Quod quaesisti inventum est in 322 locis.

Omnes locos inventos monstra

Preme hic ut KWIC videas

Loci 101-200:

illa parens. 29.1. (Faunus) Faunus agrestis deus erat. (Pythius) Pythius Apollo est dictus a Pythone serpente, quem interfecit. A Gręcis dicitur Phythius et Phython. Pythius eqs.: cf. Tort. 'Pythius'

Ipse ex PLETIO correxit MINVS QVADRVPE- DALI. XENOGORAS CELENTI FILIVS MENSVRAM POSVIT. TV VALE APOLLO. ET DA NOBIS BONA. 110.1. Olympus mons in Thessalia, ubi Pellion et Pyerus et Ossa et Pindus et Othris. Olympi huius uerticem nubibus celsiorem esse aiunt. Est et

accendere et ad arma excitare. Et ex mollibus reddere feroces. Cui etiam est ignotum illud Pythagorae artificiose factum, cum vidisset iuvenem amore perditum incitatumque, Phrygio modo mitem reddidisse. Unde Sirenae, unde Mercurius atque Apollo sibi nomen vendicarunt, nisi quia dulcibus sonis animas mortalium gratas sibi reddiderunt? Sed si haec in nostra musica reperiantur? Quae ut, quoquomodo sint nobis manifesta natura satis fuit solicita, solum ut animas nostras ad caelestes speculationes revocaret,

risibilitatis, puta rudibili. Et hoc est proprium ipsis passionibus ad differentiam ipsius quiditatis, sine qua illud cuius est quiditas non potest concipi, quia includitur in suo conceptu formali. Cignum tamen et ipsum corvum possum sine albedine et sub opposita ratione concipere: solvat Apollo. Secundo notandum est, quod cognita natura huius trianguli, certe facile cognoscemus et figuram syllogisticam et diffinitionem ipsius in primo Posteriorum. Quam (pace hoc dixerim) certe non video, qui eam intellexit. Quod bene intuentibus in ipsorum expositionibus clare innotescere

2.6   Invocat fletu Proh dolor, invidit miseris mox callidus anguis,
2.7  Ex quo sulcarunt Stygii mala numina Ditis.
2.8  Flere licet mecum simul, heu! Nunc grandis Apollo,
2.9  Flete, sacri nemoris lauri, quia flere necesse est.
2.10  Dulcibus ipse modis qui vos mulcere solebam, 10
2.11  Ecce meis lacrymis nunc deficit ille superbus
2.12  Parnassi liquor, heu, viduato

conjuxque miserrima flebat,
2.288  Pectora pectoribus contundunt. Clauditur heu mox
2.289  Porta loci, quem purum lux aeterna serenat.
2.290   Jam genus humanum periit, jam moestus Apollo 290
2.291  Allidat saxo cytharam, Castalius et fons
2.292  Jam faciem mutet, nunc nunc Peneia laurus
2.293  Arescat; namque Aonios rudis incola montes
2.294  Ecce habitat juvenis depressus sidere

Nunc nunc ex Helicone sacro date, turba sororum,
3.108  Praedulces fontes liquidum et praebete liquorem,
3.109  Quo sitiens nostrum os possim perfundere, nuncque
3.110  Saxa movens citharam pulset crinitus Apollo. 110
3.111  Post longum tempus nam nobis ultima venit
3.112  Ecce salus quondam crebris concussa procellis.
3.113  Ipse canam Numen tantum semperque fatebor,
3.114  Multorum gemitu quod venit Conditor

Bellum Iulii in Venetos. Hoc opus in ex Helicone sacro Pharnensibus antris,
3.230  Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231   Totus mundus conspirat in Venetos. Et cum mundus erat totus sub cuspide Martis

Dauidis memorare pii gesta inclyta regis
Instituo. Quis nunc dignas in carmina uires
Suppeditet? Non Cyrrheę de uertice rupis
Descendens lauroque caput pręcinctus Apollo,
1.5   Non Nysę numen, furiata mente Lyęus,
Pieridumque chorus. Nam non ego dicere Troię
Excidium Thebasue paro nec sparsa cruore
Thessala Romano bellis ciuilibus arua,
Sed

Inuocatio
Nathanus uates. Tu me, diuine, canentem,
Spiritus, ętheria cęli delapsus ab arce
10.10   Dirige per ueteres optato tramite fastos,
Non quos Pierides, nec quos dictauit Apollo
Gentibus infidis, sed quos meliore relatu
Veridicique magis nobis cecinere prophetę. Thamarim adamauit Ammon
Thamaris una fuit forma pulcherrima regis

percurrent, ęquora pisces.
Virtutum meritis nunc felix ille suarum,
14.415  Pro fragili regno stabili dominatur in aula
Conspicuus consorsque sui super ęthera Christi.
Hęc mihi cantanti non doctus fauit Apollo,
Non Helicon, non turba nouem celebrata sororum,
Sed sacer ętheria delapsus spiritus arce
14.420  Impleuit nostram diuino lumine mentem
Et uersu memorare dedit non ficta poetum

Vsque citantes.
25  Ipse adest tandem Semeleius Euan
Inter adductas iuuenum cateruas,
Lincibus uectus uiridique cinctus
Tempora lauro.
Linus, Amphion leuibusque Apollo
30  Voculis aptent cytharas loquaces,
Vosque, Napeę, uarios, tenellę,
Spargite flores.
Buccina Triton uiridisque Nereus
Personet concha, pariter, falaces
35  Filię,

Iupiter. liberum Patrem, Liber pater. Mercurium, Mercurius. Apollinem, Apollo. Cererem, Ceres. Palladem Pallas. in coelum extulit. Nihil aliud Herculem filium Iouis Hercules filius Iouis. fecit, quam quod

