Quod quaesisti inventum est in 30 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

sapientissimo militiae magistro Hannibalem recte opposueris; Romae uero nulla unquam aetas maiorem numerum illustrium uirum tulit, ut satis amplam inde materiam habeas ad omnia bene administranda, siue in pace siue in bello malis. Accedit huc quod isthaec omnia tractauit Maronis uirtutes quantum ualuit in dicendo secutus. Atque eo pertinet superior tam alta repetitio. Saepe enim et grandis lux tolerari non potest et certissima non capitur ueritas, ingruentesque rerum species, nisi uelut in speculo cernat, acies

non aliter quam tetram pestem auersatus Dioclitianus imperium uelut tetram pestem auersatus. rescripserit: Vellem Salonis uideretis olera nostris manibus instituta, nunquam me ad isthaec reassumenda uocaretis. Ascriuium (216) quoque, quod nunc Catharum dicitur, Catharum alias Ascriuium. Rixonensium (sicuti Cypicus Coriolanus opinatur) Cypi. Corio. de bello Asiatico.

est?
7.283  Quo tremor inuasit pauitantia frigore membra?
7.284  Astitit hoc dicto, rursus dehinc talia fatur,
7.285  Increpitatque undas urgentem et flamina nimbum
7.286  At tibi saeue nimis uis isthaec cesset inanis,
7.287  Tanta ne sit uobis audacia? tuta quiescant
7.288  Aequora, sic tantas potuistin tollere moles?
7.289  Vos ego sum, subito uerbo hoc tranquilla quierunt
7.290  Aequora,

uernant,
15.800  Heu deflenda dies, qua te sic orba querela
15.801  Prosequar? aut quali luctu, quo funere natum?
15.802  Vos, o, caelicolae lachrymabile sumite mecum
15.803  Lamentum, semper lux isthaec flebilis esto.
15.804  Siccine uestra domus reparari debuit? heu heu
15.805  Me quoque cur miseram fatum nori hausit accerbum?
15.806  Nam tibi nate libens animam comes ipsa dedissem.

quo stat iustis certus tibi legibus ordo.
241  Ast aequo, quodcunque dies dat, pectore ferre.
242  Ille quidem, ut decuit, vixit, dum vita manebat,
243  Nunc fato functus mortalia traiicit isthaec,
244  Pro meritisque simul sortitur amabile regnum,
245  Atque receptus ea solatur sede labores
246  Heu! longos quondam, et vanae dispendia vitae.

Accipias, aut aversa cervice, sed ipso
Pectore in adverso, cum scilicet hostibus infers
Antepedem, non inde refers: cum prima capessis,
Non post prima lates vexilla. Sed hactenus isthaec
Dicta satis fuerint, pueri, ne sicut inertes,
Commoda inutilibus perdamus tempora dictis. Ex hac igitur quoque descriptione fortis aut animosi, et contra timidi ac trepidantis, manifestum est,

Hactenus; haec, nostro, tempore muta iacent·
Pressa puto libro nunquam voluere Iuventae
Linquere; nec mirum conticuisse forum:
Scilicet, assiduos renuebant ferre labores,
Quos isthaec moles semper habere solet.
Invida vel fuerat, vel plane ingrata vetustas;
Solaque sic voluit consuluisse sibi.
Ast hic posteritatis amans, communia reddit
Omnia perfacili, quae latuere modo:

1.1486  Talibus humanae vicibus res usque feruntur,
1.1487  Gaudia ut excipiat luctus. sic omnia, plena
1.1488  Casibus, in tristem labuntur prona timorem.
1.1489   Isthaec Adriacis clades me terruit oris;
1.1490  Ad Kolapim nova damna patrat mihi barbarus hostis:
1.1491  Arcem nempè capit, stirpis sedile Budaçki,
1.1492  Buçça cui nomen, Latiis

Salsam petram penitus mihi demit, et illa
2.1058  Barbarico imperio reddit. Sic transiit Istrum,
2.1059  Ut foecunda novis arctetur Dacia metis.
2.1060  Tam fuit Odrysiae Pax isthaec prospera genti,
2.1061  Sed malè fausta meis: ut quae victricibus armis
2.1062  Caesareis attrita fugam meditata per omnem
2.1063  Europam, sedes Asiae petitura vetustas,

