9.
Publica iam vacui volitabat fama sepulchri,
Quae reducis victo Messiae in corpus Averno,
Indubiam, proprio multorum lumine nixam
Non potuit celare fidem. Iam lumina matris
Implebant vivae referentes gaudia prolis
Discipuli sanctaeque nurus; quas Magdalis inter
Una fuit, prima aligeros, quae deinde loquentem
Vultu immortalem vidit dare verba Magistrum.
Et Zebedeides, nuruum praenuntia postquam
Verba tulit iuvenis, cursu certare sodali
Impiger, exilis quem terruit ostia servans
Ancilla, ingressus tumulum post terga relicto
Discipulo seniore, videt sine corpore solum,
Funere completo, simplex et inutile linum.
Laetus uterque redit, molitus uterque laborem
Ocius ad matrem, non dissona ferre relatis
Indicia et vitae testes vidisse fateri
Corporis effigie extantes, sine corpore telas.
Successere hilares tectis matremque salutant,
Quaeque hausere oculis referunt veramque reperta
Membrorum vacua, geminabant sindone famam.