Finis bonorum.
2.175  Absint pro puero diuturna silentia uobis,
2.176  Ite cite ad superos et dicite clara Tonanti
2.177  Verba, quod et uenit nunc nunc crinitus Apollo
2.178  Vrbinum perfusurus pia membra puelli
2.179  Rore sacro, in quo sint sibi fata per hemina mentis Progressus Musarum ad Iouem, ut descendat perfundere puerum

populi, super astra meantem
3.369  Iuppiterem laudant, mare, tellus, pontus et astra,
3.370  Arguta ales quo resonat, quam Delphyca tellus,
3.371  Quam lucus Gryneus alit, quam pulcher Apollo
3.372  Exercere modos docuit plectroque lyraque,
3.373  Vndique conclamant letique ad sydera tollunt
3.374  Carminibus uocem, ducunt et turba choreas,

ueniunt, omnis tonat undique turba, Totus mundus letatur die natalico principis.
3.390  Carmine dulciloquo reges tollebat ad astra
3.391  Atque ducem clarum cecinit crinitus Apollo. Cantilena Apollinis in laudem ducis.
3.392  Mirra loquar, nec mirra canam, quia uera fatebor.
3.393  Alcides unum Lybicis prostrauit harenis

cui nota magis fuerit Parnasia ruppes?
1.22  Cui dederit Latiam Caliopea Chelym?
1.23  Quis veneranda nomen coluit magis antra sororum?
1.24  Cui dedit auratam doctus Apollo lyram
1.25  Quam tibi? Qui tumido cantas fera bello cothurno.
1.26  Seu leuibus numeris nectis amoris opus
1.27   Sive Sophocleo iuvat

heu quoniam nullo moriturus in aeuo
8.4   Marulus, ingenio notus ad astra suo.
8.5  Quo moriente quidem fleuit Parnasia laurus
8.6   Fregit et auratam maestus Apollo chelym:
8.7  Hic tamen aeternum uiuet, uicturus et ultra
8.8   Secula, Diuino condita consilio.

4.299  Agglomerant templo, foribus fluit agmen, et alta
4.300  Machina fumiferas euoluit ad aethera nubes.
4.301  Hos super aduenit fatus alto sanguine Regum
4.302  Iesus auis praestans, formosior alter Apollo,
4.303  Exigua de nube micans, sed maximus intus,
4.304  Regna Deo maiora parans, maioraque templa.
4.305  Quem mater Virgo sine semine Dia uirili
4.306  Regis aui antiquam genuit Dauitis

6.506  Seu boreas urget, siue ingruit eurus ab alto,
6.507  Concidit extremamque sua dat strage ruinam.
6.508  Talia dum manant ex ore fluenta beati
6.509  Nectaris, et Christo pulcherrimus ardet Apollo,
6.510  Sydereique micant coelesti fronte nitores.
6.511  Attonitis ardent animis, atque ore fruuntur
6.512  Voceque dulcisonas longe superante camoenas,

15.781  Supplicia haec sed acerba, luit Claementia sontes
15.782  Fixa duos inter, diuini exemplar amoris,
15.783  Hinc iter in coelum nobis, hinc uita beata.
15.784  Moestus in occasum lucis tendebat Apollo,
15.785  Quum bonus et iustus decurio uenit Ioseph
15.786  Diues Arimathias, et Christi dogma secutus,
15.787  Iesu dona ferens a praeside corpus humandum,
15.788  Attulit et munda niueum de

auido legi, mens nec satiata recessit.
4.6  Aurea uerba sonant numeris aptissima, sensus
4.7  Et modis et formae. Quid dicam? Ridet Apollo.
4.8  Rident et Musae, Parnasi numina montis;
4.9  Et celebrem celebrant uatem, pendentia nectunt

Naiadibus flumina cana suis:
1.1.53  Extremumque agmen Chorae longo ordine ducens,
1.1.54  Explicat Aonii turba novenna iugi.
1.1.55  Hos inter medios cantat formosus Apollo,
1.1.56  Increpat aurata Calliopaea Lyra.
1.1.57  Pan deus Arcadiae gracili modulatur avena,
1.1.58   Ad sonitum reliquo subsiliente choro.

nil mihi triste sonet,
2.5.3  Et lauri virides, et odori cingite flores,
2.5.4   Et violae, et variae tempora nostra rosae,
2.5.5  Dum referam, quae pauca meus mihi dictat Apollo
2.5.6   Carmina, laetitia non aliena mea.
2.5.7  Ecquis enim taceat, quae gaudia percipit? ecquis
2.5.8   Possit laetitiam dissimulare suam?

huic inquam tantos inflavit hyatus?
3.4.4   Non foret his Helicon totaque Cyrrha satis.
3.4.5  His neque castaliae possent satis esse sorores,
3.4.6   Nec canere ad querulam doctus Apollo lyram.
3.4.7  Ista colant humiles vulgaria numina vates;
3.4.8   Quos iuvat exili plectra movere sono;
3.4.9  At tua, ceu geminis inflantur follibus, ora,

oculis lustravit, ab imo
4.4.14  Vaticinans tales effudit pectore voces.
4.4.15  Si mihi, qui fuerat olim sub pectore sensus
4.4.16  Perstat adhuc, si vera meus mihi pandit Apollo;
4.4.17  Haec modo, Pheaciis quae plurima fertur ab oris
4.4.18  Classis ad Illiricas spatiosa per aequora terras,
4.4.19  Optatum capiet nullo discrimine portum.

sub pectore numen
4.5  Senserit, et patriam sic solverit ora per urbem,
4.5  Cura Deum Cives, alias dant numina sedes,
4.5  atque alio vos fata vocant, monet autor Apollo
4.5  Linquere Rus miserum patriae, terrasque remotas
4.5  Illyriae penetrare iubet, ubi surgit in auras
4.5  Vermanus pater, et

degis. Tibi me tua uirtus
347  Iunxit et Herculeo sociauit pectora nodo.
348  Si qua meis olim debetur uersibus aetas,
349  Illa meum de te longum testentur amorem.
350  Interea tibi nostra chelys, tibi noster Apollo
351  Seruiat, et magnum ferat usque ad sydera nomen.
352  Haud equidem plures mentita heroas ab aluo
353  Crediderim prodisse