(Qualiter olim confinia gubernata.) Nunc digrediar modicum et quae ante hanc regulationem in banalibus his confiniis fuerit norma, fideliter refferam, quam posteris non ingratam futuram scio. Olim ergo universa isthaec regni Sclavoniae confinia ita banis (florente banali authoritate) subjecta fuerunt, ut nec rex sine bani consilio in his statuere quidquam potuerit, attestantibus hoc in corpore juris Hungarici articulis signanter 15. 1578., ubi cum bano cointelligentiam, ut habeat princeps, praescribitur,

mundum.
2339   Forsan et argento laus hinc est maxima, et auro,
2340  Ista altricis uti prae terrae saepe feramus
2341  Jugeribus, saepe et vitae; nam fulgida propter
2342  Isthaec infidis animam committimus undis,
2343  Atque aliis alacres ultro queiscumque periclis:
2344   Auri ne splendor minuatur, parcit abuti,
2345  Nec stomacho rabiem, cute nec dispellere avarus

doctrinis? Ac si quis singularis ingenii facultate id etiam assequetur, quo tamen pacto efficiet, ut quae ita fingendo involverit, ea facile ab aliis intelligantur? Sint enim aliquae mitiores doctrinae partes, quae fortasse isthaec involucra non omnino respuant, verum si de difficilioribus naturae causis erit agendum, censesne res sua sponte impeditas, fabularum accessione non impeditiores etiam atque obscuriores futuras? Tum B. At ego, inquit,

impeditiores etiam atque obscuriores futuras? Tum B. At ego, inquit, obscuris etiam rebus magnam inde lucem adfuturam mihi persuadeo. Quippe illa ipsa alienae formae similitudo quantum valet ad hominum ingenia excitanda! Proinde isthaec fabularum latebris includendae veritatis solertia mihi videri solet praeferre quandam illius, quae in Virgilii Bucolicis est, puellae speciem fugere ac latere velle se idcirco simulantis, ut et investigandi sui cupiditatem aliis

earumdem intelligentiam fore, atque ita fabulas ad occultandam philosophiam opportunas esse posse, ad illustrandam non posse. Quare Pythagoreis relinquamus hunc fabulandi morem: nos si a didascalicis illustrari philosophiam volumus, isthaec integumenta ab earumdem versibus arceamus. Quo enim pacto fabulae veritatis interpretes esse possunt, si ipsae interpretes alio interprete indigebunt? Nam si ob suavitatem carminis adhibendas censes, qui caelo lepor, quae

atque ille istiusmodi fingendis ac fabricandis commentis delectatus? Itaque ob idipsum comminiscendi studium Homerum philosophorum nuncupatum fuisse opinor. Tum A. imo, inquit, Platonem totum a nobis esse judico. Quando enim isthaec fabularum ornamenta, nisi in facilioribus argumentis adhibet? Sed cum ad obscuriores rerum causas explicandas interdum delabitur, quam accurate omnem comminiscendi licentiam removet! quam aperte omnia, quam nude pronunciat! Illius,

aperiunt, mutationes omnes ac vicissitudines describunt, caecasque res omnino atque ab aspectus judicio longissime abductas conformatione quadam ac figuris instruunt. Tum ego, sed si Didascalici, inquam, in suis versibus efficere isthaec omnia possunt, quid jam erit ab eorumdem praestantia fabularum decessione detractum? Aut cur non aequo animo fictis illis commentis careamus, cum haec eadem nec minus ubere ornamento compensent, nec ipsi fabulis fere

vim penitus inspiciendam, atque ad ipsas radices ac stirpes ejus, de qua dicimus, poetarum pulchritudinis nos revocas, dum illius originem a verbis etiam ac vocibus repetis. Nam quae demum alia hujus dicendi laudis elementa sunt, quam isthaec ipsa vocabula atque nomina? Aut quo pacto conceptae illae atque inclusae animis formae erumperent, nisi cogitationibus nostris hae vocum tanquam imagines resonarent? Atque ex hoc fonte sane effluxit

ipsam tam multiplicem ac variam rerum inter se plerumque disjunctissimarum tractationem quo pacto possunt adipisci illud unum et simplex, de quo nobis est sermo? Aut si id quoque modo consequentur, isthaec iners materiae conjunctio, quam unam assequi illi possunt, num satis pellet animos, et cum illa actionis consensione, quam Epici sequuntur, conferri poterit? Tum B., At, inquit, si opifices etiam, ut dictum est a te,

