Tingit purpureo qui pallida labra colore, 45
Nigrat iam niveos crines, et laevigat ora,
Gemmis, ac baccis onerat candentibus aures;
Nigros non unus digitos tegit annulus auri,
Nervea gemmato circumdat colla monili,
Quod solido confectum auro micat igne corusco. 50
Illum ubi conspexit prior at Calinka, procacem,
Haud invita licet, potuit compescere risum,
Hoc monstrum fieri pulchrum dum velle tuetur;
Naturâ adparet nam quod deforme, venustum
Evenit haud ullo cultu, quin turpius exit. 55
Virginis ast aurum pertentat pectora visum
Bekirum hinc poscit, quis sic ditaverit illum,
Qui Krunoslavam iuvenis sub tegmine ficto
Innuit, atque suo patruo ipsam saepe tulisse
Munera Caesarei legati nomine subdit. 60
Queis vix auditis non caetera quaerere curat,
Rursum illam puerum adfari movet una cupido,
Mente animi volvit, quânam ratione, modoque
Sit voti compos, gemmis licet expetat illa
Donari, adspectu mage pulchro languet, hebescit. 65
Quippe fuit sapiens, Veneris qui tempore prisco
Auri tela dedit nato, cornu, atque pharetram;
Quandoquidem terris nusquam locus abditus extat,
Quo Paphio ex arcu penetrent non aurea tela.
Adde quod auratas Gnidius puer induit alas, 70
Auratamque facem quassans incendia torquet:
Devicta his armis mortalia pectora cedunt.
Semita strata auro, Cypridis quae ducit ad aedem,
Aurea porta, micant auro clavesque recocto:
Nil igitur mirum, potuissent lumine vivo 75
Si forma, atque aurum Calinkae, vincere corda.

Vade retro

Vade porro