3.
Ciuica seruatae fuerant monimenta salutis,
Erepti magnum ciuis ab hoste decus,
At qui cincta graui castra obsidione leuasset,
Gramineo uictor munere dignus erat;
Sed simul egregios uatumque ducumque labores
Pensabant donis laurea serta suis.
Nunc tibi quae placidas Achademia cessit habenas,
Qua respirarunt dogmata prisca duce,
Vrbica quae celebrat cunabula rite quotannis,
Moenia quae coetu nobiliore colit,
Vatibus ornandis ritus instaurat auitos
Et redimunt priscum laurea serta decus.
Hinc desueta diu recidiuae[ERROR: no reftable :]3,13 recidiuae in margine: neglectae munera frondis
Digneris sancta nectere, Blonde, manu.
Nec uereor, uani insimuler quaesitor honoris,
A patriis cuius soluimus ergo iugis:
Non uotis, non hoc precibus uenamur iniquis,
Captamus non hoc ambitione decus;
Poscimus inuiti, neque uera refellere fas est,
Poscere quod uitium est, ut meruisse decus.
Turpe negare tamen non poscere, si modo iustos
Exploratores pagina nostra tulit;
Vulnera transuersi nec formidauimus unguis,
Dedecorat lusus caera nec ulla meos,

Vade retro

Vade porro