4.
Haec ubi momenti spatium portenta dedisset,
Divinus spelunca exit tumulumque relinquit
Messias, eademque fuit queis gloria, mentes
Corporibus nexas, maestae ad spectanda parentis
Ora vocat; primo certus relevare dolentem
Intuitu matrem pupillarumque madentes
A lacrymis revocare suis splendoribus orbes.
Hanc omnes spectare avidi, qui aut morte subacti
Non longa, vidêre nurum, vel qui ante vetusto
Funere prostrati, divinum lumen adepti
Fatidicis cecinere sonis miracula summae
Virginis, optabant caelestem cominus Arcam,
Quem prius aflatis animis novere, tueri.