Samoskus, lectique duces Nicopolis urbe
Hinc tua constituant victricia signa, iubeto,
Marcus ubi, et Michael, clarent qui grandibus orsis,
Carmine grandiloquo celebrantur ubique locorum. 80
Cassoviae sublimis equo discurre per arva,
Stravit ubi Milos Muratum vulnere saevo;
Conspicuique duces celerent, Semendria surgit
Quâ parte: hîc Princeps Gèorgius, almaque Irene,
Laevis iactati fatis habuere sepulchrum 85
Et sacri manes, qui noctu saepe vagantur,
Viso hoc pacati se iungent ossibus ultro.
In binas acies densa agmina divide solers;
Altera mox hostem campis invadat apertis,
A latere ast illum circumdans altera turmis 90
Irruat extemplo, caedem et committat acerbam.
Urge tu alipedem, nodosam corripe et hastam,
Nobiscum Omnipotens pugnat, tua dextera fortis
Sternet humi cunctos divini numinis hostes.
Terreat anne tuos bellantes hostica turba? 95
Impavidos ferient, urbis cadat ipse, ruinae.
Turcas perterrent minitantes dira cometae,
Quod puer est Caesar, magis angit territa corda.
Olim traiiciens Euxini litora ponti
Christiadas contra tulit arma Obeanus iniqua, 100
At nunc Osmanum traiecto litore eodem
Agmina Christiadum trudunt victricibus armis.
Hoc exaudito Genu fausto omine Princeps
Signis discretas, aciesque in bella paratas
Moldaviae in campos spe plenus duxit apertos, 105
Ut vi, sic numero quem mox exercitus ingens
Osmani aggreditur, furit ira, atque impete facto
Concurrunt acies, strepitu omnis terra remugit,

Vade retro

Vade porro