Matth. 3. et Luc. 3. Christus baptizabit vos Spiritu sancto et igne. Actor. 1. Sic et 1. Pet. 3. accipitur. QUARTO significat aliquando totam institutionem aut doctrinam, ut Matt. 21. Luc. 20. Baptismus Iohannis eratne ex caelo, aut non? i. tota eius institutio, aut functio. Act. 18, Apollo tantum baptisma Iohannis sciebat. i. solam eius institutionem de venturo iamiam Messia, eamque non satis plene perceperat. Sic et de illis Actorum 19 accipiendum est, quod non fuerant satis

declarat, quae etiam ab effectu Ablutio seu lavacrum dicitur. una est translaticia, quum pro donorum Spiritus sancti quasi effusione accipitur, ut supra plurib. locis. altera, quum pro Iohannis doctrina: ut quum quaeritur, an Baptismus Iohannis e caelo sit, an ex hominibus? quum dicitur Apollo nihil novisse quam Iohannis baptisma. ut supra alibi. Item quum dicitur Iohannes praedicasse baptismum resipiscentiae, ut supra, et in hoc versiculo, ac proxime sequente. Quod autem de Baptismatis nomine dicimus, de ipso quoque Baptizandi verbo simili ratione accipiendum est. Nam

Quum autem appareat, minime extinctam fuisse cum Iohanne ipsius existimationem: sed post eius obitum multos fuisse tum qui ea docerent quae de Messiae officio ac vitae innocentia divinitus disserverat: tum etiam, qui haec audita amplecterentur, quamvis Christi officium non nossent, ut de Apollo paulo ante Lucas testatus est: nec tamen usquam legamus, vel etiam probabile videatur, istos, etiamsi eadem illa in genere docerent quae Iohannes, baptismum tamen Iohannis exemplo usurpasse: minime certe necesse est, ut, ubicunque fit baptismatis Iohannis mentio, ipsam baptismi caeremoniam

Gratia Dei sum quod sum. Et, Gratia Dei erga me non fuit ociosa. Plus laboravi omnibus illis: non autem ego, sed gratia Dei, quae mecum est. Qui efficax fuit in Petro inter Iudaeos, idem in me inter gentes. Gratia, quae mihi data erat, Galat. 2. 1. Corinth. 3. Actor. 18 dicitur multum profuisse Apollo Corinthiis, per gratiam, Deo per eum efficaciter docente. Sic Actor. 14 et 15, dicuntur selecti quidam, et ad functionem graviorem missi Apostoli, gratiae traditi. Id est, singulari praesentia ac providentia Dei, qua suis ministris perpetuo astitit. Aliquando videtur et ipsam functionem

es: super hanc petram, quam cognovisti dicens, Tu es Christus filius Dei vivi: aedificabo Ecclesiam meam. id est, super meipsum filium Dei, aedificabo Ecclesiam meam: super me aedificabo te, non me superte. Nam volentes homines aedificari super homines, dicebant: Ego sum quidem Pauli, ego autem Apollo, ego vero Cephe, ipse est Petrus. Alii vero qui nolebant aedificari super Petrum, sed super petram, dicebant: Ego autem sum Christi. Apostolus autem Paulus, ubi cognovit se eligi, et Christum contemni: Divisus est, inquit, Christus? Num quid Paulus pro vobis crucifixus est, aut in nomine

Israelitas, significat eos augeri numero, et omni alia felicitate. Sunt igitur contrariae voces, plantare et evellere: non tantum in propria, sed in metaphorica significatione. Ierem. 11. Iehova, qui plantat te, locutus est supra te malum. Sic Paulus quoque inquit 1. Corinth. 3. Ego plantavi, Apollo rigavit, Dominus incrementum dedit: id est, Ego primum docui et institui Corinthios, Apollo porro eos etiam diligentius erudivit ac confirmavit, sed internam conversionem et profectum solus Deus dedit. Isaiae 61. Vocare eos arbores iustitiae et plantationes Domini ad glorificandum. De hac

plantare et evellere: non tantum in propria, sed in metaphorica significatione. Ierem. 11. Iehova, qui plantat te, locutus est supra te malum. Sic Paulus quoque inquit 1. Corinth. 3. Ego plantavi, Apollo rigavit, Dominus incrementum dedit: id est, Ego primum docui et institui Corinthios, Apollo porro eos etiam diligentius erudivit ac confirmavit, sed internam conversionem et profectum solus Deus dedit. Isaiae 61. Vocare eos arbores iustitiae et plantationes Domini ad glorificandum. De hac spirituali plantatione etiam Psalm. 92 loquitur: Plantati in domo Iehovae, in atriis Dei

Potens est Deus de lapidibus filios Abrahae facere. Luc. 24 Iesus Nazarenus potens fuit in sermone et opere coram Deo et hominibus: id est, fuit eloquens ac peritus theologiae, et potuit magna miracula facere, testantibus id Deo et hominibus. Idem et de Mose dicit Stephanus Actorum septimo. Apollo fuit potens in Scripturis, Act. decimo octavo. id est, exercitatus et peritus in Scripturis et tota Theologia. Tit. 1, Qui sit potens exhortari. Sic Paulus 2 Cor. 10 dicit arma sua non esse carnalia, sed potentia ad expugnationem et destructionem. Idem ibidem 12 inquit: Cum infirmor,

Dei 966. [?: ] Nos autem mentem Christi habemus 641 5. Spiritualia spiritualibus comparantes 149. 38 3 Locutus sum vobis ut parvulis in Christo 986. 8. 9 Ego plantavi, Apollo rigavit 898. 39. 40 Fundamentum aliud nemo potest ponere, praeter hoc quod positum est, quod est Iesus Christus 353. 14. [?: 1- ] Uniuscuiusque opus, qualenam sit, ignis probabit 405. 30 etc.

