Cur exclusa meis tectis volitabit hirundo?
Iam scio, suspecta est garrula lingua domi.

Turbida cum mens est, et cum iacet anxia curis,
Mollior interdum sermo ministrat opem.

Qui caelum, et terras lustrat sol aureus omnes,
Quacunque ingreditur, nil videt ille novum.

Cum pius in patriam, cum sis sermone modestus,
Cum reverens legum, tunc mihi civis eris.

Valla sui oblitus, veteris res curat amici.
Talis Horus, talis noster Alardus erat.

Iure tibi imperium partum virtute tuere,
Caussa tua est potior, iustaque bella moves.

Aurea misisti mihi carmina, et aurea mala,
Et dubium, placeant illa, vel illa magis.

Rusticus es Corydon, et vis urbanus haberi.
Stulte quis e sicco pumice quaerat aquam.

Eventum rerum cuivis sperare secundum
Fas sit, at in nostra non situs ille manu.

Nupsit Laura seni formosa, et casta puella,
Ah male pupillos Laura puella dabit.

Vane senex, nihil est violentius aure tyranni,
Et tu pergis adhuc libera verba loqui?

Est sua vis signis coelestibus, aurea vidit
Quem Venus obliquo sidere, ineptus amat.

Iurans saepe Deos vocat in mendacia testes,
Est, non est, magno vox ea digna viro.

Opportuna loqui nonnunquam foemina novit,
Huius et haud possis spernere consilium.

Teuton bella gerens it pastus et ille ferina,

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---