Ad dulces rediit, vates quas ipse sequutus.
In numerum hinc gemini pastores dulce canebant,
Queis responsa dabat resonanti murmure vulgus.
Quattuor at iuvenes cecinerunt carmina. Primus
Incepit. Chulmi Stephanus dux abstulit olim 145
Ut nato sponsam, saevum quae est passa dolorem,
Quum fuit inviso longaevo iuncta marito;
Dogmata post natus sequitur dum falsa Maconis,
Dux ditione fuit soboles et caetera abacta.
Alter suscepit. Mahometi a milite diro 150
Dum gemit obsessum Taurunum, iamque labascit,
Auxilium Hunniades ut praesens attulit illi,
Huius et eiectus fuit arcis moenibus altis
Othmanidum Caesar crudeli vulnere laesus.
Tertius hinc cecinit, discedens urbe Ragusae 155
Ut Mysus Princeps Scardam se contulit ultor
Pannoniae, generum contra socia arma cieret,
Utque illi laturus opem dux inde Vibisci
Adfuit Hungariae procerum stipante catervâ.
Vladislavus uti Budâ huc properavit ab altâ, 160
Ad Moravum et stravit Muratum caede cruentâ.
Conclusit quartus: tenebroso carcere avitum
Hungariae ad solium laeto clamore Mathias
Ut fuit evectus, cum Turcis aspera bella
Fortis commisit, victorque evasit ab hoste. 165
Adventu Kislar ludos, et carmina rupit.
Suncianizza illi visenda est dia puella,
Undique quaesitam quam non invenit in orbe;
Cum patre accipiens sed rus petiisse propinquum,
Huc volat, et socias inter nanciscitur illam, 170
Quam mirans stupuit rutilans decus oris, et haesit.
Ad se cuncta trahit spectantum lumina virgo,

Vade retro

Vade porro