Aio te Aeacida Romanos vincere posse: dubium est, uter accusativus verbum praecedere aut sequi debeat: eoque etiam incertum est, an Romani Aeacidam, aut contra, victuri sint. Cum aut Croeso dicit oraculum, eum dissoluturum magnum imperium: dubium est, in quod regnum, Cyrine an Croesi respexerit Apollo. Tales innumerae ambiguitates etiam in sacris reperiuntur. Dixi de hoc orationis vitio supra ante tropos paulo prolixius. MACROLOGIA est, cum non necessariis vocibus longa fit oratio, quae recte ad Pleonasmum referri potest, de quo alibi. Gen. 13, Quin et ipsi

in genere simul accusat. Aliquando vero a genere aut toto incipit, et in id etiam desinit, interposita enumeratione partium aut specierum: ut 1 Cor. 3, in fine incipit ac desinit sententia verbis, Omnia sunt vestra. Interponit autem enumerationem, sive Paulus, sive Apollo, sive mundus, sive vita, sive mors, sive praesentia, sive futura, etc. Sic Col. 3, incipit a genere: Mortificate membra vestra terrestria: et desinit etiam in genus, exuere et induere novum hominem: interponit autem variorum peccatorum enumerationem.

sumus mundo, et angelis et hominibus. Nos stulti propter Christum, vos autem prudentes per Christum: nos imbecilles, vos autem validi: vos clari, etc. Veluti excrementa mundi facti sumus omnium reiectamentum ad hunc usque diem. 1 Cor. 3, Omnia namque vestra sunt, sive Paulus, sive Apollo, sive Cephas, sive mundus, sive vita, etc. Omnia namque vestra sunt, vos autem Christi, Christus vero Dei. 1 Cor. 1, Videtis enim vocationem vestram fratres, quod non multi sapientes secundum carnem, non multi potentes, non multi claro genere nati, verum quae stulta erant

in aeuum. Musaei ad Veturios carmen
Gentis et antiquae patriae decora alta Veturi,
Quam Mars, armorum sophiae, quam pulcher Apollo
Egregiis quondam titulis ad sidera uexit,
Quid maerere iuuat genitoris funera iussa
5  Imperio ac nutu supremi regis Olympi,
Qui sine fine suo moderatur cuncta tenore?
Parcite maereri lacrimis,

12.2  Ignea tela gerens nuncia fulva Iovis,
12.3  Aruit, et nusquam est. vix nomen restat inane.
12.4  Vix ager Arpinis cognitus agricolis.
12.5  Falluntur vates, at me non fallet Apollo,
12.6  Paucula si de te cum Cicerone loquar.
12.7  Hic Cato quem, Flavi, fingis praecepta docentem,
12.8  Canescet saeclis innumerabilibus.

herba nocens,
1.1.31  Arma procul, procul omne nefas, procul omnis et ira,
1.1.32  Non cruor, aut caedes, omnia pacis erunt.
1.1.33  Vix ea, cum ridens aurim Mihi vellit Apollo,
1.1.34   Quaerit et unde novus venerit iste furor.
1.1.35  Tu Chaos antiquum, et veteris primordia mundi,
1.1.36  Scilicet, et quae sunt,

dotata satis, si qua pudica venit.
1.8.13.1  Esse aliquam mentem, recta quae ducat in astra,
1.8.13.2  Unde genus nobis, credit Apollo meus.
1.8.14.1  Ut patriae, et trepidis succurras civibus, ingens
1.8.14.2  Campus,

nurus socrum finxit de melle liquenti.
1.8.51.2  Ipsa tamen socrus semper amara fuit.
1.8.52.1  Inter mille viros vix unum invenit Apollo,
1.8.52.2  Prodigio par est foemina, si qua sapit.
1.8.53.1  Quis furor? aut quae nam nostri haec infamia saecli.

Rhagusiae stat vetus illa domus.
3.1.5  Floret et insigni fratrum pietate duorum.
3.1.6  Qualis ad irriguum Populus alba Padum.
3.1.7  Quod si certa fides vati, si pectus Apollo
3.1.8  Implet, et e Cyrrha mollior aura venit.
3.1.9  Vivet in extentum gens Claudia, vivet in aevum,
3.1.10  Omnis et e nostro carmine crescet honos.

serena potest pectoris esse dies.
11.6.13  Illa graves animo motus depellit ab aegro,
11.6.14  Et mala curarum nubila abire iubet.
11.6.15  Quod si Pieridum chorus, aut facundus Apollo
11.6.16  Dictet ad argutam verba canora lyram.
11.6.17  Iam mihi Achaemeniae gazae sit vilis acervus,
11.6.18  Sordeat et patrii dives arena Tagi.

13.50.6  Quod dedimus, fido pro duce carmen erit. Modus optimus.
13.51.1  Decidit e coelo ne quid nimis. Auctor Apollo.
13.51.2  Et sapiens Graecus μέτρον ἄριστον ait.
13.51.3  Naevus in Alcaei puero delectat, at unus.
13.51.4  Insanire senex

pater aurata Blasius arce sedet.
13.55.3  Egregium vidi iuvenem, qui clarus avito
13.55.4  Sanguine doctrinae candida signa dabat.
13.55.5  Illius insignes artes miratus Apollo
13.55.6  Quis novus hic inquit, surgit Aristoteles?
13.55.7  Unde novum nobis nemus? et nova prata Lycei?
13.55.8  Et schola Socraticis inclyta discipulis?

urbe venit?
16.2.31.11  Quidquid velint, quidquid Libitina mineris,
16.2.31.12  Quidquid agas, iuris non erit ille tui.
16.2.31.13  Dicta fides sequitur. Nec certior augur Apollo.
16.2.31.14  Fama volat. Cineres condidit urna brevis. Stephani Gamae Epitaphium

parta domi gloria, quaeve foris.
16.3.47  Adveniet vates olim, qui carmine pulchro
16.3.48  Et vos, et vestrum nomen in astra ferat.
16.3.49  Ingratus labor, et frustra tentatus Apollo
16.3.50  Quidquid agat, surdis auribus ille canet.
16.3.51  At vos annorum memores evolvite fastos,
16.3.52  Dicere simpliciter nomina mi sat erit.

