9.
Lucrinus puer et piscis Babylonius et qui
Hypponis puero terga premenda dedit,
Et Męthymnaeum qui uexit Ariona delphin
Piscibus ingenium dedocuere ferum.
Verum incredibilis mendax et saepe uidetur
Si caret exemplo fama uetusta nouo.
Hinc tibi laudatus delphin, facunde Ioannes,
Instaurat ueterem per noua monstra fidem,
Qui piscatoris gratus comes atque sodalis,
Assecla et praesens auxiliaris erat.
Nanque agitabat ouans pauidos in raetia pisces,
Cogit ut in stabulum pastor ouile pecus,

-- 62v --

Vtque cateruatim terrae applicat agmine magno
Accipiter densas impetuosus aues,
Aut ubi claudendos uenantum indagine ceruos
Laetus odorifera nare Molossus agit.
Talis erat delphin, sic illum ardere uideres,
Cingat ut aequoreos inde uel inde greges.
Ergo diues erat piscator munere piscis
Et pecudis gratas senserat esse uices.
Nanque diu innocua securum pauerat esca,
Tuta nec hamatis laeserat ora cibis.
Hinc memor et gratus iactum ditabat herilem
Vixque pares praedam sustinuisse plagas.
Sed melior sors est riualibus inuida semper,
Nec tulit insolitas Liuor acerbus opes,
Proque cibo uirus dedit et sua miscuit illi
Toxica, quae diro Cerberus ore uomit.
Ergo uenenatas fruges laetaliter hausit
Qui populos delphin pascere natus erat,
Piscator, conuiua tuus dulcisque sodalis,
Officii consors sedulus usque tui,
Vectigal censusque tuus fortunaque feelix,
Olim expiscandis obuia semper aquis.
Tu tamen, o proles nostri maris inclyta, delphin,

-- 63 --

Nec nisi Rhacusiae mitis alumnus aquae,
Quod te clara mei decorant monimenta Ioannis
Et per te renouant monstra priora fidem,
Feelix sorte tua: neque enim, puto, clarior esses
Si meritis caelum dentur et astra tuis.