Millos Pariseuich pugnat ex prouocatione cum Bachota Turco, Tranquillus
Dum spectant armatae acies insigne duellum,
Quo fuit haud ullum toto praestantius aeuo,
Noster ab Helisiis et Bachota Turcus ab Orco,
Inuictis iuuenes animis, duo fulmina Martis,
Concurrunt saeuisque ruunt in uulnera telis,
Orbatae ut tigres catulis, ut dira leones
Quum rabies agitat caecosque ad praelia trudit.
Tum Deus et uirtus nostro affuit: amputat hostis
Ense genu; ille quidem secti [ERROR: no reftable :] Correxi ex recti pedis immemor omnes
Instructus framea clypeoque uiriliter ictus
Excipit et rara sese uirtute tuetur.
In caput, ut tandem letali uulnere Millos
Rem peragat, magnis attollens uiribus ensem
Dirigit: is fixus clypeo irreuocabilis haesit.
Sic tamen ipse trucem nimisque dolore furentem
Spirantemque minas succiso poplite non est
Ausus adire uirum bellacem cominus, atqui
Grandine permulta saxorum perdidit hostem.
Tum partis demum spoliis uirtute superbis,
Exultans magnis nostrorum plausibus heros
Accipitur decorisque sui nunc fama refulget.

-- 46v --