cunctis gentibus ore sonat.
3.5  Quare autem, doctas inter generate Camoenas,
3.6  Vatibus antiquis de grege iunctus abis?
3.7  An tibi nascenti Phaetontis maestus Apollo
3.8  Morte sui offitii ferre nequiuit opem?
3.9  Forsitan et Bachus graciles profectus ad Indos
3.10  Defuit, auxilium Pieridumque bonum.
3.11  Ille

flores vitae documenta beatae
3.132  Colligis, et dignos celso Te Principe fructus:
3.133  Callens praeterea quidquid Cyllenia virtus
3.134  Facundi, docti quidquid sonat altus Apollo.
3.135  135 Hinc Coelo gratos Vates, et carmen amando
3.136  Carmine digna facis, nullumque obolenda per aevum,
3.137  Lumine dum roseo Titan vagus ambiet Orbem,

1.434  Psophidium, vitae felicis nomine, Lydo (a) (a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est

vetant fructu gaudere, timores.
2.242  10. Hanc adeo vitam, vitae sub imagine lethum
2.243  Seu magis hoc, priscis olim duxisse Mycenis
2.244  (Vera cano: vos o musae, et tu testis, Apollo)
2.245  Narratur veterum titulis generosus auorum
2.246  Andremon, censuque potens, felixque futurus,
2.247  Eumenidum sineret furor, et Rhamnusia vindex.
2.248  Namque tumens animi, et magnâ subnixus

ab emerito liceat temone Iugales. EVTHYMIAE Liber Tertius
3.1  1. Pergite, magnanimis dum non inuitus Apollo
3.2  Pandit iter Coeptis, Sophiae Verique beatos
3.3  Humanum genus ad fontes deducere, Musę.
3.4  Hic dignus vobis labor, hęc pulcherrima vestri,
3.5  Primaque lex operis. Semperne immitia bella,

solis,
3.421  Aeterni absumpsit solis quam feruidus ardor,
3.422  Altera iam ducat rediuiuae exordia lucis,
3.423  Inque Caledoniâ regnet feliciùs aulâ.
3.424  Euenient. Verùm haec Alijs, quêis liber Apollo,
3.425  Altiùs et plectri sonitu maiore canenda.
3.426  Sat mihi, communis fati ad solatia, duros
3.427  Sceptrorum casus, inflictaque vulnera summis
3.428  Frontibus Aeschyleo cantu retulisse, nec

quae neque flammae
4.12  Bacchantis vis vlla, nec aeui iniuria soluat,
4.13  Auxilij celeres succos, diuinaque vati
4.14  Ad medicos vsus praebetis pharmaca. Quorum
4.15  Plurima cum facili iam carmine noster Apollo,
4.16  Omnibus in commune Malis latura leuamen,
4.17  Prodiderit; nunc, quae certis magis apta medela
4.18  Casibus, et quid opis sibi vulnera quaeque requirant
4.19  Expediam. Qualis barbatus saepe

gentes
4.721  Inter inhumanas, et linguâ, moribus, omni
4.722  Dissimiles vitae cultu. Sulmone creati
4.723  Quanta hinc materies elegis? Dolor ipse canenti
4.724  Ingenium facit, et maior, quia tristis, Apollo est.
4.725  Nasoni Senecam, Sapientem opponere vati
4.726  At licet. O, patrio, vitam, seclusus ab orbe,
4.727  Vitalem quicunque negas, tersura parentis
4.728  Quae miserae lacrymas Cyrneo nobilis

Volucri
4.987  Viscera, in assiduam sese reparantia poenam.
4.988  Aethereas arces peruadere, raptaque Soli
4.989  Deuehere in terras caelestis semina flammae
4.990  Haud aliud (Veri si quid mihi gnarus Apollo)
4.991  Innuit; ac, Sophiae penetralia mente volucri
4.992  Ingressum, populis deprensa Arcana referre.
4.993  Quod qui conetur, (Proli tristia nobilis Ausi
4.994  Praemia!) Caucaseo findi ceu vulture

5.1112  Aggredior iam colla iugo. Tu, libera si mens,
5.1113  Vindiciaeque iuuant; solerti ante omnia curâ,
5.1114  Fac, reputes, famae de moribus ingenioque
5.1115  Carminis haud falsus cecinit quae nuper Apollo,
5.1116  Vt sua crudeli pretio connubia vendat,
5.1117  Mille subire procos discrimina, mille laborum
5.1118  Taedia ferre iubens; vt, vel post talia, paucos
5.1119  [Žug]

Ioannis Ioanitii, iuris utriusque Doctoris, Patricii Brachiensis, eiusdemque et Pharensis Ecclesiae Canonici et Vicarii subscribit Ginammus Venetus /Ad calcem eiusdem operis/
Eccoti un Nuovo Apollo
Travestito in humano;
Con Caratteri d’Oro
Merita Honor Soprano:
Con accenti Soavi,
Degno Heroe puo chiamarsi de gli Slavi. Ex

prior ille superbus
Lucifer obniti Marianis fascibus audet. 21.
Parcite, Pierides sacrae, si dicere primo
Aligerûm hanc noxam mihi non invidit Apollo:
Saepe vibrat tacitum laurus Parnassia lumen,
Fatorum quod nube latet Phoebusque minori
Saepe sonare lyra rerum praeconia mandat,
Aurata voluit quae non testudine tangi.

Perpetuo terrae iungi dabit atque stupendos
Numinis in carnis nexu testabitur ignes.
Hae superum nactae lumen ventura sonoro
Fata dedere metro Musasque vocare poëtae
Debuerant. Sed Castalidum, quo gaudet Apollo,
Id vetuit numerus, Cyrrhae si nomina vertex
Sola capit, triplicem quae ter numerantur ad unguem.
Sed melior doctas habuit fortuna Sibyllas:
Numine si plenas sanctis afflatibus impar

ea ruris ad otia pastor.
Constituit reliquos cum fratre praeire Palaemon;
Frater erat Dorylas, annis crescentibus ambo
Silenusque pater, quos praeter (nomina vero,
Cur factum ignoro, mihi non suggessit Apollo)
Tres fuerant alii, proprio sine munere nemo:
Pars lactis sinum, massam pars lacte coactam,
Pars etiam tenerum subtractum matribus agnum.

