Insignem, et fortes amisi Patria Cives,
Quejs protecta fuit Regni pars magna, propinqui
Carnioli ac Histri. Quorum persępè valorem
Pertimuit summus terras qui terruit hostis.
Talibus humanae vicibus res usque feruntur,
Gaudia ut excipiat luctus. sic omnia, plena
Casibus, in tristem labuntur prona timorem.
Isthaec Adriacis clades me terruit oris;
Ad Kolapim nova damna patrat mihi barbarus hostis:
Arcem nempè capit, stirpis sedile Budaçki,
Buçça cui nomen, Latiis anguria. Nostri
Castaneapoleam consummunt ignibus urbem.
At veniens hostis magno cum robore, nuper
Vastatam à nostris reparat munitque Petriñam.
Hinc iterum nostri capiunt victricibus armis;
Oppugnatque novò Thrax, frustratoque labore,
Cum summo propriam cessit moerore Petriñam;
Gaudeat ut Turco vel sola Croatia raptu.
Threïciis illinc Fabianam Zriñus ademit.
Hanc iterum repetunt hostes gravioribus armis:
Mox Zriñi adventu perculsi castra resolvunt:
Ut desperatis fuga proxima rebus adhaeret.
Sic mihi, sic Turcis annus fuit iste cruentus,
Vendita utrinque cruor pariter solvebat et empta.
Ancipiti semper fortuna bella geruntur.
Utque domi feriat me quo sors dura dolore
Me binis privat modico sub tempore Banis.
Cùm senio, belli tum curis atque labore,
Confectus Thomas sceptrum banale reponit,
Officium abdicit: cui Praesul Zagrabiensis
Ztankovaçki cum Draskovio succedit. at ecce

Vade retro

Vade porro