Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
27.
Hortus erat, quem saepe patrem oraturus adibat Servator, crebris hortus fecundus olivis, Mons ubi qui simili deducit ab arbore nomen, In longam sese facilemque extendit aratri Planitiem. Quem tunc etiam, postquam ultima morti Orgia praemisit, sua fata sequentibus intrat Discipulis patremque solum complexus adorat. Hic ille ingenti poenae mortisque pavore Percitus intremuit totus visaque propinqui, Quae mentem obsedit perculsus imagine lethi, Crudelem referente necem populique furorem Praemeditans, sic tristis ait: “Pater optime, mortem Quam video calicemque mihi quam saeva propinat, Fac rogo, ne gustem. Quod si tua fixa voluntas Id iubeat, summus quamvis me funeris huius Horror habet, placitis mentem compono paternis.” Talia sopitis ter vota precantia fudit Discipulis multoque solum sudore rigavit: Sudor erat sanguis, trepido qui corpore manans Tingebat roseis tellurem et gramina guttis. Divini verò fuerat vis tanta cruoris, Ut iacto veluti terrae de semine natus Flos novus et toti species mirabilis orbi Barbara vicini praeferret symbola fati. Subiecta primum sacer est tellure receptus Ut cruor, immisso tellus pro sanguine florem Reddidit, esse decens rata si pro sanguinis hausto Divini pretio, donum non vile referret. At quia purpurei caedis feralis imago Causa fluoris erat, manans servavit eandem Effigiem sanguis, quo vivae occulta latebant Semina virtutis, similes, in floris ituras Luxuriem, mortis formare potentia poenas. Dicitur Oebalio sic olim sanguine flores Terra dedisse novos et cum Telamonius heros Ense suo moriens Aiax Sigeia tinxit Litora, confestim viridi de cespite fusus Flore pari cruor emicuit foliisque receptum Et ducis et pueri servavit littera nomen. Mansit honor flori; siquidem celebranda redibant Annua, praelata Graiis Hyacinthia pompa Et moriturus in hunc sua nomina transtulit Aiax Atque suos gemitus Hyacintho inscripsit Apollo. Causa dabat melior maiorque in sanguine virtus Messiae sudantis erat, quae sanguine natis Floribus imprimeret gemini simulacra doloris. Primus erat proprius poenarum gurgite spumans Immani torrens; alter maerore labantem Et dulcem non uno animi mucrone petitam Respexit matrem: stat flori impressus uterque.
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.