Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
96
ELEGIA IV.
Ad Virginem nubentem.
Non temere insonuit laetis concentibus aura, Clarior et solito lumine tota nitet: O venias mea nympha; sacras Hymeneus ad aras Ecce tibi casti vincula conjugii Aerium caeli croceis findens iter alis Et gerit, et tali laude superbus ovat Caelicolum in thiaso. Viden, ut pars candida nectit Puniceis pulcre lilia taeniolis, Pars in serta rosas addit tibi suave rubentes, Quas prius ambrosio rore rigavit Amor, Dius Amor, numquam visus qui laetior ante Fulget inaurata candidus in tunica, Sidereoque faces succensas igne coruscans Jam cupit optanti tradere te socio. Ne dubites huic virgo tuam concredere dextram; Flagrat, at innocuo flagrat amore animum; Dicetur jamque ipse tuus, diceris et ipsa Jam sua, sed primum stabit utrique decus, Virgineus sed stabit honos, devotaque caelo A primo aetatis vere pudicitia. Hoc felix tibi conjugium deus auctor olympo 97 Spondet, et hunc socium destinat ipse tibi: Hos etiam placidi vitream Jordanis ad undam Inter plaudentum NaŃ—adum choreas Felices dulci cantu celebrare hymeneos Est suetus Salomon ille tuus proavus Magnorum soboles pulcherrima Jessidarum: Ille amor hic fuerat castus, almus hymen, Cujus saepe nova capti dulcedine colles Palmiferi exiluere et juga cedrifera. At tu, cui talem fatorum arcana dicarunt. Nuptam, justitiae [a][ERROR: no reftable 1:] praemia magna tuae, O nimium felix gaude; tibi tradita cura Illius est purae Viriginis, ulla fuit Qua neque amabilior superis, neque carior usquam, Nec mage virgineo nobilis ingenio. Nam quodcumque facit, quoque sua lumina flectit, Admovet illa virum sensibus omnigenae Virtutis stimulos, castique accendit amoris Non prius expertis vota cupidinibus. Nunc tamen haec eadem tactus exosa viriles, Certaque non legem frangere virgineam En tibi se credit, nec didgnatur amantem. Quippe illi in te uno tanta reperta fides, 98 Omnia qui tenerae praestes bona commoda nuptae, Atque eadem intacto corpore tecta colas: Ac veluti amplectens vitem ulmus tristia flabra Ventorum, validae sustinet atque hyemis Immota incursus; carae tu nempe puellae Sis tale in duris casibus auxilium. Hoc faciet, mens haec illi; socialia tecum Partiri vitae commoda cuncta volet, Atque tui decoris [b][ERROR: no reftable 1:] custos, atque additus una Moeroris, virgo, laetitiaeque comes Cetera connubii tibi cedet jura, sat uno Munere contentus, quod tuus esse queat. Hoc ipse an potuit majus contingere votum, An quidquam melius poscere coelicolas? En qua regna patent phoebi flammantis ad ortum, Quaque idem hesperio tingit in amne rotas, In terris facies non hac formosior ulla, Non est et virtute auctior ulla anima, Fulgere cuique magis rerum illa aeterna potestas Eximiae semper laudis honore dedit. Quare agite unanimi quos jungit foedere taeda Pura ferens puris gaudia conjugibus, 99 Consulite o terris ambo: jam candida caelo Stillantis dio nubila rore pluent, Jam tellus inarata almo foecunda vigore Pollicitum tumido proferet e gremio Florem [c][ERROR: no reftable 1:] Jesseum, suavem qui sparget odorem Stellarum sedes ultra hyperionias: Illaque lucidulo clausae se cortice conchae Gemma nitens pulcris exeret aequoribus; Cujus naturamque simul miratur et ortus Doris, et invisi seminis unde vigor. Aetheria certe nascetur origine proles, Nascetur qui vos nomine saepe vocat, Teque suum dicat patrem, tibi candida nympha Parvus ab admotis pendeat uberibus. Tunc animus quis erit vobis? Quae mens bona purae Laetitiae admirans gaudia concipiet? Illa specus bethlea, illud mihi testis et antrum, Nunc tantum bruto grata domus pecori, Thure olim dignanda atque ipsis aemula stellis Regales multo vincet honore lares. Dicere plura mihi vetitum; immortalia musae Mortali prohibent facta docere sono. Et jam concussit flagrantem lumine fausto 100 Subridens placide laetus Amor faculam; Ipsaque secreti linquens penetralia templi Arguta virgo concrepuit solea. O venias nova nupta novum columen nuptarum; Annulus in sponsi clara micans manibus Candidulum poscit digitum, quo fulgeat aptus, Aeternam et fulgens servet amicitiam. Gaude Amor, o gaude felix Hymenee, peracta Omnia, jam nupsit vestra puella viro, Et pulcro suffusa genas pudibunda rubore Nupta rubet, qualis sole pudoricolor Os perfusa rubet tithonia matutino, Ac roseis prodit tethyos et foribus: Sis felix mea vita; die si videris isto Me facilis, felix semper et ipse ferar.
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.