par arbor erat, neque dicere possum
Qualis erat, quae sola, sua dum fronde virebat,
Tota fuit species: potuit neque rara videri
Si fuit una, suo semper veneranda triumpho.
Haec etenim (si vera mihi dictavit Apollo)
Arbor erat, primo fructum quae protulit horto,
Quem vetuit libare Deus; quem credula coniux
Censuit esse Iovis cerebrum, quo Pallas in auras
Prodeat et cunctas ista dape conferat artes.

et pueri servavit littera nomen.
Mansit honor flori; siquidem celebranda redibant
Annua, praelata Graiis Hyacinthia pompa
Et moriturus in hunc sua nomina transtulit Aiax
Atque suos gemitus Hyacintho inscripsit Apollo.
Causa dabat melior maiorque in sanguine virtus
Messiae sudantis erat, quae sanguine natis
Floribus imprimeret gemini simulacra doloris.
Primus erat proprius poenarum gurgite spumans

9  A nobis docti, nam quantum pondus amori est,
10  Nam liquido in nobis, quid sit amare, patet.
11  Dividimus damnum, cur id? (mihi certus Apollo
12  Causas atque uno dat pede Musa minor)
13  Foedus amicitiae res est divina; perenis
14  Creditur, hanc merito solvere fata timent.

FABRICIUM DE AUGUSTINIS LAURETI PRAESIDEM ANNO 1703 POEMATION EPENETICUM
1  Coguntur proprium Musae deponere morem,
2  Ingeniumque vetus noster dediscit Apollo.
3  Dum, Praesul, te, magne, canit, namque omnia quondam
4  Protrahere in maius plectroque augere solebat,

donat,
79  Et totam heroa complecteris indole Romam,
80  Ne, rogo, Pierii praesagia despice vatis,
81  Vati numen inest, nec fallere novit Apollo. XIII. DE SPIRITU SANCTO IN DIE PENTECOSTES, HYMNUS.

quem Graio novus alite provehit ardor,
9  Non sperem Ausonios transcendere laude poetas,
10  Non ideo mea plectra iacent, non omne labori
11  Eripiet pretium vatique illudet Apollo.
12  Nam si Meoniae venerabilis aura Camenae
13  Dulichiamque manum turbantesque agmina Teucros
14  In nubes caelumque tulit, non lumine tanto

in ore suo. LXXXIX. AD PATRONOS DISTICHON 50.
1  Venanti Diana praeest et Apollo canenti.
2  Quis, patrone, tibi? Dic age! Mercurius. XC. MELANIONIS IN

11  Hinc rixere licet, latres, ringaris, ut ictum
12  Possis Apollineae commeruisse lirae,
13  Non mihi sum vilis, non est mihi vilis Apollo,
14  Sordeat ut tali vulnere nostra manus. XCVII. ILLUSTRISSIMO AC REVERENDISSIMO DOMINO

97  Ad tua porrectos cernes vestigia reges.
98  Tu nostros ne despice cantus!
99  Numen inest vati, vatum mens consona caelo est,
100  Nec certus scit fallere Apollo. XCVIII. RECENTIORIS ITALIAE FORTUNA POST NAZAREAM

extant apud me carmina non pauca, quae ad excellentiam poetarum sui temporis accedere videntur. Marci Maruli:
Nascenti, Francisce, tibi risere Camoenae
Porrexitque suam laetus Apollo lyram,
Et tua ter sacra lustrans Ex lustratus. cunabula lauro
Ter quoque Castaliis illa rigauit aquis.
Hinc nondum

satis: persistere oportet
Quisquis par magnis vatibus esse cupit.
Perge igitur multisque tuis comes ire memento 5
Usque ad Pierii culmina, Chrance, jugi.
Carmina cum Musis tibi tunc dictabit Apollo,
Quae praesens aetas posteriorque leget.
Ergo primitias frugum, jucunde, tuarum
Ad justam messem crescere, Chrance, sine. 10
Ore rudi culicem cecinit Maro, mox tamen idem

Agmen in excelso residens auctura theatro.

120   Non potis est rerum species aequare relatu
Iussarum de nocte geri, quas forte nequiret
Dicere condigne cytharae pulsator Apollo.
Has alii cantare velint; nam luce peractum
Non unum modulabor opus, quod et hospita vidit
125  Turba stupens visique sibi sunt cernere cives,
In somnis quae mira vident, ad talia sueti

mihi tam uastos conanti ab origine motus
57   Dicere, deinde sequi quocunque intenderis ensem;
58   Sordent Castalij montes, uilescit Apollo,
59   Et uocale nemus, raucaeque insania Cyrrhae;
60   60 Dum verum tu Numen ades. Tu magna parantem

satis, ut auguror, successerint, velim, ut non hanc praeteritorum tibi studiorum mercedem tanquam ac metam constitutam existimes, sed proposito veluti praemio ad novos te cursus excitari putes, et si me auctore ad quidpiam non aegre te conferas, potissimum suadeam, ut quoniam exoratus jam est Apollo, praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi

| dictus est. Crevit nativitatis diei augustissimi imperatoris in aula laetitia ex nato etiam eodem die filio archiduce. Quidam poeta alaudam eum compellavit, alludens ad insignia Lotharingiae, sed alter sic ei respondit: Grande aliquid de Te sibi dicere visus Apollo est, Cum nuper quintam te compellaret alaudam; Grandius at, si Francisci magnaeque Theresae Te dignam sobolem, similem si dixero fratrem losephl, CaroLI, LeopoLDI, FerDInanDI. Incoalum judicium liominum

seriem, doctosque labores
Exprimit; ast animum, atque omnes vincentia fucos
Virtutum merita, et conclusas pectore dotes
Versibus adscriptis pandit, quos ipse sororum
210  Aonidum chorus, ac praesens miratur Apollo.
Aspicis? ingrati deserta volumina juris
Hic fugit: incassum fugientem, ac torva tuentem
Irato revocat vultu Themis. Aetheris arcem
Hic subit, et Coeli motus, ac sydera discit.

