Ianua fert templum diui tria poma ferentis
Parte una qua quis regna Pelasga petit,
Templum alia diui quem dat postrema nouembris
Italiam uersus qua dare uela solent.
ibis per placidas undas placidumque per aequor
Et per piscosas protinus ibis aquas.
Aspicies arctum gemino mare littore clausum,
Aspicies rigidos undique rupe locos,
Aspicies nati non parua foramina montis:
Sunt hic ignicremo facta sacella deo. 170r
Pręterea turres quas separat unda uidebis,
Vnda profunda maris saepe tenentis iter.
A tergo postquam decedent lumine turres,
Ante oculos crescent moenia littorea.
Prospicies factam lętis in collibus arcem:
Non simili iactant se loca Dalmatię.
Post arcem Agniferi cernes in uertice templum
Quod tetigit celsi saepius ira Iouis.
Hei mihi quod nostri fulmen prędixerat altam
Perniciem populi, tristia bella, famem!
Ast ubi tetigeris moeste pede littora terrę
Pręcepti caueas immemor esse mei.
ibis, sed pedibus claudis uellataque cultu
Conueniente locis luctibus atque meis.
Intratoque domum non laeto, nuncia, gressu,
Alter currenti ne tibi pes pereat.
Inuenies matrem sparsis, Elegia, capillis,
Tundentem pugnis pectora nuda suis,
Cognoscesque meum fratrem iam de tribus unum
Indutum misera uesteque funerea.
Aspiciesque duas lachrymosa fronte sorores
Et cum singultu pallidulisque genis. 170v
Perspicient cum te legatam, extemplo requirent
Quid faciam, felix sit mea necne salus.
Quod mea uita fouet corpus miserabile dicas,
Quod mea mens referas aegra dolore nimis.
Te pręsente dabunt lachrymas, te flere decebit;
Quicquid agent coram, teque decebit idem.

Vade retro

Vade porro