70. [69.] Ad solem exorientem.
O sol, jucundo lustras qui lumine terram,
Atque redis campos vecte per aerios,
Salve, operum hortator; salve, o; nox lurida longe
Te fugit obscoenis cincta caput tenebris;
Te veniente, procul somnusque et somnia cedunt,
Omnis et ignavo a corpore languor abest.
Pastor oves curat, ventis dat navita vela,
Incipio laetum scribere carmen ego.
Teque cano, te, Sol, primum, pictasque volucres,
Et vatem ad cantus qui revocas hilarem,
Nec pateris turpi mersum torpore veterno,
Et vitam indecori perdere in otiolo.