33.
Divini Herois postquam de stirpe fuisset
Davidica prognata parens, detenta profundae
Agmina telluris sobolem expectantia Limbo,
Aligero referente novae cunabula matris,
Laeta diu optatae plausere instructa salutis
Initio, Stygias plausu penetrante cavernas.
Cocyti saevus festiva tripudia princeps
Audiit et misso iubet explorare scelesto
Flamine vicinum quo carmine personat antrum.
Iussa Acheronteus subito Plutonia missus
Exequitur daemon, propiorque accedit amicos
Caelitibus patres, quos carceris impare plenos
Laetitia exultare videt, Mariaeque canentes
Reginae nomen, Mariae depromere matris
Messiae titulos Ditis percepit Alastor.
Evolat infelix inde explorator, acerbum
Horrendûmque fremens, numquam placitura superbo
Nomina, quae fari nequit, illaturus Averno.
Cumque Stygem penetrasset atrox, inimica Mariae
Vipera, sic regem affatur: “Generose profundi
Dux Erebi, vidi laetos confinibus Orco
Spelaeis animos, recutitae semina gentis:
Insolitum facit hos ortae gaudere puellae
Natalis comperta dies; sua nomina plenus
Isacidum geminat carcer. Sed dicere nomen
Horreo; reginam dicunt matremque Tonantis,
Quina cui invisum componit littera nomen.”
Id quod erat, subito facilis cognoscere Pluto,
Horridus exarsit princeps tremuitque furentem
Nuntius aspiciens Daemon. Ut stante tremiscunt
Sublimes Aquilone cedri, vel nubibus atris
Exoriente pavent aestivae turbine messes
Formidantque imbres gelidos et fulmina, Ditis
Sic reus expavit genius Plutonius ultra
Ne se livor agat non grati in damna ministri.
Hic ferus umbrarum tali fremit ore Tyrannus:
“Illa ergo nata est mulier, cui subditus orbis
Dicitur observantque suos caelestia nutus
Pectora, quae nostros voluit quoque subdere fasces?
Nam memini cum starem altus sortitus Olympum
Lucifer, illa suis iurata ea lumina sceptris
Necdum nata habuit. Sed me illa meosque sodales,
Indociles servile regi, sua iura sequentes
Non meruit vernas. Quamvis hostile minantem
Sint mea regna ortam semper sensura puellam,
Persequar hanc etiam, nec enim loca segnis Averna
Occupo, nec nostros evadet femina casses.
Quare agite, o comites, superas properate sub auras
Et socias, vacuum quae replent aëra, turmas
Imperiis armate meis, immitis ut ista
Ambitiosarum suprema creaturarum,
Imbellisque animi crudeles femina poenas
Adverso Plutone ferat. Ruat illius alto
Reginae titulo temere insignita potestas.”