Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
101
ELEGIA V.
Ad Virginem, Caelesti Nuncio accepto.
Quisque ades, fer thura, pius: vos ite profani, Ite , et sacratis cedite limitibus: Siderei en Nuncius (alarum nosco ego jam sonitum, Ambrosius nosco crines, nec fallor), et ista Fulgentem laetus ponit in aede pedem. Jam subiit: quid virgo tulit? Quae verba loquutus? Me miserum, trepido pectore sollicita Turbatae [b][ERROR: no reftable 1:] similis suspiras. Cur ita spargis Virgineo niveas moesta rubore genas? Qui timor hic tantus, quae tristia nuncia terrent Attonitam? Certe gaudia laeta tulit: Laeta piis hilares portendunt gaudia divi. Felicem diae germine te sobolis, Felicem matres inter te dixit, et unam Cunctis omnipotens quam pater antetulit. 102 Idne [c][ERROR: no reftable 1:] times, Virgo, materno et nomine palles? Ah istum trepido pone metum ex animo. Mater eris, sed virgo simul: deus ipse parentem Te sibi jam legit maximus, et metues, Ne tibi virgineus pereat flos? Purior imo Adflatu extiterit numinis ac melior. En repetens animo priscorum oracula vatum In te illud matrum casta puella decus, Foecundam in te illam divinitus heroinam Agnosco. O quid me laetius esse potest? Quid magis optandum terris contingere? Salve Lux bona speratae conscia laetitiae; Salve ales, salve quot sunt Jesseїdas inter Maxima! Jam promissa ergo erit illa dies, Ergo erit o Virgo, quo, post discrimina rerum Multa, ignominias post tot, et opprobria, Quae misere patrio tulimus pro crimine sontes, Libera jam dabitur solvere colla jugo, Jam caelum sperare: hominum per te genus omne Nunc melius faustis nascitur auspiciis, Ac decus amissum spondet sibi; tu modo Virgo Elue foemineum foemina triste scelus Aetheria foecunda aura. Si dura restites, Irrita per caelum vota ferent zephyri, 103 Mersaque letheo spes usque innabit in amne. Haud etenim nostrae tollere tristitiae Tantillum quisquam potis est te praeter, ab una Nostra salus pendet nempe vel interitus. Exitium ah nostrum ni vis crudelior Heva, Humani te jam tangat amor generis. Hoc matris lacrymae, hoc genitor te poscit: an audes Hos quoque speratis demere sideribus? Qui te nutribant quum parvam, tot bona totque Eximii dotes eximias animi Mirantes meliora sibi, meliora solebant Haud temere sperate omni honorum generi: Fors quoque promissam terris te saepe putabant, Quae digna et diae matris honore fores. Excidit an facinus, stygii quo colla draconis Pressisti, quo non fortius esse pote? Tempore jam ex illo melius confidere nobis Coepimus, et nostram agnoscere te dominam. Nunc tua at immenso celebrabitur aethere fama, Nunc terris nullo tempore deficiet, Quin longo aetatum senio magis usque vigebit, Clarescetque magis nomen ubique tuum; Hesperius noscet, cultor te noscet Eous, Supposita et geminis ultima terra polis Virtutemque suae colet et benefacta parentis. Auguror: haec etiam ipsa haec domus illyricos 104 Aera [d][ERROR: no reftable 1:] per liquidum procul hinc petet advena colles: O nemora, o colles illyriae, o libano, Engaddique jugis quae tum loca praeferet illa, Gaudete ipsius dum licet hospitio; Certatim, haec virgo hic juvenis quibus institit ales, Oscula sacratis figite liminibus. Non tanto gaudere diu nam munere, tanta Non vobis longum laude frui dabitur. Jam volat adriacos fugiens super ardua fluctus, Vectaque litoribus sidit in ausoniis, Qua nemora adclivi paullatim laurea calle Surgunt Picenis edita verticibus; Sedem illic cultumque volet: tu Dalmata frustra Desertam ut redeat rursus in illyriam, Litoris adversa patrii flens tristis in ora Sparges aeoliis vota ferenda notis. Illic diva sibi sedem leget ipsa, potenti Illic ausoniam numine diva teget; Excitaeque ferent illuc sua munera gentes, Quas et Arabs, quas et ditior Assyria, Indiaque aurifero submittit litore merces, Concharum et genitor parturit oceanus. Sed mihi quae subito lex emicat? Annuit [e][ERROR: no reftable 1:] alma, 105 Annuit o! Laetus nuncius ecce redit. Ille secat roseis coelum pennis; deus alvum Virginis in castam labitur omnipotens. Concipis en virgo dium sine semine foetum, Nec qua in te venit, qua subiitque via, Mirans agnoscis, plenam te lumine tantum, Unigenamque utero noscis habere deum. Ceu quando florum per germina matutinus Lene fluens puro liquitur axe liquor, Rore madent pellucidulo, rore omnia late Canescunt, blandum nescia qua subiit Intra se rorem sentit rosa, sentit et udum Sublucens violae purpura aperta sinum, Omne genus florum sentit, penitusque recepto Et viget, et molli germine quisque tumet.
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.