Talia tentet
1.493  Communis patriae decus atque aeterna Ragusae
1.494  Gloria Stayades, pronas cui Pegasus alas
1.495  Summittit plaudens, quem Pindo eduxit et alto
1.496  Abreptum cum per sydera vexit Apollo.
1.497  Mi satis ad summi reptare cacumina Pindi.
1.498  Ima 30 tenens ergo Maja satus omnibus unus
1.499  Et breviore via et cursu mage praepete

latentes
2.38  Contemplare vigil mecum resque ordine disce!
2.39  Ac primum, sudo quondam cur Phoebus Olympo
2.40  Deficiat tristique tegat ferrugine vultum,
2.41  Accipe. Nam coeptis praesens aspirat Apollo
2.42  Et faciles ultro veniunt ad carmina Musae.
2.43  Principio 2 subitis Titan dum mergitur umbris
2.44  Et nitidos puro vultus obducit Olympo,

2.292  Foecundat late campos herbasque virentes
2.293  Ac vitrea irrorat teneros aspergine flores.
2.294  Non fons Blandusiae, non Pegasis unda, novato
2.295  Aonidum qua mane chorus, qua pulcher Apollo
2.296  Ipse suos viva mirari in imagine vultus
2.297  Et solet effusos lauro vincire capillos,
2.298  Non ipse, adversum ad Solem qui roscidus humor
2.299  Ardentem imbriferis pingit sub nubibus Irim.

docebo?
3.89  Non illis, vasto quibus ipsa errantia coelo
3.90  Sydera mensores adstringimus atque potenti
3.91  Nequidquam obstantes fraeno parere jubemus,
3.92  At quibus adstrictos durus devincit Apollo
3.93  Objectoque vetat vates discurrere campo.
3.94  Tu, dea, quae summo fabricatum munus Olympo,
3.95  Uranie, tute ipsa tuae cultoribus artis
3.96  Aptasti, longos demum miserata labores,

3.782  Abrupta violenter humo! Nec fulmina ab alto
3.783  Ingeminata ruunt summosque evertere montes
3.784  Et properant meritis Tellurem involvere flaminis!
3.785  Quo tamen abripior? Non hoc mihi divus Apollo,
3.786  Uranie nec movit opus. Pars multa laboris
3.787  Restat adhuc; fas interea consistere fessum
3.788  Et vocem reparare novasque resumere vires.

arcum
4.635  Tractantem facili dextra laevaque micantes
4.636  Motantem attonitus digitos atque ipsa loquacis
4.637  Septa lyrae dulcemque sonum miratur et aureum
4.638  Demittit caput ac palmam tibi cedit Apollo.
4.639  Quid grande ingenium doctasque exculta per artes
4.640  Mens vasta atque imo sapientia pectore fidens?
4.641  Scrutantem aethereas sedes atque aurea coeli
4.642  Sydera servantem jam olim

5.39  Haud dubiam demum transcurrere detur ad umbram.
5.40  Quorum 3 etiam causas libeat si nosse latentes,
5.41  Accipe! Durum opus est dicto, sed dexter Apollo
5.42  Et faciles quid non jubeant sperare Camoenae?
5.43  Si medio Phoebi tantum prorumpat ab imo
5.44  Irriguus radiorum imber coelumque per amplum
5.45  Effundat recto se tramite, quidquid opaci

5.142  Incipiunt. Namque ipsa, altum dum assurgit in axem,
5.143  Distrahitur pene umbra aperitque patentia crura.
5.144  Atque 8 utinam et nobis concederet auctor Apollo,
5.145  Quod terrae coelique licet mensoribus, atros
5.146  Ceratave super tela tenuive papyro
5.147  Ut calamo vates tractus signemus acuto
5.148  Seu radio in multa sulcos ducamus arena.

5.258  Heu, miseri vates adstringimur atque notarum
5.259  Usus abest, numeros versu nec possumus omnes
5.260  Exprimere et rerum mensuras dicere certas,
5.261  Pauca tibi expediam, quae multum oratus Apollo
5.262  Parnassique sinent leges et dura Camoena.
5.263  Principio 14 Solis motus Lunaeque per axem
5.264  Si serves vigil et

nigranti
5.575  Esset opus mollive inscriptis littore sulcis.
5.576  Tentabo tamen et plectrum nervosque sonantes
5.577  Expediam, duro saltem concludere versu
5.578  Si multa, si forte, sinat prece victus Apollo.
5.579  In primis teretes 32 et acuta cuspide conos
5.580  Contemplare duos: gremio concluditur alter
5.581  Alterius geminosque apices atque intima

mollis: sed pectora laudis
1.366  Urit amor, stimulisque acuit non mollibus ima
1.367  Tollere corpus humo, et vulgi procul avia gressu
1.368  Ire loca, invideat coeptis ni durus Apollo,
1.369  Ni mea difficiles veniant ad carmina Musae.
1.370  Omnia vincit amor, laudisque arrecta cupido;
1.371  Stat tentare viam. mea per vestigia tutus

surget honos; nec discolor Iris,
2.17  Visave hyperborea toties Aurora sub arcto,
2.18  Ipsa etiam Phoebi soboles, tibi, pulchra, negabunt
2.19  Se comites: illis quamvis indulsit Apollo
2.20  Immortale decus, magnumque in carmine nomen.
2.21  Affusos diae radios ut vitrea lucis
2.22  Corpora non parili depellunt omnia pacto.

Gloria Stayades, pronas cui Pegasus alas
Submisit plaudens, quem Pindo eduxit, et alto
Abreptum curru per sidera vexit Apollo. Quo mihi curru ipse quoque Boscovichius in sublime abreptus, atque e nostro, qui humi repimus, conspectu ereptus esse videtur; ac visus est jam tum, cum in Elegia quadam, Vindobonae me ignaro typis edita,

Marine.
1.1.19  Debita jam Marco persolvi carmina: nostrum
1.1.20  Hoc tibi surgat opus, quando florentibus oris 20
1.1.21  Pieridum jam templa patent, nec mitis Apollo
1.1.22  Audentem frustra pindo me spectat ab alto.
1.1.23   Seu quis [c] daedaleos miratus in aëre cursus

sunt grandibus aptae
3.1.126  Vires, non dignae romano Consule laudes.
3.1.127  Vatibus haec servant aliis dij facta canenda,
3.1.128  Calliope quibus alma favet, quibus augur Apollo
3.1.129  Jam nunc venturos tam claro e sanguine natos
3.1.130  Enumerat gaudens, et fata arcana recludit.
3.1.131  Fors et ego accingar, vires quum firmior usus

ab oris.
5.67   Undique desertos lupus incursabit in agnos.
5.68   Ipse canis miseras rapiet canis ipse capellas.
5.69   [Thyr.] O Musae Aonides, o Pastoralis Apollo,
5.70   Culta nimis quondam mihi numina, venit Elisus,
5.71   Venit in has silvas; jam nullum numen habetis
5.72   Et Musae Aonides, et pastoralis Apollo.

