6.
Tempus ubi legale alios movisse tribules
Innotuit proprios templo mutare penates,
Id quoque tergemino Phoebo lassata (dierum
A Solymis totidem nam pulvere Nazara distat)
Delubrum subiit cum prole et coniuge Virgo.
Ut sacros tetigit postes, lethale profanis
In cute vestibulum, tribuum completa frequenti
Atria concursu, poterant ubi cernere parvo
Pariete divisos, aris dare munera mystas,
Caelica confestim veniens vox omnibus aures
Occupat et numeris delubrum talibus implet:
“Advenit revocata fuga Nilotide proles
Quam genui et reducem Pharia regione recepi.”
Hic rapti cunctorum oculi, qua parte sonare
Verba putabantur; quaesitus ab omnibus author
Vocis, at humanae faciles cognoscere carmen
Non esse hoc linguae; dicti mysteria quaerunt.
Mystarum labor effati deprendere sensum
Ingeniumque fuit; quibus ad commune reductis
Arbitrium mens talis erat: quod ab aethere lapsae
Prodigium vocis Pharii voluisset Anubis,
Excussum memorare iugum, veterisque laboris
Servitium versare animo non deside plebem
Admonuit, Iudamque Deo paschalibus aequum
Stare sacramentis, quem summa potentia Nilo
Subtractum voluit, signo praesente reposci.
Virgo tamen verbis quae vox audita ferebat
Non male perspectis, alio quam caetera carmen
Turba revolvebat sensu. Signare profectam
Credidit a Nilo sobolem, cui inde vocatae
Dux eadem custosque fuit. Sed nescia partus
Virginei, Solymaea fides non censuit istos
Demissos caelo numeros comprendere tanti
Versa retro Phario pueri vestigia rivo.