artificiis conantur imitari, cur eandem Didascalici, si propriam minus habeant, non item mutuentur, ad seque transferant? Quod Pictoribus, Architectis, Musicis concedimus, cur illis invidebimus? Nam si ex ipsa rerum conjunctione potest isthaec carminis colligatio proficisci, qua ex re aptius eadem, quam ex his Didascalicorum argumentis orietur? Quod unquam facinus, quae hominum actiones possunt tam multas, ac tam varias res tam apte colligare atque connectere, quanta

aut recto venientem lumine non es,
17.209  Nec pugnare ausus: multo est nam fortior ille.
17.210  Haec Glaucus: torvo cui vultu Martius Hector: 210
17.211  Cur talis tu vir tanto isthaec verba locutus
17.212  Fastu es? Glauce, viris prudenti corde putabam
17.213  Te praestare equidem longe omnibus, arva feracis
17.214  Qui Lyciae foecunda colunt: nunc mentis,

tibi cuncta mea prolata e puppe jubebo
19.168  Ferre, quibus possis, credo, mitescere visis.
19.169  Haec ille. haec contra Aeacides: Atrida virorum
19.170  Regnator ductorque, isthaec seu munera ut aequum 170
19.171  Solvere, seu tibi tu malis retinere, licebit
19.172  Utrumvis. saevo nunc omnem impendere curam
19.173  Marti opus: haud frustra dictis contexere

tamen esse ajunt viridem crudamque senectam,
23.944  Ut pedibus nullum non vincat, praeter Achillem.
23.945  Sic ait Antilochus, celerem et laudavit Achillem.
23.946  Pelides contra: Non isthaec irrita, dixit, 
23.947  Laus erit, Antiloche: integrum, pro parte, talentum
23.948  Auri nanque feres. Haec dicens, munus adauctum
23.949  In manibus posuit: laeta mente ille

avertere funus
263  Triste viri nequeunt, quando jam tempora mortis
264  Lex certa attulerit, Parcarum et jusserit hora.
265  Haec dea. Telemachus sed non his laetior infit:
266  Mittere tempus, ait, jamque isthaec Mentor, et aegro
267  Projicere has animo curas: haud amplius olli
268  Stat reditus. misero mortem supera alta tenentes
269  Caelicolae irati supremaque fata pararunt. 270
270  Nunc alia exquiram

533  Cui subito Euryclaea refert: certe omnia, nate,
534  Digna mones, nec tanta sequi me jussa pigebit.
535  Unum addas, oro: sine me tunicamque nitentem,
536  Et chlamydem tibi ferre novam; sordentiaque isthaec
537  Projice texta, precor, functus jam caede procorum:
538  Talem haud esse decet. sic illa orabat; at heros:
539  I properans, ignemque feras ante omnia primum,
540  Edico. vix

ratione comitia indixit ac, quoniam ad opprimendam, ut meditabatur, Ungariam multum interfuit extraneo Ungariam milite compleri, specioso auxilii praetextu id potissimum ab Ungaris flagitavit, necessaria ut ii ad vitam suppeditarentur. 10 Ungari probe gnari, quo isthaec aulae consilia spectarent, id acriter negavere, cumque secretos quodpiam aulam inter et Turcas tractatus intercedere conspexissent, non potuerunt non queri caesarem iuramenti sui immemorem cum Turcis sine regno quaepiam pacisci.

Bibliographia locorum inventorum

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Benesa, Damjan (1476-1539) [1534, Dubrovnik]: Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica, 263 versus, 1707 verborum, ed. Duro Korbler [genus: poesis - carmen; poesis - epicedion] [numerus verborum] [benesa-d-epiced-bun.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Kitonic, Ivan (1561-1619) [1619]: Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica, 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [kiton-i-dir-meth.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1703]: Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica, 2815 versus, verborum 19809 [genus: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-plorantis.xml].

Krcelic, Baltazar Adam (1715-1778) [1748, Zagreb]: Annuae 1748-1767,versio electronica, Verborum 244601, ed. Tadija Smiciklas [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [krcelic-b-ann.xml].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755, Rim]: Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica, 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [stay-b-phil-rec.xml].

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml].

Skrlec Lomnicki, Nikola (1729-1799) [1782]: Operum omnium tomus II, versio electronica, Verborum 46753, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [skrl-2.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas