2.
Tunc illo praeeunte omnes per viscera terrae
Elapsi spatiumque emensi immane profundae
Telluris; magnae altricis nihil ossibus ausis
Marmoreis contra obniti liquidamque secantes
Ceu auram duros silices, stringentia vastos
Marmora regnorumque tractus; qui temporis uno
Exigui puncto, caeli convexa tuentes
Regnatam[ERROR: no reftable :]103 regnatam : regnaram externis Solymam videre Latinis.
Hinc montis poenale iugum guttisque rubentes
Sanguineis petras, ubi ligni illustre trophaeum
Stabat adhuc, quo fracta Erebi Ditisque potestas,
Deveniunt titulisque trabem sublimibus ornant.
Circumfusa isti limbo venientia plantae
Agmina tam grandis merito dignata triumphi
Signa colunt roburque Crucis victricis adorant.
Inde brevi spatio (quamvis et longius esset
Si spatium, mora nulla viae est, queis propria mentis
Esse agiles natura dedit, ventura beatis
Corporibus pro dote comes) vicina sepulchri
Claustra petunt spectantque novi venerabile saxi
Depositum myrrhaeque madens aloesque Sabaeo
A succo et nivea velatum sindone corpus.
Hic ipse enumerat (necdum sibi iunxerat illas
Membrorum exuvias) turbis praesentibus Heros
Divinus, plagarum orbes illataque ferro
Vulnera et exanimes pandit descripta per artus
Saevitiae monumenta. Stupent ad singula mentes
Tartareo reduces antro; pro labe solutam
Mirantur pretii molem, mirantur amoris
Prodigium, tantus quod tam crudele subisset
Humana fatum pro libertate Redemptor.
Mirandam fati seriem rectamque paternae
Iustitiae virgam observant et laude potentem
Humanaeque nimis cupidum ardentemque salutis
Messiam extollunt vultuque insigne profundo
Numen adhuc membrorum expers, dein corpus adorant.
Tum vero vacuis animam connectere membris
Aethereus cupiens Heros; per multa profusum
Poenarum loca divinum deferre cruorem
Et venas implere iubet: quae iussa sequentes
Aligeri, seu quod Solymae profluxerat ostrum,
Seu quod perfossis Calvarum in culmine plagis
Manavit, tellure legunt venisque reponunt.
Tunc simul extinctos divina accedit ad artus
Victoris Messiae anima emendatque peremptum
Lumine, cui tenebrosa poli sunt sidera, corpus.
Tunc animata statim, ceu presso excita sopore
Membra reviviscunt: fato deperdita carnis
Integritas redit et plagas quas corpore toto
Impressit Iudaea furens, exclusit abactis
Plagarum pariter vitae nova gloria signis.
Vulnera quina tamen, summum complentia fatum,
Quae fecit maiora furor, superesse decori
Aeterno voluit: simul ut pro labe repensi
Extaret pretii nota; libertasque salusque
Fontibus his prognata, referret origine viva,
Divinas, documenta ortus et symbola, plagas.
Cuncta stupent sanctorum animae: mirantur honorem
Corporis; humanae quae lux, quae gratia formae
Ardentesque notant oculos; qui spiritus illi,
Qui vultus vocisque sonus, qui gressus eunti.
Quaeque prius refuga fuerant pallentia vitâ
Ora, referre rosas cernunt; sed Cypria tinxit
Non quas Diva rosas; alius color arsit in illis
Decolor hortorum quibus est terrena venustas.