34.
Dena puellarum totidem famosa Sibyllis
Nomina virginibus vidit longaeva vetustas;
Quëis afflata Deo ructabant pectora, quondam
Venturam radiisque animo caelestibus haustam
Mirandam rerum seriem, quae foedere caelum
Perpetuo terrae iungi dabit atque stupendos
Numinis in carnis nexu testabitur ignes.
Hae superum nactae lumen ventura sonoro
Fata dedere metro Musasque vocare poëtae
Debuerant. Sed Castalidum, quo gaudet Apollo,
Id vetuit numerus, Cyrrhae si nomina vertex
Sola capit, triplicem quae ter numerantur ad unguem.
Sed melior doctas habuit fortuna Sibyllas:
Numine si plenas sanctis afflatibus impar
Reiecit Pindus, totum sparsere per orbem
Afflatûs arcana sui, cum Musa bicornis
Ascensu contenta iugi et Parnassia laurus
Vix ultra Ausonias sese protenderet Alpes.
Illa Sibyllarum late dispersa volabant
Metra secuturis pondus praebentia fatis.
Has Erythraea Tethis, Phrygiae illas Gargarus Idae,
Attonitae Samiis illas Nereides actis
Audivere, illas profugae neque caerula ponti
Nesciit unda Helles, Latiae illas Tyburis arces.
Unam etiam ex adyto Cumae novere canentem,
Qualiter in toto surget gens aurea mundo:
Ut nova progenies caelo mittatur ab alto,
Iam redit et Virgo. Sed quae fuit ista relicto
Orbe redux Virgo? Non est Astraea, sed ipsâ
Sanctior Astraeâ, vatem reditura Sibyllam
Divinare facit Virgo, quae simplice quondam
Rerum principio caelestia lumina, stellas
Surgentesque Chao, iuncto sibi Numine, terras
Condidit et certo libratos pondere montes,
Vallibus effosis posuit, lateque fluentem
Emittens lympham, cunctis sua flumina terris
Distribuit, ludensque Deum comitata, procellis
Numquam cessurâ circumdedit aequor arenâ.
Cum data lex pelago fixaque coërcitus audax
Demissae Nereus premeretur margine ripae.
Omnibus his aderat, sed non sine Numine, totam
Componens terrae molem, quam Numine plena
Ipsa recomposuit rediens, animosa supremas
Poenali sobolis ligno fulcire ruinas.
Hanc reddendam orbi divino flamine doctus
Asseruit pudor, et pollutae nescia carnis
Virginitas, maculae expertem dare carmine Matrem
Promeruit[ERROR: no reftable :]802 promeruit : pomeruit tantumque orbi promittere lumen.