5.69   [Thyr.] O Musae Aonides, o Pastoralis Apollo,
5.70   Culta nimis quondam mihi numina, venit Elisus,
5.71   Venit in has silvas; jam nullum numen habetis
5.72   Et Musae Aonides, et pastoralis Apollo.
5.73   [Mel.] Venimus en tandem, depromite munera, ad urbem
5.74   Venimus. O salve terra mihi gratior omni
5.75   Urbs vetus in gremio si felicissima

age, nunc aliquem, seu vates ille, sacerdos
1.85  Sive fuat, somnive interpres, (somnia namque
1.86  Ipse deūm caelo genitor demittit ab alto)
1.87  Oremus pandat, cur saevit Phoebus Apollo?
1.88  Num prece, neglectus, sacro aut succenset omisso?
1.89  Num pingui nidore ovium, pecorisque piatus
1.90  Caprigeni, tristes ponet placabilis iras? 90

festinumque amplas cursare per aedes.
1.722  Sic tota pariter celebrant convivia luce
1.723  Solis ad occasum laeti, dapibusque fruentes,
1.724  Auratae et strepitu citharae, quam pulcher Apollo
1.725  Pulsabat, cantu et Musarum alterna canentum.
1.726  Verum ubi se clari solis jubar abdidit almum,
1.727  Consurgunt mensis, coetuque ad tecta soluto

Bibliographia locorum inventorum

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507]: Speculum astronomicum, versio electronica, Versus 100, verborum 18852, ed. Mihaela Girardi-Karsulin Olga Peric Tomislav Cepulic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [grisogono-f-speculum.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509]: Solimaidos libri III, versio electronica, 1154 versus, verborum 9287, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [numerus verborum] [severitan-ip-solimaidos.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1510]: Dauidias, versio electronica, 6765 versus, verborum 45407, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [marul-mar-dauid.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515]: Ode in triumpho reuerendissimi atque amplissimi domini Ioannis de Lasko, archiepiscopi Gneznensis, de uictoria inuictissimi Sigismundi, Polonie regis, contra Moscos habito, versio electronica, 60 versus, verborum 294, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - oda] [numerus verborum] [andreis-f-ode.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522]: Feretreidos libri tres, versio electronica, 807 versus, verborum 8510, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [severitan-ip-feretr.xml].

Niger, Toma [1522, Krakow; Rim]: Carmina tria ad Andream Cricium, versio electronica, verborum 462, versus 64, ed. Jacek Wiesiolowski [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-epigrammata-cricium.xml].

Bozicevic Natalis, FranoMartincic, FranjoMartincic, JerolimAlberti, NikolaAlberti, AntunPapalic, JerolimPaskvalic, Donat [1524]: Epitaphia Marci Maruli, versio electronica, 55 versus, verborum 383, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [numerus verborum] [aa-vv-epitaph-maruli.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Kabalin, GrgurTolimeric, Ilija (m. 1537?) [1536]: Epigrammata in codice Natalis, versio electronica, 93 versus, verborum 644, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [aa-vv-epigr-natal.xml].

Paskalic, LudovikCamillo, GiulioMolza, Francesco MariaVolpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551]: Carmina, versio electronica, 2642 versus, verborum 17191, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [numerus verborum] [paskalic-l-c.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563, Ferrara]: Ad Paulum, versio electronica, Verborum 3486, versus 526, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epistula; poesis - epigramma] [numerus verborum] [didacus-p-paul.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-2.xml].

Muzic, Frano [1586]: Carmina VI e codice Variorum Dalmaticorum, versio electronica, 113 versus, verborum 764, ed. Teo Radic [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma] [numerus verborum] [muzic-f-vd.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Kabalin, Grgur [1600]: Tres invicem epigrammata, versio electronica, Verborum 257, versus 40, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [aa-vv-epigr-tres.xml].

Palmotic, Junije (1607.-1657.) [1645]: Carmina Latina, versio electronica, 6731 verborum, versus 1094, ed. Milivoj Srepel [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [numerus verborum] [palmotic-j-carm.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1700, Zagreb]: Croatia rediviva, versio electronica, 68 versus, verborum 7054, ed. Zrinka Blazevic [genus: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-croatia.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Dumanic, MarkoBernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701]: Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica, verborum 6745, versus 158, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [numerus verborum] [dumanic-m-synopsis.xml].

Matijasevic Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712]: Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica, 351 versus, verborum 2196, ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genus: poesis - carmen] [numerus verborum] [matiasev-caraman-carmen.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1717]: Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica, versus 984, verborum 8618, ed. Duro Korbler [genus: poesis - epica; paratextus prosaici] [numerus verborum] [djurdjev-i-epinicium.xml].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747]: Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica, 11229 versus, verborum 82047, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - didactica] [numerus verborum] [stay-b-philos.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1753]: Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica, 325 versus, verborum 3023 [genus: poesis - ecloga] [numerus verborum] [boskovic-r-ecl.xml].

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1761]: De solis ac lunae defectibus, versio electronica, 5828 versus, 91294 verborum, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [numerus verborum] [boskovic-r-dsld.xml].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764]: Echo libri duo, versio electronica, Verborum 11422, versus 1535, ed. Petra Sostaric [genus: poesis epica] [numerus verborum] [zamagna-b-echo.xml].

Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml].

Boskovic, Baro (1699-1770) [1770, Italija]: Eclogae V, versio electronica, 415 versus, verborum 2891, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - ecloga] [numerus verborum] [boskovic-b-ecl.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas