7.
Patria Iosephus nactae domicilia sponsae
Urbe redux memorat quae se populumque propinquo
Mystis vestibulo paschalia vota ferentem
Implevit vox fausta palam, nec Numinis oris
Ancipites numeri. Tum quid tota urbe referret,
Iudicium attentae repetit populare maritae.
Illa quid hic dicat vix invenit: haeret in uno
Sed sobolis vultu modicaque in carne latentis
Maiestate Dei, quam tot portenta Tonantis
Adverso fidei Iudae dant noscere prolem.
Nec se Iosippo celat, sic ore locuta:
“Nosse, marite, potes Pharia tellure relicta
Quae vox natalem nos visere iussit Idumen.
Eiusdem vox ista Dei est Aegyptia noctis
Somnia confirmans, ubi te Iosippe vocatum
Nostra valere dato suscepit Nazara Nilo.
O Iudae domus! Ô generosa fidelis Abrami
Posteritas! Quantum ô vestram terrena puelli
Sollicitat caligo fidem! Promissa salutis
Vos lampas iam luce ferit neque segnis amato
Isacidae proprium suffert celare nitorem!
Sed luctu maiore premor, quod discere primas
Infantis gens dura faces et tenuia nati
Lumina Messiae, maiori luce micantem
Signorum, petet opprobriis inimica Sionis
Progenies; duraque suum cervice[ERROR: no reftable :]140 cervice : cerviae repellet
Difficilis virtute regi Iudaea magistrum.
Is morum verique sator, caeloque profectae
Assertor fidei, validus connectere certis
Verborum praecepta notis, signataque miris
Prodigiis effata dabit poteritque videri
Non fallax fictusve suis sermonibus author;
Et tamen errandi caeca et scabiosa voluptas
Efficiet, ne divino ferat ore doceri
Despiciatque adversa sibi caelestia verbi
Semina et aethereum laceret gens cara satorem.
Ille diem caecis, quod non sine Numine praeco
Adveniat, vel falsa loquens oracula vates,
Corporibus reddetque animas: vocalia mutis
Ora dabit, surdisque sonos comprendere mittens
Auribus auditum: sola huius voce volabit
Claudus et insueto praestabit tibia gressu.
Ille minas pelagi nigrasque Aquilone procellas
Imperio premet increpitans: pro turbine lenes
Emittet Zephyros, timidis bona flabra carinis.
Sicca Galilaeo figet vestigia fluctu
Obsequium praebente vado liquidoque meabit,
Dura velut premeret saxa, aut crystalla; profundo
Retia caeruleas ponti glomerantia praedas,
Nequicquam iactata, unam frustrantia noctem,
Praecipiente ipso Pelagus tentare, silentum
Squamigeros clausisse greges mirabitur impos
Plena nataturis non plus educere pinnis
Retia piscator, sociisque extracta lacertis
Innumeros notare dabunt per litora pisces.
Desertae cernent valles et inhospita Iudae
Culmina, ieiunas dape deficiente, sequentum
Milia quinque virum (numerum nec fecerit infans
Nec mulier) saturare animas: ubi quinque per omnem
Partiti populum panes pleneque soluta
Esurie, collecta gulam superantia stabunt
Undecimo plusquam Cereris fragmenta canistro.
Tartareos hostes, homini insidiantia semper
Orci mancipia, humanis figentia sedem
Corporibus, nutu eiciet tristemque iubebit
Aut Erebum petere, aut sorbendos aequore foedos
Infestare sues. Morborum nomina mille
Momento extinguet, currentibus undique turbis,
Indubiam nullo non impetrante salutem.
Gaudebit cognatus Hymen se prima fuisse
Nactum prodigia, absumpto conviva Lyaeo
Cum sitiet, cui post, nulla quod vite pependit,
Sex gemina ignoto replebitur hydria musto.
Plura dabit facietque palam testantia Numen
Signa, sed adversum portentis omnibus orbem
Inveniet divina fides votisque cupitum,
Praesentem opprobriis lacerabit Iuda tribulem.
Nec furor hic sistet: post tot ludibria ponet
Supplicio maiore animam: suffixa probroso
Placatum sceleri Numen dabit hostia ligno.
Hoc fugiet moriente dies: caligine Titan
Abscondet rutilas tunc plena et Delia flammas.
Ipsa eadem terso quae iam nitet aurea vultu
Lampas, ab hoc oris labem maculasque parabit
Deliquio, tanti non depositura doloris
Effigiem, peracerba sui quam funera lugens
Induit authoris; facinus crudele relictis
A luctu maculis exprobratura cruento
Isacidae, Messiae odium pro laude fatenti.
Intremet et tellus reddetque hunc tertia vivum
Turbato custode dies; tamen impia cunctis
Perstabit signis turpem Synagoga fateri
Perfidiam palmasque ipso cum Dite ferire.”
Hic siluit Virgo lacrymisque rigavit obortis
Ora et praesentem pia strinxit ad oscula natum.
His autem quae tunc genetrix praesaga ferebat
Attonitus, tacito versabat pectore Ioseph
Consilium sublime Patris, cui funere cari
Unigenae, stat fixa animi sententia, culpas
Tollere et aeternum ligno componere foedus.