(3) Phlebotomiam reverentia vestra, ut intelligo, miram hoc anno celebravit, a cuius imitatione protectio divina me et omnes alios custodiat; nocturna nam inter silentia, cum somno ligatur animus, solvere habenas sanguini, sicut raro vergit in commodum, ita numquam vacat periculo. (4) Congratulor ergo reverentiae vestrae, quod tanta cruoris copia, quae dormienti excussa est, non ipsam etiam animam sopito corpore extorserit. (5) Alia longe fuit meae nuper phlebotomiae ratio; ego etenim vix eram tam felix, qui sanguinem et volens perfundere possem. (6) Imperitia balneatoris nostri, cui ut parcam, quamvis immerenti edicere nolo, quot ictibus frustraneis sim sauciatus.