totam videas divulsam e sedibus Urbem
144  (Tanta curiositas aliena negotia

duri evolvunt obscena poemata Casti,
1.2.113  Putidulumque novae conclamant nomen Elisae
1.2.114  His quaecumque sapit Milesia fabula, nuper
1.2.115  Invito quam scripsit Apolline cyclicus auctor.
1.2.116  Miratur Pholoe, laudatque, et comparat. Ejus
1.2.117  Dicta bibunt densi circum juvenesque virique:
1.2.118  Mox eadem recitant aliis oracula

auriculas bene Grajum factus ad unguem.
1.6.35  Accedent, suaves animae! Appendinus uterque
1.6.36  Alter ob historiam, Euelidaeas alter ob artes
1.6.37  Nobilis, at dignos Musis et Apolline cantus
1.6.38  Ore movere pares. Lepidam coenantibus ex re
1.6.39  Ferrius interea fabellam narret ad illum
1.6.40  Germanum Phaedri, castigatumque saporem.

4.3.47  Plenusque Baccho, Evoe, rotundum
4.3.48  Ore dabo graviore carmen.
4.3.49  Quale exequendis nuper amoribus
4.3.50  Plaudente dixi carmen Apolline,
4.3.51  Procax, solutum, quod tibi, quod
4.3.52  Nostrae etiam placuit puellae. IV. AD

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].

Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1484, Dubrovnik]: Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica, 7675 versus, verborum 46525, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-carm-1678.xml].

Bunic, Jakov (1469-1534) [1490, Dubrovnik]: De raptu Cerberi, editio electronica, 1034 versus, verborum 6750, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-de-r.xml].

Niger, Toma [1502]: Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica, 429 versus, verborum 2723, ed. Giuseppe Praga Neven Jovanovic [genus: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-divin.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica, Verborum 8236, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [marul-mar-dial.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Paskalic, LudovikCamillo, GiulioMolza, Francesco MariaVolpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551]: Carmina, versio electronica, 2642 versus, verborum 17191, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [numerus verborum] [paskalic-l-c.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Gradic, Stjepan (1613. — 1683.) [1670]: De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica, 3196 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - vita] [numerus verborum] [gradic-s-palmottae-vita.xml].

Matijasevic Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686]: Nauplia... vindicata, oestrum, versio electronica, 243 versus, verborum 1647, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [numerus verborum] [matiasev-caraman-nauplia.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1734]: Elegiae II et carmen, versio electronica, 456 versus, verborum 3103, ed. Tomislav Duric [genus: poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [boskovic-r-el-2-carm.xml].

HesiodusZamanja, Bernard (1735-1820) [1785]: Hesiodi Ascraei opera, versio electronica, 2747 versus, verborum 58425 [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [numerus verborum] [zamagna-b-hesiod.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795]: Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica, 1960 versus, verborum 13466, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-epist.xml].

Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1800, Dubrovnik]: Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica, 335 versus, 2183 verborum, ed. Sime Demo [genus: poesis - satura; poesis - macaronica] [numerus verborum] [feric-d-carnovalis.xml].

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

Preme hic ut KWIC videas